Sommige wetenschappers luiden de alarmbel. De golfstroom, de voedingsader voor het leven in de oceanen stagneert. Heeft dit met de oilieramp van BP te maken? Zelf ben ik er nog niet diep genoeg ingedoken maar ik wil jullie wel al de melding geven. De volgende belangrijke punten vormen de basis voor de theorie;
Er is een sterke verband tussen de BP olieramp en de veranderingen in de Golfstroom.
- - De warme Golfstroom laat een dramatische teruggang zien in zowel temperatuur, als in snelheid.
- - Deze laatste is teruggelopen van 10 naar 5 knopen.
- - Dat laatste maakt dat deze klimaat bepalende golfstroom niet in staat is om Engeland te bereiken. En dus ook Nederland niet.
- - Oceaanboden aanzienlijk gestegen, gevaar op meer scheuren.
- - Zuurstofniveaus dalen. Al wijd verbreide dode zones.
- - De eerste conclusies van de data Gianluigi Zangari:
- - Chlorofyl marker geeft dramatische veranderingen.
- - Wanneer deze ontwikkeling doorzet, kan Europa in een razendsnelle ijstijd terechtkomen.
- - En waar warme en koude water elkaar ontmoeten, kunnen superstormen ontstaan.
- - Het gehele systeem van de Golf van Mexico is veranderd.
- - Lawine van zeer ingrijpende gevolgen wereldwijd.
Korte weergave van het gesprek met Gianluigi Zangari op GCN, 29 juli 2010,
te downloaden op feed://gcnlive.com/podcast/nutri_med/pcast.php
Gianluigi Zangari, Risk of Global Climate Change by BP Oil Spill
China Wholesale Products (www.sac-gotthard.ch) for example: Capturing the special moment
BP wil het lek in de Golf van Mexico vandaag écht dicht gaan maken. Dat moet gaan gebeuren met een mengsel van boorvloeistof en cement. Het mengsel wordt in de bron gespoten. Tot nu toe werd de olie tegengehouden door een metalen kap. Half juli lukte het om zo'n kap over de bron te zetten om de stroom olie te beheersen, maar het lek is nog steeds niet dicht.
Hier wordt uitgelegd hoe de 'static kill'-methode in z'n werk gaat:
edition.cnn.com/video/?/video/us/2010/07/27/natpkg.static.kill.demonstration.cnn
Er zijn ook nieuwe berekeningen over de hoeveelheid olie die tot nu toe gelekt is. Er wordt nu uitgegaan van 780 miljoen liter olie. Dat maakt het lek in de Golf van Mexico de grootste olieramp uit de geschiedenis. Ongeveer eenzesde deel van de gelekte olie is opgevangen.
Het olielek ontstond op 20 april na een grote explosie op het booreiland Deepwater Horizon, voor de kust van Louisiana. Bij de explosie en de daaropvolgende brand kwamen elf mensen van het BP-platform om het leven. De op een na grootste lekkage was in 1979, ook een gevolg van een explosie op een booreiland in de Golf van Mexico.
Waarom Nu pas :-?: :-?: :-?: :-?:
Deze eco-ramp zou het in ieder geval kunnen versnellen allemaal.
Het is (zoals ik in het "nabije" verleden al eens schreef en slechts door "ingevingen" mijnerzijds wordt onderbouwd)dat veel mensen en dieren enz zullen sterven door het inademen van erg warme lucht (nauwelijks zuurstof te noemen)en drinkwater uiteraard hét middel is i.p.v. vaccinaties om allerlei zaken uit te halen met ons mensen enz.
Kijk altijd omhoog en denk niet bewolking slechts waterdamp is, het is een plasmavorm vol leven en chemtrails ook vaak trouwens.
Die komen erg laag soms en erg groot uitgewaaierd over "drijven", het weten en/of zien is één ding maar het oplossen een ander.
Navo,Europees parlement en Europese commissie officieel op de hoogte van massa vergiftiging
Dit betekent dat Lidstaat Nederland voor het massaal vergiftigen van de wereldbewoners met ondermeer honderden miljoenen kilogrammen valselijk geëtiketteerd arseenzuur en chroomtrioxide (chroom VI) miljarden euro`s aan Europese subsidies ontvangt waaruit binnen een generatie miljoenen/miljarden kankerdoden of andere ernstige vergiftigingsdoden zullen onstaan. Dit gesubsidieerde massale vergiftigingsproces is reeds in volle gang:
http://[censored].google.com/site/bilderberggijzeling/juhj
Gebrek aan plankton bedreigt voedselketen
http://www.volkskrant.nl/wetenschap/article1404711.ece/Gebrek_aan_plankton_bedreigt_voedselketen
AMSTERDAM - Het water in de oceanen wordt steeds helderder. Dit lijkt misschien goed nieuws voor een leek, maar in werkelijkheid tekent zich een ramp af. Het betekent dat er steeds minder plankton in de oceaan leeft. De opwarming van het zeewater lijkt hiervoor de belangrijkste oorzaak.
Dat zeggen drie onderzoekers van de Universiteit van Dalhousie (Canada) in het wetenschappelijke tijdschrift Nature. Sinds 1950 blijkt minstens 40 procent van het fytoplankton te zijn verdwenen. Deze minuscule wezentjes zijn behalve een belangrijke voedselbron voor veel vissen, ook van essentieel belang voor het zuurstofgehalte in het water.
Voedingsstoffen
In de Indische Oceaan werd meer plankton gevonden. Maar in bijna alle andere oceanen leefde minder plankton. Vooral in de tropische en polaire gebieden nam de hoeveelheid af. Volgens de wetenschappers is deze ontwikkeling het gevolg van de opwarming van de aarde. Hierdoor kan het plankton minder voedingsstoffen opnemen.
In de oceaan heb je verschillende waterlagen, verklaart een van de onderzoekers. De bovenste laag is altijd het warmst. Hoe groter het temperatuurverschil met de laag eronder, hoe slechter de lagen mengen. Maar uit diepere lagen haalt het plankton de voedingsstoffen.
Het onderzoek duurde drie jaar. Er zijn een half miljoen waarnemingen verricht.
www.nature.com/news/2010/100728/full/news.2010.379.html
A century of phytoplankton decline suggests that ocean ecosystems are in peril.
Quirin Schiermeier
marine diatomSince 1950, phytoplankton in the world's oceans have declined by 40%.Karl Bruun, Nostoca Algae Laboratory. Courtesy of Nikon Small World
Marine phytoplankton — the vast range of tiny algae species accounting for roughly half of Earth's total photosynthetic biomass — have declined substantially in the world's oceans over the past century, researchers report in Nature1 this week. The findings add to concerns that climate change is dangerously altering marine ecosystems.
Phytoplankton are the basis of the entire marine food chain, and have an important role in the global carbon cycle. Through photosynthesis, they produce around half of the oxygen in Earth's atmosphere and drive the 'biological pump' that fixes 100 million tonnes of atmospheric carbon dioxide a day into organic material, which then sinks to the ocean floor when the phytoplankton die, or are grazed and digested.
Phytoplankton activity fluctuates widely according to season and location, making long-term monitoring of trends difficult. An earlier study2, based on satellite observations of ocean colour, suggested a link between climate variability and ocean productivity, but this was limited to observations from 1997 to 2006. Boris Worm, a marine biologist at Dalhousie University in Halifax, Canada, and his team have now combined satellite-derived observations of phytoplankton with historical shipboard measurements stretching back to the pioneering days of oceanography.
The research reveals an unsettling centennial downwards trend, superimposed on shorter-term variability. The scientists found that the average global phytoplankton concentration in the upper ocean currently declines by around 1% per year. Since 1950 alone, algal biomass decreased by around 40%, probably in response to ocean warming — and the decline has gathered pace in recent years.
"Clearly, 40% is a huge number," says Paul Falkowski, an oceanographer at Rutgers University in New Brunswick, New Jersey. "This implies that the entire ocean system is out of steady state, slowing down."
Disquieting news
"This is severely disquieting," adds Victor Smetacek, a marine biologist at the Alfred Wegener Institute of Polar and Marine Research in Bremerhaven, Germany. "One must really digest the very magnitude of this decline and its possible implications."
Worm and his colleagues spent three years unearthing, filtering and analysing available data on ocean transparency and chlorophyll concentration — common 'proxies' for phytoplankton abundance. After removing data on shallow coastal waters and any obviously erroneous — that is, biologically impossible — observations, the data set still included some 450,000 globally distributed measurements collected between 1899 and 2008.
Since 1899, ocean transparency has been measured using a simple device called a 'Secchi disk' after the Italian astronomer who invented it in 1865. The disk is lowered into the sea and a depth measurement is taken at the point where observers lose sight of it. Using optical equations, the researchers compared Secchi depth measurements of ocean transparency to measurements of chlorophyll concentrations at research [censored] and within phytoplankton, and to satellite observations of ocean colour.
The combined data suggest that phytoplankton biomass has decreased in eight of the ten ocean regions measured, with the largest rates of decline in the South and Equatorial Atlantic, the Arctic and the Southern Ocean. Only in the Indian Ocean has phytoplankton biomass increased — slightly in the north and more markedly in the south — since 1899.
"We've looked at the data from all different angles, local to global, to make sure we're not producing any statistical artefacts," says Worm. "We're very confident that the overall result is robust."
"The study adds to a growing body of global ocean research, all evidencing a fundamentally common result: the net effect of a warming ocean surface is a reduction in phytoplankton surface chlorophyll concentration," says Michael Behrenfeld, a marine ecologist at Oregon State University in Corvallis.
Swordfish squeeze
Although the effect of reduced phytoplankton growth on atmospheric CO2 concentrations is relatively small, the marine food web and fisheries could be badly affected, says Falkowski. "We're squeezing big open-ocean fish like tuna and swordfish from both ends," he says. "We're overfishing the oceans for sure. Now we see there is pressure from the bottom of the food chain as well."
ADVERTISEMENT
Nature Methods
Advertisement
In most regions tested, the phytoplankton decline seems to be the result of a 0.5–1.0 °C warming of the upper ocean over the past century. The warming leads to enhanced vertical 'stratification' of ocean layers, thus limiting the supply of nutrients from deeper waters to the surface.
But ocean warming does not explain reduced productivity in regions, including the Arctic Ocean, where algal growth is mainly constrained by sunlight. So scientists must try to find out what other drivers, such as changes in wind and ocean circulation, might force the decline, says Falkowski.
Reduced phytoplankton growth, says Worm, adds a new dimension — comparable to coral bleaching, overfishing and acidification — to the problems of global change in the ocean. "We don't know what happened before 1899, and we're not sure about what will happen in the future," he says. "But we absolutely need to monitor this worrying trend and watch how it is unfolding."
*
References
1. Boyce, D., Lewis, M. & Worm, B. Nature 466, 591-596 (2010). | Article
2. Behrenfeld, M. et al. Nature 444, 752-755 (2006). | Article | ChemPort |
Made in America
www.youtube.com/watch?v=qN4pP-1NWoA
Saludos para TODOS,
Pablo
RSS lijst met reacties op dit artikel