Wat dacht ik toen ik dit besluit nam om alleen als vrouw, rennend Iran te doorkruisen. Hoeveel mensen mij niet aangesproken hebben of ik levensmoe was. Veel te gevaarlijk, onverantwoord, kortom een onbezonnen daad volgens de meeste mensen die mij spraken.

Aansluitend op een ander artikel, geschreven door Elias, dat verhaalt over Palestina en de onmetelijke gastvrijheid die de Palestijnen laten zien, een kort artikeltje met video van een vrouw die op een dag het besluit nam Iran al rennend te doorkruisen. Met een trillende stem en zichtbare angst en tranen in haar ogen, begint ze aan deze door iedereen als hachelijk avontuur beschreven tocht door Iran.

Zoals de bevindingen van Elias en zijn bezoeken aan Palestina een heel andere indruk geven van de Palestijnen, zo bemerkt ook deze Scandinavische dame dat de werkelijkheid van de media en de werkelijkheid van het echte leven, mijlenver uit elkaar liggen. Wat begon met tranen van angst eindigde met tranen van geluk!

Wij zijn allen één en onlosmakelijk verbonden met deze planeet. Een planeet vol leven, een levende planeet. De volgende animatie laat mooi zien dat onze geweldige Aarde, die momenteel verkracht wordt door multinationals en banken, een levend organisme is. Geniet van het leven en neem niets als vanzelfsprekend aan want niets is wat het lijkt!