vredeHet spel met de schokkende gebeurtenissen.

Het lijkt ergens wel op diplomatie, want er zijn mensen die elke situatie uitbuiten om er verder een spelletje mee te spelen. Als we eens aandachtig kijken naar welke organisaties door bijvoorbeeld de aanslagen in Parijs nu eensklaps in een positief daglicht komen te staan, dan betekent dit dat die organisaties, politiek, politie en geheime diensten uit die gebeurtenissen energie en aandacht krijgen.

Het lijk me echt interessant om te blijven observeren in welke richting die energie verder stroomt. Waar staan de zogenaamde slachtoffers en waar de daders?

Wat denken de meeste mensen over het gebeuren? En wat voelen ze? Dit is één kant van het verhaal.

De andere kant lijkt me nog veel belangrijker. Stel jezelf de vraag wat die katastrofes allemaal bij jouw teweegbrengen. Wat doet dat allemaal met jou? Roept het angst op? Word je er een stuk onzekerder door? Of komt plots heftige woede tevoorschijn? Word je meer vasbesloten, groeit je innerlijke kracht?

Hier is het van belang dat we al die stromingen en organisaties als het ware peilen, of die nu angst of woede oproepen, het maakt niet uit. Ze houden ons een spiegel voor waardoor we in contact komen met die oude angst, met die oude woede, die we waarschijnlijk al sinds heel wat incarnaties als een enorme last op onze schouders bewust of onbewust meeslepen. Zonder spiegels kunnen we hiervan nooit bewust worden.

En als die emoties plots omhoogschieten, dan kunnen we er mee aan de slag. Dit wil zeggen dat we ze in eerste instantie tot rust dienen te brengen waardoor we weer  innerlijke vrede vinden.

Hoe ik het zie is, dat als we over vrede in de wereld willen spreken en tegelijkertijd innerlijk aan het vechten zijn, dat dit volledig zinloos is. Laten we eerst die innerlijke strijd begraven. Eerst dan kunnen we met recht over vrede in de wereld spreken. En dat voegt weer veel waardevols aan de wereldvrede toe.

Helaas hangen de meeste mensen in de energie van die katastrofen vast omdat ze met hun oordelen in hun emoties blijven steken in plaats van te begrijpen hoe vrede in werkelijkheid functioneert.

We gaan op weg naar innerlijke vrede als we bereid zijn om onze emoties te aanvaarden om er vervolgens heel diep in te duiken. We moeten ons met onze emoties confronteren, willen we verder groeien. En dat doen we door ze te doorademen tot ze in het niets zijn opgelost.

We moeten beseffen dat we altijd onze energie aan de collectieve ‘wolk’ afgeven. We doen dat als we vechten en lijden maar ook als we innerlijke zekerheid tot stand brengen. We nemen altijd deel aan het collectieve gebeuren, ook als we zelfs naar buiten uit geen vinger uitsteken.

Samenvattend: Het gaat altijd om eerst innerlijke vrede te vinden, dan voegen we ook aan de vrede in de wereld toe en kunnen we ook met recht over planetaire vrede spreken. Laten we daarom de wereldvrede dienen door bij onszelf te beginnen. En dat is gewoon een kwestie van de eigen verantwoordelijkheid nemen of niet nemen.

Lees hier meer:

http://www.elias-medium.info/NL/2013-08-16-08-22-32/artikelen/60-is-kwaad-wel-zo-kwaad

http://www.elias-medium.info/NL/

Jezus' Celwerk. De Healingmethodes van Jezus voor de Nieuwe Tijd.

Seminar van 7 en 8 februari in Rolduc - Kerkrade:

http://www.elias-medium.info/NL/elias/50-herfstseminar-celwerk-update