Om in het 'Zijn' te zijn nemen we alles waar, we voelen alles. Het is niet een toestand waarin we ons van het gebeuren om ons heen hebben losgemaakt. Het is een toestand van volledig wakker zijn.
Ook in die toestand kunnen gedachten opduiken, die we dan bewust waarnemen. Ze lopen dan niet onopgemerkt aan ons voorbij. Vaak voelen we uit deze ‘zijnstoestand’ dat we moeten handelen, dat we in beweging moeten gaan. We reageren dan spontaan evenwel zonder uit die toestand te vallen.
In de zijnstoestand nemen we dus alles waar wat er in en rond ons gebeurt. We oordelen niet, we plakken nergens een waarde op en proberen ook de wil helemaal uit te schakelen. We zetten nergens druk op maar laten ons volledig door ons hart en diepste innerlijke gevoelens leiden.
We reageren zoveel mogelijk spontaan op het ogenblik dat we ergens van bewust worden. Soms heeft het een weinig tijd nodig voordat er iets kan worden uitgevoerd. Maar na verloop van tijd komen waarneming en handeling steeds korter bij elkaar totdat ze praktisch samenvallen. Dat heeft dan weer een innerlijke ontspanning tot gevolg, we voelen er ons heel goed en blij bij.
Zijn betekent dus niet van alles los te staan maar ik zie en erken alles. Ook dat er vaak gevoelens of zelfs emoties opkomen. Maar ik vecht er niet tegen maar werk er mee in de diepste zekerheid van mijn Zijn.
De waarneming en het gevoel met alles verbonden te zijn is de volgende stap. Als we nog dieper in deze zijnstoestand duiken en alle vormen van oordelen hebben losgelaten, dan beginnen de energieën nog sneller te stromen. Dan worden we bewust en erkennen dat veel dingen en zaken in feite onbelangrijk zijn.
Langzaam maar zeker wordt dit een constante zijnstoestand. We nemen de dingen ook steeds achter de oppervlakte, achter de coulisse waar en we verbinden ons niet meer met emoties. We nemen alles aan zoals het komt, zonder enige uitzondering. We begrijpen de achtergrond van alles en weten dat de dingen altijd zo zijn zoals ze moeten zijn.
Er vinden dan ook geen lijdensprocessen, geen pijnlijke processen meer plaats. Dat wil niet zeggen dat we dan geen droefheid of teleurstelling meer voelen, maar we vallen daardoor niet meer uit onze zijnstoestand want we nemen deze emoties aan en werken er liefdevol mee. Dat betekent we verbinden ons er niet mee. We versterken ze niet, we geven er verder geen energie aan, maar aanvaarden, doorvoelen en doorademen ze tot ze zijn opgelost.
http://www.elias-medium.info/NL/
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Dank voor je reactie.
Het een neemt het ander niet weg. Ik schreef dat vanuit het 'Zijn' de impulsen vanuit de ziel om te handelen ook daadwerkelijk worden opgevangen. De onafgebroken geachtenstroom blokkeert dat opvangen en dan blijft enkel het verstand over dat al gauw argumenten aanvoert om niet te helpen.
Ook al ziet het er vandaag de dag daar nog niet naar uit zijn we naar mijn begrip op weg naar een samenleving waar alle mensen elkaar helpen en aanvullen en steeds het welzijn van het geheel voor ogen hebben bij al wat ze doen. Dat zal nog wel jaren duren voor we zover zijn.
Daarom schreef ik ook dat ieder voor zich dat nu al in het eigen leven kan omzetten.
Leg harmonieus zijn maar eens uit aan iemand die midden in een crisis zit... je baan verliezen de huur niet meer kunnen betalen geen voeding ... waar ben je dan met woorden als je moet leren zijn en aanvaarden dat het is zoals het is...denk niet dat dat kwartje op dat moment gaat vallen.
Meestal komen dit soort teksten van mensen die het allemaal lekker voor elkaar hebben....hoeveel troost zit hier in als je buiten op een bankje moet slapen?
Natuurlijk is het waar dat we dit proces moeten leren maar dat wordt in deze wereld die bol staat van haat en egoïsme steeds moeilijker omdat steeds meer mensen in de knel komen door onze prachtige participatie samenleving in oprichting.....
had hier een discussie over met een aantal van mijn z.g. erboven staande ZIJN mensen... beetje doorgeschoten denk dan
hun standpunt :inderdaad alles is zoals het is oordeel niet en dan komt naar mijn bescheiden de kapitale fout... NEE je hoeft mensen niet te helpen want dat leed is dan hun karma... doe maar niets want ze hebben het verdient....de wereld staat in brand maar we waarschuwen niet de brandweer ..laat maar gaan ..laat maar zijn....benoem niet wat slecht is want dan groeit het.... NOU ogen toe en snaveltjes dicht heeft al heel wat leed veroorzaakt..... alleen de snaveltjes open doen als je alle feiten onder ogen hebt gehad en een duidelijk beeld aanwezig is.. geen emotioneel gekrakeel dat brengt alleen maar meer leed.
Ik ben opgegroeid met inderdaad niet te oordelen en te aanvaarden wat het leven brengt en daar het beste van te maken.... maar zonder al mijn waardevolle mensen die ik op mijn pad heb mogen ontmoeten was dat toch een stuk moeilijker geweest het waren die mensen die niet alleen het zijn probeerden toe te passen maar ook hun pad van mededogen gingen... oordeel niet maar help iemand overeind die gevallen is... ZIJN mag geen apathie opwekken en desinteresse en dat is wat ik helaas op dit moment te vaak in het alternatieve circuit zie en hoor.
In balans zijn is een mooi moment maar vergeet NOOIT het mededogen wat heel iets anders is als medelijden want dat laatste is nutteloos.
RSS lijst met reacties op dit artikel