genezenTijdens de oorlog vertelden mijn broer en zus mij soms over wat er vóór de inval van de Duitsers tot het leven van elke dag behoorde. Zo hadden zij het over sinaasappels en chocolade en hoe lekker die wel waren. Ik vroeg dan om te omschrijven hoe dat smaakte want daar ik in het begin van de wereldbrand geboren werd,  was mij dat plezier helaas ontgaan.

Ik probeerde me dan aan de hand van hun beschrijvingen de smaak van deze lekkernijen voor te stellen, maar hoe zeer ik mij ook inspande, dat lukte natuurlijk niet. Het gemis van deze dingen werd dan ook een van de redenen, waarom ik naar het einde van de oorlog uitkeek.

 

Natuurlijk steunde ik mij als kleuter op de omschrijving van de ervaringen van mijn grote broer en zus die uitgesproken positief was. Maar achteraf gezien vraag ik me af hoe mijn reactie geweest zou zijn als ze helemaal geen appelsienen en chocolade hadden gelust en op de vragen van hun kleine broer met een negatief verslag zouden zijn gekomen. Alleszins een reden minder om te verlangen naar het einde van de bezetting. Nu was de oorlog mijn dagelijkse realiteit,  ik kende geen ander. Het was mij dan ook onmogelijk door gebrek aan vergelijkingsmateriaal, zoals mijn broer en zus dat wel hadden, me het leven na de oorlog concreet voor te stellen, afgezien van het feit dat elk mens eenzelfde situatie op een heel unieke wijze beleeft. Ook is hier met de waarschijnlijkheid geen rekening gehouden, dat door de impact van de oorlog, de dagelijkse realiteit nadien wel eens heel anders zou kunnen uitpakken

Zo lijkt het me ook onmogelijk om echt te weten hoe iets is, als je het zelf niet hebt meegemaakt. Veel mensen hebben toch een uitgesproken mening over dingen, waar ze totaal geen of nauwelijks ervaring mee hebben omdat ze zich vooral baseren op wat anderen daarover vertellen of op dat wat ze hebben ervaren door iets aan de oppervlakte kort aan te raken. Dat mag dan wel genoeg zijn voor het fysieke contact met een brandende kachel of een kokende ketel, maar als het om diepe innerlijke processen gaat, die je soms door de jaren heen moet opbouwen om grote hoogtes of diepe dieptes te bereiken, dan lijkt me een dergelijke houding toch wel een beetje kort door de bocht. Ja, dat is wat ik onder "geloof" versta. Nu is elke ervaring waardevol, ook "geloven".  Ik ben daarom ook nooit tegen iets, ook niet tegen religies en andere structuren van manipulatie. Er komt namelijk een moment dat we besluiten een bepaalde ervaring niet meer nodig te hebben. Dat uit zich vandaag de dag ook in Turkije en Brazilië waar het de mensen duidelijk is geworden, dat ze iets niet meer willen, juist omdat door het ervaren ervan, de beperkingen die de oude structuren in zich bergen aan het licht zijn gekomen. Dus leren we door te ervaren wat we in feite niet willen, wat we dan wel willen. Nu is het loslaten van oude structuren niet altijd even makkelijk voor mensen, die gehecht zijn aan dat waaraan ze gewend zijn en zelfs soms de misère van het bekende oude verkiezen, boven de onzekerheid van het onbekende nieuwe.

Zo is het ook met de keuze tussen het leven via het verstand of via de leiding van onze ziel. Mensen, zoals ik vroeger, die volledig volgens hun verstand functioneren kunnen geen weet hebben van wat het genoemde alternatief betekent. En als ze geconfronteerd worden met het bestaan van alternatieven is dat vaak geen uitnodiging om dat "nieuwe" ook maar eens uit te proberen. Veel mensen zijn dermate aan het functioneren via het verstand gehecht, dat ze ook het bestaan van iets anders gewoon zullen blijven ontkennen. Nu is naar mijn mening een dergelijke houding  en zelfs het bestrijden van het zinvolle van onbekende alternatieven, net als iedere andere ervaring waardevol.

Nu had ik het in mijn laatste bijdrage over meditatie als een uitstekend instrument om je verstand bewust stil te leggen en om kennis te maken met je eigen ziel, met je eigen Licht en Liefde, met God en je eigen Goddelijkheid. Nu bestaat er ook een andere manier om het verstand even uit te schakelen. Probeer eens, als je op straat loopt om je te concentreren op alles wat je ziet. Je opent je gezichtsveld zo wijd als mogelijk om alles wat daarin voorkomt, waar te nemen, te omvatten.  Als dat aardig lukt, open je dan tevens voor alle rumoer, die je kunt horen, van de meest luide tot de verst verwijderde, haast onhoorbare geluiden. En als je dit onder de knie hebt, probeer het dan nog eens te combineren met het waarnemen van je ademhaling. Het verstand is dan uitgeschakeld en de toestand, waarin je dan verkeert, noem ik "bewust zijn".

Elias, medium voor Christus Healing- en Transformatielicht

http://www.elias-medium.info/NL/

Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Elias in Bovendien:
http://www.bovendien.com/component/finder/search?q=Elias&Itemid=53