Soms kom je kunstenaars tegen die net even iets anders doen dan de meesten. Rob van de Wiel is zo’n kunstenaar.

Als fervent surfer kent hij de meest mooie strandplekjes van Europa. Vaak trekt Rob er alleen op uit. Nog voor het krieken van de dag stapt hij in zijn aangepaste bestelbus en gaat op pad, de natuur in, de zee op.

De zee is zijn leven, je zou haast zeggen dat hij zonder zoute lucht niet kan leven. Tijdens deze korte reizen, soms met gezin, soms zonder, geeft hij zijn ogen goed de kost. Wat de zee aanlevert zien de meeste mensen als afval, Rob niet. Hij ziet het als een geschenk van de zee en weet uit het schijnbare niets prachtige kunstwerken te maken waarin je de zee en de natuur kunt proeven. 

De materialen die Rob gebruikt zijn in de regel natuurmaterialen. Rood zand kan gebruikt worden om een kunstwerk een natuurlijke rode kleur te geven, boomstronken en takken komen tot leven wanneer Rob ze in het voor hem juiste perspectief zet. Zelfs de sfeer van het moment is met enige regelmaat terug te vinden in zijn werken.

Respect voor de natuur is geen regel maar vanzelfsprekend . Niets wordt kapot gemaakt, al zijn werken bevatten slechts materiaal dat de natuur geeft. Je zou je haast afvragen of het een samenwerking is tussen natuur en de kunstenaar.

Kunst heb je in vele soorten maar kunst zoals deze, zo natuurlijk, zo ongecompliceerd en toch zo veelzeggend, dat kom je zelden tegen.

Geniet van enkele voorbeelden van deze prachtige werken en bezoek eens de site van deze heerlijke kunstenaar.

Avond aan Zee

Het strand was vast-gevoegd en glad
En smalle golven sloegen om,
Uit duizend smalle, witte monden
Zacht prevelend en dan weer stom.
De zee keek op, alsof zij bad.
Toen heb ik u teruggevonden.


O grote, oude, grijze zee
In rusteloosheid zoveel rust,
Een stem uit duizend kleine kelen
Sprekende tot de smalle kust;
Eenheid uit zoveel tegendelen.
Mijn oude liefde, mijn oud vertrouwen
Zo groot, haast niet om uit te houen.
Ouder dan voor mijn grote lief...
Ik zag voor 't eerst weer naar de hemel:
Hoe die zich rustende verhief. 

Gedicht: Vasalis

Met dank aan Rob van de Wiel van Beachbumb.nl