Heb je jezelf ooit afgevraagd waarom mensen willen dat jij je houding aanpast? Het kan wel een beetje spontaner en energieker is een herkenbaar commentaar. Heb je ook een pesthekel aan recepties en feestjes waarbij het zoeken naar een gesprekspartner, om daar vervolgens algemeenheden mee uit te wisselen, standaard is? Mis je regelmatig het moment van assertief reageren, terwijl je thuis de meest snedige antwoorden bedenkt en het voorval maar niet uit je hoofd kunt zetten? Voor mij kwam het als een verrassing: ik ben introvert en het merendeel in de wereld om me heen is extravert! Met die wetenschap vielen er ineens een heleboel stukjes van de puzzel op z'n plek.
Een ding kan ik je wel verklappen: het ligt niet aan de houding van de introverte persoon. De ongemakkelijk situatie ontstaat als gevolg van het onvermogen van de extraverten om de introverten te begrijpen. En zelfs dat onvermogen is niet verwijtbaar, wel verklaarbaar. Deze twee typen persoonlijkheden verschillen dus gewoon van elkaar. Zodra we onszelf daar bewust van zijn, worden relaties onderling ineens een stuk duidelijker. Maar let op: verwar introvert niet met verlegenheid! En introverte mensen zijn minstens zo sociaal als extraverten. Ze hebben alleen wat minder stimulans nodig.
Sandra beschrijft in haar scriptie ondermeer het volgende: "Introverte jongeren hebben een goede kijk op de weidsheid, de breedvoerigheid van welk onderwerp dan ook. Ze moeten in hun langetermijn geheugen graven om informatie te vinden. Daarvoor hebben ze denktijd nodig, zonder dat er druk op hen ligt. Ze bereiden zich extra goed voor door zoveel informatie te vergaren als ze maar kunnen, omdat ze hebben ervaren dat hun brein soms weigert te werken. Het ontbreekt ze nog weleens aan inzicht over wat ze nu werkelijk weten. Ze vergeten zaken waar ze heel vertrouwd mee zijn, stuntelen als ze uitleggen wat ze voor werk doen of niet op woorden kunnen komen. Doordat ze de neiging hebben hun gedachten zo weinig mogelijk met anderen te delen, krijgen ze ook nooit feedback. Ze hebben de neiging om verlegen te worden als ze teveel aandacht krijgen."
Ook voor volwassenen is dit een herkenbaar patroon. Het doorzien van onderliggende boodschappen in informatie. Denktijd zonder druk om in je geheugen te graven. En ja... ook ik betrap mezelf er regelmatig op dat ik in een gesprek niet goed kan uitleggen wat voor werk ik eigenlijk doe. Kort en bondig, dat in combinatie met begrijpelijk, is weleens een probleem. Zeker wanneer ik een "stapje" heb overgeslagen, omdat ik het wel heb gedacht, maar niet heb verteld. Daar heb ik met schrijven overigens veel minder last van...
Op de website gripopjewerk.nl staat nog meer herkenbare informatie, inclusief reacties van lezers. Opmerkelijk op deze website vond ik de uitleg waarom introverten en extraverten van elkaar verschillen.
"Introverten verschillen in biochemisch opzicht van extraverten. Hersens van extraverten zijn betrekkelijk ongevoelig voor dopamine, een neurotransmitter die verband houdt met plezier en beloning. Om voldoende dopamine te generen moet de extravert continu zijn hersens prikkelen met nieuwigheden, andere mensen, andere omgevingen.
Introverten daarentegen zijn betrekkelijk overgevoelig voor dopamine; als ze er te veel van krijgen raken ze overprikkeld. Ter compensatie produceren hun hersens dan acetylcholine, een neurotransmitter die vooral belangrijk is voor geheugen- en intellectuele functies.
Kort samengevat: de bedrading verschilt tussen introverten en extraverten; er is dus niet zonder meer iets mis met de introvert."
Maar er gloort hoop! Hoe meer ik in deze materie ging spitten, hoe meer tips ik tegenkwam om een persoonlijkheid die als een gebrek wordt gezien, om te zetten naar een waardevolle kwaliteit. Zie hier een website De succesvolle Introvert. Het aardige van deze website is vooral de handreiking met een voor introverten meest prettige manier: zichzelf inlezen met behulp van artikelen.
"Veel introverten zijn zichzelf gaan bekijken door deze extraverte bril. Ze zien hierdoor hun eigen kwaliteiten niet. Ze hebben niet geleerd hoe ze hun introverte kwaliteiten kunnen inzetten om hun boodschap voor het voetlicht te brengen tijdens vergaderingen, presentaties en in gesprekken.
Dit is jammer! Niet alleen voor introverten zelf, maar ook voor hun omgeving. Ik denk namelijk dat de wereld behoefte heeft aan introverte professionals die op hun eigen rustige, bedachtzame manier hun weldoordachte en duurzame ideeën delen met hun omgeving."
Als je dus weet welk persoonlijkheidstype bij jou hoort, is het makkelijker daar mee om te gaan. Op deze website van Q4-profiles staat precies omschreven voor welke taken de verschillende types het beste inzetbaar zijn. Op die manier komt ook ieder persoon het beste tot zijn/haar recht, inplaats van elkaar te willen veranderen met alle nare bijwerkingen van dien.
Proberen een introvert te veranderen in een extravert is schadelijk, want het geeft de introvert het gevoel dat er iets aan hem mankeert, en dat kan z’n zelfbeeld en zelfrespect beschadigen. Hoe je het beste door het leven kunt gaan, wetende dat je introvert bent, beschrijft Marti Olsen Laney in diverse boeken.
Nog voor ik me bewust was van deze persoonlijkheidsverschillen, kwam ik deze afbeelding ergens tegen en grinnikte om de treffende gelijkenis van iets te willen zijn wat je niet bent, gewoon omdat de wereld het van je verwacht.
(vertaling: Verwar mijn persoonlijkheid niet met mijn houding. Mijn persoonlijkheid is wie ik ben, mijn houding hangt af van wie jij bent.)
bron: scriptie Sandra Nauta
Een link naar de volledige scriptie zit onder de woorden "Hier vind je de link...", 3e alinea.
Ik heb de link ook nog een keer aan dit bericht gehangen, het wereldbolletje, als het goed werkt nu
is het mogelijk om de volledige scriptie in te kunnen zien
ik herken mezelf hierin wel.
heel mooi stuk overigens.
Trouwens, iemand die zijn teennagels knipt naast mijn bord, kan maar beter zelf een goed heenkomen zoeken voordat ik die een oplawaai verkoop, ondanks dat ik introvert ben
Het gaat er om wat je zelf accepteert van jezelf en van een ander.
Kan je niet accepteren dat iemand zijn/haar teennagels knipt naast je bord met eten zorg dan dat je daar niet zit, gedrag kan je aanleren trouwens.
Geef iemand een uniform en ze voelen zich gelijk jezus.
Mens is informatiedrager en alles dat aangeleerd wordt is omdat men het accepteert en wel prettig vindt.
Ben je beledigd ergens door en loop je boos weg is dat niet omdat je het echt erg vindt nee omdat je het eigenlijk wel lekker vindt dat boos voelen.
Geloven, vertrouwen, vriendschap en noem maar op zijn allemaal woorden/betekenissen om een schuld te creëeren denk er maar eens over na en zolang men dat niet ziet heeft een discussie als deze totaal geen zin.
Deed me ook denken aan een stuk in de happinez van wellicht 1 a 2 jr terug over emotionele mensen versus niet emotionele mensen en hoe de extravert emotionele mensen vaak meer ruimte en begrip willen, omdat ze zogenaamd meer voelen.
Beide 'soorten' delen met elkaar de wereld en samen moeten we er iets van maken
RSS lijst met reacties op dit artikel