Vooral vrouwen zijn nu het slachtoffer

Tijn Touber

De oorlog tegen kanker wordt gewonnen... maar niet de farmaceutische industrie. Zelfs niet artsen. De oorlog, ruim dertig jaar geleden uitgeroepen de toenmalige Amerikaanse president Richard Nixon, wordt niet eens gewonnen in ziekenhuizen en laboratoria. Het Britse medische nieuwsbrief What Doctors Don’t Tell You (juli 2004) weet waar de oorlog wél wordt gewonnen: de patiënten.

Dat wil zeggen: in de hoofden, harten en zielen van kankerpatiënten die het heft in eigen handen hebben genomen. Steeds meer mensen krijgen vat op de ziekte die de medische stand tot wanhoop drijft. Zij keren zich af van de standaardingrepen – opereren, bestralen, chemotherapie – en zoeken hun heil in radicale ontgifting, strenge dieten en rigoreus zelfonderzoek. Wat vroeger een ‘spontane genezing’ werd genoemd, is inmiddels een goed gedocumenteerd en herhaalbaar experiment. De ‘knop’ om kanker uit te zetten, zou dus kunnen bestaan, maar de miljarden verslindende kankerindustrie – volgens de Wall Street Journal van 16 oktober 2002 werd in dertig jaar tijd twee triljoen dollar aan onderzoek uitgegeven – zal haar niet vinden, zolang ze op de ingeslagen weg blijft voortrazen. What Doctors Don’t Tell you constateert dat al dat geld niet heeft kunnen voorkomen, dat het aantal mensen dat aan kanker sterft in dertig jaar tijd is verdubbeld. Sinds het begin van de Tweede Wereldoorlog zijn in de Verenigde Staten – waar het meeste geld aan kankeronderzoek wordt besteed – tot 1991 ieder jaar meer mensen aan kanker gestorven dan het voorafgaande jaar. De afgelopen tien jaar is daar bij een aantal vormen van kanker een kleine kentering in gekomen, maar kanker blijft ongrijpbaar: het is nog steeds niet duidelijk hoe de ziekte precies ontstaat, hoe zij zich verspreidt en hoe zij kan worden genezen. Daar komt bij dat de diagnostische methoden niet alleen onnauwkeurig zijn, maar in veel gevallen zelfs gevaarlijk. Zo ontwikkelt één op de vijftien vrouwen borstkanker als gevolg van een biopsie (Acta Radiol Suppl, 2001; 42: 1-22). Kennelijk zet de punctie cellen in bepaalde gevallen aan om zich te gaan delen. Een biopsie voor leverkanker levert zelfs in één op de zes gevallen een ‘significant risico’ op om leverkanker te krijgen (Dis Colon Rectum, 2003; 46: 454-8). In de strijd tegen kanker zijn vooral vrouwen in toenemende mate het slachtoffer. Het milieugerichte Amerikaanse tijdschrift E-Magazine (september/oktober 2004) heeft er een omslagartikel aan gewijd. In 1960 kreeg één op dertig vrouwen borstkanker. Thans is dat één op acht. Volgens E-Magazine is vooral de groeiende hoeveelheid chemische middelen in het milieu daarvan de oorzaak. Er zijn zeker tachtigduizend stoffen in omloop waarvan het grootste gedeelte nooit grondig is getest – zeker niet op lange termijn. Jaarlijks komen daar zo’n tweeduizend nieuwe middelen bij. Van veel middelen is niet bekend welke effecten zij op de mens hebben. Wat wél bekend is, is dat het lichaam afvalstoffen bij voorkeur in vette weefsels opslaat en dat vrouwen nu eenmaal meer vetweefsel hebben dan mannen. Van een groot aantal chemische stoffen is ook bekend dat ze in het lichaam de neiging hebben om het vrouwelijk hormoon oestrogeen na te bootsen. En er zijn aanwijzingen dat een overmaat aan oestrogeen tot borstkanker kan leiden. Het lijkt er dus op dat de farmaceutische industrie – die voor een belangrijk deel verantwoordelijk is voor de groeiende berg chemicalieën – een deel van het probleem is. De prijs van al die chemicalieën is hoog en het effect in vele gevallen beperkt. Bij slechts drie procent van alle soorten kanker heeft chemotherapie een gunstig effect. Maar dan nog: vaak ontstaan in deze gevallen op termijn nieuwe soorten kanker. Artsen kennen de beperkingen van chemotherapie. What Doctors Don’t Tell You haalt een onderzoek aan waarin Canadese artsen wordt gevraagd of zij zelf ooit chemotherapie zouden gebruiken (Br J Cancer, 1986; 54:661-7). De overgrote meerderheid weigerde op grond van het feit dat het ‘onacceptabel giftig en hoogst inefficiënt’ is. Toch schrijven deze zelfde artsen chemotherapie voor – omdat ze geen beter alternatief hebben, of niet de moed hebben naar andere wegen te zoeken. Inmiddels is er een groeiend leger artsen en onderzoekers die de ziekte niet meer vanuit een oorlogsstrategie benadert. Zij bijten zich niet vast in het bestrijden van kanker, maar richten zich op de achterliggende oorzaken. Lothar Hirneise, oprichter van Menschen gegen Krebs in Duitsland, wordt door de Britse nieuwbrief als de autoriteit met een frisse blik opgevoerd. Hirneise (zie ook het interview in Ode 60) ziet kanker niet als een vijandelijke indringer, maar als noodstrategie van het lichaam. Tumoren leven vooral op suiker en dat is precies waaraan de meeste mensen in de moderne consumptiemaatschappij een overschot hebben. Tumoren – zo luidt de theorie – zijn een signaal van het lichaam dat het tijd is om een ongezonde levensstijl te veranderen. Naast grondige ontgifting en een gezond dieet, blijkt eerlijk zelfonderzoek een belangrijk onderdeel van het genezingsproces te zijn. Onderzoek onder mensen die ‘spontaan’ van kanker genazen, laat keer op keer zien, dat zij inzicht in zichzelf en hun levenspatronen verwierven en als gevolg daarvan nieuwe keuzes maakten in hun leven. Dat hen zweverigheid wordt verweten door het medisch establishment, deert de nieuwe lichting artsen en onderzoekers niet. Voor hen telt het resultaat. Zij weten dat je een oorlog niet alleen wint door je vijand te verslaan, maar vooral door de voedingsbodem weg te nemen.

Hoe vrouwen kanker voorkomen.

 Een ander voedingspatroon is de beste manier om de kans op borstkanker te verkleinen, meent dr. Samuel Epstein, voorzitter van de Cancer Prevention Coalition in Chicago. Epstein is ervan overtuigd dat vrouwen beter biologische melk dan gewone koemelk kunnen drinken, want koemelk bevat het hormoon rBGH. Dit hormoon lijkt sterk op oestrogeen, waardoor de hormoonspiegel in het lichaam van de vrouw te hoog kan worden en de kans op borstkanker groter wordt. Epstein waarschuwt ook tegen vlees van dieren die op oestrogeen lijkende stoffen hebben gekregen om het vlees malser te maken. Het is beter om vaker vegetarisch te eten en biologisch vlees van in de wei gehouden runderen en vrij rondlopende kippen te kopen. In het algemeen is het verstandig om meer vruchten en groenten te eten, meent dr. Mary Wolff, docent aan de Mt. Sinai School of Medicine in New York, afdeling preventieve zorg. Vers fruit en verse groente leveren antioxidanten en vitaminen die kanker kunnen voorkomen. Bovendien zijn het leveranciers van voedingsvezels, waardoor een teveel aan oestrogeen uit het lichaam wordt verwijderd. Omdat te veel oestrogeen problemen kan geven, waarschuwt Wolff ook tegen hormoontherapie en te lang gebruik van anticonceptiemiddelen. Andere artsen zoeken de oorzaak in antitranspiratiemiddelen waardoor de lymfklieren in de oksels verstopt kunnen raken en oestrogeensporen niet kunnen worden afgevoerd. Op de markt voor natuurproducten zijn van bedrijven als Weleda en Jason verscheidene deodoranten zonder chemische stoffen verkrijgbaar. Verder kun je je water laten testen op zware metalen en bestrijdingsmiddelen als atrazine. Biologische voeding wordt aangeraden. Gebruik liever ijzeren, glazen of roestvrijstalen pannen in plaats van aluminum of tefal. Wees voorzichtig met tapijt en stoffen bekleding die is behandeld met water- en vlekafstotende middelen. Ga over op natuurlijke cosmetica, producten van ongebleekt papier en niet-toxische schoonmaakmiddelen. Gebruik schalen van glas of keramiek om eten in te bewaren in plaats van plastic. Beperk de consumptie van tonijn uit blik en kies wasbare natuurlijke weefsels en kleding in plaats van synthetische die moeten worden gestoomd en vervuiling veroorzaken.

MELISSA KNOPPER Uit: E-Magazine (september/oktober 2004), www.emagazine.com De beste alternatieve therapieën Volgens Lothar Hirneise van Menschen gegen Krebs en Frank Wiewel van People Against Cancer deden mensen die kanker overleefden het volgende: 1. Zij vonden en veranderden de psychologisch/emotionele oorzaak van hun ziekte. 2. Zij veranderden hun dieet. Aanraders zijn: The Metabolic Typing Diet, ontwikkeld door William Wollcot; The Stockholm Protocol, gebaseerd op co-enzym Q10; het Gerson dieet en andere raw food diëten; het olie en proteïne dieet van Dr. Johanna Budwig. 3. Zij ontgiftten hun lichaam, onder meer door darmspoelingen met koffie klisma’s; het verwijderen van amalgaam vullingen en het baden in soda om zuur uit de cellen te halen. 4. Zij doodden de kanker zachtjes, onder meer door PAPIMI, waarbij elektromagnetisme wordt gebruikt om het voltage in de cellen te verhogen; Electro-Galvano waarbij lage voltage elektriciteit wordt gebruikt tegen tumoren en hittetherapie, waarbij de temperatuur van de tumoren tot 44 graden Celsius wordt verhoogd.