Een van de relaties uit het verleden was relatief kort, heftig in velerlei opzicht en een grote les in loslaten en dus in Liefde.
Deze keer was het een wederzijds herkennen, ook al was ze net iets sneller. Meestal ben ik degene die de ander al bij de eerste ontmoeting herkent. Nu lag het net iets anders. We hadden samen gemediteerd toen ze plots zachtjes mijn hand in de hare nam en die begon te strelen. Bij mij brak er meteen een golf van gevoelens los van herinnering, van een energie van Liefde die me heel vertrouwd voorkwam, een gevoel van thuis komen en ik wist dat een oude relatie nieuw leven werd ingeblazen.
Dat zulke ontmoetingen niet toevallig gebeuren, moge wel duidelijk zijn. Op zulke momenten ben je natuurlijk helemaal in het Hier en Nu en geniet je gewoon van alles wat is, een moment waarin tijd geen enkele betekenis heeft. Iets later vroeg ik me natuurlijk af wat er nog meer achter stak en polste Jezus over het gebeuren.
Jezus: "Je hart weent en je weet dat je hier op de juiste plaats bent. Er is voor jou hier nog veel te leren. Maar je kunt met je hart enkel stapsgewijze verder. En let steeds weer goed op wat er aan de andere kant gebeurt. Want er zullen je nog behoorlijk pijnlijke spiegels getoond worden waardoor je kracht en energie zult verliezen.
Vroeger ben je vaak dichtgeklapt als je spiegels werden voorgehouden. Dat moet je nu zien te voorkomen. Nu gaat het om heel bewust de verschillende processen te begeleiden. Als ik naar haar ziel kijk, dan zie ik dat jullie zielen met elkaar verbonden zijn Dat betekent, dat er heel sterke confrontaties zullen plaatsvinden. Zij zorgt voor opruiming bij jou zoals jij dat bij haar doet. Er gebeurt genezing, ook al is dat niet makkelijk uit te houden. Want in je hoofd zijn nog verwachtingen werkzaam en dat vormt een druk die telkens weer pijn betekent. Leer daar in te duiken, neem waar, ga stapsgewijze verder, laat je wil helemaal los en accepteer haar hoe ze zich toont. En wordt het pijnlijk loop dan niet weg. Ben je onzeker, treed dan met die onzekerheid in contact zodat het thema Liefde en relatie kan genezen. In jouw systeem zit nog het een en ander vast. Het gaat hier namelijk om je relatiepatroon waarmee je nog graag naar bescherming zoekt in een liefdesbetrekking, zodat je kunt blijven staan. En dat wordt hier nu juist onmogelijk gemaakt.
Als je hier iets wil bereiken, dan moet je in beweging komen, uit je slakkenhuis kruipen en zichtbaar worden. En dat is telkens weer pijnlijk. En toch vragen we je die stappen te zetten. Accepteer de confrontaties en je zult zien dat het vaak wonderlijk mooi is en een grote diepte heeft. Dan weer is het alsof je innerlijk verscheurd wordt. God zegt: 'Waag het. Hier heb jij je vlam gevonden. Hier heb je een vlam gevonden die bereid is je te dragen. Maar eerst moet alles opgeruimd worden, wat uit andere levens nog giftig werkt. Wees dapper, ga er doorheen. Het loont en het zal je relatiepatroon totaal veranderen. Het zal je vrij maken en je openen. Een toch betekent het confrontatie en onzekerheid. Ga er doorheen en stel je bloot' ".
Elias: Na een bepaalde ontmoeting had ik inderdaad nogal energie verloren, zoals Jezus ook eerder had voorspeld. Daarom vroeg ik hem bij de eerst volgend gelegenheid naar het waarom.
Jezus: "Dat is heel oud. Het betreft heel oude systemen. Hier sta jij jezelf nog in de weg. Je hart zegt: 'hier ben ik op de juiste plaats en wil in deze richting ook verder'. Maar er spelen nog oude wonden. en deze schreeuwen: 'vooral geen ontmoetingen. Want als ik ik me in die ontmoeting begeef, dan word ik vernietigd'. En juist dan begint er in het systeem iets te werken, iets te strijden. Wees dapper, open je. Neem ook dat verlies van energie goed waar, ga er bewust doorheen en juist daardoor worden die oude wonden omhoog gehaald waardoor ze kunnen genezen. Tussen jullie twee is er heel veel gebeurd. En in het verleden waren er waarlijk diepe wonden. Daarom moet er het een en ander omhoog komen voordat jullie weer Liefde kunnen leven. Accepteer deze energieverliezen. Dat wil niet zeggen, dat je hier niet op de juiste plaats bent. Het betekent enkel dat het gekwetste weefsel sterk wordt aangeraakt en ineenkrimpt.
Elias: Ik nam de uitdaging aan. Het werd heel mooi en diep en er vond meestal een ware fusie plaats als we elkaar weer ontmoetten. En toch was het even snel voorbij als het ontstaan was. Op een punt was ze in het begin niet eerlijk geweest. Ze had me gezegd dat ze van haar man gescheiden leefde, maar niet dat ze nog samen woonden. Tegen haar vriendin had ze kennelijk gezegd dat zij zich bij mij weer echt als vrouw voelde en dat haar man meer haar kind dan haar echtgenoot was. Dat moet dan wel plots veranderd zijn. Want op zekere dag vertelde ze me dat het tussen ons uit was omdat ze nu met haar echtgenoot gevonden had wat ze met mij had beleefd.
Naschrift: Voor mij was dat 'avontuur' waarlijk een grote les. Ik denk dat ik me hier van de laatste restjes van 'verwachtingen' heb kunnen bevrijden. Nadien heb ik er ook geen last meer van gehad en neem de dingen gewoon zoals ze komen, open voor alles wat zich toont, in het Hier en Nu blijven en genieten maar steeds bereid om weer los te laten. Dat heeft me grote vrijheid gegeven.
Als ik dan weer eens lees, wat Jezus en de Bron mij over deze relatie hebben gezegd, dan meten ze wat mensen 'overspel' noemen kennelijk met een heel andere maatstaf dan de meeste mensen dat op aarde doen. Hoeveel relaties hebben we in onze andere incarnaties wel beleefd? Vijfhonderd? Duizend? En dat zijn toch heel diepe verbindingen, die over de grenzen van leven en dood heen blijven bestaan en steeds opnieuw geactiveerd worden om ze te sublimeren. Die ontmoetingen vinden dan ook plaats op momenten dat beiden en de omgeving op zielenniveau er klaar voor zijn om de lessen te leren die dan aan de orde zijn. Dus ook voor degenen, die er zijdelings direct of indirect bij betrokken zijn.
Ook lijkt het niet verwonderlijk dat bijvoorbeeld de woorden gekozen zijn van: 'Je weet dat je hier op de juiste plaats bent' en 'hier heb jij je vlam gevonden. Hier heb je een vlam gevonden die bereid is je te dragen'. Deze woordkeuze had waarschijnlijk tot doel juist om die rest aan verwachtingen bloot te leggen, die nog losgelaten diende te worden. Dat dit 'dragen' in de tijd zeer begrenst zou zijn, werd er natuurlijk niet bij verteld. Of was op dat moment ook voor Gene Zijde de uitkomst nog niet bekend? We hebben immers nog steeds onze vrije wil ...
In ieder geval heeft het een andere relatie genezen en dat is ook veel waard. Misschien was dat wel de ware reden van deze ontmoeting?
http://elias-emmanuel.blogspot.nl/?view=magazine
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Voor mij is elke realtie zonder goede en open communicatie tot mislukken gedoemd. Open en eerlijke communicatie houdt in dat we ons volledig bloot willen geven en ons kwetsbaar kunnen opstellen. Dat toont ware sterkte en zal de Liefde van de bewuste ander zeker nog versterken.
Er is zeker sprake van een misverstand, want als we spreken over een Liefdesbetrekking die plaats vindt in een vijf dimensionaal bewustzijn, dan is waarheid een van pilaren, waarop die verbinding berust. Waarheid betekent eerlijkheid en openheid. Niets wordt er verborgen. Verder, zoals gezegd, de andere de totale vrijheid schenken.
Het huwelijk heeft voor mij nog altijd iets heiligs, maar de afspraken, die jij aanhaalt behoren naar mijn inzicht tot het verleden. Zelf zou ik dergelijke afspraken zeker niet (meer) maken waar de partners elkaar eeuwige trouw en dat soort dingen beloven, omdat dit m.i. een subtiele vorm van manipulatie inhoudt. We willen door dergelijke beloften de ander aan ons binden, waardoor de vrijheid van die partner juist wordt beperkt. De ander moet ons dan zekerheid schenken, terwijl we waarlijke zekerheid enkel in onszelf kunnen vinden. Het is dan ook logisch dat vanuit een dualistisch bewustzijn op basis van die beloften verwachtingen bestaan.
In een Liefdesbetrekking of huwelijk nieuwe stijl beloven de partners elkaar de volledige vrijheid en waarheid en niets dan de vrijheid.en de waarheid.
In de vijfde dimensie zijn er helemaal geen verwachtingen meer omdat elke verwachting in tegenspraak is met onvoorwaardelijke Liefde.
In de praktijk van deze overgangstijd zien we dat er onder de mensen grote verschillen in bewustzijn bestaan. Velen huwen nog omdat ze verliefd zijn, wat niets met onvoorwaardelijke Liefde te maken heeft. Het is eerder een soort van ruilhandel: 'Als je mij dit geeft, dan geef ik je dat'. En als je me later niet geeft waar ik 'recht' op heb, dan heb ik alle gelijk van de wereld om boos te zijn, om jaloers te zijn om angstig te worden enz. Of pogen de ander te houden aan zijn of haar beloften. De ander wordt in zo'n situatie als een stuk eigendom beschouwd.
Het is ook niet verwonderlijk dat vroeger altijd beweerd werd dat het gezin de basis van de maatschappij is. De energie van manipulatie is in zo'n gezin dan al op voorhand deel van de verbintenis en kan zo door de gemeenschap, de staat worden overgenomen, zonder dat de mensen het in de gaten hebben.
Mensen die een Liefdesrelatie in alle vrijheid beleven, laten zich ook door de maatschappij, door de gemeenschap hun vrijheid niet nemen en zijn dus immuun voor manipulatie.
Meer bewuste mensen kiezen er voor om een stuk weg gezamenlijk af te leggen, op voorhand niet wetende hoelang dat samenlopen zal duren. Alleszins zolang het zinvol is. Aan een dergelijke verbintenis is de verplichting verbonden om elke dag intensief aan de relatie te werken, om elke dag de ander en jezelf lief te hebben (gaat altijd samen), niet tot de dood ons scheidt, maar tot onze wegen scheiden.
Ik stel in dit tweede voorbeeld dat de mensen spiritueel gezien al een behoorlijke weg hebben afgelegd en inderdaad elkaar de totale vrijheid hebben beloofd en gegeven. Nu is onze partner altijd onze spiegel. We leren er enorm veel door, als we daar voor open staan. Nu kan het goed zijn, dat na verloop van tijd er wederzijds niet meer veel te leren valt. Mogelijk gaan de zielen dan akkoord om daar de wegen te scheiden, zodat de twee naar andere partners kunnen worden gevoerd waar een nieuw leerproces kan beginnen.
Dan is er nog een categorie mensen, die dat allemaal al achter de rug hebben en werkelijk beiden de relatie vanuit het vijfdimensionale bewustzijn willen en kunnen leven. Dan is de totale vrijheid een feit, is er geen zwijm van verwachting meer, ook geen aanhechting (in de zin dat men de ander niet of moeilijk kan loslaten, als die zou willen vertrekken). Maar in die situatie zie ik het niet gauw gebeuren, dat die van elkaar zouden scheiden of met een ander het bed in duiken. Helemaal uit te sluiten is dat ook weer niet, maar dan moet er wel een heel duidelijke impuls van de ziel komen.
Ik hoop dat mijn zienswijze nu wat duidelijker is.
Liefdevolle groeten,
Elias
Nog even een stapje terug:
- Huwelijk = afspraken maken.
- Relatie naast huwelijk zonder communicatie = onbegrip en pijn
- Relatie naast huwelijk (of scheiding) met nieuwe afspraken = begrip en loslaten
Waar ben ik in de war met verkeerde verwachtingen, want ik snap niet waarom je geen verwachtingen mag koesteren op basis van de afspraken die je met elkaar hebt gemaakt.
Wat heeft vrijheid te maken met onvoorwaardelijke liefde, als die vrijheid bestaat uit doen wat je wil en je dan te beroepen op verwachtingen loslaten als je zelf die verwachtingen tot stand hebt gebracht en je de spelregels verandert zonder die mee te delen aan je partner?
Maar als we zelfs dat soort verwachtingen kunnen loslaten, dan geven we de ander ook alle vrijheid. En dat is wat onvoorwaardelijke Liefde is.
Ik vind het wel fijn om zo in de diepte van gedachten te wisselen. En daarbij gaat het nooit om 'gelijk krijgen' We kunnen er allen nog veel door leren, als we ook eens door de bril van iemand anders kijken.
Dat kwetsen van anderen is ook zo'n zaak. Zelf kan ik me niet voorstellen wat me nog zou kunnen kwetsen. Wellicht heel even nog en dan kan ik het ook meteen loslaten. Daar het je 'gekwetst voelen' betekent, dat je nog verwachtingen hebt die dan natuurlijk ook niet beantwoord worden, trek je ook constant spiegels aan, die je daarop opmerkzaam maken, zodat je er iets aan kunt doen.
Als we constant rekening houden met het eventueel 'gekwetst worden`van anderen, dan zijn we toch aan handen en voeten gebonden en kunnen ons nog nauwelijks bewegen.
Waar het om gaat is toch steeds authentiek te zijn. Voor mij is dat te luisteren naar de impulsen van je ziel om die dan om te zetten.
Je ziel zal in een ontmoeting, zoals in de film wel 'ja' of 'Neen' laten weten. Om dan daar gevolg aan te geven zijn we authentiek. Wees vooral authentiek is ook een van de boodschappen van Jezus.
Je schrijft: "Je woordkeuze Het 'geklets' over vorige levens geeft aan welke waarde je daaraan hecht "
Bedoel je de waarde die ik hecht aan het woord geklets, of de waarde die ik hecht aan vorige levens? Met het woord gekletst geef ik aan dat ik vind dat een vorig leven in geval van overspel als excuus gebruikt wordt. Vat het niet persoonlijk op, dit is mijn perceptie.
In the first place: we worden geboren met vergetelheid, dus we zijn ons niet bewust van vorige levens. Daarom gaan we beloften aan, zoals huwelijk en eeuwige trouw, welke horen bij de cultuur van je huidige leven. Als je later tot andere inzichten komt, is er niets wat je ervan zou mogen weerhouden om je pad te verleggen, mits je daarin degene met wie je je belofte bent aangegaan niet kwetst.
Hoe kun je een grap vertellen en er oprecht om lachen als je de clue al kent? Zo zie ik het opdoen van ervaring in dit leven en de functie van vergetelheid.
Natuurlijk begrijp ik dat je met jouw ervaringen en inzichten anderen kan helpen. Maar lieve Elias, doen we dat niet allemaal, elkaar healen, ieder op onze eigen manier? Al of niet bewust van achtergrond en doel houden we elkaar de spiegel voor, triggeren we, troosten we, luisteren we, adviseren we en (daar issie weer) coachen we elkaar onvoorwaardelijk en soms onbedoeld.
Ik vind het wel erg fijn dat de mogelijkheid er is om situaties en leerprocessen op te zoeken, mede door de enorme inspanningen die jij en andere schrijvers aan het papier en/of website toevertrouwen. Het is de bevestiging die we soms nodig hebben om te vinden waar we naar op zoek zijn, of de diepere betekenis van gebeurtenissen. Dus ook mijn hartelijke dank voor jouw inbreng op jouw manier.
Ik kijk nu al uit naar de reactie die je van Sananda mag ontvangen.
Dank voor je reactie. Naar mijn gevoel zijn relaties het middel bij uitstek om jezelf te leren kennen en jezelf te leren liefhebben. Dit omdat de ander je voortdurend een spiegel voorhoudt.
Nu heb ik het woord 'schuld' uit mijn woordenboek geschrapt, omdat ook dit een bgrip is, dat enkel in de illusie van de dualiteit bestaat. Niemand is schuldig omdat schuldig zijn een oordeel inhoudt. Ik spreek liever van 'voor ervaringen kiezen' en daar de consequenties van dragen. Het is in de dualiteit immers enkel een school, theater om te leren wat niet werkelijk is om zodoende begrip te krijgen voor de werkelijkheid van de onvoorwaardelijke Liefde.
Nu ligt het aan het plan van de ziel wat er in een bepaald leven geleerd dient te worden, ook door relaties. Voor sommige mensen is het van belang om het juist bij één partner te houden en in die situatie voor alle voorkomende problemen oplossingen te zoeken en te vinden. Dat zou het geval kunnen zijn, als iemand in andere levens steeds opnieuw is weggelopen zonder van de spiegel die de partner voorhield gebruik te hebben gemaakt. Terwijl anderen juist de relatie zouden moeten verbreken, als ze daarin en vroeger steeds gemanipuleerd, onderdrukt en constant vernederd werden en worden.
In het laatste voorbeeld hebben we het in eerste instantie over iemand die hoogst waarschijnlijk ooit zelf heeft onderdrukt en nu gekozen heeft om van die neiging definitief af te geraken door het zelf een keer te ervaren. Daarom is het altijd belangrijk om te aanvaarden wat er gebeurt. Maar dat wil niet zeggen dat zo'n iemand ook in die situatie moet blijven. Wat er vroeger gebeurde was dat die persoon zijn of haar eigen kracht en macht misbruikte, aansluitend er zelf het 'slachtoffer' van werd om nu weer die eigen kracht en macht terug te winnen. En daar is veel moed voor nodig. Ook hier kun je dat zien als een aanloop moeten nemen om over de muur te springen.
Je woordkeuze Het 'geklets' over vorige levens geeft aan welke waarde je daaraan hecht en dat is natuurlijk ook O.K. Voor mij is er maar een leven, dat steeds in andere lichamen en situaties verder beweegt. Alles hangt met alles immers samen. Het heeft mij steeds ontzettend geholpen dingen in het huidige leven te aanvaarden door het begrip van wat in andere levens heeft plaats gevonden. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat het ook niet zonder kan. Want de informatie, die je werkelijk nodig hebt, komt altijd op de een of andere manier naar je toe. Over karmische situaties of over practische, hedendaagse dingen, ook als je geen krant, radio of TV hebt. Je moet er wel voor open staan om dat concreet te ontvangen
Je schrijft dat overspel enkel het schenden van een afspraak is. Daar ben ik het met je eens. Ik stel me dan wel de vraag waarom je een dergelijke afspraak zou maken 'ìn the first place?'
Over symnchroniciteit gesproken: Gisterenavond zag ik een film op de Duitse TV, die rond 'overspel' speelde. Ik vond het verhaal goed uitgewerkt, waarin twee met anderen getrouwde mensen elkaar ontmoetten en aansluitend een nacht samen verbrachten. Juist één nacht. Na afloop gingen ze beiden weer naar hun eigen gezin. Wat me opviel was, dat ze beiden heel authentisch waren, waarschijnlijk veel meer dan dat ze ooit in hun huiselijke situatie geweest waren. Omdat daar vele sterke en zwakke punten werden uitgewisseld leek me de film ook de boodschap te bevatten: 'Als het hier kan, dan kan het thuis ook'. Het mooie gevoel van eerlijk en authetiek te zijn vraagt dan naar meer en kan, mits goed begrepen, aansluitend ook in alle andere situaties ingang vinden.
Nu om over de 'coach' terug te komen. Ik vind dat een heel interessante zienswijze van je, waarin ik me grotendeels kan vinden. Alleen is het zo dat we, zoals ik ook al hierboven schreef, allen andere lessen moeten leren, waarbij de ziel ook telkens verschillende keuzes maakt.
Bij mij is het zo, en het is zover ik weet altijd zo, dat de Geestelijke Wereld, in mijn geval dus Jezus, mij heeft opgezocht en mij dat aanbod heeft gemaakt om samen te werken. Ik ben nog altijd in de eeerste plaats een healer en kanaal voor de healing- en transformatie-energie van Jezus.
Het ontvangen van persoonlijke boodschappen helpt mij enorm in mijn persoonlijke ontwikkeling. Ik ben daar ook zeer dankbaar voor. Maar omdat ik de essentie daarvan dan weer doorgeef via mijn artikels en boeken aan anderen die er voor openstaan, moge ook wel duidelijk zijn dat daardoor ook anderen meer begrip kunnen krijgen voor hun eigen innerlijke processen. Uiteindelijk gaat het ook hier om 'healing'.
Ik vond je vraag toch zo interessant, dat ik Jezus erover heb aangesproken. Zijn antwoord geef ik binnenkort weer in een ander artikel weer.
Nogmaals dank voor je uitvoerige reactie.
Licht en Liefde,
Elias
Pijn om een verbroken relatie heeft mijns inziens te maken met een van de functies die een relatie heeft: het gevoel van afgescheidenheid compenseren. Het telkens weer op jezelf teruggeworpen worden, je afvragen hoe het zover heeft kunnen komen en wat je eigen aandeel hierin was of wie schuld had, de rouwfases doorlopen totdat je weer opgekrabbeld bent om een volgende relatie aan te knopen.
Iets waar we als mens een grote denkfout maken, is de aanname dat die ene speciale iemand er alleen voor ons is. Die persoon waarmee je in een relatie bent, denkt mogelijk hetzelfde. Of een van beiden offert zichzelf volledig op voor de ander. Wat deel je immers binnen een relatie, wat je niet deelt met anderen? Hoe belangrijk is het om dit juist binnen een relatie te kunnen delen? Gaat het om samen delen van plezierige dingen (gedeelde vreugd is dubbele vreugd) of juist de ellende verzachten (gedeelde smart is halve smart)? Of kan dat ook met de buren of collega's? Is het delen van vreugde en verdriet vanzelfsprekend en onvoorwaardelijk in een relatie? Of levert het niet kunnen delen van vreugde of verdriet spanningen op die dan juist weer tot een relatiebreuk kunnen leiden?
Binnen een relatie zie ik dat het vasthouden aan elkaar twee kanten op kan gaan. Natuurlijk ervaar je liefde, steun en houvast aan elkaar, maar te grote claims binnen een relatie leidt hoe dan ook tot spanningen, hoe goed bedoeld ook. Soms kan liefde zelfs verstikkend zijn, als je de ander geen ruimte meer laat om z'n eigen bulten te vallen. We leven met elkaar, niet voor elkaar. Daar zit de nuance. De grootste misvatting is alles voor elkaar te doen en daarmee je eigen ontwikkeling opzij te schuiven en in de wacht te zetten. Je bent dan zo gefocussed op de ander, dat je jezelf vergeet.
Overspel is voor mij niet meer en niet minder dan het schenden van een afspraak die je in het hier en nu met elkaar hebt gemaakt. Het is een keuze die je bij volle verstand maakt binnen de normen en waarden van het nu. Het geklets over vorige levens en wat zielen toen voor je hebben betekend en wat je nog moet oplossen, staat los van de keuzes die je in dit leven maakt. Het een hoeft het ander niet uit te sluiten en de lakens zijn in de meeste gevallen niet het toneel om oude stukken op te lossen.
Als de magie is verdwenen en je elders je pad behoort voort te zetten, ga dan verder, inplaats van elkaar te verstikken in een uitgespeelde relatie. Ook dat is loslaten. Elkaar de ruimte geven om een relatie te ontbinden en te accepteren dat de koek op is. Wanneer je echt iets voor de ander voelt, gun je hem/haar het geluk wat die bij een ander heeft hervonden. Een relatie stopt niet zomaar. Je ontgroeit elkaar zodra de reden waarom je elkaar aantrok is uitgeklaard.
In het Aquarius tijdperk worden we ook aangespoord om op onze eigen benen te staan. Zelf verantwoordelijkheid te nemen voor onze eigen daden en daar zelf de consequenties van te ondervinden. We zijn zolang langs alle kanten gesteund, juist in de vorm van lieve zielen die we uit vroegere levens kennen, dat we steun normaal zijn gaan vinden. Elias, hou me ten goede, dit is geen verwijt, maar wat zouden we allemaal graag zo'n personal coach hebben zoals jij in je stukken steeds beschrijft. Ik weet niet of ik het echt zou willen, want ik ben er van overtuigd dat een situatie voor mij leerzamer is wanneer ik 'm zelf doorleef, dan wanneer er een coach langs de zijlijn mij uitlegt wat de achtergrond van alles is. Je kan ervaring niet uit een boek halen, of van een coach leren. Je wordt pas ervaren door te ervaren. Dat je naderhand de betekenis van iets gaat inzien, soms met behulp van iemand die er vanaf de zijlijn tegenaan kijkt, kan helpen in het verbreden van je gezichtsveld. Waar de meesten van ons voor zo'n rol op zijn aangewezen, zijn zorgverleners of mensen die je vertrouwt, zoals die binnen je relatie.
En daarmee is de cirkel rond. Het is tijd om een goede relatie met onszelf op te gaan bouwen. Mens, heb jezelf lief.
Natuurlijk ken ik dat allemaal, omdat ik er ook doorheen ben gegaan. De enige manier om een relatie zonder pijn, van het hoogste niveau dus, in volledige vrijheid en onvoorwaardelijke Liefde te kunnen beleven, is om die pijn, verdriet en al wat er uit het verleden nog hoogkomt te aanvaarden, tegemoet te treden en te verwerken. De manier van Jezus heeft voor mij altijd gewerkt:
De pijn, het gevoel van verlaten zijn, woede, angst enzovoort in het Licht van je ziel in je hart neerleggen en zolang doorademen totdat het vanzelf oplost. Desnoods elke dag herhalen tot het werkelijk allemaal weg is.
Succes!
Elias
RSS lijst met reacties op dit artikel