Er doen heel wat gangbare ideeën de ronde die in de Nieuwe Energie, in het nieuwe denken geen steek houden. Denk je dualistisch en geloof je daarom in schaarste, neem dan het schijnbaar zekere voor het onzekere en zet niets aan de kant als er nog geen vervanging in zicht is.

Dit stelt je alleszins een tijdje gerust. De oude waarheden blijven dan mogelijk nog even waar, de oude zekerheden nog even zeker totdat ze dat niet meer zijn, zowel individueel als ook collectief niet meer zijn. Waarom werken die oude structuren, die oude zekerheden die door de eeuwen heen geldig bleken, eensklaps niet meer?

Waarom kan tegenwoordig een oorlog niet meer gewonnen worden? Waarom kan niemand nog zeker zijn om zijn baan tot aan het pensioen te behouden? Vroeger was het toch zo? Waarom is het mondiale financiële en economische systeem zo fragiel geworden, dat velen beginnen te begrijpen dat het niet een kwestie is van of het stand houdt maar wanneer het in elkaar klapt.

Onze ervaring van tienduizenden jaren dualiteit had en heeft tot doel aan den lijve te ondervinden hoe en waarom het zo niet werkt. Het kan op de vertrouwde manier immers niet tot een samenleving leiden die voor ieder functioneert en voor elk mens een vreugdevol bestaan biedt. En dat willen we toch? Door het besef dat het zo niet meer verder kan, komen we uiteindelijk tot een keerpunt en zoeken een andere weg die wel voor ieder werkt.

In de oudheid was lang alles anders geregeld. Als iemand bijvoorbeeld arts of jurist wilde worden, moest deze persoon eerst als priester worden ingewijd in de kosmische geheimen, of anders uitgedrukt, in de spirituele waarheden. Zo was een politicus of farao bijvoorbeeld perfect op de hoogte van het eenheidsbeginsel. Ook dat alles geest is, één geest is. Ze hadden inzicht in het micro- en macrogebeuren: 'Zo boven, zo beneden'. Eerst nu beginnen de wetenschappers die zich bezig houden met de wereld van de subatomaire deeltjes de juistheid hiervan te erkennen. De geleerden en publieke figuren waren toen ook op de hoogte van de principes van de polariteit, van de trilling, van het ritme, van het mannelijke en vrouwelijke en van de wet van oorzaak en gevolg (Karma). Al dat maakte deel uit van de tempelwetenschappen en uiteraard van de basis daarvan: De hermetische filosofie.

Het verval begon toen Hippocrates de geneeskunde uit de tempelwetenschappen haalde. Dat was het begin van de eenzijdige "pseudowetenschappelijke" benadering van het leven en de aspecten daarvan. Deze zienswijze wordt helaas nog tot op de dag van vandaag gehuldigd met alle desastreuze gevolgen van dien.

De wereldleiders van nu, evenals de verantwoordelijken van het financiële, economische en gezondheidssysteem, van de energiepolitiek, van milieubeheer en zo verder, zouden in de oudheid geen schijn van kans hebben gehad om een belangrijke functie uit te oefenen om zo hun volk te misleiden. Ze misten het noodzakelijke bewustzijn en hadden ook de nodige basiskennis en inzicht niet om welke belangrijke taak dan ook te kunnen uitvoeren.

Zo waren de leiders en vooraanstaanden in die tijd bewuste mensen, die inderdaad het welzijn van de gemeenschap voor ogen hadden. Vandaag de dag zien zelfs de blinden dat het zo niet meer verder kan. Het wordt voor steeds meer mensen duidelijk dat we een nieuwe weg moeten inslaan.

Jezus stelt ons een dergelijke weg voor. Een weg die ons terugvoert naar de macht en kracht, die we eens bezaten en die we vrijwillig hebben afgegeven om door de ervaring van de dualiteit, van de illusie van het gescheiden zijn, voor eens en altijd te kunnen kiezen voor de eenheid, voor onderling respect en Liefde. Het is geen makkelijke weg. Er wordt wel degelijk het een en ander van ons verlangd, maar het resultaat is het meer dan waard. En dat resultaat is onder meer de macht om bewust onze eigen realiteit te scheppen, om die dingen en situaties in ons leven te halen, die we wensen te ervaren.

In zekere zin gaan we weer terug naar de tijd dat de hermetische filosofie de basis van de samenleving vormde. Alleen biedt de weg van Jezus nog zoveel meer.

Om die weg effectief te kunnen bewandelen is het wel voorwaarde dat we onze wensen afstemmen op de wensen van onze ziel. Daarom is dagelijkse meditatie ook zo belangrijk. Dat opent de toegang tot de ziel. Hebben we een er goede verbinding mee dan worden we uitstekend begeleid op ons pad en kunnen dan ook de blokkades die nog in de weg staan makkelijker onderkennen en opruimen. Onze ziel kent immers de weg en neemt ons graag bij de hand.

Degenen, die niet bereid zijn om in de Nieuwe Energie te stappen en er niet voor voelen om deze weg te volgen zullen het ook niet makkelijk krijgen. Ze zullen het zelfs steeds moeilijker krijgen, omdat alle oude zekerheden, alle oude structuren, de een na de ander in elkaar zullen zakken. Degenen, die het langst aan het oude vasthouden zullen daarom het meeste afzien. De moedigen bijten liever nu door de zure appel van het loslaten van het oude, overbodige heen en houden stand omdat ze heel goed weten waarom ze dat doen en waarheen het uiteindelijk voert.

Of we nu de oude schoenen al dan niet weggooien, het nieuwe schoeisel kunnen we in het ene zowel als in het andere geval materialiseren. Zo kunnen we rustig de oude schoenen nog even dragen en actief bezig zijn de nieuwe te materialiseren. We moeten wel alle noodzakelijke stappen zetten die daarvoor nodig zijn, wil het proces met succes bekroond worden. Die stappen heb ik in mijn vorige bijdragen uiteen gezet. Halfslachtig werk zal zelden tot het gewenste resultaat leiden.

Zo is een van de redenen waarom je geen nieuwe baan vindt het geloof in de krapte van de arbeidsmarkt. Welnu, wat je gelooft wordt zichtbaar. Dus wordt voor jou ook dit idee realiteit en ervaar je effectief die krapte en kun je een nieuwe baan wel vergeten. Dit ofschoon de krapte in feite een illusie is. Een illusie kent altijd een begin en een einde en heeft dus een beperkte levensduur, want als je er doorheen prikt blijft er niets van over. Van het ogenblik dat je bewust uit de illusies van de dualiteit stapt, leef je al in een andere wereld waar andere wetten gelden.

Vroeger kon een illusie een lang leven beschoren zijn. Tegenwoordig spatten ze steeds sneller uit elkaar. Waarom? Omdat het tijd is voor een nieuwe koers. Daarom prikken we beter zelf door de illusies voor dat het leven het in onze plaats doet wat nogal pijnlijk kan zijn omdat we er volledig onvoorbereid door verrast worden.

Dat 'De geest de materie regeert' ontdekten de Romeinen opnieuw en nog voor Jezus geboren werd. En toch heeft de mensheid met dat inzicht ook sindsdien niets gedaan, op enkele mensen na, die we tegenwoordig 'opgestegen meesters' noemen.

In feite hebben we het omgekeerde gezien. Namelijk dat de materie de mens regeert. Daarbij denk ik in eerste instantie aan alle zakkenvullers, die hun functie misbruiken voor persoonlijk gewin en macht en zich niet bekommeren om de honger in de wereld en de oorlogsslachtoffers.

Maar ook vele anderen met of zonder werk gaan er vanuit dat de materie de geest regeert. Zoals: 'je kunt geen kwartje uitgeven als je maar een dubbeltje hebt'. Nogmaals, dat klopt allemaal als je er in gelooft, maar in zich is en blijft het een illusie omdat je in die 'nieuwe wereld' van een dubbeltje makkelijk een euro en meer kunt maken, mocht je dat willen.

Hebben we begrepen dat 'de geest de materie regeert' geen concept maar werkelijkheid is, dan gebruiken we ook onze geest om de materie naar onze werkelijke behoeftes, wensen en ideeën vorm te geven. De methode van Jezus is een zeer effectieve manier om dat te realiseren. In mijn vorige bijdragen heb ik dat uitvoerig beschreven. Door de reacties onder mijn artikels en de mails die ik ontvangen heb blijkt echter dat een en ander door sommigen nog niet goed begrepen is.

Zo zijn er mensen die hebben aangegeven dat ze al gevisualiseerd hebben, maar dat dit niets heeft opgeleverd. Maar dan vraag ik me af: Werden ook werkelijk alle noodzakelijke stappen gevolgd? Is het oorspronkelijke idee steeds opnieuw in levendige visualisatietaferelen uitgewerkt en aangepast? Werd steeds opnieuw de nodige energie en voeding aan de voorstelling gegeven of werd het hele proces afgebroken omdat het gewenste niet na enkele dagen zichtbaar werd? Mijn eerste auto heeft zes maanden nodig gehad. En onderweg heb ik geen moment getwijfeld, ofschoon ik de uitkomst natuurlijk in Gods hand had gelegd. Niet mijn wil maar uw wil geschiede.

En gaat het over vrijheid, dan moeten we die ook zelf realiseren. Wachten we tot we het lichaam verlaten en hopen dan, dat we van de onvrijheid voor eens en altijd af zijn? Daarmee zouden we wel eens voor onaangename verrassingen kunnen komen te staan, als we opnieuw incarneren en in dezelfde onvrijheid terechtkomen die we tevoren hebben verlaten. Zijn niet alle onaangename toestanden uitdagingen en uitnodigingen om ze te verbeteren? Alle struikelblokken moeten worden opgeruimd.. Gebeurt het niet het niet in dit, dan toch in een ander leven. Waarom dan nu geen schoon schip?

Nogmaals: We realiseren vrijheid door het leven te aanvaarden zoals het komt, niet te oordelen en niets te verwachten. Van onszelf niet, noch van anderen en al dat los te laten waar we aan gehecht zijn. Dan leven we in absolute vrijheid.

Ter verduidelijking. We zijn gehecht aan iets als we denken er niet zonder te kunnen. Zijn we instaat die gehechtheid los te laten dan kunnen we er toch van genieten, zolang het geen automatisme wordt. We kunnen er dan ook heel goed zonder. De verslaving is weg. We genieten ervan als we er echt zin in krijgen.

Dus, of je oude schoenen al dan niet met succes kunt weggooien zonder dat er nieuwe in de kast staan hangt af waar je staat.

Sta je in het vertrouwen dat je schepper bent van je eigen realiteit en weet je ook dat er tijdens het proces geen enkele twijfels zullen oprijzen, dan ga je gang. Gooi weg dat spul, laat los wat niet meer dient. Het maakt niet uit of dat achterhaalde gedachten of versleten voorwerpen zijn. Het heeft vroeger allemaal gediend, maar nu niet meer. Er is ook een groot verschil tussen een geldsysteem ondergaan of er creatief mee bezig zijn. Daar bedoel ik mee, geld creëren wanneer je het nodig hebt. Weggooien van het oude vóór het nieuwe er is, is wel iets voor sterke mensen, die vol vertrouwen zijn en niet twijfelen. De geschapen lege ruimte wordt dan weer opgevuld, zoals elk vacuüm in de natuur. Ook dat is een kosmisch principe dat opgaat als er geen twijfels meer bestaan.

Nogmaals, je hoeft het oude niet weg te doen. Je kunt ook met behoud ervan met succes het nieuwe scheppen.

We leven in een overgangstijd, lieve mensen. En daarom zijn er zo velen gefrustreerd en geïrriteerd, omdat het oude niet meer werkt, de oude denkwijzen en de de oude structuren geen afdoende antwoorden meer leveren en de nieuwe methoden nog niet echt begrepen worden, halfslachtig worden toegepast of te moeilijk worden geacht om er consequent mee om te gaan..

Ook zijn er mensen die nog liever in de zekerheid van de ellende van het oude blijven dan in de onzekerheid van het nieuwe te stappen. O.K. waarom niet, maar laten we dan in Gods naam ophouden met klagen. Mocht het nieuwe werkelijk nieuw en ongewoon zijn en de intuïtie, de stem van onze ziel nog niet duidelijk wordt gehoord, dan kunnen we toch dat nieuwe een kans geven, er mee experimenteren, zeker als het oude steeds minder functioneert. En als we alle stappen in het scheppingsproces ook daadwerkelijk uitvoeren, dan is succes verzekerd.

Naschrift:

Ik schrijf voornamelijk uit eigen ervaring en ik kan rustig zeggen, dat ik al heel wat in mijn leven heb veranderd. Ik heb een heel lange, knobbelige, hobbelige weg afgelegd en dat is soms nog zo. Ook heb ik nogal wat schoenen weggegooid vooraleer er nieuwe waren. En ik heb dat nog geen enkele keer berouwd.

Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

http://www.elias-medium.info

http://elias-emmanuel.blogspot.nl/?view=magazine