hannievanderschaftposterIeder jaar in november wordt weer de moord op verzetsstrijdster Hannie Schaft herdacht, maar meer dan 60 jaar geleden had onze overheid nog streng verboden om "de communiste Hannie Schaft" te herdenken.

 

ANP-Radiobulletin:

anp radiobulletin hannieschaft

Desondanks kwamen er in november 1951 ruim 5000 mensen naar de herdenking, waaronder een groot aantal voormalige verzetsstrijders. Toen de stoet op weg was naar Hannie's graf op de erebegraafplaats in Bloemendaal werden ze echter tegengehouden door pantserwagens en met stenguns gewapende marechaussees.

Maar 's avonds wisten een zevental personen door over een hek te klimmen toch nog bloemen op het graf te leggen. Niet veel later werden ze echter gearresteerd en in januari 1952 door de kantonrechter veroordeeld.

hannieschaftherdenking

Een van de bedreigde deelneemsters aan de herdenking in 1951 was voormalig verzetsvrouw Truus Menger:

"Ik was heel erg opgewonden die dag. Overal om ons heen liepen agenten maar toen ik achterom keek zag ik dat de rij steeds dikker werd. Op de Zeeweg in Bloemendaal werden we opgewacht door een macht aan politie, gewapende marechaussee en soldaten met stenguns. Maar het ergste vond ik dat er vier pantserwagens stonden. Als je ziet hoe die geschutskoepel langzaam naar je toedraait, en er een machinepistool op je wordt gericht, dan voel je toch wel een hele nare dreigende, stemming, hoor. De tranen liepen mij over de wangen en ik ben naar een van die pantserwagens gehold waar een blonde jongen met een heel bleek smoeltje op zat. Ik schreeuwde hem toe: 'Had je echt op mij willen schieten? Ik had mijn leven voor je willen geven! Voor jullie, voor de jeugd! Hannie heeft haar leven voor jullie gegeven. Die jongen draaide zijn hoofd om van schaamte. Het was het gezicht van een jongen die niet wilde schieten maar als hij opdracht had gekregen wel had geschoten'. Ik heb in de oorlog vreselijke dingen gezien maar dit heeft mij persoonlijk het meest geraakt. Het gevoel dat je niemand meer bent. Er werd getwijfeld aan onze integriteit, het enige wapen in onze strijd tegen het nazisme. Ik was erg in de war die dag en de dagen daarna. Ik bleef maar huilen."

Ook de bloemen en kransen die door de oud-verzetsstrijders op de Grote Markt in Haarlem waren gelegd werden kort daarna door de politie afgevoerd naar de vuilnisbelt.

bloemen voor hannie schaft werden vernietigd

Hieronder het Kamerdebat op 28 november 1951 over de verboden Hannie Schaft-herdenking. Merk op dat uit het schandalige antwoord van minister Teulings blijkt dat hij vierkant achter de gezagsdragers bleef staan die de vredige deelnemers het herdenken van Hannie Schaft onmogelijk hadden gemaakt met het inzetten van pantserwagens en stenguns.

tweede kamer over hannie schaft

Met dank wederom aan Gerard de Boer die onze geschiedenis zuiver houdt!

Nawoord:

Als wij onze recente geschiedenis goed onder de loep nemen zien wij overduidelijk dat hetgeen Bovendien al jaren beweert, namelijk dat de nazi's niet verslagen zijn maar slechts een andere vorm hebben aangenomen, daadwerkelijk klopt. Uit de stukken van Gerard de Boer is heel goed te lezen welke nauwe banden ons koningshuis had en heeft met deze mensen. Vandaag de dag verschuilen de nazi's zich in grote organisaties zoals de NATO, de VN maar ook in talloze overheden en financiele instituten, etc. Ook zitten er nog steeds mensen in onze overheid die nauwe banden hebben met de nazi's, mensen zoals Lodewijk Asher en Piet Hein Donner.

Bronnen: Gerard de Boer en de Pensioenactivist.