Goed en slecht bestaan in werkelijkheid niet. De dingen zijn simpelweg zoals ze zijn. Veel mensen willen overal een stempel op drukken en alles in hokjes plaatsen, of dat nu mensen, dingen of ervaringen zijn.
Doen we zoiets dan oordelen we. En telkens als we oordelen dan verankeren we ons bewustzijn nog ietsjes meer in de illusies van de dualiteit. Zo beknotten we meestal onbewust onze eigen vrijheid.
Door mijn eigen ervaringen heb ik kunnen vaststellen dat hoe minder ik oordeelde, hoe vrijer ik werd. Uiteindelijk gaat het er dan niet meer om wat er gebeurt, maar steeds wat het gebeuren in mij als reactie oproept.
Strikt genomen spelen de gebeurtenissen op zich dan helemaal geen rol meer. Waar het wel om gaat zijn de emoties die dan zichtbaar en sterk voelbaar worden. Ik begreep tenslotte dat de gebeurtenissen in de buitenwereld niet de oorzaak van mijn emoties waren, maar dat het gebeuren de reeds lang bestaande emoties naar boven brachten zodat ik er iets aan kon doen. In vorige bijdragen heb ik uitvoerig beschreven hoe we daar het beste mee kunnen omgaan en hoe we ze definitief kunnen oplossen.
En als ik terugkijk, dan zie ik hoe meer ik vroeger oordeelde, hoe meer drama’s ik ensceneerde en hoe moeilijker ik me daardoor zelf het leven maakte omdat ik me constant zelf pijn deed.
Maar waar begint die pijn? We kunnen het altijd terugvoeren tot het niet accepteren wat er gebeurt. En als ik om me heen kijk dan zie ik nog genoeg mensen die hartstochtelijk bezig zijn met dergelijke programma’s van zelfbeschadiging.
Ze proberen wellicht anderen te kwetsen maar door hun instelling doen ze zich vooral zelf pijn. Ze vechten om gelijk te krijgen, om hun visie desnoods met verbaal of erger nog, met fysiek geweld er door te drukken. Of de overtuigingen van anderen de grond in te boren en ontwrichten daardoor hun eigen innerlijke vrede, hun eigen stabiliteit, zekerheid en uiteindelijk hun geluk.
Bekijken we wat er innerlijk gebeurt, dan zien we dat het veelal uitingen zijn van diepe onzekerheid en frustratie die dan door het geringste wat er in de buitenwereld gebeurt, dat niet in het straatje past, tot uitbarsting komt. Gelukkig kunnen die mensen naar mijn mening niet zijn. Want geluk en innerlijke vrede gaan hand en hand. Het ene is zonder het andere niet mogelijk. En gelukkig zijn is toch de diepste zin van het leven?
Ook op deze bijdrage zal ik wel heftige en mogelijk weer agressieve kritiek krijgen. Ik heb geleerd er mee om te gaan. Het raakt me niet meer omdat ik het niet als mijn probleem beschouw. Dat was vroeger natuurlijk wel anders. Toen vond ik onheuse aanvallen wel pijnlijk. Maar hoe meer je leert anderen gewoon te nemen zoals ze zijn hoe minder moeite je hebt met de problemen die in werkelijkheid aan anderen toebehoren. Ik zoek niemand te provoceren. Ik deel gewoon de resultaten van mijn vijfendertigjarig onderzoek naar de betekenis van spiritualiteit voor de mens en naar de natuur van de werkelijkheid.
Mogelijk voelen mensen zich ineens onzeker bij het lezen van mijn bijdragen. En ook bij de mensen die mijn stellingen zelfs als een bedreiging ervaren heeft het een zekere uitwerking. Het heeft resonantie. Het maakt niet uit hoe het wordt opgenomen, positief of negatief. Het brengt steeds iets in beweging. Soms zijn negatieve reacties nog waardevoller omdat een bepaald thema in een mens dan als het ware blijft steken, blijft hangen in hun bewustzijn.
Als ze dan nadien van tijd tot tijd nog met gelijkaardige thema’s geconfronteerd worden komt het moment dat ze instaat zijn om de waarheid te accepteren. Het doel is nooit om gelijk te krijgen. Het doel is steeds het zoeken naar de waarheid.
Om de waarheid te vinden moeten we in staat zijn om zo nodig oude vertrouwde maar vastgeroeste ideeën los te laten om nieuwe ervaringen op te doen, nieuwe wegen in te slaan. Die nieuwe ervaringen en wegen zijn er voor ieder. We hoeven ons enkel open te stellen voor de leiding van onze eigen ziel.
Of met andere woorden, vertrouw je intuïtie, geef gevolg aan je diepste innerlijk gevoelens, dan worden de nieuwe wegen zichtbaar. In feite hoeven we enkel in innerlijke stilte ons af te vragen wat de volgende stap moet zijn. En die wordt dan voor ieder zichtbaar, toegankelijk en grijpbaar.
http://www.elias-medium.info/NL/
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Citaat:Let op onDERbewustzijn. Er ligt nog een verschil tussen onbewustzijn en onderbewustzijn maar dat zal je ook wel weten.
Citaat:Het karma van de kerk en oosterlingen is inderdaad gelul want bijna niemand weet echt wat Karma nu precies is en er is er maar 1 dat zich Karma mag noemen. De echte ene Karma is: ik pleeg een moord en heb deze moord in een volgend leven goed te maken en wanneer ik mijn kringloop der Aarde heb volbracht en mijn Karma heb verlost laat de aarde mij los.
Laten we niet vergeten dat bewustzijn en Liefde, wat het hoogste staat van bewustzijn is en niemand bereikt deze hier op aarde al buiten een paar %, eigengemaakt dient te worden door de persoonlijkheid met bijhorende vrije wil en daar heeft men vele ontelbare levens voor nodig.
Citaat:Zoals ik het zie is de Ziel gevoelSbewustzijn dus maw. Al het Gevoel dat wij ooit zullen/kunnen/willen voelen ligt allemaal in dat klein nietig vonkje dat we van den beginne hebben ontvangen van de Bron van Al het Leven en het is nu de taak van onze persoonlijkheid met bijhorende karaktertrekken om dat Gevoel als het ware los te krijgen om zo vanuit het dagbewustzijn uit te stralen naar buiten en dan... heeft Liefde geen voorkeuren meer en hoeft ze ook nooit meer te vergeven want Liefde IS op dat moment 100% Onvoorwaardelijk.
Ja, het word nog leuk maar wij zijn er nog niet dus laten we het ons hier op dit klein prikje in het Universum het ons dan ook nog maar niet verbeelden.
“De persoonlijkheid die ziel wordtâ€
“De persoonlijkheid die ziel wordtâ€
Citaat:==> bewustzijn wat in het onbewustzijn ligt (...)
Citaat:==> Kul, karma is gelul. Het is de new-age bulshit om net zoals de kerk, mensen te kleineren door het aanpraten van een schuldgevoel, nu karma.
Liefde heeft een voorkeur, liefde en vergeeft op het moment van de daad.
Bewustzijn is alles, de ziel is een deeltje bewustzijn. En een gesluierd deeltje bewustzijn bij het incarneren.
“De persoonlijkheid die ziel wordtâ€
Maw, vragen die een kind zou stellen en niet het verstandelijke intellectuele geconditioneerde ingewikkeld….
Citaat:Hier op aarde is er al geen 1ste incarnatie want de Ziel is veel ouder.
Citaat:De enige kwetsuur die wij oplopen is de negatieve spiraal van Oorzaken & Gevolgen genomen door onze persoonlijkheden uit het verleden met bijhorende vorige levens. Hieruit leren wij uiteindelijk hoe het niet moet en dat ligt dan als bewustzijn (gevoel) in ons onderbewustzijn waardoor wij deze fout niet meer zullen maken in een toekomstig leven totdat we zover zijn dat we genoeg hebben geleerd en het beetje bewustzijn hebben eigen gemaakt voor de volgende trap op onze Kosmische Reis …
De Ziel beleefd ook nooit iets omdat Zij Al Alles Is want dat Vonkje in ons hebben wij van het begin af aan ontvangen en er is niet meer te ontvangen. Nu hebben wij door onze persoonlijkheid met bijhorende karaktertrekken zover te komen dat wij op één lijn komen met onze Ziel en hoe dichter wij bij onze Ziel komen met onze persoonlijkheid, hoe meer zij ons kan leiden. Dat leiden doet Zij door GEVOEL want doe bv. maar een daad die het leven raakt zoals bv. een leven redden van je Broeder en/of Zuster dan zal je die daad voelen en dat Gevoel komt nu uit onze Ziel. Doe nu maar eens een moord en je zal voor dit leven steeds iets missen als GEVOEL. Er zijn er genoeg die door moord berouw voelen en er niet vanaf komen en dat is oojk logische want dat moet goedgemaakt worden en kan niet meer in datzelfde leven.
En hoe meer wij nu in de goede natuurlijke richting denken & handelen… hoe meer wij geluk, ware vriendschap, nederigheid, en als laatste 100% onvoorwaardelijke Liefde zullen voelen en zo is dan de cirkel compleet want dan is onze Persoonlijkheid en onze Ziel op 100% één met elkaar en zijn wij aanbeland waar Christus met de Zijnen nu al vertoeven.
1. Bij het incarneren, de 1ste
2. het ervaraings-pad geeft een 2de laag van kwetsuren.
Verdiep je eens in Soul-retrievel, misschien begrijp je het dan beter.
Dianthus zei:
De Ziel kan NOOIT gehandicapt zijn! Het is de PERSOONLIJKHEID die gehandicapt is en dit is GEEN gelul maar WAARHEID. De Ziel is zo puur als wat en kan nooit anders zijn dus ligt de oorzaak van negativiteit ergens anders en dat is de persoonlijkheid met bijhorende karaktertrekken. De Ziel heeft nooit gewild dat wij zo lang hier in deze doolhof zouden slaapwandelen maar omdat Zij niet meer of minder dan Onvoorwaardelijke Liefde is oordeelt Zij niet en volgt Zij het oorzaak & gevolg van de persoonlijkheid totdat die persoonlijkheid zich naar binnen keert en begint te luisteren naar Haar en tot dan heet het tot zo ver.
De ziel is op aarde om een ervarings-pad af te leggen. Voor het in-carneren (in het vlees treden) heeft de ziel zich-zelf gehandicapt om zo de ervaringen op aarde te hebben en weer naar 1-heid te groeien.
Nee, de ziel is geen alles, de ziel is gemankeerd en heeft de mogelijkheid om op aarde naar eenheid terug te keren.
Dianthus zei:
Er is kijken naar wat er gebeurt, zonder oordeel en er is keuze.
Ik kan kijken naar een overvalster die een tasje van een oude man rooft en ik heb de keuze om die oude man te helpen en te voorkomen dat deze overvallen is.
Het juiste besluit, ja het juiste besluit is te leven vanuit zelf-liefde, compassie en mededogen en een ieder een klap voor zijn/haar bek te verkopen die tracht die kwaliteiten in mij tracht te molesteren.
Liefde komt voor zich-zelf op en zal zich koste wat koste verweren tegen on-recht.
En daarom hoeft de Ziel niets meer te leren want de Ziel heeft alles van het begin af aan ontvangen en kan niets meer ontvangen. Nu is het aan onze persoonlijkheid met bijhorende karaktertrekken om die waarheid naar boven te halen en te uiten…
Voor iedereen die het kan aanvoelen is er http://rulof.org -> Inhoud (menu bovenaan). Wanneer je dat tot je neemt dan zullen er niet veel andere boeken meer overblijven want deze zijn uniek en kom je je hele leven mee toe. Deze wijsheid vindt men ook nergens anders dan alleen daar of het is overgenomen. Nu is het zo dat ik bepaalde ervaringen heb gehad dat voor mij dit op 100% waarheid berust en dat kan ik natuurlijk niet doorgeven aan een ander maar er zijn mensen genoeg die deze stof tot hun begonnen te nemen en 'tekens' begonnen te krijgen want in het begin is het wel even slikken want het komt dan over als 'te mooi om waar te zijn' maar wanneer men in verdiepingsboeken duikt dan gaan de ogen pas echt open want zo een gedetailleerde logische in éénvoud uitgedrukte wijsheid vind men nergens… maar je wil het kunnen aanvoelen of anders hebben ze nog geen waarde.
Mensen met hun eigen ervaringen erover:
http://www.stardustradio.nl/luisterlinks.html
Het pad naar vrijheid is net iets makkelijker te bewandelen met hulp van mensen die dit pad al een stuk gelopen zijn, in alle een-voud te gaan. Hoe meer ballast uit de rugzak verdwenen is, hoe eenvoudiger het te bewandelen is, want lichter en weer ruimte om de rugzak naar eigen inzicht te vullen. Met intuïtie bijvoorbeeld.
De ziel van ieder mens beschikt over het vermogen de waarheid te leren, en over het orgaan om deze te zien... Zoals iemand zijn hele lichaam zou moeten wenden opdat de ogen het licht in plaats van het duister zien, zo moet de hele ziel worden afgewend van deze veranderende wereld totdat het oog het overwegen van de werkelijkheid kan verdragen (Plato)
Het is dus ook al van alle tijden en in dat opzicht niets nieuws. Op individueel niveau is het echter de meest bijzondere ervaring, buitengewoon zelfs. Een keer verbonden met Het Zelf laat het de persoon in kwestie ook intuïtief de juiste keuzes maken, zelfs in buitengewone tijden zoals oorlog zal de keuze integer zijn.
Sterker nog als het grootste gedeelte van de mensen verbonden zou zijn met het eigen ik, en dus in het genot zou komen van herwonnen innerlijke Vrij-heid zou er geen ruimte meer ontstaan voor oorlog, gewoon weg omdat de ziel manipulaties niet toestaat.
Onder de titel De nieuwe psychologie van site rondetafelbeleid.nl staan voor mij ook waarheden.
Verder ken ik het ook, verdraaide emoties daar waar ik intuïtief voelde wat er gaande was, deed ik dit rationeel af als verzinsels van mijn eigen persoon. Sterker nog daar waar ik boos had moeten worden kreeg ik met enorme angsten te doen, daar waar ik verdrietig had moeten worden had ik angsten. Mijn blij was ook niets anders dan een aangepaste oppervlakkige emoties. Nu ik mijn ware emoties heb ontdekt, zo goed als, blijkt blij steeds vaker gebaseerd op eenvoudige zaken.
Verder vind ik het artikel en de reacties op het artikel leerzaam, hartelijk dank en
Groet Ixie
Het is het pad naar je vrijheid Leon, waarmee je hier op Aarde gekomen bent.
Nu alleen er nog voor zorgen dat je deze ook in vrijheid weer kunt verlaten.
Dan heb je alleen nog maar dingen aan je eigen Zelf te ver-antwoorden.
Het is eenvoudiger dan menigeen denkt, je hoeft het alleen maar te be-leven.( Doen dus...)
Groet,
Jos.
Dat was ook wat ik van binnen voelde na een lange omzwerving.
Nu is het alleen Me, Myself And I om die weg te gaan.
Dank je Jos voor nog een duwtje.
Groet Leon.
Vandaar ook de richting die ik nu al een tijdje heb gekozen.
Van niemand meer afhankelijk zijn en gedachten eigen maken die niet van jezelf afkomstig zijn. Het helemaal zelf uitzoeken wat voor jou als waarheid geldt en daarmee ben je alleen verantwoordelijk naar jezelf toe.
Groet Leon.
Het is het pad naar je vrijheid Leon, waarmee je hier op Aarde gekomen bent.
Nu alleen er nog voor zorgen dat je deze ook in vrijheid weer kunt verlaten.
Dan heb je alleen nog maar dingen aan je eigen Zelf te ver-antwoorden.
Het is eenvoudiger dan menigeen denkt, je hoeft het alleen maar te be-leven.( Doen dus...)
Groet,
Jos.
De bewustwording dat veel niet klopt en jij geeft er het woord illusie aan, dat benaderd het beter, is al jaren aan de gang en tegenwoordig is het een kijken naar en nog te vaak maak ik de fout door erop te reageren vanuit een verkeerde emotie.
Maar wat ik eigenlijk wilde zeggen is dat sinds kort pas mijn ogen open zijn gegaan dat ik het anders moet aanpakken en dan ook te beginnen bij mezelf, door dit gegeven ben ik een beetje nieuw in die materie en word er nu soms al een beetje blij van.
Een andere weg, wel wetende wat er allemaal speelt.
Het positief (noem het maar even zo) benaderen en op zoek naar echte vrijheid.
Wilde dit even zeggen:)
Het in aanraking komen met dat soort boeken, films etc. moet ik dan ook nog ontdekken.
Hier op deze site wel de film The Green Beautiful, waar ik erg van onder de indruk was maar die zul je al wel hebben gezien.
De boeken zijn besteld en ik kan niet wachten, binnenin was alles zwart gitzwart, het diepste dal ontmoet. Het inzien dat ik fout zat met mijn denken en daarin bleef hangen bracht de nacht voor een lange tijd. Het voelt nu als een ommekeer, een totaal andere weg met wel een gevulde rugzak die nodig is die weg te gaan.
Het voelt als net op tijd.....
Groet Leon.
Als jij Leon of iemand anders titels van , boeken, [censored], kunstwerken filmen waar je iets aan gehad hebt en die je graag deelt hier verneem ik het graag? Groet Ixie
We hebben Oorzaak en Gevolg en daarin hebben we Karma. Hoeveel O&G zijn? Deze zijn niet te tellen want voor iedere handeling plakt daar een gevolg aan vast en er is nu één Oorzaak, één handeling dat zich Karma mag noemen en dat is de onbewuste daad die een mens naar een ander toe kan doen. Niet twee, drie daden,... nee 1 en die ene daad dat is moord en dat is Karma. Karma is ook enkelvoud en niet meervoud. Zo simpel is dat want door moord zet je de evolutie van een ander op dat moment stil en zo ook de evolutie van de moordenaar want nu heeft men die daad terug goed te maken en dat goed maken kan men ook niet meer in dat zelfde leven doen. Dat kan alleen in een volgend leven en door het Moederschap want je kan die daad alleen goed maken door dat leven, dat men heeft vermoord i n een vorig leven, aan te trekken . Zo maakt men Karma goed en zoek nu maar eens over heel de wereld... nergens kent men Karma. Daarvoor heeft men zich te wenden tot de Universiteit van Christus en dan heb ik het niet over de christus uit de bijbel want dat is een zwakkeling en daar zijn ook Zijn echte woorden tig...keren in verdraaid en het Westen heeft de wijsheid in de vorige Eeuw ontvangen en dat is éénvoud ten top.
Had nog nooit van het woord gehoord dus even gegoogeld.
Moet het weer beamen, Karma voelt niet oke omdat het voor beide partijen niet goed uitpakt, het ego van de ene wordt nog groter en dat van de ander kleiner.
Het is een soort van beschuldiging, die in mijn ogen nergens op slaat.
Misschien wel in het leven geroepen om mensen te onderdrukken, een heel geniepig en misleidend product.
Mooie site en direct bovenaan begint het al, daar is nog veel werk te doen, momenteel is het ontwijken van die mensen maar dat kan niet altijd, dus ga proberen er een andere draai aan te geven als ik ze ontmoet.
Vind het ook waarheid wat daar staat.
De politiek waarvan de meesten hier wel weten dat dat 1 veel te grote ego machine is die ons van alles wijs maakt en probeert te onderdrukken klopt ook. Wij zijn stemvee.
Onderwijs, t.v. zit allemaal niet elkaar zoals het zou moeten.
Dat vind ik hier ook terug.
Veel te lezen iig en heb de site opgeslagen, dank voor het delen, ga eruit waar ik wat mee kan.
Groet Leon.
Helemaal mee eens Jos.
Vandaar ook de richting die ik nu al een tijdje heb gekozen.
Van niemand meer afhankelijk zijn en gedachten eigen maken die niet van jezelf afkomstig zijn. Het helemaal zelf uitzoeken wat voor jou als waarheid geldt en daarmee ben je alleen verantwoordelijk naar jezelf toe.
Groet Leon.
Groet Ixie
Nog zo'n illusie; in het Nu valt er niets te kiezen, alles is zoals het is.
C'est comme ça.
Acceptatie.
Houd het simpel.
Jos.
Dit heeft niets met religie, kerk of zo te maken, maar met behoud van mijn eigen ik en het serieus nemen van mijn gevoelens. Zodra ik denk dat het kan, zal ik ook de titel van dit boek prijsgeven.
Groet Ixie
Zo is dat Jos, het is de tijd dat mensen hun heil bij zichzelf zoeken, zodat ze geen onheil aanrichten bij een ander. Maar waarom het wiel zelf uitvinden als dit aanwezig is en er voor elk wat wils hulpmiddelen zijn om effectief tot het zelf (de eigen waarheid) te komen? Dat middel, die middelen kan voor ieder weer ander zijn, nochtans ben ik blij als mensen me een tip geven. Wat ik er dan mee doe of juist niet doe ligt geheel in mijn vrijheid van keuze maken
Groet Ixie
Ik ontdekte gister dit; ben nog niet helemaal klaar met alles lezen, nader bekeken ben nog niet klaar met alles te doorvoelen op juist/niet juist maar wil het wel al vast delen. Voor degene die de site niet kent.
Karma
Karma is het tegenovergestelde van meritocratie. Het is een doorgedraaide versie van het erfprincipe. Het zijn niet je ouders die je een "erfenis" geven, maar je vorige levens. Er is geen gelijk speelveld, geen concept dat iedereen met gelijke kansen geboren wordt. Karma druist in tegen alle principes van de Westerse Verlichting. Het is een volslagen duivels concept waarvoor in een beschaafde wereld geen plaats is. Afkomstig van de site
http://rondetafelbeleid.nl/denieuwepsychologie
Met het belanden in de tijd van aquarius is het nu aan ons zelf, om onze eigen goeroe te mogen zijn en onze eigen waarheid te vinden en daar naar te leven.
De rest volgt dan vanzelf.
Succes en bedankt voor het neerzetten van jullie gedachtes en gevoelens.
Be yourself, no matter what they say.
Jos.
Toeval of niet, ik ben al een beetje op onderzoek uit gegaan en heb deze link ook gevonden en al opgeslagen, vaak moet ik dingen overlezen om ze goed te laten doordringen.
Het is dat ik de term de donkere nacht van de ziel zo intrigerend vond dat het me niet meer los liet en het een latertje werd die avond/nacht.
No pain, no gain, klopt, zoals geschreven staat in mijn vorige bericht.
Dank je Ixie, met deze informatie kom ik al een heel eind.
Groet Leon.
Zelf heb ik zijn 'degelijke' boeken gelezen en tijdens het lezen vallen toch heel wat egoïsche maskers. Niet dat ze af blijven ofzo maar je leert je ego toch beter kennen met bijhorende emotionele valkuilen. De Kunst is om in het Nu te blijven en daarin je kalmte te bewaren zodat het zicht niet vertroebelt en dat is een leerproces dat men zo nog niet heeft eigen gemaakt. Het lezen ervan kan dan ook niet tot waarheid leiden maar ze dagdagelijks in de praktijk brengen wel want dat levert pas wijsheid/inzicht op. En natuurlijk heb je hier ego nodig of men zou niets meer kunnen/willen doen en dat is ook de bedoeling niet. Wel het egoïsch oordelen, veroordelen, vooroordelen, beoordelen inzien en stapje voor stapje loslaten waardoor er zo een stille ruimte in jezelf kan/wil ontstaan dat tegen een stootje kan als er bv. een ander ego op je pad komt die zich wel nog heftig identificeert met zijn/haar eigen aards onbewust denken met bijhorende onbewuste handelingen (ego).
De werkelijkheid zit immer van binnen en niet van buiten en het ego doet niets anders dan zich te identificeren met uiterlijke omstandigheden waardoor het innerlijke inzicht vertroebelt geraakt. Dit is in het kort hoe ik het een beetje zie en ja ik struikel ook nog dagelijks hoor want ik verbeeld het me niet.
Het was mij ook duidelijk dat Karma met het kastenstelsel te maken had en nog heeft alleen nu op een andere manier.
Ik zie het meer als orde scheppen in de chaos van een maatschappij zodat iedereen zijn haar plaats weet. Gemakkelijk voor de mensen en de ordehandhavers.
Maar het klopt niet en ontneemt mensen hun vrijheid.
Net zoals het woord Karma, zoals jij ook zegt, het wordt te pas en te onpas gebruikt. Wanneer het iemand maar uitkomt, vind het zo gemakkelijk.
Ik noem het vaak met het vingertje wijzen als je dit niet had gedaan of dat dan......
En dat kom je heel veel tegen, bijna in alle godsdiensten en veel andere stromingen en of sekten.
Macrobiotiek en de leef en eetwijze heeft er ook een handje van, had je maar dit of dat moeten eten dan was je niet ziek geworden.
Dat belerende vingertje daar heb ik genoeg van, dat is niet de weg naar vrijheid dat is de weg van zelfbeperking en Onvrijheid.
Mijn idee is juist het loslaten van al die beperkingen en dingen die moeten, anders wordt het weer een opgelegd iets en ook iets wat niet uit jou komt maar van een ander en dat kan volgens mij nooit leiden naar echte vrijheid en eigenheid.
Moorden en andere zware zaken heb ik het dan natuurlijk niet over maar dat zul je wel begrijpen.
Zoals je het aanhaalt het manipuleren van mensen komt in al die stromingen voor en mijn verstand en gevoel zeggen dat goed te zien.
Het boek van Ecḱhart Tolle, jij omschrijft het als een boek om als je je boven iemand wilt stellen leert om te manipuleren.
Ik heb het omschreven zoals mijn bericht aan Dianthus.
Ik moet wel zeggen dat ik me nooit zo heb verdiept in het woord Dharma, kwam niet zo vaak op mijn weg.
Heb er net wel even iets over gelezen wat het inhoud.
En zoals jij het weer omschrijft geeft dat vrijheid en ongebondenheid en is alleen afhankelijk van jezelf hoe iemand daar mee omgaat en dat voelt goed.
Geen buitenstaander die zegt wat je moet doen of laten maar alleen je eigen persoontje zodat afhankelijkheid ook niet meer kan bestaan.
Het citaat van Alice Miller:
Ze heeft het daar over bewust leven en de daaruit volgende levenswijsheid.
Leeft men niet bewust of leert men dat niet dan verval je al gauw in herhaling van je opvoeders op de 1 of andere manier.
Het tweede stuk van het citaat is deels al eigen gemaakt maar ook daar is nog veel werk te doen.
Oorzaak het vervallen in herhaling door dus niet steeds bewust te leven.
Van een leven dat weinig downs kent leer men niet veel (van de geijkte paden afwijken omdat het zo loopt of omdat je niet meer anders kunt qua gevoel en verstand geeft veel verzet van de buitenwereld).
je word totaal op jezelf terug geworpen in die diepe dalen des te bewuster je word van je zielenroerselen dus wat er onder de oppervlakte allemaal speelt, dit is herkenbaar en ontzettend zwaar.
En achteraf denk je weleens waar heb je de kracht vandaan gehaald.
Ixie, ik respecteer wat je zegt over de boeken, geen probleem.
Mensen kunnen er waarschijnlijk misbruik van maken, het is oke.
Groet Leon.
Dianthus,
Eckhart Tolle, ik ken zijn boeken, ook van een hele tijd geleden en sommige zaken zijn blijven hangen en waardevol.
Over het algemeen ben ik er niet meer gecharmeerd van omdat het me te New Age klinkt en daar heb ik ook mee afgedaan.
Veel illusie en nagepraat van anderen.
Eckhart Tolle heeft ook boeken geschreven wat een samenraapsel is van allerlei.
En dit tot eigen gemaakt, is dat waarheid, ik betwijfel het.
Hij zegt ook je ego laten varen, dat lijkt me nogal moeilijk want als je geen ego meer hebt kan je niet bestaan of staande houden in deze wereld.
Dat klopt volgens mij dan ook niet.
Wel aardig dat je meedenkt hoor.
Groet Leon.
Cursus in Wonderen is er ook zo eentje maar is nog te intellectueel. Tja, voor iedere persoonlijkheid is er wel wat op dit moment maar ik kies voor de eenvoud want daar ligt voor mij de werkelijkheid. En voor iedereen die denkt dat Eckhart Tolle een verkeerde richting aanwijst die leest maar eens zijn boek 'een nieuwe aarde' en oordeel dan maar of hij goed of verkeerd bezig is. Er zijn zelfs genoeg psychologen die zijn werken zeer appreciëren.
Citaat:Is Oorzaak en gevolg en heeft weinig met Karma te maken, doch Karma lost wel op in Oorzaak & Gevolg want ik pleeg immer de meest onbewuste daad die er is (oorzaak) en dat heb ik nu goed te maken en dat kan maar op één manier (gevolg).
Citaat:Er zijn uitzonderingen maar de meeste +90-95% loopt hier rond met nog Karma goed te maken en niemand weet dit voor zijn eigen uit te maken of hij/zij waarlijk al op 100% van zijn/haar Karma af is en hier is door een eigen 'bewuste' keuze om de les(sen) die hij/zij hier nog wil leren. De Aarde is dan ook de beste leerschool want alleen hier heerst er bewust kwaad en goed naast elkaar en daardoor kan men hier veel sneller vorderingen maken in korte tijd, doch leuk is natuurlijk anders maar niets voor niets.
Wanneer iemand echter herhaaldelijk bewust beleefd hoe hij als kind gemanipuleerd en beschadigd is en welke vergeldingsverl angens dat in hem heeft achtergelaten, dan zal hij manipulaties eerder dan tot dusver doorzien en zal hij zelf minder geneigd zijn tot manipuleren.
Of juist niet want wanneer men als kind (kinderen bestaan er eigenlijk nog eens niet want er is geen één ziel die hier op aarde voor het eerst geboren wordt omdat voor de aarde er ook nog al het een en ander is beleefd, doch in onbewuste toestand) misbruikt wordt dan zeggen de natuurwetten dat men met dat misbruikt nog mee te maken heeft of anders kon men het niet meer beleven op de eerste plaats. Dus het valt nog te bezien hoe ver hij/zij is gevorderd op het pad van bewustwording om later ook niet te manipuleren maar ipv. daarvan te vergen en los te laten en dat is niet zo eenvoudig. Er zijn genoeg bewijzen dat kinderen die opgroeien in dergelijke omstandigheden later ook de dader en zo ook de manipulator worden. Het gelijke trekt immer het gelijke aan.
Citaat:Er zijn hier geen geheimen of aftreksels die men geheim hoeft te houden. Dat is kerkelijk gedoe en is meestal om bepaalde zaken te verbergen omdat men diep van binnen voelt dat het ook nog niet helemaal klopt. Dat is ons ego aan het werk die graag leiding wil geven en verantwoordelijkheid op zich wil nemen voor het denken van een ander.
Ieder die het aanspreekt in zijn/haar gevoel zal het opnemen of anders laten liggen en diegene die het opneemt die zal er een inzicht of inzichten door leren. In de Kosmos bestaan er ook geen geheimen dus alle geheimen die wij denken te denken hebben iets te verbergen en de oorzaak is bijna altijd dat het niet volledig of zelfs helemaal niet klopt met onze eigen wijsheid die er in ons ligt en/of dan ook gebruikt wordt voor een bepaald egoïsche doel te bewerkstelligen.
In werkelijkheid is alles eenvoudig natuurlijk van aard maar ons Ego maakt het graag veel ingewikkelder dan het is… en dat is de wijsheid van Eckhart Tolle in ene notendopje buiten dan Karma want is komt vanuit een andere Bron.
Meest boeiende uit de link is voor mij vanaf Jung
http://nl.wikipedia.org/wiki/Donkere_nacht_van_de_ziel
Groet Ixie
Karma wordt net zo te pas en te onpas gebruikt als de woorden slachtoffer en prooi verwisseld worden. Iemand beschuldigen dat hij/zij zijn karma niet heeft weggewerkt, zichzelf daar boven stellen, de ander van slachtofferschap beschuldigen zijn krachtige middelen om de ander te manipuleren, niets meer en minder.
Zo is het boek dat Dianthus aandraagt, De kracht van het Nu, wellicht een goed boek. Wellicht; het is al te lang geleden dat ik het las en ik heb het niet meer in mijn bezit. In handen van de verkeerde mensen, de onwetende (van zijn eigen waarheid) wordt dit boek ook eerder een middel om de ander te manipuleren. De ander (de lastpost dus) wordt dan iemand die vol met karma zit, dit niet wil zien en dus geheel in de slachtofferrol zit (tot dader gemaakt) en niet de kracht heeft om in het nu te zijn.
Karma is niet meer dan onjuiste handeling daar staat tegenover de juiste handeling, Dharma. Mits het geen moord en doodslag is, oftewel als de 'foute' handeling dus buiten het strafrecht vallen, is het aan de persoon zelf te oordelen wat goed en kwaad is. Daarmee is goed en kwaad dus eigenlijk ook geen illusie, maar een krachtig middel voor het individu om eindelijk bij zichzelf te beginnen en tot emotionele volwassenheid te komen.
Een citaat uit Het drama van het begaafde kind van Alice Miller;
Wanneer iemand echter herhaaldelijk bewust beleefd[/i] hoe hij als kind gemanipuleerd en beschadigd is en welke vergeldingsverlangens dat in hem heeft achtergelaten, dan zal hij manipulaties eerder dan tot dusver doorzien en zal hij zelf minder geneigd zijn tot manipuleren.
Ten slotte zal iemand die zijn eigen noodlot in volle tragiek bewust en met pijn heeft beleefd, ook veel duidelijker en eerder het lijden van een ander aanvoelen, ook al moet die ander dat nog verdoezelen. (1) Hij zal niet kunnen spotten met de gevoelens van anderen, van welke aard ook, wanneer hij zijn eigen gevoelens serieus kan nemen. (2) Hij blijft niet ronddraaien in de vicieuze cirkel van de minachting. Deze ontwikkeling heeft niet alleen gevolgen voor persoon en familie, maar leidt ook tot politieke consequenties. Mensen die hun verleden hebben ontdekt enzovoorts.
De mens doet er dus goed aan om naar zijn eigen verleden te kijken daarna kom je automatisch in het NU aan en kun je in het NU blijven. De kracht van het Nu ervaar ik als een aftreksel van boeken die soms honderden jaren oud zijn. Zonder leed echter geen krachtig nu. Leed is de zuivering die uiteindelijk weer toegang geeft tot de ziel.
(1) Iemand die dus in het Proces zit, een keer erin gestapt altijd erin er is geen weg terug, kan anderen dus niet meer kwetsen door manipulaties van die anderen, de ziel laat dit om bepaalde reden niet toe. Deze ziel zal zich ook niet (meer) kunnen bedienen van roddels, leugens en achterklap.
(2) Kwetsbaar als een baby, want zo ver gaat het emotioneel terug.
De ziel opent zich op een bepaald moment weer en vanaf dat moment is het Nu altijd present, terwijl je in gedachten kunt tijdreizen.
Leon, in een bepaald boek staat expliciet geschreven dat men het boek geheim moet houden voor bepaalde mensen. Ik weet immers niet wie hier allemaal meeleest. Weer andere boeken, al dan niet heilige schriften, komen automatisch op het pad als de tijd rijp is. Zo mijn ervaring.
Groet Ixie
http://www.bol.com/nl/s/algemeen/zoekresultaten/Ntt/eckhart%2Btolle/N/0/Nty/1/search/true/searchType/qck/sc/media_all/index.html?_requestid=540933
Ik kan je bij deze aanraden om eens de reacties van anderen te lezen die ook deze wijsheid tot zich hebben genomen onder reviews op bovenstaande site.
Is prima Ixie dat je geen titels wilt geven, ik neem aan dat je daar je redenen voor hebt.
Klopt, het alleen zijn geeft me de kans om zaken te overdenken en proberen ze in het naar mijn idee juiste perspectief te zien en zo dichter bij mezelf te komen en hoop met de boeken en citaten de brokstukken van vroeger een plek te kunnen geven zodat het weer 1 geheel wordt.
Zoals jij het zo mooi omschrijft: een-saam-heid.
Heb zelfs mijn baan opgezegd om hieraan gehoor te geven, mezelf een beetje in het diepe gegooid, de behoefte was te sterk en kon niet meer functioneren op die manier.
Ook een reden is dat mijn emotionele behoeften niet zijn vervuld in mijn kinderjaren en ik weet waar het aan scheelde, veiligheid op geestelijk vlak werd en kon niet gegeven worden uit onkunde van de opvoeders.
Daardoor ben ik geregeld vastgelopen.
Het psychisch afweersysteem heeft zich niet goed kunnen ontwikkelen in mijn jeugd dus word ik daar nu vaak mee geconfronteerd als volwassene.
Weet nog een ervaring van vroeger toen ik met mijn ouders op vakantie was en we ergens heen gingen de bergen in tussen de naaldbomen, we waren daar helemaal alleen en je hoorde echt niets, mijn moeder vond het eng en ik genoot met volle teugen van die "oorverdovende" stilte.
Al een paar citaten van August Strindberg gevonden en ze spreken me aan, heel erg mooi en waar naar mijn mening.
De eerste vetgedrukte alinea is hier aan de orde en gelukt.
Geen behoefte meer aan dat soort zaken en dat geeft rust.
De tweede alinea is bezig en deze vind ik veel moeilijker, dat is de status nu.
Deze zin is zo waar:
Ieder mens beschikt in laatste instantie over zijn eigen persoon.
Daar ben ik nog lang niet aanbeland.
Mijn gedachten worden nog steeds bepaald door een ander en leef nog steeds onder de druk van anderen.
Dat gaat nog echt een heel proces worden.
Ik begrijp het verschil tussen alleen en eenzaamheid.
Met deze titels kan ik een begin maken en ben daar nog wel even mee bezig, denk dat dit proces jaren in beslag kan en zal nemen.
Ik heb je tekst gekopieerd om het goed door te laten dringen en wil je bedanken voor deze handreikingen.
Groet Leon.
Wat ik wel nog wil neerschrijven zijn enkele citaten uit enkele boeken waarvan als eerste een boek van August Strindberg met de titel; 'Eenzaam' eerste uitgave was in het jaar 1903. Je schreef immers dat je, net zoals ik, graag alleen bent.
Dit is trouwens een kenmerk, er zijn er velen, van het Proces; veel alleen willen moeten zijn om in alle een-saam-heid te ontdekken.
Eenzaam;
Geleidelijk aan hield op op het café te bezoeken; oefende me erin eenzaam te zijn; bezweek zo nu en dan voor de verleiding, maar trad iedere keer versterkt te voorschijn, tot ik tenslotte het grote genoegen smaakte naar de stilte te kunnen luisteren en naar de nieuwe stemmen die men daarin kan vernemen.
In laatste instantie bestaat de eenzaamheid hieruit, dat men zich in de zijde van zijn eigen ziel inspint, zich verpopt en wacht op de metamorfose, die onvermijdelijk plaatsvindt. Inmiddels teert men op zijn ervaringen en leeft op telepathische wijze het leven van anderen. Dood en wederopstanding; de voorbereiding tot iet nieuws en onbekends. Ieder mens beschikt in laatste instantie over zijn eigen persoon. Mijn gedachten worden niet meer gecontroleerd door die van een ander, ik leef niet meer onder de druk van een andermans opvattingen en voorkeuren. In de pas verworven vrijheid begint de ziel zich te ontplooien en men ervaart een zeer grote innerlijke vrede, een stille vreugde en een gevoel van zekerheid en verantwoordelijkheid voor zichzelf.
Het lijkt dat we de woorden alleen en eenzaamheid verwisselen........ Eenzaamheid is een mogelijkheid om tot b]een-saam-heid[/b te komen en werkelijk nodig om tot de eigen ziel te komen.
(anno zou ik het café Sociale Media noemen, winkelen, tv kijken, vakantietje zus vakantje zo, noem maar alle moderne tijdverdrijf op, men heeft het er maar druk mee)
Groet Ixie
Dank voor je lange reactie. Zolang mensen met elkaar praten is er hoop op een oplossing. (Dit in het algemeen bedoeld).
Jij schrijft: 'Elias je kan niet zeggen dat iemand het boek open moet houden om ervaringen te krijgen dat vind ik belerend en het zegt dat jij de waarheid in pacht hebt en riekt naar overtuigen.'
Ik heb nergens geschreven dat je het boek moet open houden. Wat ik wel schreef is: 'Mocht je toch besluiten om het boek nog even open te houden, dan kan wat bladeren in die vroegere bijdragen geen kwaad: '
Ik schreef ook: 'Nu gaat het er niet om om iemand te overtuigen, dus ook jij niet. Maar het feit, dat je überhaupt aan dit forum deelneemt, geeft toch te denken dat je mogelijk zelfs onbewust naar de antwoorden op die vragen zoekt.
Daarom tracht Dianthus en ik je hierbij te helpen. Natuurlijk hoef je die uitgestoken hand niet aan te nemen. Fair enough, no problem.
Het is niet meer dan een uitnodiging om je eigen ervaringen op te doen. '
Ik heb mijn artikelen altijd gezien en bedoeld als een uitnodiging om met de methoden aan de slag te gaan om daarmee eigen ervaringen op te doen. Alleen eigen ervaringen kunnen een mens werkelijk iets bijbrengen.
Natuurlijk is het zo, dat als iemand mijn bijdragen enkel leest er daardoor geen noemenswaardige ervaring plaats vindt en er niets geleerd kan worden en ook geen antwoorden kunnen worden gevonden. Voor mij hebben die methoden gewerkt en door die ervaringen is mijn leven niet alleen compleet veranderd maar ervaar ik ook God elke dag weer.
Ik heb me zelf steeds omschreven als een strikt ongelovige die als een wetenschapper spiritualiteit benaderd. Namelijk door het doen van experimenten in mijn laboratorium. Dit lab is mijn dagelijks leven waar ik concepten toepas om te zien welke uitkomst ik daarmee kan vaststellen.
Lezen was voor mij zeer behulpzaam in een beginperiode om een richting aan te duiden en om in de boeken voorgestelde oefeningen toe te passen. Daarmee heb ik mijn helderziiendheid ontwikkeld, die me toelaat om de bijvoorbeel energie te zien, om de chakra's te zien en de blokkades daarin. Om beelden uit mijn eigen incarnaties en die van andere mensen te kunnen zien. Zo zie ik bijvoorbeeld ook Jezus of heb ik een keer Maria ontmoet. Die bestaan echt en hebben met religie overigens ook niet veel op.
Lezen was ook voor mij belangrijk. Het heeft me op weg geholpen. Naar verloop van tijd ben ik daar helemaal mee gestopt. Nu is het zo dat ik zelden nog een boek lees, maar bezig ben mijn eigen boeken te schrijven. Ja juist, over alle ervaringen die ik heb meegemaakt.
Zou ik nu nog enkel lezen en niet toepassen, dan zou ik nauwelijks iets geleerd hebbenn en zeker geen antwoorden op al mijn vragen hebben gevonden.
Veel succes met je verdere weg!
Ieder mens heeft zijn/haar eigen vrije wil gekregen en mag daarmee doen wat hij/zij wil en de natuurwetten, levenswetten (geef het maar een naam), zeggen ook dat waar iemand niet meer mee heeft te maken, het ook niet op zijn/haar pad kan komen en is dat nu niet leuk? Andersom geld natuurlijk ook want licht (bewustzijn) trekt licht aan en duisternis (onbewustzijn) trekt duisternis aan: oftewel het gelijke trekt het gelijke aan en het ongelijke stoot het ongelijke af.
Citaat:Dat lijkt op het eerst zicht zo hier op aarde doordat we allen hier eerst de les hebben te leren van hoe niet moet om zo te komen hoe het wel wil of hoe anders willen we het licht, het bewustzijn leren waarderen? Ook is het zo dat het licht kan afdalen in de duisternis maar de duisternis kan niet in het licht komen totdat het onbewustzijn overgaan is tot bewustzijn. Dus wie is er nu bewuster (in jouw woorden sterker)? Het licht werkt ook heel subtiel en nog even geduld en je zal het wel zien want ze hebben het daar volgens mij wel druk om hier het zooitje naar bewuster zijn te leiden want ze kunnen zomaar niet om de wil van de massa & van het individu om en daar hebben zij dan ook rekening mee te houden.
Citaat:Ja ik vind het soms ook lullig maar willen wij hier ook al onze onbewuste daden uit de vorige levens weten? En zou dat ons niet meer storen dan dat het ons goed zou doen want vergeet niet dat iedereen onbewuste daden heeft gedaan want we evolueren van onbewustzijn naar bewustzijn en niet andersom!
Citaat:Die herkenning heeft weinig met chemie te maken maar eerder met een ziel die je al eerder bent tegen gekomen en waar je een band mee hebt gehad en waar nog iets goed te maken viel. Tja, we hebben nu eenmaal te leren van onze fouten door ze terug goed te maken of anders was het pas echt triest geweest want dan bestond zonde en het laatste oordeel.
Citaat:Die grote God ben je zelf ook en wanneer je je antwoorden hebt gevonden zal de sluiter zich ontdoen...
Citaat:Heeft alles te maken met bewustzijn en vrije wil. Als wij volmaakt bewust uit de Bron waren gekomen dan was er toch ook niets leuks meer aan want dan kon er onmogelijk sprake zijn geweest van vrije wil en het is nu juist dat wij door onze eigen vrije wil fouten mogen maken om er zo van te leren. Door dat leerproces maken wij ons hier op aarde stapje voor stapje bewustzijn eigen en dit gaat nog een tijdje door, en niet op dit klein bolletje alleen, totdat we terug zijn aangekomen in de Bron maar nu als Bewuste Goddelijke Mensen. Tja, niets voor niets krijgen we het hoor maar ieder komt er wel want geen één ziel gaat er verloren.
Citaat:De Bron is ook onvoorwaardelijk Liefde en daardoor heeft Zij ons kunnen scheppen. Het was ook Haar wil maar ook de onze, alleen wisten we het toen nog niet BEWUST omdat er van bewustzijn nog geen sprake was en waar de GOD, de Schepping met al het Leven, er is moeten komen is omdat dit onze Kosmische weg is waar wij door zullen leren hoe te moeten denken & handelen afgestemd op de onvoorwaardelijke Liefde van de Bron waarin ieder zijn/haar eigen vrije wil heeft.
Citaat:Ja, GOD is ook een bedenksel want tis maar een woordje. Nogmaals voor mij is GOD= de schepping met al het leven erin en die Schepping is voortgekomen uit de Bron van al het leven.
Citaat:Ooit zulle alle vragen opgelost zijn als sneeuw voor de zon
Als er een God zou zijn houdt hij ook rekening met mensen die het niet geloven anders dichten we hem/haar/het menselijke eigenschappen toe.
Dat doen we over het algemeen toch al omdat we mens zijn en bijna niet anders kunnen.
Ik wil jullie bedanken voor jullie reacties maar het blijft een gebed zonder einde
Dus ik laat het hierbij.
Groet Leon.
Elias ik bedoel gewoon God en mensen hebben er helemaal iets moois van gemaakt, de God der Godsdiensten zoals je zegt.
Die God is helemaal fraai:)
Maar een andere God blijft bij mij dezelfde vragen oproepen.
Want de feiten blijven hetzelfde.
Ik heb jaren terug geprobeerd zo´n God te ervaren, 15 jaar lang en nooit of te nimmer een ervaring gehad of gevoeld en alles bleef bij hetzelfde.
Natuurlijk blijf ik vragen houden omdat ik zoekende ben, altijd al geweest.
Maar heb het niet gevonden in een God, zou het graag willen maakt het leven vaak iets gemakkelijker.
Tuurlijk wil ik graag weten hoe alles in elkaar steekt en waarom maar door in een God te geloven ben ik daar niet achter gekomen.
Het riep alleen maar meer vragen op.
Een aantal van de vragen die ik hier ook stel.
Het boek is ooit open geweest, heel erg open en geen enkele ervaring of vraag is ooit beantwoord.
Elias je kan niet zeggen dat iemand het boek open moet houden om ervaringen te krijgen dat vind ik belerend en het zegt dat jij de waarheid in pacht hebt en riekt naar overtuigen.
Ik kan natuurlijk niet oordelen over jouw ervaringen en waar ze misschien vandaan komen of hoe ze geïnterpreteerd worden.
Klopt wat je zegt over het zoeken naar antwoorden op dit forum en elders ook.
Ik laat alles open en misschien vind ik ergens antwoorden of waarheden die voor mij als juist aanvoelen en dat vond en vind ik hier in de teksten van Ixie. Het oplossen van bepaalde problemen en zodoende beter om te kunnen gaan met het alledaagse leven zonder teveel worden afgeleid door onzinnige zaken of daardoor lastig te worden gevallen zodat ik makkelijker verder kan gaan met mijn zoektocht en inzicht in mezelf en anderen.
Ik ben niet onbewust op zoek naar antwoorden op die vragen, die zijn zeer bewust geweest toentertijd al en nooit beantwoord en daarom een gesloten boek.
Ik stelde ze hier alleen nog een keer als voorbeeld.
Elias ik heb de artikelen allemaal gelezen en het blijft dezelfde vragen oproepen.
Waar ik waarheid in vond zijn echt de teksten en antwoorden van Ixie.
Deze sprak me zeker aan:
http://www.bovendien.com/categorieen/spiritueel/to-be-or-not-to-be?highlight=YToxOntpOjA7czo1OiJlbGlhcyI7fQ==
En komt naar mijn mening erg overeen met wat Ixie bedoelt. Het je niet laten meeslepen door welke emotie dan ook maar het in jezelf verwerken en natuurlijk allemaal eerst leren te overzien.
Maar meer psychologisch gezien.
Net zoals het stuk wat je hierboven hebt geschreven.
Wel bedankt voor je reactie.
Groet Leon.
Als er dan een andere God is dan waar ik aan denk vind ik het nog een grote soep.
Als jij zegt dat dat ook God is mensen die elkaar misbruiken en wezens die tussen ons leven en er een rotzooi van maken vind ik die God nog niet erg leuk.
En ik neem aan dat er ook goede wezens zijn die het dus goed met ons voor hebben maar waarom overheerst dan altijd het duister?
Zijn zij in de minderheid?
Is het duister sterker?
De bovenste zin geloof ik dus wel omdat dat is wat je ziet overal om je heen.
En door de geschiedenis van de mensheid is dat altijd zo geweest.
Dan denk ik niet dat daar ooit verandering in zal komen.
Nee, reïncarnatie vind ik niet Goddelijk, vind het meer een vuile streek die men met ons uithaalt. Kunnen we weer een leven leiden/lijden en op onderzoek uitgaan of niet want de meesten weten niets van hun vorige leven. En dat schiet dus niet erg op.
En daarom juist vind ik het lullig.
Gelukkig heb ik een partner gehad en nog waarbij ik dat voelde.
Maar ik denk en voel te weten dat dat in het begin van een relatie heeft te maken met chemie en herkenning van bepaalde waarden die je in het leven hebt en als de jaren verlopen blijft de herkenning en het accepteren van elkaars zijn over. Ik zie daar geen God aan te pas komen.
Ja, ik geloof of denk dat het ontstaan van het heelal in al zijn of haar facetten toeval is.
Ook denk ik dat er andere planeten of wat dan ook zijn waar leven is in welke vorm dan ook, die zijn door het toeval daar aanbeland.
En misschien bestaan er wel parallelle universa of universa die elkaar overlappen en er wezens zijn die daar tussen door kunnen hoppen.
Dat sluit ik niet uit.
Maar ook daar komt geen God aan te pas.
Als jij zegt dat die kleine God van de Bijbelkenners niets weet, prima:)
Maar als die grote God die jij bedoeld het wel weet blijven mijn vragen hetzelfde.
Waarom moeten wij tot onze ware Goddelijkheid komen als we er al waren?
Dat is toch zinloos?
We komen uit God en moeten weer terug, we waren toch al Goddelijk?
En misschien kunnen we wel uit die draaimolen stappen, ook dat laat ik open.
Oke de bron als zijnde waar ook God uit is ontsproten.
Stel er is een bron waarom moet daar dan eerst een God uit voortkomen en daaruit weer wij.
Misschien zijn wij dan wel ontstaan uit die bron zonder de tussenkomst van een God, dat hij gewoon een bedenksel is van de mens. Het is toch ooit begonnen bij de mensen te denken dat er een God is.
Gewoon losse vonkjes zonder een bepaalt doel.
En hoe verder je gaat, het blijft altijd vragen oproepen en de zoektocht is nooit ten einde.
Waarom moet alles altijd zo verheven zijn?
Misschien is het dat wel helemaal niet.
Dat hele gedoe had dus niet gehoeven omdat we al wisten of niet natuurlijk. En blijft het voor mij geen nut hebben.
Nee, ik vind het niet de moeite waard, helaas.
En wat je zegt over de Bijbel ben ik het volledig met je eens:)
Groet Leon.
Interessante discussie! Dianthus heeft het naar mijn mening heel mooi uitgelegd.
Leon bedoelt naar ik begrijp de god van de godsdiensten. Heeft niets met de werkelijkheid te maken. Een verzinsel van de mensen van de godsdiensten die hun idee over God tot een vaststaan feit trachtten te verheffen.. En elke religie had weer een ander idee over God. En alle anderen moesten daaraan geloven, of werden tijdens de inquisitieperiode als ketters naar de brandstapel verwezen of door moslimterroristen heden ten dage op andere wijze omgebracht.
Dianthus en ik hebben het niet over een God waarin je zou moeten geloven, maar over een God die je kunt ervaren.
Leon schrijft ergens dat voor hem het boek God gesloten is. Toch zitten zijn schrijfsels vol vragen die hij zich stelt.
Door het boek te sluiten, sluit jij je ook van die ervaringen af die je de antwoorden op al je vragen zouden kunnen leveren. Ook natuurlijk om de aanwezigheid van God of hoe je het ook wilt noemen (what's in a name) in je leven zelf te ervaren. Ik kan je verzekeren dat ik God elke dag ervaar.
Nu gaat het er niet om om iemand te overtuigen, dus ook jij niet. Maar het feit, dat je überhaupt aan dit forum deelneemt, geeft toch te denken dat je mogelijk zelfs onbewust naar de antwoorden op die vragen zoekt.
Daarom tracht Dianthus en ik je hierbij te helpen. Natuurlijk hoef je die uitgestoken hand niet aan te nemen. Fair enough, no problem.
Het is niet meer dan een uitnodiging om je eigen ervaringen op te doen.
Nu is het ook zo dat ik de meeste van je vragen al in andere artikelen heb behandeld en beantwoord. Mocht je toch nog besluiten om het boek nog even open te houden, dan kan wat bladeren in die vroegere bijdragen geen kwaad:
http://www.bovendien.com/component/finder/search?q=Elias&Itemid=53
Citaat:Nee, die GOD waaraan jij zit te denken die bestaat er ook niet en gelukkig ook maar niet want dan was het pas echt een soepje. Eigenlijk GOD is maar een woordje maar waar wel iets over te vertellen valt...
Citaat:Is ook GOD maar er zijn ook wezens die het goed met ons bedoelen…
Citaat:Is reïncarnatie dan niet Goddelijk want zonder zou ik het pas echt lullig vinden?
Citaat:Ooit een partner gekend in dit leven waar je een diepgaande band mee had en wanneer je in haar ogen keek je iets prachtigs voelde? Zo ja... nou dat is ook GOD.
Citaat:Persoonlijk bestaat er voor mij geen toeval. Alles gebeurt er met een reden.
Citaat:Schepping=GOD maar geloof je dan ook nog dat die schepping toevallig uit het niets is kunnen komen?
Citaat:Die kleine god waar bijvoorbeeld de bijbelkenners mee rondlopen die weet helemaal niets
Citaat:Om tot onze Ware natuurlijke Goddelijkheid te komen. We komen er ook al uit want uit de Schepping stappen kan immer niet maar dit alles is er nu voor ons om tot bewustzijn te komen over onze eigen Goddelijkheid…
Citaat:Zoals ik het zie is de Bron meer Zij (Moeder) dan hij(Vader) en wij allen hebben krek het eigenste ontvangen zoals Zij Is en dat Deeltje nu is de Ziel. Iedereen heeft het maar O zo weinig voelt/ziet/weet het. Dus Maw. heel kort door de bocht: een Grote Ziel (Vonk) heeft zichzelf in kleine Zieltjes (Vonkjes) gedeeld en voila hier zijn we dan. Dus wie heeft nu wie geschapen als wij krek het eigenste zijn in onze Kern?
Citaat:ja juist dus het hele gedoe is er om tot weten te komen of anders heeft het helemaal geen nut en daar weet ik niet in.
Citaat:Ja, zo voel ik er ook soms nog over hier in deze rommelmarkt der onwetenden maar zo nu en dan is het toch de moeite waard, niet?
Citaat:Ja, doe die bijbel maar heerlijk toe want dat brengt de mens alleen maar van de wal naar de sloot.
Die maken we zelf of misschien wel andere wezens die tussen ons leven en de boel verstieren en misbruik van ons maken zoals wij ook vaak misbruik maken van andere mensen.
Ook voor de meesten niet zichtbaar maar ook verhalen genoeg daarover.
Dus eigenlijk voor mij nog meer plausibel, een God heeft nog niemand gezien.
Zelfde wat je zegt over reincarnatie, daar kan ik wel in meegaan maar heeft voor mij niets met een God van doen.
Ik zie geen God in de spiegel hoor:)
Ik klaag niet waarom ik:)
Want waarom de buurvrouw of buurman dat zou hetzelfde zijn, is gewoon pech of willekeur.
Ik kan niet met de gedachte meegaan dat er een bron is waar God uit zou zijn ontstaan omdat ik niet geloof in God dus dat wordt een beetje lastig.
En waarom zouden we zaken moeten uitkristaliseren?
God weet toch alles al waarom moeten wij dat dan nog eens doen?
Zie er het nut niet van in.
Ik snap jou redenatie wel maar zie het anders.In jou ogen moeten wij dit allemaal zelf ondervinden waarschijnlijk om weer tot God te komen?
Maar waarom heeft hij ons dan gemaakt?
Had hij ook niet hoeven doen en waren wij er niet geweest.
Konden we dat hele gedoe overslaan en hadden we van niks geweten.
Ik zou het prima hebben gevonden want zo fraai vind ik het leven niet, God had mij niet hoeven te maken heb er niet om gevraagd. Dat had hij wel eerst mogen doen is wel zo netjes.
Maar goed ik snap wat je bedoeld hoor:)
Kan er alleen niet in meegaan dat boek is dicht.
Groet Leon.
Dat is de verklaring dat er zoveel ellende is op dit stukje aardkl**t omdat wij zelf nog met zo'n bagage aan O&G rond lopen en dan maar klagen waarom dit, waarom dat en waarom ik weer...maar het zit zo prachtig en zeer eenvoudig in elkaar.
Citaat:Dat zou die God wel willen maar het feit is dat GOD, de zichtbare schepping, ook voortgekomen is uit een Bron en wat is die Bron nu precies? Ik heb er een klein beeldje van maar heb ook nog moeite om met die eenvoud om te gaan in het dagdagelijkse hoor want ik verbeeld het me niet.
Citaat:Door de natuurwegen doorgrondelijk te maken dienen we eerst een paar zaken uit te kristaliseren zoals oa,
Moederschap
Vaderschap
Wedergeboorte
Oorzaak & Gevolg
Heb deze vier een klein beetje door en heel de Schepping ligt voor je open. Neem maar bv. een bloem. Het zaadje is Moederschap en dat steken we in Moeder Aarde. Moeder Aarde stuwt dat zaadje omhoog waadoor het door het Vaderschap (de Zon) van de Ruimte bestraald wordt en zo wordt de gehele schepping van die bloem ‘zichtbaar’. Dus vanuit het onzichtbare (Moederschap) naar het zichtbare (Vaderschap). Dan komt er een windje of een insect en dat zorgt ervoor dat de zaailingen van de bloem terug tot Moeder Aarde komen zo ontstaat er een nieuwe Wedergeboorte en na tijd van tijd ontstaan er zo nieuwe bloemetjes met andere kleuren. En zo is dat ook met de mens maar de mens heeft jammer genoeg veel bezoedeld en zo zijn de ziekten, ellende… ontstaan.
Citaat:Tja, de evolutie staat dan ook nooit stil al wil het soms zo nog wel eens lijken
Dat bedoel ik Jos.
Ik zie niets anders dan ellende om me heen en als je weet hoe de wereld in elkaar zit kan ik er geen God in ontdekken.
Eerder het tegenover gestelde.
God zou ons gemaakt hebben naar zijn (het is altijd een hij) evenbeeld waarom zouden we hem dan moeten aanbidden, vindt hij dat fijn, heeft hij dat nodig?
Kan hier geen logica in ontdekken.
Gods wegen zijn ondoorgrondelijk wordt gezegd.
Waarom?
Waarom niet doorgrondelijk?
Wat is daar het idee achter?
Waarom zien we hem nooit?
Krijgen we geen antwoorden als we vragen? En sommige mensen menen van wel.
Nee, kan niet!
In het algemeen even, heb wat opzocht over de donkere nacht van de ziel, kende het gegeven niet.
Ben er aan het uitklimmen, wilde niet meer, alles om me heen viel weg en het is een heel persoonlijk iets.
Er is me veel duidelijk geworden nu door die stukken door te lezen.
Mijn wereld is anders aan het worden.
Ben nog steeds in de stilte en afgesloten van de wereld.
Alles gaat anders worden heb ik het gevoel.
Maar alles is ook nog ongewis.
"Religie op welke manier ook vormgegeven heeft voor mij afgedaan, die weg is een gesloten boek.
God bestaat in mijn ogen ook niet."
Het is niet 'God' die de mens heeft gemaakt, het is de mens die 'God' heeft gemaakt, en allen misère die daar uit voort is gekomen en nog steeds voorkomt.
Als ik mijn eigen leven bekijk en de wereld om mij heen kan ik namelijk niet erg kapot zijn van zijn daden.
Verzinsels zijn het, miljoenen mensen geloven er in, maar nog steeds heb ik niemand ontmoet die hem ontmoet heeft.
Levensenergie, dynamis, dat is hetgeen wat alles laat bestaan.
Niets anders.
De Portugezen hebben in de 16de eeuw India overheerst en hebben het woord varna omgezet in het woord soort.
Zo verwerd het tot een klassenmaatschappij gebaseerd op ras.
karma verklaart dat de hindoe in een bepaalde kaste geboren is wegens zijn daden in een voorgaand leven en kan dus niet uit die kaste in dit leven.
Karma zit ingewikkelt in elkaar ook een "negatieve" daad kan karma op heffen.
Voor mij maakt het niet uit of je het karma of zonde noemt, heb met beiden niets meer. Voor mij is gebleken dat het allemaal te maken heeft met onderdrukking door systemen of instituten.
Of men gaat een geloof aanhangen uit uitzichtloosheid.
En hoe zou je kunnen zien hoe iets wordt bestraft of niet?
Je word geboren b.v. in een kaste en je weet toch niet meer (als het al bestaat) in welke kaste je in je vorige leven werd geboren.
Net zoiets als je ziek word, hoe kan je weten wat daar dan de oorzaak van is? Daar kom je echt met geen mogelijkheid uit.
Religie op welke manier ook vormgegeven heeft voor mij afgedaan, die weg is een gesloten boek.
God bestaat in mijn ogen ook niet.
Citaat:Zo zie ik dat inderdaad alleen de laatste zin zie ik anders:
Citaat:Hoeveel woorden denken wij waarlijk van onszelf te voelen en hoeveel woorden gebruiken wij niet die we hebben overgenomen van iemand anders en vertalen deze gewoon verder met ons eigen logisch verstandelijk denken? Ik zie het zo dat wij weinig echte authentieke eigen gedachten hebben omdat heel veel van anderen wordt overgenomen en nageaapt. Dus men kan het eigen woord voelen of men kan denken te voelen terwijl men in feite woorden staat te vertalen naar buiten die geconditioneerd zijn en niet ons eigen echte authentieke zelf uiten.
Citaat:Persoonlijk scheid ik gevoel van emoties omdat volgens mij deze twee niet dezelfde taal spreken. Een bewuste persoon zoals bv. Christus die laten zich niet meer leiden door hun emoties maar blijven overal rustig en beheerst omdat zij weten dat alles wat op hun pad komt, ze er zelf in meer of mindere mate mee te maken hebben, dus waarom ons druk maken om ons eigen zelf waarbij uiteindelijk alles goed komt?
Gewoon omdat we in de verkeerde richting denken, meestal naar buiten ipv. naar binnen en zo ontstaat er het ego met bijhorende emoties die in stand worden gehouden door de ‘huidige’ persoonlijkheid met bijhorende onbewuste karaktertrekken.
En dan een al oude uitspraak uit het nihilisme niets bestaat, dus ook goed en kwaad niet, dit is om de nutteloze discussie op gang te helpen, je kunt beter een boekje van een goede filosoof lezen, of desnoods een Umberto Eco, of Hugo Pratt, le désire d'étre in utile, daar wordt je wijzer van, veel succes verder, met de leeghoofdigheid , je kunt ook ter verpozing , het Bastion van het onverstand lezen, om de gaatjes te vullen, groet and peace.
@Elias,
Misschien heel raar maar ik heb het idee dat het bij mij andersom werkt, ik kan het niet verklaren.
Vroeger toen ik een weg insloeg begon ik met boeken en later het innerlijk. uit die tijd heb ik wel bagage meegenomen die me nu van pas komt.
Ik ben op zoek naar een aantal punten van houvast zodat ik me beter staande kan houden in mijn zoektocht en de afleiding waaraan je vaak blootgesteld wordt zonder dat je het wilt.
Dat brengt me nogal eens van mijn stuk.
Groet Leon.
Ik heb er een beetje een troep van gemaakt zie ik:)
Komt door het knippen en plakken. Het zij zo.
Omdat het een barre tocht is moet ik maar zien hoe het verloopt.
Barre tijden zijn me bekend, daar is niet aan te ontkomen als je niet mee vaart in het schuitje van de maatschappij.
Het niet meer kunnen verbinden met bepaalde mensen die hun eigenheid of ziel kwijt zijn komt me ook bekend voor, het klikt bijna niet meer en de interesse in de ander is dan al gauw verdwenen, ik houd me dan op de achtergrond en oppervlakte.
Er ontstaat geen band meer en dat wil ik ook niet.
Wat je hier zegt:
Het vreemde aan het geheel is dat mensen die dus amper nog of zelfs geen binding met hun ziel hebben het ogenschijnlijk veel beter doen dan 'jij' (ik dus).
Is waar, ik herken dat helemaal.
Zou het kunnen dat zij meevaren op de tendens van de maatschappij en daardoor ondersteunt worden? Dat gevoel roep het bij mij op.
Als toch een beetje een buitenstaander of iemand die er naar staat te kijken val je al gauw buiten de boot (waartoe je ook niet meer wilt en kunt behoren).
Ixie, ik heb nu iig twee boeken die ik kan bestellen en wacht af wat je nog gaat neerzetten hier.
Dank je wel voor je antwoord, er gaan weer luikjes open.
Groet Leon.
Ixie, dat was me niet helemaal duidelijk dat het om mensen ging die je fysiek kende of mee in aanraking kwam.
Ik ken deels die valkuil die je bedoeld en kwam en kom daar ook steeds mee op de koffie. Wel iets minder nu dan vroeger.
Je kijk op de wereld en hoe alles in elkaar steekt is soms totaal anders dan veel mensen in mijn omgeving en je stoot op een hoop onbegrip of erger.
Ik heb iig de titel en schrijfster alvast opgeschreven en even gegoogeld waar het over ging en zie daar voor mij wel een opening en herkenning in terug.
Ik heb ook even iets opgezocht over PRI (omdat je dat ook aanhaalde) en de 9 stappen. Het sprak me aan.
Het citaat wat je aanhaalt over het boek van Ingeborg is zeker een punt wat op mij slaat, daar is nog veel te doen. Ook in dit citaat van de website zitten zaken die onverwerkt zijn en zich dus dan uiten op de manier hieronder:
Angst, somberheid, onzekerheid, stress, boosheid, verslavingen en conflicten in de relatie zijn afweren die dienen als bescherming tegen pijn uit het verleden.
Gelukkig te lezen dat ik er niet alleen voor sta:)
Ik heb dezelfde weg bewandeld en ook op dit punt aangekomen.
Een aantal "vrienden" geloosd of op afstand gehouden zodat er minder last ontstaat. Zo blijft er niet veel over maar dat vind ik geen probleem, wel lekker eigenlijk, geen zinloze (in mijn ogen dan) gesprekken meer hoeven voeren die energie kosten.
Klopt ook Dianthus, het losmaken van zaken die er niet toe doen zoals Ixie ook al beschreef in veel van haar eerdere reacties.
Het ontzinnige van veel materiële zaken is ook een afgesloten hoofdstuk hoewel dat nooit zo op de voorgrond heeft gestaan.
Het schaapgedrag is er ook wel af, alleen dan weinig begrip in de buitenwereld maar tegenwoordig houd ik ook mijn mond en zeg ja en amen. Dan kan ik mijn energie beter bewaren.
Dit citaat:
Bekijken we wat er innerlijk gebeurt, dan zien we dat het veelal uitingen zijn van diepe onzekerheid en frustratie die dan door het geringste wat er in de buitenwereld gebeurt, dat niet in het straatje past, tot uitbarsting komt.
Ben er ook niet vrij van:)
Maar ben wel aan het oefenen en dat is nog niet zo gemakkelijk.
Het is lastig in een wereld te staan tussen de mensen, daar kan je bijna niet aan ontkomen om bij jezelf te blijven en dat wil ik graag leren, wat daar de beste methode voor is, zodat ik verder kan gaan in mijn ontwikkeling zonder teveel gestoord, beïnvloed te worden door anderen.
Mooi hoe je dat omschrijft, drijfzand:)
Ik moet wel bekennen dat ik niet zo van het karma ben, die weg ook bewandeld, moet dan denken aan het kastensysteem in India en dat voelt niet goed en naar mijn mening klopt het niet.
Uhh, nee, het absolute, weet niet of dat bestaat.
Het enige wat nu belangrijk is om handvatten te hebben om verder te ontwikkelen zonder last te hebben van.
Dianthus heel erg bedankt voor je antwoord, komt veel overeen.
Groet Leon.
Boeken kunnen ons inderdaad op weg helpen. Ze hebben dat ook voor mij gedaan.
Maar daar komt het moment dat we ons met ons eigen innerlijk dienen te confronteren, willen we echt verder geraken in onze evolutie.
We hebben de mentale vermogens niet voor niets. Voor veel mensen is het denken de kapitein op het schip. Voor mij is dat de ziel, terwijl het denken de stuurman is. Met andere woorden: De ziel (mijn diepste gevoelens) vertelt me wat te doen, het denken vertelt me hoe ik dat het best kan verwezenlijken.
Alles heeft zijn juiste plaats. Zou de stuurman geen opdracht krijgen om een bepaalde koers te volgen, dan weet geen mens waar dat schip terecht komt ....
In je 2e bijdrage (4) schrijf je over de 'slachtofferrol'. Niemand is in werkelijkheid slachtoffer. Er bestaan geen daders, noch slachtoffers. We kunnen wel die rollen spelen, maar zijn het niet omdat we steeds verantwoordelijk zijn voor alles wat er met ons gebeurt. Alle ervaringen zoeken we zelf uit, kiezen we vanuit ons zielenniveau.
Vaak is het zo dat mensen die de slachtofferrol spelen ook graag van plaats verwisselen. Nu eens het slachtoffer spelen en dan weer de 'daderrol op zich nemen.
We zijn alle prooien. Kijk maar, wat er hier zoal over mij geschreven werd. Mij stoort het niet, dat anderen mij als prooi uitkiezen. Maar daarmee ben ik nog lang geen slachtoffer. Ik gun het de ander die de ervaring van prooien zoeken kennelijk nog nodig heeft. Door het karma worden die mensen ook uiteindelijk wel wijs.
Zoals ik eerder schreef, waren wij allen zeker ook ooit prooizoekers en kunnen daarom in die 'daders' nu onszelf zien. Of eenvoudig gezegd, we trappen niet in die valkuil en maken nergens een drama van.
Dag Ixie, je hebt een hoop waardevolle inzichten gedeeld en ik ben daar echt dankbaar voor. Mede dank zij jou is het peil van het forum meteen de hoogte in geschoten.
Door je eerste bijdrage hier heb ik besloten mijn inzicht over 'Zijn en Niet Zijn' in een artikel met jullie te delen.
Verder schrijf je in deze 1e reactie:
' De grote fout die ik maakte was de denkfout dat mensen, werkelijk alle mensen op zoek zijn naar de eigen waarheid de werkelijkheid, de overwinning op zichzelf op eindelijk te mogen Zijn in eigen waarheid. De meeste mensen kunnen dit echter niet aan waardoor er enorme agressie ontstond. Voor mezelf heb ik nu de regel dat ik niemand meer iets vertel over A) het Proces 'ansich' en B) met boeken aankom die het Proces kan activeren en vervolgens ondersteunen. Ik heb het geweten; een hele meute reactionairen zaten/zitten achter me, met alle overlevingsmech anismen waar ze zich maar van kunnen bedienen. '
Natuurlijk heb je gelijk dat niet iedereen op zoek is naar de waarheid. Integendeel. Velen vinden het zoeken naar de waarheid een bedreigende bezigheid. Het zou immers kunnen zijn dat dan de eigen overtuigingen op los zand blijken te zijn opgebouwd, waardoor men de bodem onder voeten krijgt weggetrokken. Dan maar liever in het pijnlijke oude, dan in het ongewissen nieuwe blijven.
Zelf ga ik ook niet op de markt op een kist staan om mijn overtuigingen uit te dragen. Ik volg wel mijn gevoel, dat me aangeeft wanneer ik met wie over wat kan praten.
De opdracht van ons 'Hoger Zelf' is om ons Licht te laten schijnen en om ons in deze tijd in te spannen om de slapenden te wekken. Dat kan ook op subtiele manieren. Vertrouw je eigen gevoel.
Wat het absolute betreft: Ieder zal wel een andere definitie van het 'Absolute' hanteren. Meestal komt het voort uit een zoeken naar het wezen van het leven, naar de waarheid. Schilderen en voor mij ook dichten, was en is vaak een uitstekend middel om de waarheid te benaderen en niet om die te ontvluchten.
Wat ik in feite wil zeggen is dat we ieder kunnen prijzen die bereid is om het oude los te laten door opzoek te gaan naar 'iets anders', 'iets beters'. Velen kunnen niet onder woorden brengen waarnaar ze op zoek zijn, omdat de impuls recht uit de ziel komt en nog niet alszodanig geidentificeerd kan worden. Dan komt het er voor mij niet op aan hoe, of waarom men in beweging gaat. Waar het om draait is dat men in beweging gaat.
Verdrongen emoties kunnen uiteindelijk door de opgestokte energie tot ernstige ziekten leiden. Dus is het uiten van de emoties steeds een must voor mensen die niet in staat zijn om die spanningen innerlijk op te lossen. Uitingen kunnen ook liefdevol gebeuren, ook een gevoel van woede kan men zonder agressie ten aanzien van de ander tot uitdrukking brengen, delen met de ander wat men voelt, terwijl we dan de verantwoordelijkheid van die woede nemen, zonder de ander daarvoor verantwoordelijk te maken (Het is jouw schuld dat ik woedend word. Had je dit of dat niet gedaan, dan ....)
Wordt daarentegen iets in een uitbarsting geuit, dan wordt die woede zichtbaar en de reactie van buitenwereld kan dan ook iemand aanzetten om naar de kern van het probleem te gaan zoeken.
Wat andferen doen of laten, is nooit ons probleem, tenzij wij het tot ons probleem maken. Dat wil zeggen de negatieve energie in ons systeem toelaten.
Ons probleem is te komen tot acceptatie, wat er ook moge gebeuren. Nergens een drama van te maken om zo echt vrij te kunnen worden.
Ook moeten weg van al dat intellectueel gebrabbel want daar kennen de ouden en de huidige wijsgeren nogal iets van maar de eenvoudige mens begrijpt er de *** van. Neem de stelregel maar aan dat als een kind het niet kan begrijpen dat het niet zo veel voorstelt vergekeken met de WERKELIJKKHEID want dat is dan allemaal een illusionair gedoe omdat men het GEVOEL intellectueel probeert te verklaren maar zoals een beeld meer zegt dan duizend woorden is dat ook zo met gevoel. Gevoel is niet te verklaren door enkel woorden, gevoel is alleen te beleven en te ervaren en in mijn ogen is het + 75% voelen en -25% denken maar hier is het meestal andersom. Wij denken ons te pleuris (90-95%) met maar een paar % waarlijk gevoel heel ver op de achtergrond.
Hier heb je een punt (wel meerdere); Als een kind het niet begrijpt, kinderen kunnen dit ook niet begrijpen want ze zijn als het goed is verlopen nog geheel verbonden met hun gevoel, zuivere gevoel en hoeven dus rationeel niet te beredeneren wat gevoelsmatig zo helder als maar wat is.
Als voorbeeld; gister ging ik met een kind, een meisje van 7 naar het strand. Ik vroeg haar waar een bepaald vriendinnetje van dezelfde leeftijd is. Haar antwoord; ik ben niet meer vriendin met haar want ze doet gemeen. Ik vraag; 'o ja wat zei ze dan'. Waarop het meisje van 7; 'nee, ze zegt niets maar ze doet gemeen'.
Ik moest nadenken/voelen en zei daarop; inderdaad, als iemand gemeen doet dan kun je niet meer bevriend met haar zijn. Dus ik, die velen jaren ouder is dan dit meisje, leerde van haar dat als iemand gemeen doet, althans als het gemeen voelt, ik deze persoon los moeten laten (voorlopig) Dus niet zo lang wachten tot dat ze iets gemeens zeggen.
Verder schrijf je; hier is het meestal andersom. Ik vraag me of dit zo is? Ik voor mijn deel beschrijf overwegend hetgeen wat ik voelde. Zo is muziek de beschrijving middels noten van hetgeen wat de componist voelde toch? Zo is het schilderij, woorden weergegeven middels penseel en verf van wat de kunstenaar op dat moment voelt? Zo zijn de woorden die zinnen vormen voor een heel boek de beschrijving van wat de auteur op dat moment voelt?
Eenvoudige mensen bestaan volgens mij ook niet, want het gevoel en dus het emotionele brein, dit is zeer wijs en razend snel, veel sneller en wijzer dan de ratio. Wat wel bestaat zijn mensen die geen toegang tot of amper nog acht geven aan het emotionele brein. Waardoor deze niet begrijpen, op dat moment niet wat er bedoelt is. Want woorden, getallen zijn niet anders dan in letters en getallen gegoten gevoelens.
Maar, is dit een reden om je niet te uiten in de vorm die ieder bij zich vindt passen? ( Vele wegen leiden naar Rome) Dit zou dan toch weer een aanpassing zijn aan? Terwijl. zo mijn ervaring het veel beter is dat degene die niet begrijpt waar het over gaat; het boek, de muziek, het schilderij, de reactie veel beter aan zichzelf kan beginnen; opening vinden naar het emotionele brein, iets wat kinderen blijkbaar wel nog kunnen.
Woorden zeggen inderdaad niet veel als je de lading onder het woord niet (meer) begrijpt, de onderstroom niet meer kunt voelen en zien. Gelijk het mooie schilderij of het goede stuk muziek niet veel meer dan tijdverdrijf kunnen betekenen als je gevoelsmatig geblokkeerd bent.
Dan is inderdaad alles een illusie en krijg je de hapsnap cultuur waarin alles oppervlakkig super, toppie, vet is voor zo lang het duurt (en dat is meestal erg kort) om vervolgens als een plaag van sprinkhanen naar het volgende te vliegen om daar weer alles kaal te vreten.
Ixie
Leon, Inderdaad het niet meer vertellen gaat over mensen waar ik in levende lijve contact mee had/heb. Heb; gaat dan over 'nieuwe' mensen, die ik dan wederom weer te veel vertelde. Het waarom dit zo is, de valkuil van het steeds weer willen vertellen staat in Alice Miller beschreven Het drama van het begaafde kind. Begaafd staat voor 'het talent' van aanpassing.
Iemand die geïnspireerd is door onder andere Alice Miller is dus Ingeborg Bosch het boek; PRI en de kunst van bewust leven, ontwar je emoties en leef ten volle. ( stappenplan van 9 weken,) PRI is een door Bosch ontwikkelde therapie, waar Miller dus beschrijft geeft Bosch dus dat stappenplan, dit kun je alleen thuis doen.
Achterflap boek; Ingeborg Bosch laat in dit boek in een eenvoudig en concreet 3 stappenplan zien hoe we ons kunnen bevrijden uit de doolhof van dikwijls verwarrende en soms pijnlijke emoties die voorkomen uit het verleden. Ze laat ons zélf ontdekken dat dit mogelijk is; een verlossende doorbraak in je leven en een fundamentele ondersteuning van de spirituele groei.
Echter Jos, ik heb dagelijks contact met iemand die A het Proces doormaakte. Deze persoon is B ook nog eens een stuk ouder dan ik en vrij van wat de psychologie overlevingsmechanismen noemt, ook wel afweermechanismen, defensie of reactie formatie genoemd.
Zonder deze persoon was ik niet door wat ik de donkere nacht van de ziel noem gekomen. http://www.karmelleven.nl/nacht2.html
Ook ik ben graag alleen, de persoon die mij ondersteunt is ook graag alleen. Toch hebben we allemaal op z'n minst een persoon nodig die ondersteuning kan bieden.
Opeens dat is mijn ervaring Jos, en misschien die van jou ook wel, ergens op weg terug naar je ziel/emoties/werkelijkheid/waarheid kan een mens zich niet meer verbinden met mensen die geen of amper nog verbond hebben met hun ziel. Dit laat de ziel, jouw waarheid, je emoties en dus je gevoel niet meer toe, waardoor je er dus zo goed als alleen voor komt te staan. Verbind je je met de verkeerde of iets verkeerds (Illusies) volgt er een afstraffing van je eigen ziel dus.
Het vreemde aan het geheel is dat mensen die dus amper nog of zelfs geen binding met hun ziel hebben het ogenschijnlijk veel beter doen dan 'jij' (ik dus).
Boeken, soms is een titel van een boek meer dan genoeg soms een citaat uit een boek. Ik zal later en in de loop van de dagen hier iets opschrijven dat me persoonlijk raakte.
groet Ixie
Citaat:heb ik ook en is in feite geen probleem. Het is een teken dat je je aan het losmaken bent van al het aarde gedoe dat in feite niets voorstelt en waar de meeste mensen nog in mee gaan en/of zich druk over maken en tja aan het volgende ben ik ook schuldig aan:
Citaat:Meer frustratie dan onzekerheid maar met al dat stoffelijk gedoe kan ik in feite n-iets mee want het brengt me immer geen bewustzijn (gevoel, geluk, vrede, rust) en dan kan ik wel eens boos worden. Haalt toch ook niets uit want wat doe je eraan? Losmaken ervan is leuk gezegd maar ik er zijn toch een hele boel aardse zaken die men toch ook nog nodig heeft of anders kan ik beter in een grot gaan wonen wat ook niet zo evident is want hier zijn geen grotten in de buurt
In ieder geval zie ik het proces dat het een proces is om bewustwording. Hoe meer we bewust we worden van ons eigen unieke Zelf, hoe meer rust, vrede en geluk we kunnen voelen (beleven) en maakt dat niet juist het leven de moeite waard? Maar van de andere kant O zo moeilijk in deze illusionaire kermistent die drijft op ene grote poel drijvend los zand.
En het absolute... nou daar begin ik (nog) niet aan want zolang ik hier nog rond loop weet ik dat ik nog karma heb goed te maken en daar hoef ik me verder dan ook nog niet druk om te maken want dat is nog een paar stappen te ver en laten we het dan ook maar rustig aan doen Stapje voor stapje, immer haast is zelden goed.
Ik ben bezig geweest jou teksten door te lezen omdat ze mij enorm aanspreken en voor mij als waarheid aanvoelen.
Mijn leven is altijd een zoektocht geweest en het meeste is ook een illusie geworden.
Het probleem is dat ik emotioneel nog steeds vast loop als ik teveel met mensen in contact kom en ben daarom graag alleen.
Het blijft een valkuil en ik zou graag weten hoe daar beter mee om te gaan.
Je schreef hieronder dat je mensen niets meer verteld over het proces. Dat ga ik ook niet aan je vragen.
Ik weet ook niet of je mensen bedoeld die je in levende lijve kent.
Mij gaat het alleen om de literatuur die me verder kan helpen.
Ik heb nu twee auteurs die je hebt genoemd, Miller en Bosch.
Mag ik je vragen welke literatuur ik het beste kan lezen?
Als je dat niet meer doet leg ik me daar natuurlijk bij neer, dat is je goed recht, heb je redenen daarvoor gelezen.
Ik zie wel wat je antwoord is.
Groet Leon.
Hartelijk dank voor jullie belangrijke bijdragen. Het forum krijgt echt niveau !
Ik zal trachten op jullie schrijfsels nader in te gaan, in een nieuw artikel of ook in een directe reactie. We zullen zien, hoe het zich ontwikkelt.
Fijne avond,
Elias
Ook moeten weg van al dat intellectueel gebrabbel want daar kennen de ouden en de huidige wijsgeren nogal iets van maar de eenvoudige mens begrijpt er de *** van. Neem de stelregel maar aan dat als een kind het niet kan begrijpen dat het niet zo veel voorstelt vergekeken met de WERKELIJKKHEID want dat is dan allemaal een illusionair gedoe omdat men het GEVOEL intellectueel probeert te verklaren maar zoals een beeld meer zegt dan duizend woorden is dat ook zo met gevoel. Gevoel is niet te verklaren door enkel woorden, gevoel is alleen te beleven en te ervaren en in mijn ogen is het + 75% voelen en -25% denken maar hier is het meestal andersom. Wij denken ons te pleuris (90-95%) met maar een paar % waarlijk gevoel heel ver op de achtergrond.
Doch alles is gevoel (bv. piano spelen is gevoel ‘verstoffelijkt’, schilderkunst van de grote meesters is gevoel ‘verstoffelijkt’, enz…) en wie dat stilaan begint te voelen en te onderzoeken die is weer een stapje bij zijn/haar werkelijke zelf.
Leven in het NU doe je dan ook met het denken te leggen op je eigen gevoel en deze twee zijn dan ook onlosmakelijk met elkaar verbonden en is ons eigen unieke ‘gevoelsbewustzijn’ maar hier in de stof is dat heel moeilijk omdat we 24/24 omgegeven zijn door illusionair stoffelijk gedoe dat in feite niets met onze ware natuur te maken heeft.
Hierbij ontdekte ik de nieuwste inzichten van de neurowetenschappen die het emotionele proces waarover ik scheef op 'breinniveau' verklaarden. Ik ontdekte dat recente onderzoeksresultaten hadden aangetoond dat onze hersenen een 'emotioneel brein' en een 'rationeel brein' bevatten. einde citaat Ingeborg Bosch
Het emotionele brein is veel sneller en wijs dan het rationele brein dit is tegenover het emotionele brein traag en (kan) slim (IQ) zijn. Dit rationele brein kunnen we echter niet uitschakelen want het is nodig voor alledaagse zaken. Ik denk dat dus het Emotionele Brein dat bovendien intuïtief is onze ziel is, veel meer direct in contact met onze ziel staat.
Ook wil ik nadrukkelijk terugkomen op het woord Slachtoffer Dit woord lijkt vandaag de dag te pas en te onpas, maar eigenlijk meer te onpas gebruikt te worden. Veelal wordt dit gebruikt omdat de ander 'lastig' is. Ik noem het liever te prooi vallen van (eigen onwaarheid, eigen illusie) of prooi zijn van mensen die uitbarstingen hebben. Zo zijn er mensen die te prooi gevallen zijn van een dader(s) die uitbarst, het slachtoffer zijn is wezenlijk maar ondergeschikt. De situatie waarin waardoor men ten prooi viel is leerzamer, want dat is de eigen waarheid.
Het wezenlijke verschil is dat een prooi nooit dader is, maar een dader zich als slachtoffer kan opstellen. Een ander verschil is een slachtoffer blijft een slachtoffer, maar een prooi kan zich vrij maken van zodra de beslissing gevallen is dat het niet meer geofferd/geslacht wenst te worden om de illusies van de dader/slachtoffer in stand te houden.
Ik vind persoonlijk en bij nader inzien dat niemand anders wie dan ook van slachtofferschap kan betitelen als men het verschil tussen prooi en slachtoffer niet werkelijk weet.
Misschien is die persoon bezig om zijn eigen waarheid te vinden, zich vrij te maken van illusies. Zodra een ander iemand van slachtofferschap beticht voelt de prooi zich schuldig en de verspert hiermee de prooi om toegang tot zijn eigen waarheid te vinden, zich vrij te maken van illusies waarmee het drama in stand gehouden wordt. Vrij maken van illusie en daarmee de eigen waarheid vinden is een vorm van rouw, en ieder mens heeft daarvoor zijn eigen tijd nodig.
Slachtoffer; Slacht en Offer; zodra ik besefte, bewust en onbewust doe ik dit al altijd, dat ik een prooi (offer) was die er toe diende voeding (slacht) te zijn om de honger van de Illusie te stillen is het inderdaad makkelijker om de ander te laten voor wat hij/zij is, en de prooi voorbij te zijn. Ik deed dit door afstand te nemen en te houden om me vervolgens te binden aan mensen die in het Proces zitten, dit stopt immers nooit meer een keer erin gestapt, en is tevens het mooiste wat een mens op aarde kan overkomen.
Groet Ixie
Zoals ik het nu meen te zien; de artikelen benaderen 'het zijn'' vanuit het spirituele, Jos benadert 'het zijn' vanuit de filosofie, persoonlijk benader ik 'het zijn' momenteel meer vanuit de psychologie. Toch gaat het allemaal over hetzelfde 'het zijn'
Zijn of niet zijn (dat is waar het over gaat) Niet zijn is dan de Illusie en Zijn is dan de Werkelijkheid. Vanuit de psychologie zou je dan het niet zijn de Illusie als het drama kunnen zien en het Zijn als de Waarheid; Het drama van het begaafde kind, op zoek naar de eigen Waarheid, titel van een boek Alice Miller. Met nadruk op eigen Waarheid, want Waarheid is immers niet universeel en vaststaand.
Vanuit de reactie van Jos; Het concept van "de vervreemding" en het feit dat “het absolute begrip†pas verwezenlijkt werd wanneer deze “vervreemding†werd overwonnen, was een concept dat door de Links-Hegeliane n verder zou worden uitgewerkt en ook gehanteerd zou worden in hun kritiek op de toenmalige samenleving.
Zie ik dan weer een overlapping, vervreemding/illusie/drama en Overwonnen/Werkelijkheid/Eigen Waarheid.
Niet voor niets Elias reageren mensen regelmatig met agressie, ik spreek uit ervaring. De grote fout die ik maakte was de denkfout dat mensen, werkelijk alle mensen op zoek zijn naar de eigen waarheid de werkelijkheid, de overwinning op zichzelf op eindelijk te mogen Zijn in eigen waarheid. De meeste mensen kunnen dit echter niet aan waardoor er enorme agressie ontstond. Voor mezelf heb ik nu de regel dat ik niemand meer iets vertel over A) het Proces 'ansich' en B) met boeken aankom die het Proces kan activeren en vervolgens ondersteunen. Ik heb het geweten; een hele meute reactionairen zaten/zitten achter me, met alle overlevingsmechanismen waar ze zich maar van kunnen bedienen.
Voor dat men dus naar het Absolute kan streven gaat er eerst een proces van 'lijden' vooraf, het is immers niet niks als een mens zich vrij maakt van Illusies Vandaag de dag zie ik echter dat we in een cultuur leven van vooral en alleen streven naar het Absolute in welke vorm dan ook, dat kan een cursusje Kabbala zijn, zich als kunstenaar opwerpen, terwijl men dit enig wat men voorheen zou moeten doen niet aan kan of wil gaan.
Men versterkt de Illusie/het drama op deze manier alleen maar. Het drama en de Illusie worden om deze manier chronisch; het chronische drama, de chronische illusie; Bekijken we wat er innerlijk gebeurt, dan zien we dat het veelal uitingen zijn van diepe onzekerheid en frustratie die dan door het geringste wat er in de buitenwereld gebeurt, dat niet in het straatje past, tot uitbarsting komt.
De uitbarsting in welke vorm dan ook is een symptoom van verregaande vervreemding van innerlijk/de eigen waarheid, er is geen toegang meer tot.
Je pense, donc je suis. Deze kreet van René Descartes toont aan dat de meeste filosofische systemen zuivere hersenbrouwsels zijn. Of met andere woorden voortkomen uit het mentale niveau de mens.
Zo'n vijfentwintig jaar geleden schreef ik: Je pense, donc je ne suis pas. Daarmee wilde ik aantonen dat het verwijlen in het mentale de toegang tot het werkelijk geestelijke blokkeert. Het werkelijk geestelijke kan niet door het denken worden benaderd. We kunnen het werkelijk geestelijke naar mijn ervaring enkel door het stilleggen van het mentale, van die 'geest', dus in de stilte, tijdens een meditatie bereiken, waarbij het denken volledig wordt uitgeschakeld.
Dat neemt niet weg dat er hier en daar juiste dingen werden geformuleerd. Maar vaak werd door filosofen getracht om vanuit een gedachte als vertrekpunt een allesomvattend systeem op te bouwen. Hegel deed dat m.i. ook en vond zelfs dat zijn systeem de sythese was van al de voorgaande systemen.
Aangezien de werkelijkheid gekoppeld werd aan de kennis over de werkelijkheid (absoluut idealisme), ontwikkelde de werkelijkheid (geschiedenis) zich eveneens op een dialectische manier. Deze dynamiek of dit ontwikkelingsproces manifesteerde zich zowel in de natuur als in de menselijke geschiedenis. In de menselijke geschiedenis manifesteerde “Het Absolute†zich in de manier waarop “het begrip†van de werkelijkheid zich steeds verder dialectisch ontwikkelde. Deze ontwikkeling greep plaats op twee niveaus. Het eerste was dat van het individuele subject (of dat van de subjectieve Geest) en het tweede dat van de concrete wereldgeschiedenis (de verschillende beschavingen en dus de objectieve Geest). In zijn uitdrukking als een complex van materiële, historische processen begreep “de Geest†zichzelf dus steeds beter. Deze ontwikkeling was dus een “bewustwordingsprocesâ€. De wereldgeschiedenis was uiteindelijk dus het dialectische proces waarin de “Geest†streefde naar volkomen (zelf)ontplooiing. De “(Wereld)geest†bereikte zijn volkomen ontplooiing bij het bereiken van "de waarheid" of “Het Absolute†(weten). Het doel van dit kosmisch dialectisch proces werd dus bereikt op het ogenblik dat “Het Absolute†zich via het menselijk begrijpen van het wordingsproces, van zichzelf bewust werd. “Het Absolute†bereikte dan dus het “absolute begripâ€, het begreep zichzelf. Voor de individuele mens wilde dit zeggen dat er niet langer sprake was van “vervreemdingâ€; de mens werd dus vrij. Deze “vervreemding†uitte zich in de strijd van de mens tegen de natuur en de strijd tussen de mensen onderling (meester-knecht dialectiek). De “vervreemding†werd overwonnen wanneer de natuur werd onderworpen en de mensen zich neerlegden bij het feit dat ze allen deel uitmaken van de “Absolute Geestâ€. Op die manier waren “God†en de mens dus op elkaar aangewezen en beëindigden ze samen de geschiedenis.
Het concept van "de vervreemding" en het feit dat “het absolute begrip†pas verwezenlijkt werd wanneer deze “vervreemding†werd overwonnen, was een concept dat door de Links-Hegelianen verder zou worden uitgewerkt en ook gehanteerd zou worden in hun kritiek op de toenmalige samenleving. Hegel had weliswaar een gesloten, speculatief systeem opgebouwd, gekenmerkt door een complex begrippenapparaat en een bijna stoïcijnse afstandelijkheid, maar toch kreeg hij navolging bij een aantal denkers die de revolutionaire potentie van zijn denken blootlegden.
RSS lijst met reacties op dit artikel