Nu de gregoriaanse rondgangenteller op 2011 staat naderen we met rasse schreden de climax zoals inzichtelijk gemaakt via de Tzol’tun. Het bijzondere van deze Maya-kalender is dat het een aftelkalender is. We kunnen de tijd zoals gemeten via deze aftelkalender voorstellen als water dat steeds sneller richting het afvoerputje wervelt. Des te dichter het water dit putje nadert, des te sneller het rondgaat.

De enige natuurlijke beweging is de werveling. Alle fenomenen die tweedimensionale golven lijken, zijn in feite driedimensionale wervelingen. Wil je hier meer over weten, lees dan even het e-boekjeInleiding in de Wetenschap’ (via www.Pateo.nl).

De toenemende wervelsnelheid (van de beleefde tijd) wordt gevisualiseerd met een trappiramide die de Maya’s de Tempel van Kukulkán hebben genoemd, gelegen in de Maya-stad genaamd Chichén Itzá (in het tegenwoordige gebied genaamd Yucatán in het Oosten van Mexico). Deze piramide kent precies 9 treden, die overeenkomen met de 9 opklimmende niveaus van bewustzijn. Wil je hier meer over weten, lees dan het e-boekLiefde voor Wijsheid’ of bekijk de vierdelige videopresentatie getiteld ‘Het Hele Verhaal’ (met een totale speelduur van 3½ uur), beiden via www.Pateo.nl.

De Tzol’tun telt af tot het moment dat alle 9 niveaus van deze bewustzijnspiramide volledig zijn voltooid. We kunnen zeggen dat wanneer de scheppingstijd door het putje gaat, dat dan pas de Schepping is voltooid. Vanaf dat moment is er (weer) volledig bewustzijn. Het Spel van de Schepping is daarmee afgelopen. Daarmee komt de ‘wereld’ echter niet tot een einde, zoals velen menen. Nee, daarmee stoppen de voorbereidingen voor het Echte Spel. Het Scheppingsspel is namelijk slechts een voorspel voor het Bewustzijnsspel.

Ieder van ons heeft tot en met maandag 7 maart nog de tijd om de bewustzijnssprong van macht (niveau 7) naar kracht (niveau 8) te maken. En dat heeft alles met ons ego te maken. Wie er voor deze datum niet in slaagt het eigen ego te ontmaskeren als een vals ik, die blijft daardoor hangen op het 7e bewustzijnsniveau en blokkeert daarmee de eigen bewustzijnsontwikkeling.

Wie er wel tijdig in slaagt de sprong naar het krachtsbewustzijn (niveau 8) te maken, die merkt dat de vermeende dualiteit vanaf dinsdag 8 maart geleidelijk aan gaat verdwijnen. We zullen dan steeds beter beseffen dat niet alleen al het uiterlijke een afspiegeling is van het innerlijke (zoals we op niveau 8 al hebben geleerd), maar vervolgens ook dat Goed en Kwaad twee kanten zijn van dezelfde medaille. Op niveau 8 proberen we het Kwade te bestrijden en het Goede te bevorderen. Op niveau 9 gaan we inzien waarom Kwaad en Goed elkaar op een natuurlijke wijze in balans houden. Ontstijgen we het beperkende bewustzijn van Goed en Kwaad, dan springen we naar het Heelheidsbewustzijn van niveau 9. Alleen dan is de opbouw van onze eigen bewustzijnstempel voltooid. Aan deze voltooiing worden vele namen gegeven, maar de essentie is dat we niet langer oordelen in termen van Goed en Kwaad. Dat betreft dus in eerste instantie ons zelf. Beleefd vanuit Heelheidsbewustzijn hebben we ook geen goede- en slechte eigenschappen of kenmerken. We hoeven ons dan (van ons ego) niet beter te laten lijken. Daarover gaat de 9e scheppingsronde, die uitermate confronterend zal zijn om ons los te kunnen weken uit alle zelfgeschapen illusies.

Vanuit Heelheidsbewustzijn vervalt ook het onderscheid tussen waarheid en onwaarheid, ongeacht of het een regelrechte leugen of een meer onschuldige halve waarheid zou zijn. Vanuit een partieel bewustzijn creëren we allemaal onze eigen partiële waarheden. Maar in het volledige bewustzijn van de Heelheid begrijpen we hoe al deze waarheidsfacetten gezamenlijk één prachtige diamant vormen. Het gaat dus om de Heelheid, of Wholiness in het Engels. En zo kunnen we ook Holy gaan begrijpen, want met heilig wordt verwezen naar heelheid. Iets of iemand weer heel maken (helen of healing) is inderdaad Wholy.

Zolang het Heelheidsbewustzijn nog niet (volledig) is ontwaakt in ons blijven we de neiging houden om de scheidslijn tussen goed en fout strak te handhaven. Vanuit dat beperkte bewustzijn kunnen we blijven strijden over de juiste interpretaties van bijvoorbeeld de Maya-kalenders. Omdat ik op nationale televisie expliciet de datum van vrijdag 28 oktober heb genoemd als het etmaal waarop de voorbereidende scheppingstijd stopt (evenals in nagenoeg al mijn boeken uitgegeven door Pateo), wil ik deze ‘waarheid’ hier graag nogmaals toelichten, zeker nu het inmiddels 2011 is geworden.

Laten we eerst eens naar een andere Maya-kalender kijken, namelijk de Tzol’kin (letterlijk het tellen (tzol) van ieder etmaal (kin)). Deze kalender kent in totaal 260 verschillende etmaalenergieën als combinaties van 20 zonnetekens (gebaseerd op telkens 5 varianten van de energieën Aarde, Water, Lucht en Vuur) en 13 tonen. Velen denken ten onrechte dat de Dreamspell-kalender (bedacht door Jose Argüelles) gelijk is aan de Tzol’kin. Volgens de Dreamspell-variant (bijvoorbeeld verwerkt in de 13-manen-kalender, eveneens bedacht en nadrukkelijk niet afkomstig van de Maya’s!) is het vandaag kin 11 (Water: Blauw, Chuen: Aap, toon: 6), terwijl het volgens de Tzol’kin vandaag kin 223 (Water: Blauw, Akbal: Nacht, toon: 2) is. De Dreamspell-kalender die door de verkopers wordt aangeduid als de Maya Tzolkin loopt dus 212 etmalen achter op de ‘echte’ Tzol’kin.

Evenzo beweren velen (zoals John Major Jenkins) dat de Tzol’tun aftelt naar 21 december 2012. Wat ik raar vindt is dat deze datum niet samenvalt met de laatste dag van Tzol’kin, te weten kin 260 (Vuur: Geel, Ahau: Licht, toon: 13). Ik heb al vele afteldeskundigen die 2012 aanhouden hiernaar gevraagd, maar ik heb van niemand een antwoord mogen ontvangen wat voor mij ergens op sloeg.

Kalenders als de Tzol’kin en de Tzol’tun volgen de dynamiek in de energiewereld, waarvan alles in de materiële wereld een afspiegeling (of schaduw) is. We kunnen ons blind blijven staren op de schaduwen, maar daarmee zullen we nooit afdoende verklaringen vinden. Via bijvoorbeeld de Maya-kalenders kunnen we ons leren afstemmen op de energiewereld, die door de Maya’s zelf als droomwereld wordt omschreven. We gaan nu (her-) ontdekken dat die droomwereld een veel echtere wereld is dan de wereld van de materiële illusie, wat slechts schijn is of maya in het Sanskriet. En daarmee is de cirkel rond en is het hopelijk duidelijk geworden waar het allemaal echt om gaat. Het gaat om het wakker worden uit de schijnwereld van materie en het ontwaken in de ‘echte’ wereld van energie.

Een tun is een periode van 360 kin (of etmalen). Dit aantal heeft helemaal niets te maken met de (ruim) 365 etmalen van een rondgang van Terra om Helios. Dit aantal van 360 heeft daarentegen alles te maken met de 360 booggraden van een volledige cirkel, aangezien alles in kringlopen rondgaat. Wanneer het rad van de Tzol’kin (bestaande uit 260 etmalen) precies 72 maal is rondgeweest, is het rad van de Tzol’tun (bestaande uit 360 etmalen) precies 52 maal rondgeweest. Dit betekent dat eens in de ruim 51 kalenderjaren beide kalenders weer in dezelfde (begin-) stand staan. Dat werd door de Maya’s op grootse wijze gevierd, waarbij in de nacht ervoor alle vuren werden gedoofd en alles opnieuw (met een schone lij) kon beginnen. De laatste keer dat dit gebeurde was op donderdag 28 juli 1960. De eerstvolgende keer is bij zonsopkomst van zaterdag 29 oktober aanstaande, direct nadat het laatste druppeltje scheppingswater door het putje is verdwenen.

De laatste Tzol’kin (tijdens het voorspel van de Schepping) begint op vrijdag 11 februari: kin 1 (Rood: Aarde, Imix: draak, toon: 1). En zoals gezegd start op dinsdag 8 maart de 9e en afsluitende scheppingcyclus van de Tzol’tun. In de Tzol’kin begint dit 9e scheppingsoctaaf op kin 26 (Wit: Lucht, Cimi: transformatie, toon: 13). Zo zien we heel erg mooi hoe de energieën (in kaart gebracht door beide kalendersystemen) prachtig synchroon met elkaar lopen, want de energie op 8 maart is vooral goed om losse eindjes aan elkaar te knopen. In ons geval zijn dat de eindjes die we als Goed en Kwaad hebben bestempeld.

 

Zeist, 4 januari 2011

Johan Oldenkamp

www.Pateo.nl