Met dit artikel wil ik een hypothese neerleggen, want ´helderziendheid´ is niet voor niets al zo´n 125 jaar onderwerp van onderzoek van de parapsychologische wetenschap en het is moeilijk aan te tonen hoe dat werkt. Dat het bestaat is inmiddels wel duidelijk, maar hoe het tot stand komt? Ik brand me er dan ook niet aan dat ik het weet, maar ik kan wel vertellen wat ik zelf ervaar en welke zaken mijn opinie gevormd en geprikkeld wordt: een hypothetisch verhaal dus en wie weet wel met een grote kern van waarheid? De komende tijd gaat het ons ongetwijfeld leren!
Hoe komt het dat de ene mens wel helderziende gaven heeft ontwikkeld en de ander niet?
Dat is een goede vraag om over na te denken, want in aanleg beschikken we allemaal over die ‘gaven’. Misschien moeten we het daarom ook geen gaven noemen, maar eerder iets wat gewoon bij ons als fysieke, mentale, geestelijke en spirituele wezens hoort. Onze wezenskern.
Ja, ik gebruik bewust het woord ‘wezens’, want ook dieren hebben dat zogenoemde ‘zesde zintuig’. En dat zintuig is bij hen vaak beter ontwikkeld dan bij de meeste mensen, omdat ze dichter bij de natuur zijn, waar wij helaas juist ver vanaf geraakt zijn.
Ik wil niet te ingewikkeld gaan doen met een té theoretische verhandeling over de hersenen, maar een paar feiten kan ik daarbij niet omzeilen.
Ten eerste is daar de ‘pijnappelklier’; blijkbaar hét orgaan waarmee helderziendheid en telepathie mogelijk is. Er zijn namelijk de laatste jaren steeds meer experimenten en onderzoeken gedaan, waarbij ook kon worden aangetoond dat iemand die sterk ontwikkeld is in helderziendheid en telepathie een grotere, beter ontwikkelde pijnappelklier in de hersenen heeft, dan iemand die deze gaven niet gebruikt. Vaak ziet in het laatste geval het orgaan er dan uit als een soort verschrompelde ‘erwt’. Zo kun je dus ervan uitgaan dat, wanneer je deze gaven wel bewust gaat ontwikkelen, deze pijnappelklier fysieke veranderingen zal laten zien.
Daarnaast kan de functie van de epifyse door electromagnetische velden, straling, stress,etc.ernstig verstoord worden. Bovendien is sowieso de hersenactiviteit significant anders bij hooggevoeligen dan bij de zgn. ´betamensen´. Dat hebben diverse experimenten uitgewezen.
De hersenen van een mens worden maar voor een klein deel gebruikt, terwijl ze oneindig veel groter zijn in omvang en bereik. In onze maatschappij is het ‘normaal’ dat je vooral het linkerdeel van de hersenen leert ontwikkelen. Het rechterdeel (gevoel, intuïtie, creativiteit) wordt niet gewenst in de maatschappij, dus het ‘slaapt’ als het ware in. Zie mijn vorige artikel over helderziendheid, waarin ik schrijf dat iets wat slaapt ook wakker (gemaakt) kan worden.
Opmerkelijk is dat de pijnappelklier zich ter hoogte van het ‘derde oog’ bevindt, ook wel zesde zintuig genoemd. Hoe je het ook noemt, altijd wordt er een vorm van helderziendheid en telepathie mee aangeduid. Geen toeval dus.
Ik ga nog een stapje verder. Wanneer ik in een trance-staat ben (afhankelijk van hoe diep ik mezelf daarin laat ‘zakken’) en schilder, teken, of schrijf, kun je qua hersenactiviteit spreken van ‘theta-golven* (4 – 7 Hz, zie ook het staatje onderaan). Dan is er sprake van buitenzintuiglijke waarneming en voel ik dat ik mijn onderbewustzijn ‘bewust’ aan het woord (of aan de penselen) laat. Op dat niveau vindt er ook fysieke healing plaats. Een ‘wetenschap’ waar sjamanen en oervolkeren zich ook zeer bewust van bedienden. Overigens kan ik dat zelf besturen. Ik noem het ‘schakelen’ tussen de verschillende gebieden; dat heb ik aangeleerd door veel training, teneinde structuur aan te brengen in die verschillende impulsen. Deze ‘schakelkast’ ligt volgens mijn (hypothetische) verklaring in de epifyse of pijnappelklier. Daarin ben ik gelukkig ook niet meer de enige.
In de Alfa-gebieden (alfa-golven; 7 – 13 Hz) ben ik ontvankelijk voor telepatisch verkregen informatie uit een ander bewustzijnsveld, ook wel andere dimensie genoemd. Mijn hele leven hoor ik al dat ik een alfa-mens ben, hetgeen vaak gepaard gaat met creativiteit en gevoel voor talen. Daar wilde ik dus wel meer van weten. Terwijl daarnaast mijn beta-kant (het deel wat actief is en gericht op ‘kennis’ en de buitenwereld: 13-38 Hz, de neocortex) ook niet slecht ontwikkeld is, maar ik voel me daar niet zo in thuis, laat ik het zo zeggen. Het lijkt dan of er informatie tot mij komt die ik met de andere hersengolven (alfa en theta) innerlijk bestrijd vanuit een ander soort ‘weten’. En dat is iets anders dan aangeleerde kennis, die mij in bepaalde gevallen te beperkt schijnt. (zie verder dit artikel over HSP)
Ik ga nu nog een stapje verder, naar mijn grote vrienden; katten! Heb je je weleens afgevraagd waarom katten spinnen wanneer ze pijn of letsel hebben? We zijn geneigd te denken dat katten spinnen (purring) als ze het naar hun zin hebben. Dat is zeker waar, maar dat schijnt een ander (hersen-)golven patroon te laten zien dan wanneer ze pijn hebben. Dat laatste bevindt zich op 4-8 Hz (Theta-golven). Op dat niveau ´zou dus healing plaatsvinden´. Dan is het geen wonder dat ze instinctief (of intuìtief) weten dat ze moeten ‘spinnen’ om pijn te verlichten of healing te bewerkstelligen. Nog los van het opmerkelijke feit dat onderzoek heeft aangetoond dat onder katten-bezitters het aantal hartaanvallen gereduceerd is met 40%. Misschien heb ik er daarom wel zoveel…?
Dit ´spin-gedrag´ is overigens onderzocht door een aantal wetenschappers en zij hebben experimenten uitgevoerd waarbij ze een aantal spinnende katten (door ze in een staat van welbevinden te brengen) in een ruimte hebben laten verblijven met botbreuken. Na het experiment bleek dat in de ruimte met de spinnende katten de botbreuken sneller genazen. Katten spinnen meestal op een frequentie van 25 tot 50 Hz, hetgeen een gewenste frequentie is voor het helen van het beendergestel. Zie verder ook *²
Nu kun je vanuit een rationeel kader spreken van suggestie of autosuggestie. Maar laten we wel zijn, stel dat dàt volgens een voor de hand liggende conclusie de oorzaak zou zijn van de snellere genezing, is dat fenomeen op zich niet wonderlijk genoeg? Het is niet voor niets dat de farmaceutische industrie een broertje dood heeft aan placebo’s (autosuggestie leidt in die gevallen ook tot genezing)! Dus je kunt stellen dat ‘healing’-mechanismen in ons allen aanwezig zijn en heet dat ook vaak ‘zuivere intentie’. Ik ben overigens benieuwd of placebo´s bij dieren ook werken. Dat vraag ik me in alle ernst af!
Ik heb hier zelf zeer typische ervaringen met mijn katten meegemaakt die in tegenstelling tot hun normale samenlevings-gedrag ineens de fysieke nabijheid zoeken van een zieke huisgenoot en heel indringend gaan liggen spinnen in een duidelijk waarneembare trance-staat, waarbij de normale zintuigen merkbaar zijn uitgeschakeld. De patiënt wordt erdoor ‘aangeraakt’ en gaat op precies hetzelfde niveau, in hetzelfde ritme en in dezelfde houding liggend, mee ‘spinnen’. Ik heb zelf kunnen constateren dat er een healing plaats had waarvan het resultaat mij echt verraste.
Overigens heb ik mijzelf ook meermalen in een staat van trance kunnen ‘healen’ waardoor operatief ingrijpen niet meer nodig was, daarnaast heb ik meer dan eens pijnen van anderen, ook van mijn dieren, kunnen verlichten danwel doen verdwijnen. Let wel, ik veronachtzaam zeker het belang van medisch ingrijpen niet, want ik zie deze ‘healing-methode’ zelf als mede-ondersteunend. Er zijn gezondheidsklachten die in een stadium zijn dat het zelfhelend vermogen het niet meer lijkt te kunnen herstellen. Dat onderken ik zeker en ik verwijs dan ook altijd eerst naar de medici.
Wel ben ik ervan overtuigd (geraakt) dat voorkómen beter dan genezen is, en met betrekking tot mijn eigen gezondheid kan ik zeggen dat de Alfa-golven (soms Theta of zelfs Delta) bij mij blijkbaar een gunstig effect teweegbrengen. Ik verkrijg dit soort ‘kennis’ en ‘weten’ blijkbaar op een specifiek moment waarop het nodig is en ontvang dit vrij gemakkelijk uit een andere dimensie of bewustzijnstoestand. Verder staat het eenieder vrij om te zeggen dat er ‘een steekje los is bij deze vrouw’ Dat is geheel aan de lezer en in vrijheid!
Hoe dit allemaal precies werkt is dus ter nader onderzoek aan de wetenschap*³, hetgeen ik hen van harte zou aanbevelen om zich daarin meer te verdiepen. En dan bedoel ik de oprecht ‘nieuwsgierige en leergierige’ wetenschapper en NIET de wetenschappers die zich al jaren laten omkopen door ‘big pharma’ om onderzoeksresultaten te helpen vervalsen of verdoezelen (zie mijn vorige artikel). Want dan komen we geen steek verder.
Uiteindelijk wens ik namelijk nog altijd te geloven dat je het artsenberoep kiest uit een ideologie die komt vanuit het hart, omdat je wilt bijdragen aan genezing en niet om in korte tijd je zakken te vullen ten koste van het zo mooie en complexe aardse leven…
*Betagolven (13-38 Hz) voornamelijk in de neocortex en gerelateerd aan dopamine
Alfagolven (7-13 Hz) ook voornamelijk in de neocortex, gerelateerd aan acetylcholine
Thetagolven (4-7 Hz) middenhersenen/Limbisch systeem, gerelateerd aan GABA (gamma- aminoboterzuur)
Deltagolven (0,5 - 4 Hz) het reptielenbrein, gerelateerd aan serotonine
*² The science of healing from cats
*³ Zie ook dit artikel: Layman's version published in Cat Watch Newsletter from the Cornell University College of Veterinary Medicine
fff
We kunnen zelf namelijk geen toegangskaartje kopen omdat we zelf alles uitgeven in ons eigen 'voorprogramma" en we weten dat het anders zou moeten zijn, maar eer we dat uitgedacht hebben moeten we alweer op voor de zoveelste voor (programma) stelling van "ons" gespeelde leven in nevel.
"Wij" zijn een wezen in dualiteit of eerder twee-slachtigheid, een entiteit in tweespalt zoals verdeeldheid, scheuring, innerlijke tweestrijd.
Was het maar zo het nu is of lijkt, dualiteit wordt als woord veel gebruikt en aangeduid maar is kunstmatig aangebracht zodat het lot niet getart en derhalve ook niet ontlopen kon/kan worden, of men moet wel van zéér goede huize komen.
Wanneer men als een rare verknipte Aap ter wereld komt, waarom zou men zichzelf dan een Leeuw verbeelden nietwaar?
Ons stuurprogramma (denk maar aan Pan, Luciferus, Apollo enz.) ons stuurprogramma dus, heeft zichzelf verdeeld over "velen" (Mijn (onze) naam is Legioen=velen) en weet/weten alles via een eigen "netwerk" van stelsels en universele krochten, gangen, binnendoortjes en of wat dan ook, via het eigen "Brein" (nieuwe naam voor Pan..??) te besturen, vandaar besturingsprogramma uiteraard.
Je kan een ziel ook seal, (zegel) noemen omdat een zegel een sterk verbond/verband onderling waarborgt of kan waarborgen en derhalve het netwerk zou kunnen zijn.
Brein, (Intell-i-gen-T..??) als datgeen wat alle processen aangaande alles ten uitvoer laat gebeuren, een "Processor" dus ten voeten uit, dus gebruik makend van de poorten (dimensionaal) wat wij uiteindelijk ook zijn..!!
Maar omdat het meestal onze eigen achtergebleven energie betreft die we af en toe raadplegen via zo'n poort (en we verder ook niet bewust ervaren in dit "leven=nevel" ) lijkt het vaak negatief te zijn en dat komt alleen maar door onze tegenstelling, 1-3-5 gaat nu eenmaal niet samen met 2-3-4..
Lijkt ingewikkeld maar dat is het niet, zie het als een generatiekloof of iets in die orde.
Nou dan schrijf ik nog maar een versje,
Gelijk aan de tijd die uit niets bestaat,
Werd leven bedacht in veelvuldig kwadraat,
Door overbodig in broodnodig en spelen,
Kon zieltogend beloven aan hopend te helen,
Wetend van binnen dat macht was bedacht,
Was schuldig toch angstig van bang in de nacht,
Talrijk werd minder met veel lege handen,
Vlees werd bederfelijk, de geest moest aan banden,
Gezeteld is toen maar voorgoed weggegaan,
Het Zijn bleef geduldig in alles hier staan,
Het bedenkelijk leven dat steeds weer vergaat,
Wordt toch weer bedacht in veelvuldig kwadraat.
Willem..!!
Zo zie je maar, niemand ontkomt aan de controle ook niet aan de controle aangaande ons eigen denken en inzicht.
En wat kinderen betreft, jammer dat je dit hebt meegemaakt, ik kan er niet van meepraten zoals ik al schreef, maar ik zie toch heel veel kinderen nu die we nieuwetijdskinderen noemen en die hele andere boodschappen gaan brengen dat we ooit gewend waren...
Maar goed ik wijk af van waar het werkelijk om gaat. Weet je hoe het werkelijk is? En ik verzin niets, heb van veel zaken ook foto en film gemaakt, zelfs van dat wat buiten ons zichtsveld ligt, want ik ga niet over 1 nacht ijs. Wij worden net als vee gestuurd door types van andere rassen die we met onze ogen (bijna) niet kunnen zien. we worden aangvreten door allerlei die we niet zien of echt voelen, ik heb er ook beelden van hoe vreemd het ook lijkt. alles is anders en spiritueel is zo tastbaar als wat. Maar laten we het gezellig houden, niemand wordt hier wijzer van. Bedankt voor je antwoord Irma.
Een ouder bijv. die een kind verliest; dat moet verschrikkelijk zijn, zoals ik vaak hoor: daar kom je nooit meer overheen. Ik heb ze zelf helaas niet kunnen krijgen, maar ik kan me daar echt van alles bij voorstellen. Zo ken ik ouders die helemaal kapot gaan, uit elkaar gaan etc. en ziek worden. Heel begrijpelijk! Maar ik zie ook ouders die ineens inzichten krijgen en anderen gaan ondersteunen die dat overkomt. Snap je wat ik wil zeggen? Is er niet altijd een weg die je kunt bewandelen, (vermits je er voor kiest om er tussenuit te knijpen, alles mag in onze vrije keuze-wereld) om te groeien in bewustzijn van wat we meemaken en dus ook waarschijnlijk op een ander niveau zelf creëren?
Natuurlijk zijn er wel factoren die van buiten komen, die je dus afremmen en stil zetten zoals jij schrijft, maar dan nog vraag ik me af of we diegenen die dat veroorzaken niet 'bewust' op ons pad gekregen hebben om die situatie aan te gaan. Voor hoe ik het voel zeg ik 'ja'. Als jij, net als ik, ervan uitgaat dat wij veel groter zijn dan dat wezen dat wij in de badkamerspiegel zien, kun je er eigenlijk vanuit gaan dat wij onszelf gidsen. En wanneer we dat niet kunnen voelen of zien kunnen we weleens 'vluchten' in iets wat destructief is. Maar zelfs dat is volgens mij dan bedoeld als een kans tot een keerpunt... Is dit wat je bedoelt, Willem?
De ernstige tekortkoming daar bedoel ik mee dat wij bij elke stap voorwaarts als het ware "automatisch" twee stappen terug worden gezet, dat hebben we niet zelf in de hand. Alsof de hersenen (sluit ook weer mooi aan bij je artikel aangaande) een "stopknop" hebben die vanaf een afstand wordt ingedrukt. Op die manier kom je wel heel ver maar er is een punt waarop je niet verder kan komen, ben zelf erg ver gegaan om dit te doorbreken maar dan krijg je echt fysieke aandoeningen, het lijkt of je constant wordt aangevallen, lijkt niet zo maar is ook zo heb ik ervaren. Erg lastig om dit zo uit te leggen maar wanneer je bijvoorbeeld "ergens" doorheen gaat moet je vechten voor je leven, op een of andere manier weet je dat je dat moet doen. Ik wacht nog even met teveel details geven als je het niet erg vind Irma, ik wil het gezellig houden snap je. Laat ik het zo stellen, denk je dat we kunstmatig door wie of wat dan ook buiten ons gezichtsveld worden beperkt? Ik weet grotendeels het antwoord wel uiteraard maar ik ben erg benieuwd naar jouw antwoord. Niet om maar iets te schrijven hoor Irma, het is een serieus onderwerp voor me. Alvast bedankt voor je eventuele antwoord.
Willem, ik begrijp eerlijk gezegd niet helemaal wat je bedoelt met een ernstige tekortkoming. Of bedoel je, dat we als 'aards mens' tegen onze beperkingen aanlopen? Voor ik hierop wellicht antwoord kan geven vanuit mijn visie wil ik dat graag van je weten. Als het om de beperking gaat, zeg ik ja, daar heb je een punt, want je loopt dan inderdaad in het grote niets als je de hogere dimensies gaat 'bestijgen' en doorvoelen of wat dan ook. Maar verder wacht ik even je concrete vraag af.
Ik moet wel lachen om je zin " ja dat kan werken wanneer je in een klooster zit maar niet wanneer je in deze menselijke huid woont", want dan zie ik in gedachten al die monniken die daar wonen 'zonder menselijk lichaam (huid)' zitten... Dat doet me overigens sterk denken aan het prachtige boek 'Narziss en Goldmund ' van Herman Hesse. Ken je dat? Dat moest ik tijdens mijn Jung-opleiding lezen en tijdens een examen een (psycho-)analyse van schrijven. Was een tijdje mijn 'bijbel'... heel mooi!
De eerlijkheid gebiedt mij je te laten weten dat ik dit stukje een jaar of 8 terug schreef. Ik heb mijzelf jarenlang erg verdiept in alles wat het leven inhoudt en niet op de minste plaats veel aangaande helderziendheid, het paranormale (of normale zo jij al schreef) en aanverwante zaken, met een voornamelijk persoonlijke reden zo je zult begrijpen. Nu de reden waarom ik wat van mijn oude stukjes weer (ietwat aangepast en ingekort uiteraard) gebruik, welnu, ik was op een bepaald moment zo ver met bepaalde dingen dat het aardse min of meer begon te vervagen in mijn gedachten. Dan denk je, nou dat is mooi, maar dat is het dus niet want je valt dan weg in het geheel, de tijd gaat aan je voorbij en niets is dan meer van belang. Dat werkt niet in dit bestaan, ja dat kan werken wanneer je in een klooster zit maar niet wanneer je in deze menselijke huid woont. Nu mijn vraag aan jou, omdat jij ook al heel ver bent met vanalles, hoe dan verder? Want ik heb ervaren dat er aan ons als mens een ernstige tekortkoming zit. En terugstappen is een heel gedoe, niet dat er geen weg terug is maar wat is dan het nut van? Begrijp je wat ik bedoel? Ben benieuwd naar je antwoord, alvast bedankt Irma.
Door aan iets te denken of er over te praten kan een vorm aan een "fractaal" worden gegeven maar het kan ook onze kijk op alles ietwat veranderen, omdat ook onze kijk uit "fractalen" bestaat, waardoor juist datgene waar je aan denkt of dat wat je bespreekt zichtbaar wordt.
Het geheel maakt immers veel zichtbaar, hoe meer men ziet (of ervaart) en ook zal gaan begrijpen zal al snel merken dat de "schijnbare" chaos uit een perfecte "samenhang" was, is en wordt opgebouwd en afgebroken.
Ik denk dat wanneer je je eigen realiteit zou creëeren er in alles constant een conflict zou zijn met de realiteit van een ander "eigen" dit geldt volgens mij niet in het "fractale" principe omdat een fractaal een meetkundig figuur is, dat bestaat uit min of meer dezelfde vormen als het figuur of de vorm zelf en wij zijn als mens immers een levens "vorm".
Denk bijvoorbeeld aan het veranderen van een schijnbaar vaste vorm als van een lichaam, zie een (of het) fractaal als een stukje "eigen" dat zich naar het ander toe aan weet te passen zonder die "wetenschap" van het kunnen en zijn te verliezen, zoals een mens zichzelf verliest. Want zou een mens worden gevormd naar een ander zelfbeeld dan het eigen kan het niet meer bij zichzelf komen en zal zich slechts kunnen herhalen, Ad Infinitum.
Fractalen kan je buiten het wetenschappelijk aanvaarde plaatsen en zien "werken" (Dna gestuurd of anderszins) het kan even schrikken zijn maar stel dat je jezelf opeens terugvindt.
Toekomst en verleden is "gelijktijdig" zoals een vervelende klus die naar "morgen" wordt verschoven op dat moment in het verleden belandt en daarmee gedaan zou zijn.
Is een vorm van tijd reizen of eigenlijk zelf stil staan en het geheel laten "reizen"..!!
Wanneer je hier van uitgaat is het stilzetten van de "beleving" zo die ooit was (het kneden) er de orzaak van dat er te weinig "beleving" (is zelfde als tijd) is om nú nog aan een zoektocht te beginnen omdat we de "sleutel" niet hebben.
Alles waar een naam aan wordt gegeven verliest immers daarna z'n betekenis door het annexeren wat een mens nu eenmaal placht te doen, omdat een "flexibele geest" door een hardnekkig soort blokkade in de hersenen (zoals het "Vermis") niet veel kans tot ontplooiing laat (ont-plooi-ing, prachtwoord) waardoor het verlangen alles recht en "square" te maken overheerst.
Volgens mij is het herkennen en kunnen "bespelen" (zoals een instrument bespeeld wordt) van "onze" fractale deeltjes, (als spookdeeltjes eventueel) één van de mogelijkheden die een ontsnapping aan dit oneindig herhalende "onechte bestaan" zou kunnen bewerkstelligen.
Wie zoekt moet eerst "iets" missen of denken "iets" te vinden dat verklaren kan waarom het zoeken naar "iets" leidt tot "niets", alles is immers niets omdat niets alles is.
"Ontsluiering" is het voor iedereen zichtbaar worden van hen die ons voorgingen/stierven en dat proces is al volop aan de gang, zij die dat al langer kunnen zien zullen dat zeker beamen.
Het grote raadsel des levens is het best te doorgronden wanneer er niet telkens naar namen en begrippen wordt teruggegrepen omdat er dan naar dat wat wás wordt teruggegrepen en dat is nu net het niets wat ik bedoel, wat was dat wás immers.
Wij als mens op Aarde bestaan uit meer dan die "ene" met dat zieltje, wij hebben alles al ervaren en hebben de vroegere Aarde(s)bewoond hetzij met een ander bewustzijn en geen of beperkt denkvermogen, denk ik.
Wij zijn al vele Zonnen gepasseerd om daarna een nieuwe Aarde te bevolken, waarbij wij als (roze)wolk bewoner onszelf als koolstofbatterij bedenken en altijd bedacht hebben.
Onze gedachten oftewel creëerend vermogen houden de werelden stabiel waar wij onszelf bedenken danwel stabiliseren.
Zonder deze gedachten zouden er slechts wat onstabiele atomen e.d. tegen elkaar botsen.
Wij in die roze wolk worden ook weer bedacht door wederom onszelf maar nu vanaf een etage hoger waar de ether/aether onze hoedanigheid stabiel houdt en daar worden wij ook weer stabiel gehouden door onszelf in een hoedanigheid van pure gedachte, ook daar heb ik video en foto's van en het viel me op dat hoe "hoger" je (je)zelf "zetelt" des te harder roep je naar jezelf in de lagere regionen.
Waar wij "nu" zijn bedenken wij onszelf ook, maar dan niet van boven naar beneden maar vice versa, dus de lagere regionen zijn onze eigen hoedanigheden in een andere "vorm" van gedachten waardoor wij onszelf telkens in de weg staan en hebben bedacht dat wij onze eigen plek hebben ingepikt en dan is het eenvoudiger jezelf van onderaf te straffen (om jezelf) dan van bovenaf nietwaar.
Wij zijn er altijd geweest en zijn er nog, onze vroege(re) vorm liet zichzelf na de "ver(r)assing" achter en begon zichzelf onder een andere Zon en op een nieuwe Aarde-vorm te ontwaren, bewust van het achterlaten van zich (ons) zelf.
Het gaat hier om "be"denken en niet om "na"denken, want dan ben je jezelf zo weer kwijt.
Wij zijn de Eerste Gedachte en de Schaduwgedachte, de Bedachte Gedachte en de Hogere Gedachte, de Bewuste Gedachte en de Tastbare Gedachte en dan opeens ben je "Het Hogere Denken".
Maar op het moment van die hogere bewustwording ben je jezelf ook direct bewust van het "bedacht" worden van je eigen gedachte door het denken dat je bedacht werd en wordt.
Tja, een zelf bedachte doods-cyclus, dood is immers nooit bedacht, dood als zodanig heeft geen gedachte nodig om er te kunnen zijn aangezien dat onze "Echte" "Bestaansvorm" is.
Wij bestaan in vele vormen en dat is voornamelijk omdat wij onszelf al hadden bedacht toen er nog geen sprake was van enig "denkvermogen".
Dat "vermogen" moest wel eerst worden opgewekt en dat vermogen werd en wordt opgewekt omdat wij onszelf bedenken als een soort koolstof-batterij.
Dus als mens op een Aarde-vorm die zijn "hogere" vorm/hoedanigheid voedt via een zilverkleurig stroomdraadje "op" of "als" die "roze wolk" waarvan wij onze hogere vorm ook weer voeden die op onze beurt "ons" weer bedachten enzovoort.
Ken Uzelve dan Kent U Het AL, alles is immers niets omdat niets alles is.
krachtige taal,weinig aan toe te voegen.
op het moment dat men begrijpt dat kennis nog geen wijsheid brengt,zal ons innerlijk gaan veranderen.
ik denk ook dat dit proces nu al plaats vind en niet tegen te houden is.
fff
Ivm. gidsen is het mijn ervaring dat we niet met hun hebben te werken. Zij werken met ons wanneer ze ons ergens mee kunnen inspireren en niet andersom omdat zij meer weten en zien daarboven dan wij hier in de stof. En ja wat doen we hier dan nog? We lopen hier niet rond om te weten dat is een feit want al weet je de hele wereld…dan weet je nog niets. Kijk maar naar de eerste mensen, Christus en de zijne. In die tijd was er nog geen kennis, bijbel, kunst, enz… en waar zitten zij nu? Juist, aan de hoogste trede van de ladder dus vragen, antwoorden,…stellen is niets mis mee maar laten we eens de onbewuste karaktertrekken afleggen. Hebben we volgens mij veel meer aan dan al het geweet van de wereld.
@Henny, in dit stuk gaat het niet over gidsen. Ook ik werk daarmee, maar ik durf mijzelf gerust als ´aards beperkt mens´ af te vragen of ik niet zelf die ´gids´ ben (lees: mijn hogere zelf dat in een andere dimensie verblijft). Als je je niets meer afvraagt in het leven en het allemaal meent te weten, kun je je afvragen waarom je hier nog rondloopt, toch?
"Intra-uteriene onthoofding als begin genetische manipulatie,
Er vond een "Intra-uteriene onthoofding" dus vorm van abortus plaats om het deel van "het aards" mannelijk onderlichaam (testikels-testosteron-actieve stamcellen en X-man en Y-vrouw chromosoom) dat achterbleef te gebruiken om het "zusje" van buitenaardse oorsprong mannelijk te laten worden en aangepast aan aardse omstandigheden om daarna (via het rib uit Adam verhaal) de Eva terug te koppelen en zo ook een aan de Aarde aangepast vrouwelijk mens te creëeren. Door deze kunstmatig gemaakte verschillen in genetische opbouw, de veel beschreven "genetische manipulatie" dus, konden ze zich zonder gevaar voor genetische afwijkingen voortplanten. "Gaat heen en vermenigvuldigt u". Omdat hiermee de toevalligheid of het Universele (Goddelijke) werd genegeerd (gene-g-eerd), werden we zelf Goddelijk en creëeren we ons zelf, ook het verhaal over de God die eerst Godin was klopt dan, want we komen allemaal voort uit die eerste vrouwelijke embryo die "bewust" werd ontwikkeld mannelijk te worden en aangepast aan de aardse omstandigheden en dergelijke. Naar"zijn" "Evenbeeld" of "Beeltenis" of "Voorbeeld" met "zijn" als "bewustzijn" en daarom geen toeval maar "Bewust een evenbeeld gecreëerd" of een "Bewust evenbeeld gecreëerd".
RSS lijst met reacties op dit artikel