Voor veel mensen omvat het leven alles wat om hen heen gebeurt en hoe ze daar op reageren. En hoe anderen dan weer op hun reacties antwoorden. Dat noemen ze realiteit. Dat er naast die ‘relatieve‘ realiteit nog een werkelijkheid bestaat, dat ontgaat de meeste mensen nog. Want die werkelijkheid is de innerlijke wereld die zich ook via onze cellen uitdrukt. Maar wie verdiept zich daar nu graag in, als het ook makkelijker kan?
Meestal worden de innerlijke processen verdrongen, want wie wil zich nu met zijn eigen angsten, onzekerheden, woede, haat, onverdraagzaamheid, jaloezie of andere emoties confronteren?
Wie wil echt verder groeien, terwijl het zo comfortabel is te blijven zoals men is? Blijven zoals men is geeft immers zekerheid is dan de gedachte.
Dat aan die ‘zekerheid’ constant gevreten wordt door juist die verdrongen innerlijke processen en emoties die steeds luider om ‘aandacht’ schreeuwen, wordt nauwelijks opgemerkt omdat ook dit, zoals zoveel tevoren, in de hoek wordt gedrukt.
Veel mensen worden woedend bij het zien van ‘onrecht’. Ze ‘haten’ oneerlijkheid , zijn teleurgesteld als anderen niet aan hun verwachtingen voldoen, worden makkelijk jaloers of storten in als ze worden verlaten.
De reacties zijn dan meestal: “Ja, het was ‘gerechtvaardigde’ woede want zo’n onrecht zou niet mogen bestaan. Logisch, dat ik teleurgesteld ben als een ander zijn beloftes niet nakomt of dat ik jaloers wordt als mijn partner met anderen flirt en dat ik in elkaar stort als ik verlaten wordt door iemand die me eeuwige trouw heeft gezworen ...”
Dat is wat de realiteit voor deze mensen uitmaakt. Maar hoe ziet hun werkelijkheid eruit?
Zijn we haatdragend, oneerlijk, vol verwachtingen, jaloers en plakkerig aan iets of iemand gehecht, dan trekken we mensen aan die juist de rol spelen die onze angst, onzekerheid, woede, haat, onverdraagzaamheid, jaloezie en dergelijke zichtbaar maken. Ze drukken ons door hun gedrag met onze neus op de door ons verdrongen energieën, die nu naar buiten komen en zichtbaar worden.
Die emoties worden niet door anderen in ons verwekt, die angsten en andere emoties waren er al en hebben we zelf gefabriceerd. Onze ziel heeft maar één objectief en dat is verder groeien. Wordt die groei geblokkeerd dan staat ook de ziel als het ware stil. Verdringen we onze innerlijke processen, dan organiseert onze ziel die ontmoetingen die deze emoties zicht- en voelbaar maken, zodat we er iets aan kunnen doen en daardoor eindelijk in beweging komen.
Maar wie is er werkelijk in geïnteresseerd er iets aan te doen? Onze heftige reacties waren immers volledig gerechtvaardigd, wordt dan gedacht. Daarom houdt onze ziel nog een ander middel achter de hand om ons zo nodig in beweging te brengen. Want ons bewustzijn is behalve in de buitenwereld dan ook sterk in het fysieke lichaam geprojecteerd. En daar maakt de ziel handig gebruik van. Als we langdurig weigeren ons met onze innerlijke processen bezig te houden, dan zegt de ziel via het lichaam : ”Ik heb geen zin meer om zo met het leven om te springen, ik ben het zat” en drukt haar ongenoegen in het fysieke lichaam als pijn of in andere ongemakken uit.
Nu heb ik door mijn healingwerk op celniveau het een en ander op dat vlak kunnen gadeslaan en vaststellen. Bijvoorbeeld dat de ziel ook in elke cel ‘woont’. Ik heb begrepen dat tussen ziel en cellen een levendige communicatie bestaat en ook hoe de cellen werken en hoe we die werking in positieve zin kunnen veranderen.
Welke cellen reageren het best op de impulsen van de ziel? Dat is niet moeilijk te raden. Ja, natuurlijk de hartcellen, omdat de ziel in het hart verankerd is. De hartcellen fungeren ook als ‘gevoelscentrum’. We kennen allemaal de fysieke werking van deze cellen, maar ze voeren ook andere taken uit, ze reinigen het hart, werken via de ademhaling, via het voelen en via de emoties. Zo trachten de hartcellen een mens weer in een positieve richting te bewegen.
Maar ook andere orgaanstructuren zijn van grote betekenis. Welke emoties zijn nu met welke organen verbonden? Bij de lever zien we bijvoorbeeld dat ze veel met ‘vechten’ te doen hebben, het vechten tegen toestanden in de buitenwereld. Maar ook als we ons onder druk gezet voelen, als we in onzekerheid verkeren, als we be- of veroordeeld worden, dan reageren meestal de levercellen.
Gaat het om angst of onzekerheid dat we onze eigen weg niet kunnen gaan, dan reageren de cellen van de maag en alvleesklier. Bij seksuele problemen gaan we best met de cellen van de blaas aan het werk, maar in feite reageren alle organen in het lagere buikgedeelte op deze problemen..
De fysieke functie van de maag is de opname en verwerking van voedsel. Maar op emotioneel vlak gaat het hier om begrip, acceptatie en rust. Hoe rustiger ik word, hoe beter de darm haar werk kan doen. Hoe minder ik in het leven accepteer hoe moeilijker de darm het voedsel kan verwerken.Logisch, toch?
Bij de schildklier gaat het meestal om communicatie. Dat omvat niet enkel het spreken, maar ook het opnemen van energieën, van reacties van buiten. Zo hebben alle celstructuren ook emotionele delen. Over het algemeen begrijpen de mensen enkel de fysieke taken van de organen maar om optimaal te kunnen leven is het begrijpen van de emotionele functies ook essentieel.
De mens voelt over het algemeen het best met zijn lichaam en neemt dan daar ook het makkelijkst de impulsen van de ziel waar en probeert die via bepaalde celstructuren te verwerken. Wordt het ooit teveel dan staakt een systeem haar werk, niet alleen emotioneel gezien, maar ook op lichamelijk vlak. Daarom vragen we ons best steeds af met welke emoties een bepaald orgaan dat niet meer goed functioneert verbonden is. Natuurlijk moeten we aan beide kanten werken, aan de fysieke en emotionele zijde van het verhaal.
Natuurlijk kunnen we ook verder onze ogen sluiten voor onze werkelijkheid en vanuit onze ‘realiteit’ steeds naar een arts rennen om de pijn weg te laten nemen. Gelukkig hebben we de keuze om nog een tijd in die 'realiteit' te blijven tot we daar dan definitief genoeg ervaringen hebben verzameld of we kunnen ook nu voor de werkelijkheid kiezen en zelf verantwoordelijkheid nemen om ook daadwerkelijk aan de slag te gaan.
http://www.elias-medium.info/NL/
Voor mensen die willen leren hoe ze zelf hun cellen kunnen genezen biedt ik eind oktober een workshop aan:
http://www.elias-medium.info/NL/2013-08-16-08-22-32/blog/50-herfst-seminar-celwerk
Je schreef: 'Sommige Emoties worden door andere in ons verwekt, het is niet eigen maar maakt onderdeel van het gegeven dat men te ver openstaat en zichzelf niet meer voldoende afbakkend van eigen en niet eigen. '
Zoals ik het zie en begrijp heb je gelijk met te stellen dat we emoties van anderen kunnen opnemen. Alleen gebeurt dat m.i. niet omdat we teveel open staan maar omdat de zelfde energie al in ons aanwezig is. Zou die energie er in ons niet zijn, dan zullen we die ook niet 'overnemen'.
Ik kan het ook zo uitdrukken: We staan in principe voor alle energie open die al ins ons aanwezig is. Positief of negatief.
Bijvoorbeeld: Een agressief iemand, met een laag bewustzijn, is niet instaat om onvoorwaardelijke Liefde in de ogen van iemand anders te zien. Heb je dat zelf wel, dan herken je het in de ander.
Is er een bepaalde emotie in ons aanwezig waarvan de ziel vindt, dat het aan de tijd is om die los te laten, dan trekken we situaties aan, die ons met de neus in die energie drukken ...
Ik heb dat zelf al heel vaak ervaren. Eerst onbewust, nadien heel bewust en daarom ook kunnen loslaten.
Lichtvolle groeten.
Mijn moeder en veel van haar generatie, hebben gevochten als leeuwen, om de positie van de vrouw in de samenleving te verbeteren, hij was niet veel beter als nu in de Islam landen, 100% gedomiciliërd, als een huis dier.
T'is een lang verhaal het waren de communisten en de echte sociaal democraten die het gevecht leverde, veel mensen waren bewust bezig, mijn vader vertrok naar Spanje om tegen Franco te vechten, eigenlijk zouden wij nu ook moeten opstaan, maar die viese media die alleen botok Koppen opvoerd, of vrouwen die grove taal gebruiken voor de TV, wat natuurlijk niets met het recht van elke vrouw te maken heeft.Ik heb er veel gekend van die vriendinnen van mijn moeder, nou die stonden hun mannetje, en ze waren beschaafd en geciviliseerd en ruig op de koop toe, maar er zijn ontegenzeggelijk nog hele sterke karakters, maar ze vangen ze met honing en lijm, krijgen een postje, en zijn dan uit de weg, maar goed het kan verkeren toch, groet Jenne
Vriendelijke groet Ixie
Citaat van je artikel
Die emoties worden niet door anderen in ons verwekt, die angsten en andere emoties waren er al en hebben we zelf gefabriceerd. Onze ziel heeft maar één objectief en dat is verder groeien. Wordt die groei geblokkeerd dan staat ook de ziel als het ware stil. Verdringen we onze innerlijke processen, dan organiseert onze ziel die ontmoetingen die deze emoties zicht- en voelbaar maken, zodat we er iets aan kunnen doen en daardoor eindelijk in beweging komen.
Sommige Emoties worden door andere in ons verwekt, het is niet eigen maar maakt onderdeel van het gegeven dat men te ver openstaat en zichzelf niet meer voldoende afbakkend van eigen en niet eigen. Dit erkennen maakt dat de Ziel kan en mag groeien nadat men zich vrij gemaakt heeft van emoties van anderen, maakt men zich vervolgens bewust van eigen emoties; deze mogen er in beginsel allemaal zijn, anders bestonden ze immers niet. Echter bewustwording maakt ook dat bepaalde emoties niet meer nodig zijn, men is de reactie op die manier ontgroeid.
groet Ixie
Ik hoop dat jij en je Meisje nog wat jaren te gaan hebben. Zo is het de Wet van de schoonheid mits niet kunstmatig aan gesleuteld laat bij het ouder worden/zijn dieper kijken voor echter alleen voor die die kunnen zien, zoals de oude Meesters dit konden zien en voelen én dus weergeven.
Ik hoop nog vele jaren omdat mensen zoals jij en je Meisje voorbeeldfuncties zijn, zodat anderen kunnen leren en zo nodig van hun eigen realiteit ( die vaak niet acceptabel is want eerder een Niet Zijn ) hun werkelijkheid (Zijn; waarheid/integriteit) kunnen maken.
Samen in Een-Zaam-Heid mogen Zijn
Traditie; niet alles opmaken en iets door kunnen en mogen geven is naar mijn menig gestoeld op karakter en behoud van wetten/regels zoals ze altijd waren. (Verandering is gebrek aan meestal zelfbeheersing. voor mij even onbekend van wie deze Wijsheid komt) Bossen een rijkdom van zuiver zuurstof, dat niet alleen.
Het Einde; dat dit bestaat dit vervloekte einde en dat dit niet al te geliefd is maakt iedere seconde van het leven dat men krijgt des te zoeter, waardevoller. Dit besef ik Jenne en ik besef dat jonge mensen die dit nog niet kunnen voelen en denken dat Leven oneindig is alle rechten hebben om dit zo te voelen.
Groet Ixie
Je vind van jezelf dat je meer dan aardig op weg bent, vol van jezelf. Geldt voor mijzelf en de rest ook, soms denken we alles te weten of op zijn minst te doorzien maar schakel het denken uit en we zien echt wie we zijn.
Ja Willem..!! aardig op weg Want vol van mezelf uiteindelijk nu ik aan het begin sta van mijn laatste decennia leven (decennia hoop ik) Nadat ik eerder vanuit onnozelheid vol zat met drek van anderen....Zit ik dus nu vol met mezelf én vol van mezelf en dat is de enige manier, voor mij, om eindelijk aan mezelf te mogen werken, nadat ik eerder tot voor 3- 4 jaar keihard van werk achter me heb om onderscheid te maken wat is qua gevoelens van mezelf en waar zit ik vol met verdraaiingen (gevoelens) van anderen is van anderen. Dit keiharde werken kon ik alleen doordat ik minder dan een handvol van mensen om me heen heb Tussen dit handjevol mensen zit een persoon die bewust én privé koos om mij te ondersteunen.
Dit is mijn Realiteit die langzaam aan tot mijn Werkelijkheid werd. Mijn realiteit is gelijk aan Mijn Waarheid (er bestaan naast mijn waarheid nog zoveel waarheden als er mensen op deze aarde bestaan). Gevoelens laten zich immers niet meten noch wegen.
Deze mensen die mij ondersteunden professionals én dus een enkele privé persoon noem ik in mijn waarheid virtuoos. Virtuoos in hun integriteit, virtuoos in het delen van hun integriteit. Virtuoos in hun ondersteuning mij terug te leiden na mijn integriteit nadat IK deze liet beschamen. Vol van mezelf; IK liet het toe dat ik beschaamd werd en werd daardoor besmet. Ik liet toe dat anderen mijn waarheid en daarmee mijn Waardigheid af konden nemen. Waardoor vooral de privé mensen die mij ondersteunden via mij ook (oppervlakkig?) besmet raakten, ondanks hun integriteit.
Integriteit is voor mij gelijk aan mijn waarheid en gelijk aan mijn autonomie gelijk aan eenvoud. Autonomie is gelijk aan verantwoordelijkheid nemen voor mijn leven en daarmee voor 'al' het leven op deze aarde; mens, dier, plant.
Autonomie is Opstaan, Wakker worden en 'vechten' om te mogen zijn zoals de mens bedoelt is. Auto is zelf Nomos wet.....; fysiek e psychisch en interactie.
Anno 2014 ben ik aardig op pad de Vrouw te worden zoals een volwassen mensenVrouw bedoelt is; accepteren van de WET van de LEEFTIJD , andere jongere Vrouwen hun leeftijd gunnen én hierin ondersteunen waar ze behoefte hebben, de leeftijd van ouder Vrouwen respecteren en ondersteunen waar ze behoefte aangeven, je krachten als Vrouw erkennen en oprechtheid verbinden aan betreffende symboliek(en) , je vrouwelijke plichten nakomen en je vrouwelijke rechten nemen. De WET van de EENVOUD gebied mij te zeggen; de Vrouw te worden zoals een volwassen mensenvrouw bedoelt is.
Niet vergetend dat naast de door mensen gemaakte Rijken zoals het Romeinse Rijk het rijk van de Goden bestaat; Apollo die Diana in de ochtend van het firmament 'jaagt', iedere ochtendgloren weer sinds het bestaan van het Universum. Apollo wiens planeet de zon is, Diana wiens planeet de Maan is.
groet Ixie
Wij zijn goed af, mooi groot oud huis veel bossen er om heen, aan een grote rivier gelegen, we zijn niet echt rijk, maar proberen het voor onze familie makkelijker te maken, dat is tot nu toe een beetje traditie, niet alles opmaken, maar de rust
van een vaste familie plek op deze wereld veilig stellen en door geven, mijn eerste meisje is nog steeds mijn meisje, we zijn 62 jaar bij elkaar, ik ben nog steeds verliefd op haar, schoonheid wordt bij het ouder worden dieper, rijper, en transparant, Valazques kon dat schilderen, de huid van oude dames transparant als albast, Rembrandts moeder, nou niet te sentimenteel, heb je een piepklein kijkje in mijn leven gegeven, ik groet je, Jenne
en die intuïtie is het resultaat van je koffiemolen, groet Jenne
"Willem...!!" Het zou meer dan goed zijn als de meeste mensen vol van zichzelf zijn iig beter dan vol drek van anderen. En nee "Willem...!!" ik zie je geprikkelde reactie niet desondanks ben ik meer dan aardig op weg
Groet en fijne avond Ixie
Je reactie heeft dit punt bevestigd, nu maar hopen dat jij het begrijpt, zie je mijn ietwat geprikkelde reactie? Als je dat begrijpt ben je aardig op weg.
Zo is het maar net Jenne en met de tijd leven en in het eigen ritme is ook zo min mogelijk de dag in de avond rekken; spreek; min of meer met de kippen op stok. Ook zag ik tijdens een documentaire over Japanners m/v die over de 100 jaar oud waren dat deze mensen geen bankstel hadden Of ze zaten op een stoel aan een tafel, liggen gebeurt alleen om te slapen. Het begrip loungebank is ze dus vreemd. Verder werkten deze oude Japanners dagelijks in hun moestuin. Ze hadden ook zelf een waterleiding aangelegd met natuurlijk water uit de bergen.
Dank voor het op de goede weg te helpen Jenne
Groet Ixie
Wat zijn wij 'jij' toch vol vooroordelen én reactionair.
Je begrijpt jammer genoeg niet wat ik schrijf.
Ik probeer het je uit te leggen; deze mensen werken niet in de zin van in loondienst of zelfstandig want 65 plus. Ik was ook niet aan het werk voor een baas maar voor mezelf (privé en niet zakelijk) Het ging/gaat niet over werken beste Willem, maar over het gegeven dat mensen zodanig met zichzelf omgaan dat ze veel te kort op een veel te grote TV zitten, een die tot in mijn huiskamer die minimaal 10 meter verder is straalt......
Dit was dus een reactie op jouw reactie die volledig zonder vooroordelen is het is onvermijdelijk dat er allerlei uitwassen welke de mens dom houden floreren. 80% van de mensheid is tot niets meer is staat en schuift hun verantwoordelijk af naar anderen.. Begrijpend lezen is blijkbaar moeilijk. Uiteraard ook op het artikel Realiteit en werkelijkheid
Verder kan het me niet schelen wie wel/niet werkt ,wie er voor kiest en hoe mensen kiezen om zintuigen verloren te laten gaan. Wie wel/niet verantwoordelijkheid wil nemen, wie wel/niet alleen nog maar denkt aan voortplanten, wie nog wel/niet beschikt over enig karakter én wie wel/niet op een manier leeft alsof hij/zij in de nadagen van het Romeinse Rijk leeft.
Zolang ik mag leven zoals ik het voor wenselijk acht met inachtneming van ongeschreven en geschreven regels kan het mij persoonlijk niet schelen of ik een brave burger ben of dat om me heen het Romeinse Rijk in elkaar brokkelt.
Groet en fijne dag Ixie
Met de tijd te leven doet deze in snelheid toenemen.
Hoe ouder de mens hoe sneller de tijd passeerd.
Een mens zou in zijn Eigen tijd/ritme moeten leven, hartslag, om de séniliteit te ontlopen.
Door in het verkeerde ritme te leven, ontstaat stress.
Bij dit denken past heel goed het menu-mederanité.
Weinig vis, vlees, en melk producten, veel fruit en groente,
met de nodige kruiden.
Zo maar wat ideéen om jullie op de goede weg te helpen.
Groet Jenne
Gister zat ik na hard werken nog even aan mijn tafel in een draaistoel bij te komen van het harde werken. Om maximaal te ontspannen had ik ook alle licht uit en geen enkel scherm brandde. Ik draaide me richting trapopgang (wenteltrap) en zag op de muur van de opgang een snel flitsend lichtschijnsel. Ik draaide vervolgens richting raam aan mijn rechterzijde. Aan de overkant van de straat op minimaal 10 meter afstand iets schuin zag ik door het raam van de buren hun TV aanstaan. Vervolgens moest ik wel 10 minuten heen en weer kijken omdat ik zo verbaasd was. Zó verbaasd dat deze buren op een 6 meter afstand voor een TV hokken met een formaat van een kwart muur. Een TV met een straling tot in mijn woonkamer. Ik kon dit amper geloven. Na een kwartier ging hun gordijn dicht en zie daar het flitsende schouwspel op mijn muur verdween.
Dit met betrekking tot kwaliteit en kwantiteit met meer dood zijn dan levend, Op hun plaats zijn dit soort levende doden op die manier werkelijk hier krijgen ze nog een vaag gevoel van levendigheid door prikkeling die platte TV hun brengt.
Daarentegen de levende mensen die ik sporadisch tegenkom. Tja, men praat dan veel over autisme om deze mensen ook in een hokje te plaatsen. Echter deze zogenaamde autisten zijn volgens mij gewoon zeer slimme én gevoelige mensen die teruggetrokken moeten leven anders worden ze gek door gemaakt door de groep levende doden. Ik in ieder geval geniet dan van hun hobby's die soms een manie zijn en waar ze alles van weten. Laatst iemand ontmoet die alles weet van bouwmaterialen bijvoorbeeld dakpannen uit midden 19e eeuw, een zeer boeiend iemand vol leven maar zeer teruggetrokken.
Groet Ixie
Zeker Willem, het menselijke intellect neemd af in qualiteit, wat de grote grieken deden met een stokje in het zand de grootste vraagstukken verklaarden, zal nooit meer voorkomen, het menselijke vernuft is stervende, het wordt een tweede rangs kermis vol idioten en halve garen, jammer dat Vellini dood is, hij had mooie films over kunnen maken,
niet het zoete leven, maar het bittere zure pot vol pis, wat wij samenleving noemen.
de naam is vladi
fff
kwaad?
lol
analfabeet?inqongruentie
cleansing?het ontgiften van uwen darmpjes(uw 2e brein),
en vele opschoon middeltjes voor uw lichaam(uw tempel)geheten 'de natuur geneeskunde'.
wat betreft uw psyche is het een kwestie van uw pineal gland reinigen en leren hoe je dmv meditatie weer in origine staat vibreert.
de rest gaat vanzelf.
love & peace &
fff
de mens is vervuild.
zowel psychisch als fysiek.
cleansing is de oplossing naar het echte mens zijn.
en dan wil je zeker leren om off-grid te kunnen gaan.
time will tell
fff
RSS lijst met reacties op dit artikel