Regelmatig worden wij geconfronteerd met het chronische geheugenverlies van sommigen.

Vandaag worden onze “zekerheden” te grabbel gegooid, de welvaartsstaat langzaam maar zeker ontmanteld, dat is de zekerheid die we hebben – maar hoe lang is deze plundering van staatswege al aan de gang?

Door bijvoorbeeld de ESM via de achterkamertjes te ratificeren, hebben wij als Nederlanders een blanco cheque mét garantie overhandigd aan failliete en noodlijdende grootbanken, die zware verplichtingen zijn aangegaan met staten, die het nimmer terug zullen betalen. De grote wisseltruc is dan, dat de schulden van die staten worden overgeheveld naar landen waar nog wat valt te halen. Zoals in Nederland en dan met name de pensioenpotten en spaargelddeposito’s.

Logischerwijze lopen veel mensen te hoop tegen deze praktijken en hoe langer hoe meer klinkt het gemor van de zwijgende meerderheid, die het niet lang meer pikt. Dit soort praktijken is echter al veel langer aan de gang. We hoeven slechts te analyseren wat er tijdens de regeerperiode van de “regering” van amsberg I (1980-2013) is gepraktizeerd. Want met het aantreden van mevrouw van amsberg begon de leegroof pas goed! Moeder Juliana had nog via een heuse goedkeuringswet in 1957 haar handtekening onder het VERDRAG VAN ROME gezet en daarmee de sluizen geopend, maar dochterlief stond in 1980 te popelen om het roer over te nemen. Een soort wraakoefening en dat hebben we geweten! Zij was al sinds 1961 druk doende met de Europese eenwording en eenmaal in de Bilderberg-kliek opgenomen, gingen de remmen totaal los. Laten we overigens niet vergeten dat vanaf twee kanten belicht al haar rechtshandelingen en die van haar rechtsvoorgangers Juliana en Wilhelmina 100% illegaal en dus nietig zijn:

1. Deze familie heeft geen rechten op de grondwettig erfelijke positie van staatshoofd;
2. De staat der Nederlanden is sinds 13 mei 1940 bezet gebied, derhalve zijn alle rechtshandelingen nietig.

Als u wilt weten wie dan dit stukje grond aan de Noordzee in 1945 heeft bezet, moet u even verder lezen onder het kopje “goudvoorraad” van Nederland en waar wij dat zogenaamd hebben “geparkeerd”. Follow the Money….

De zogenaamde “crisis”, die in 2008 na een zeer lange aanloop én zorgvuldige voorbereiding uitbarstte is geen crisis maar een grootscheepse bewust gefabriceerde bankfraude. Grootzakelijke imperiums onder leiding van het bankenkartel hebben belang bij regelmatige crashes en lokken die zelf uit: “boom-bust”, het best gaat dat via de beurs, de uitgifte van overbodig geld en van rare leningen. Deze banken gaan zekerheden uitwinnen en ruilen waardeloze leningen om voor keiharde assets, zoals gronden en vastgoed, grondstoffen en grondstofconcessies, etc. Het “afschrijven” van leningen is een wassen neus, door het uitwinnen van zekerheden wordt 100% winst gerealiseerd. Zoals we hebben gezien is het nog veel erger, dat staten bij particuliere banken (Centrale Banken zijn privé bezit of worden door privé banken gecontroleerd) massaal gaan lenen om diezelfde banken af te lossen. Met de belastingbetaler als onderpand.

Zoals u ziet: niets, helemaal niets is in het belang van het welzijn van de burger.

Wat we echter niet mogen vergeten, als we dan toch met vingertjes moeten wijzen, is het dader-profiel van degenen die ons dit kunstje op dagelijkse basis flikken.

Goldman Sachs is op voorspraak van uw onwettige staatshoofd via top-lakei Victor Halberstadt verzocht de “regering” te adviseren over hoe we hier met de crisis dienen om te gaan. [Artikel - GOLDMAN SACHS EN UW PENSIOENTJE] Levensgevaarlijk – dat hebben die lui immers in Griekenland ook al eerder gedaan. Maar ons staatshoofd doet alsof ze gek is om haar fabuleuze incompetentie en corruptie te verdoezelen. De pensioenfondsen is een mooie vette kluif voor de roofzuchtige dievenbende: € 1 biljoen en de spaarpotjes van de zuinige Nederlanders nog eens € 1 biljoen. Olie- en gasreserves als vast onderpand, vele generaties belastingbetalers als menselijk onderpand. Die potten moeten en zúllen leeg.

Het is een identieke procedure als met onze goudvoorraad, namelijk.

De Nederlandse goudvoorraad

Er zijn kamervragen gesteld door scheidend SP-kamerlid Ewout Irrgang over onze goudvoorraad en dan met name waar het is opgeslagen en waarom er van die voorraad is verkocht. De minister heeft op die vragen antwoorden gegeven, halfslachtige antwoorden die zoals altijd eenzijdig en giftig arrogant overkomen.

Download hier het document: goudvoorraad-dnb

In de eerste plaats ligt maar 10% van de 600 ton goud in de kluizen van DNB. De overige 90% ligt in de kluizen van de Centrale Banken van Engeland, Verenigde Staten en Canada. Onder het mom van veiligheid en dat het in kluizen ligt, die op rotsen zijn gebouwd. Waarom deze drie landen denkt u? Welnu, in de geschiedenisboekjes van de Tweede Wereldoorlog zijn wij door militairen van deze drie geallieerde strijdkrachten “bevrijd”. In principe hebben wij onze soevereiniteit ingeleverd bij deze drie landen, die deze voorraad als onderpand houden. In principe kunnen we er dan ook vanuit gaan, dat de City of London via de Amerikanen hier de dienst uitmaakt. Politieke invloed in combinatie met chantage en liquidaties – een bekend fenomeen.

Overigens wordt weer helemaal niet gerept over de meer dan 150 ton goud die de Duitsers in 1940 hebben geconfisqueerd en waarvan meer dan 75 ton nog steeds niet is gerecupereerd. Wij adviseren de minister eens in de kluizen van de zogenaamde ”oranjes” her en der te speuren, teneinde eventuele verdachtmakingen te ontzenuwen. Nu krijgen de Zweden, de Polen en de Roemenen de schuld – die landen zouden dat “Duitse” goud nog in de kluizen hebben liggen. Was Polen overigens ook niet betrokken bij onze “bevrijding”?

Dan is er sinds 1991 maar liefst 1.100 ton goud ingeruild voor waardeloos papiergeld. De vraag in het document aan de minister behelst alleen WAAROM dat is gebeurd, niet aan WIE het is “verkocht” (lees: weggegeven). Het antwoord van de minister is de onderliggende reden van de verkoop van ons goud én waarschijnlijk ook de (drog) reden waarom onze spaar- en pensioenpotten zouden leeggehaald moeten worden:

“Destijds is vastgesteld dat DNB in internationaal perspectief relatief veel goud bezat. Besloten is de goudhoeveelheid meer in lijn te brengen met andere belangrijke goudhoudende landen.”

Voelt u hem net als wij al aankomen? Na een naar verluid gedegen onderzoek en aansluitend advies van de Goldman Sachs Bank, zullen onze pensioenreserves“niet in lijn liggen met de pensioenreserves van andere landen”.

Al met al zouden we een goudvoorraad gehad hebben ter waarde van € 71 miljard, als we het niet hadden weggegeven. Nu hebben we nog zeggenschap over een waarde van € 2,5 miljard. Hoe we dit ooit goed moeten maken is een raadsel – het is gewoon weg, verdampt, gestolen en verdwenen. Niet meer tegenaan te werken, deze bankroof…..

Het tijdelijke kwartje

Wim Kok is vooral bekend geworden als vakbondsman in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw. Als afgestudeerd Nijenrodiaan niet echt een logische stap, zou men zeggen. Toch is na bijna een halve eeuw wel duidelijk hoe de vork in de steel zit als het om vakbonden gaat. We hebben meermalen gerefereerd aan het feit dat de bonden aan dezelfde tafel zitten in de Bankraad van de Nederlandsche Bank, het kapitalistische intrumentarium bij uitstek. Deze Wim Kok is een proto-type van een meeliftende socialist, die in de loop der jaren via de “regering van amsberg” draait tot een volleerd zakkenvuller als commissaris bij ING Bank, Shell, etc. Mooie praatjes voor de arbeider en een lichtend voorbeeld voor de Nationale Staatsbond (NSB) in oprichting. Wie daar nog lid van wordt verdient niet beter….

Minister van financiën Wim Kok introduceerde in 1991 tijdelijk een opslag op de benzine om aan de zoveelste “crisis” het hoofd te bieden. Bovendien beloofde men dat dit kwartje binnen afzienbare tijd terugbetaald zou worden. Tijdelijk betekent in de Haagsche politieke jargon: “Smeer maar in je haar!” Als we echter uitrekenen wat we sinds die tijd aan kwartjes hebben opgepot, dan komen we op een totaal van € 48 miljard. Met inflatie en koopkrachtvermindering naar huidige maatstaven, doch nog zonder de meerkilometers van voertuigen in ons land. Als we er goud voor hadden gekocht, kunt u het verdrievoudigen.

Gasbaten

Over het algemeen krijgt Den Uyl de schuld van het verkwanselen van de gasbaten om “leuke dingen voor de mensen” mee te doen, maar de oorzaak ligt bij de “gerenommeerde” Professor Doctor Jelle Zijlstra, die in 1965 categorisch weigerde de gasbaten opzij te zetten voor bijvoorbeeld de pensioenen. Waar Den Uyl aan het verbrassen was begonnen, gingen Van Agt en Wiegel er sinds 1980 (lees: sinds het aantreden van van amsberg I!) er nog eens extra tegenaan en vloog zelfs de staatsschuld excorbitant omhoog – in de politiek maakt het geen bliksem uit wie er aan de geldkraan zit te draaien – linksom of rechtsom, wij betalen het gelag. De gasbaten zijn allemaal verbrand en hadden we beter op de centen gepast, dan was er nu een gevulde pot van € 550 miljard en slechts inflatie-gecorrigeerd. In 1970 kochten we een kilo goud voor $ 6.000,- De eerste twintig jaar had er voor € 90 miljard goud kunnen worden vrijgemaakt, te weten circa 15.000 ton. De waarde zou daar nu € 630 miljard van zijn geweest. Zouden we met de gasbaten over die 50 jaar verstandig zijn omgegaan, dan kunnen we spreken over een reserve van € 2 biljoen belegd vermogen, hetzij grondstoffen, vastgoed en edele metalen.

Er is berekend dat in de periode 1959-2009 slechts 15,4% (EUR 32,5 miljard) van de totale aardgasbaten van EUR 211,1 miljard bij infrastructuur terecht is gekomen. De rest is uitgegeven aan:

• Sociale zekerheid: 24,8% (EUR 52,3 miljard)
• Openbaar bestuur en veiligheid: 20,1% (EUR 42,5 miljard)
• Collectieve zorg: 10,4% (EUR 21,9 miljard)
• Onderwijs: 9,2% (EUR 19,5 miljard)
• Rente: 7% (EUR 14,8 miljard)
• Overdracht aan bedrijven: 6,2% (EUR 13,1 miljard)
• Internationale samenwerking: 3,5% (EUR 13,1 miljard)
• Defensie: 3,4% (EUR 7,2 miljard

Nu zult u misschien zeggen: “Maar dan hadden we al die verworvenheden en welvaart toch nooit kunnen realiseren? ” De vraag die daarop kan worden gesteld is: “Hoe staan we er nu voor dan, met onze € 400 miljard staatsschuld en € 2 biljoen particuliere schulden?” Noorwegen heeft in tegenstelling tot ons zijn soevereiniteit behouden door buiten de EU te blijven en zijn olie- en gasbaten te cumuleren binnen het NOORSE OLIEFONDS. Hoe lang dit nog zo blijft is overigens de vraag. Die spaarpot is ons echter afgenomen en zie het nog maar eens te herstellen.

Maar we zijn er nog niet.

De Europese Unie (V/H Europese Economische Gemeenschap)

Ons lidmaatschap van de Europese Unie zou ons geen windeieren hebben gelegd. De vraag is dan gerechtvaardigd, waarom wij € 50 miljard (aantoonbaar) meer hebben betaald dan terug ontvangen sinds de introductie van de Euro. Tegenwerpingen in de trant van werkgelegenheid en export raken kant noch wal. De koppeling aan de Deutschmark was destijds een keus, maar waarschijnlijk alleen omdat dezelfde machthebbers in zowel Duitsland als in ons land de dienst uitmaakten. Ook een gevolg van de Europese samenwerking is de harmonisering van de BTW Wetgeving. Het moest allemaal op Franse leest worden geschoeid, met als desastreus gevolg, dat er een dusdanig ingewikkeld ambtelijk systeem voor is ingevoerd, dat de boekhouding bij ondernemers 80% van hun tijd besteedt aan de BTW-administratie. Vervolgens zijn er legers accountants nodig om een en ander te controleren en 30.000 ambtenaren van de belastingdienst om het dunnetjes over te doen en de ondernemers nog verder op kosten te jagen via rabiate wetgeving. Een “Sales Tax” van 6% was voldoende geweest, had onze concurrentie-positie niet verzwakt en van onze ondernemers geen ambtelijk belasting-inners gemaakt.

Hetzelfde zien we nu op ons afkomen wat betreft de “harmonisering” van salarissen, etc., ons opgelegd door de bureaucraten in Brussel onder aanvoering van de ultieme boekhouder Herman van Rompuy. De wet van de communicerende vaten leert ons, dat onze reserves er aan alle kanten uitlekken om de verpauperde economiëen nog wat aan de praat te houden. Het zijn allemaal lapmiddelen en geen structurele verbeteringen – integendeel.

Terug naar de pensioenfondsen

Zoals gezegd, de kluif is nog vet en ligt klaar voor de bloedhonden van Brussel en Washington om verorberd te worden. De € 30 à € 50 miljard die uit de kassen van de pensioenfondsen zijn gestolen tijdens de regering van amsberg I (1980-2013) dekken waarschijnlijk nog niet eens de lading. Dit is wat we weten, het is gebruikelijk, dat wij amper 10% van de werkelijke machinaties aan de weet komen – wie zegt dat er niet meer gestolen is? Het fascistoïde poldermodel ten top, als je ziet hoe de staat met het bedrijfsleven hand in hand de roof hebben uitgevoerd. Werkgevers, vakbonden en de staat hebben hier vuil spel gespeeld ten koste van en over de rug van de burger, al of niet lid van de vakbond.

Gaan we even terug in de tijd, dan noteren we uit een uitzending van Zembla het volgende:

Toenmalig staatssecretaris Rutte zegt de Kamer toe dat hij de pensioen- en verzekeringskamer gaat vragen om uit te zoeken hoeveel de overheid en het bedrijfsleven in totaal uit de pensioenfondsen gehaald hebben. De pensioen- en verzekeringskamer is nu ondergebracht bij De Nederlandse Bank. Het gevolg hiervan was het volgende interview met J. Kellerman, directeur pensioenen DNB

Int. Heeft u zo’n inventarisatie gemaakt?
Kellerman Eh… nou in ieder geval hebben we niet een inventarisatie gemaakt die heeft uitgemond in een rapport dat als zodanig naar Rutte is gestuurd.
Int. Oké. Dus dat getal is er niet.
Kellerman Ik kan u nu ook geen getal geven. Nee.

Wij (van Zembla) hebben dit wel uitgezocht. We hebben een gespecialiseerd onderzoeksbureau gevraagd om uit te rekenen hoeveel geld er nu in de pensioenpot had gezeten als alle premies normaal betaald waren. Op dit moment zit er in totaal € 750 miljard in de spaarpotten van de pensioenfondsen. Uit het onderzoek blijkt dat als de premies de afgelopen 20 jaar gewoon doorbetaald waren, er nu € 799 miljard meer in de pensioenkas zou zitten.

( Zie de link van Zembla: http://zembla.vara.nl/Het-verdwenen-pensioengeld.8661.0.html )

Staatssecreatis Rutte zoekt het uit? Deze olijkerd heeft er met de pet naar gegooid, de zaak onder het tapijt geschoven en is “vorstelijk” beloond met een “premier-schap” tijdens de regering van amsberg I (1980-2013), zij het van korte duur. Als kabinetschef moet je een klein beetje in staat zijn te doen alsof je competent bent, maar zelfs dat kan deze pindakaas-verkoper niet eens.

De balans van de plundertocht

De voorlopige balans is, dat er biljoenen Euro’s zijn onttrokken aan de Nederlanders. We zijn ons ervan bewust, dat deze opsomming bij lange na niet compleet is. We hebben het nog niet eens over een aantal zaken die slechts de uitverkoren weinigen bevoordelen en de grote massa in de kou laten staan:

• het privatiseren van de zorginstellingen;
• het verkopen van al onze energie-bedrijven;
• het verborgen nationale bloedverlies door emigratie van talent;
• de miljarden kosten immigratie uit arme landen;
• de miljarden over de balk gesmeten ontwikkelingshulpgelden;
• de miljarden aan garantstellingen van DNB voor ongedekte export-cheques;

Tellen we echter de rampzalige resultaten van deze regering bij elkaar op, dan is is de stuitende realiteit dat wij straks met lege handen staan, het land wordt ondergebracht bij de Verenigde Staten van Europa en ons nageslacht waarschijnlijk met een eeuwigdurende schuld is opgescheept. De Rothschild doctrine was altijd, dat een volk pas een volk was, als het was gelouterd door bloedige oorlogen. Wij voegen daar aan toe, dat een volk pas een volk schijnt te zijn, als het de schulden nooit meer kan afbetalen. De rooftocht van de regering van amsberg I (1980-2013) is pas ten einde als deze verzameling zetbazen verdwijnt. De politici zullen ons bedreigen met verpaupering en honger. Gaat u er maar vanuit, dat dezelfde politici gechanteerd en bedreigd worden, als ze de agenda niet volgen.

Het hoofd van de regering heeft bij haar installatie op 30 april 1980 de volgende eed gezworen aan de Nederlanders:

Ik zweer aan de volkeren van het Koninkrijk dat Ik het Statuut voor het Koninkrijk en de Grondwet steeds zal onderhouden en handhaven. Ik zweer dat Ik de onafhankelijkheid en het grondgebied van het Koninkrijk met al Mijn vermogen zal verdedigen en bewaren; dat Ik de vrijheid en de rechten van alle Nederlanders en alle ingezetenen zal beschermen, en tot instandhouding en bevordering van de welvaart alle middelen zal aanwenden welke de wetten Mij ter beschikking stellen, zoals een goed en getrouw Koning schuldig is te doen. Zo waarlijk helpe Mij God almachtig!

Zin voor zin – woord voor woord – letter voor letter – is deze “eed des konings” gebroken! Op eedbreuk staat de doodstraf die in een normale rechtstaat (zoals een REPUBLIEK) wordt omgezet in levenslange opsluiting zonder kans op gratie.

Naschrift:

Overigens is de ondertekening van het Verdrag van Rome dit jaar luister bijgezet in de Franse Ambassade in Den Haag ter gelegenheid van het 55-jarige bestaan van het inmiddels tot gedrocht verworden Europese Unie. Hier een plaatje van een verzameling “democratisch gekozen afgevaardigde”n” die namens u het glas heffen:

Bron: Herstel de Republiek