Als kind liep ik altijd bang donkere ruimtes of was bang op mijn slaap kamer. Ik voelde dat er wat was. Ik was bang dat ik iets zou zien wat andere niet zien. Altijd opgejaagd, een heel verhaal met vele ervaringen.

Zoals met zovelen met mij, denk ik, is de behoefte aan de waarheid enorm toegenomen. Zeker nu er allerlei berichten in de media verschijnen over list en bedrog op gebieden die we als veilig beschouwden en als vaste waarden hadden aangenomen. We voelen ons collectief bij de neus genomen. De grond onder onze voeten weggeslagen. Wie of wat kun je nou nog wel geloven?

In mijn speurtocht naar waarheden stuitte ik onlangs op een filmpje op YouTube, aangeduid met de naam PIXIE, iets wat je helemaal niet zou koppelen aan hedendaagse of bijzonder in de belangstelling staande onderwerpen. Wie mij over channelen spreekt, of over ascensie, zou ik een jaar geleden absoluut niet begrepen hebben. 

Neem even de tijd om de melkweg eens goed te zien bewegen om onze mooie Aarde. Normaal gesproken zie je de bewegingen niet, een fototoestel om een x aantal minuten 1 foto te laten nemen, krijg je het idee van beweging. Het is natuurlijk niet enkel een idee, wij bewegen echt en de melkweg ook.

Bekijk de film op groot formaat en geniet!

De periode tot aan het begin van dit millennium kunnen we typeren als de periode van het geloven. In die periode geloofden we dat de kerk ons dichter bij God zou kunnen brengen, dat artsen ons gezonder zouden kunnen maken, dat politici de belangen van het volk zouden vertegenwoordigen, dat journalisten onpartijdig verslag zouden geven, en dat wetenschappers op zoek zouden zijn naar de waarheid.

X Factor, wie kent het niet, wereldwijd wordt dit programma gebruikt om mensen aan de buis gekluisterd te houden, zoals er zoveel programma’s zijn om mensen uit het werkelijke leven weg te houden, het leven dat je met elkaar hebt, je familie, je gezin.

Af en toe werkt de formule van TV niet zoals ze zou moeten werken, afstompend en duf makend. Deze keer was zo’n moment dat  TV, het omgedraaide effect kreeg,  mensen met de neus op de keiharde feiten drukt en even vraagt om een moment van bezinning. Je voelt het aankomen, een gevoel van grootsheid, wat wij mensen zijn, wij zijn groots, wij beseffen het alleen veel te weinig.

Tijdens mijn zoektocht op het internet naar alternatieve waarheden kwam ik de volgende presentatie tegen. Een presentatie die behoorlijk is blijven hangen bij mij. De verteller wil ons vertellen wat het verschil is tussen ‘God” , feitelijk, ‘ de Goden ‘, en de schepper. Wat mij betreft maakt hij op meerdere vlakken een behoorlijk punt.

Waar te beginnen?

Paranormaal, helderziend, heldervoelend, helderwetend, HSP, oude ziel, overgevoelig, intuïtief, spontaan, het hart op de tong, extrovert, tikkeltje naïef en multi-tasking. Allemaal labels die ik in mijn leven van anderen gekregen heb en soms ook zelf gebruikt heb, om maar uit te leggen wie ik ben, wat ik (aan)voel, voorvoel, zie en ervaar.

Prachtige Franse film met Engelse ondertiteling. Eens in de zoveel honderd jaar wordt er een gezant naar de aarde gestuurd om te kijken of wij nog steeds werken met geld of dat wij inmiddels begrepen hebben dat wij geld niet nodig hebben. Deze keer is het een jonge vrouw die midden in het Parijs van deze tijd terecht komt. Waar zij vandaan komt rijden geen auto's, bestaan geen grote steden en is de lucht zuiver. Waar zij vandaan komt leeft de mensheid in een perfecte symbiose met de natuur. Zijn wij al klaar voor de grootste stap in onze evolutie?

Wie zou niet willen kunnen vliegen, wie zou niet 1 willen zijn met de natuur?