Laat uw stem horen over deze vredesprijs.

Via deze weg kunt u duidelijk maken dat u deze vredesprijs ongewenst vindt.
(Werkwijze, http://noindect.fr/ , klik op enter en u kunt uw naam, boodschap e.d. intypen)

In onderstaande Open Brief aan voorzitters en leden van de Europese Raad, de Europese Commissie en het Europees Parlement komen diverse punten aan bod waarom deze prijs discutabel is.

Verder willen we u laten weten dat er binnenkort een EU-top plaatsvindt waar onder andere een plan van aanpak wordt geformuleerd om critici van de EU en de euro het zwijgen op de leggen, wat het einde van de democratie betekent.

We roepen u op om via deze link ook uw bezwaar/bezwaren tegen de vredesprijs aan de EU kenbaar te maken. Daarbij kunt u, indien u dit wenst, gebruik maken van (delen uit) de Open Brief.

OPEN BRIEF AAN DE VOORZITTERS EN LEDEN VAN DE EUROPESE RAAD, DE EUROPESE COMMISSIE EN HET EUROPEES PARLEMENT

Rue de la Loi/Wetstraat 175, BE-1048 Bruxelles/Brussel, Belgique/België
en Rue Wiertz/Wiertzstraat, 60 B-1047 Bruxelles/Brussel Belgique/België

Geachte dames en heren,

Wij, ondergetekenden van deze Open Brief, hebben met verbijstering vernomen dat het Noorse Nobelcomité voor de Vrede op 15 oktober 2012 bij monde van Thorbjørn Jagland, voormalig premier van Noorwegen (1996-1997) en minister van Buitenlandse Zaken (2000-2001), voorzitter van het Noorse Parlement (2005-2009) en sinds 2009 secretaris-generaal van de Europese Raad en voorzitter van het Noorse Nobelcomité, de Nobelprijs voor de Vrede 2012 heeft toegekend aan de Europese Unie.

Nadat aanvankelijk de heren Herman Van Rompuy, voorzitter van de Europese Raad, José Manuel Barroso, voorzitter van de Europese Commissie, Martin Schulz, voorzitter van het Europees Parlement, Jean-Claude Juncker, voorzitter van de Eurogroep, Mario Draghi, voorzitter van de Europese Centrale Bank (ECB), regeringsleiders en diverse andere vertegenwoordigers van de EU enthousiast lieten weten dat deze prijs symbolisch zou moeten worden uitgereikt aan een of meerdere burgers in de EU, is inmiddels besloten dat de Nobelprijs voor de Vrede op 10 december in Oslo in ontvangst zal worden genomen door de heren Van Rompuy, Schulz en Barroso.

Om de volgende redenen willen ondergetekenden ten stelligste hun misnoegen uiten over de toekenning van de Nobelprijs voor de Vrede aan de EU:

1. Verstrengeling van functies van de heer Jagland.
2. De toekenning van de Nobelprijs voor de Vrede door het Noorse Nobelcomité aan de Europese Unie (onder de vermelding dat de EU heeft bijgedragen ‘tot de bevordering van vrede en verzoening, democratie en mensenrechten in Europa’) stemt niet overeen met de statuten van de Nobelstichting. Immers, volgens het testament van de Zweedse scheikundige en industrieel Alfred Nobel, die tevens directeur was van een aantal springstoffabrieken (dynamiet en buskruit), dient de Nobelprijs voor de Vrede naar een persoon te gaan die zich het meest heeft ingespannen ‘voor broederschap tussen de naties, voor de afschaffing of vermindering van legers en voor het houden en bevorderen van vredescongressen’. (Parijs, 27 november, 1895) De toekenning van de Nobelprijs voor de Vrede aan de Europese Unie, die uit 27 leden bestaat (Noorwegen uitgezonderd!) en een politieke entiteit is, gaat dus rechtstreeks in tegen het testament van Alfred Nobel en is een schending van zijn uiterste wilsbeschikking. Ook al verkreeg de Europese Unie door het Verdrag van Lissabon de status van eenrechtspersoon, dit staat in scherp contrast met een(natuurlijk) persoon, zoals tot uitdrukking komt in Alfred Nobels testament. Van het Nobelcomité mag verondersteld worden dat het hiervan op de hoogte is.
3. De EU, begonnen als de Europese Economische Gemeenschap (EEG) en later omgedoopt in de Europese Gemeenschap (EG), een samenvoeging van de EEG, de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS) en de Europese gemeenschap voor atoomenergie (Euratom), is via een reeks aantoonbare manipulaties tot stand gekomen. Denk bijvoorbeeld aan het torpederen van de referenda over de Europese Grondwet in Nederland en Frankrijk (2007), de manipulaties met betrekking tot het referendum over de Europese Grondwet in Ierland (2008) en de totstandkoming van het Verdrag van Lissabon (2007), dat zonder enige inspraak van de burgers als verkapte grondwet functioneert.
4. De hoge inkomens en declaraties van eurocommissarissen, Europarlementariërs, rechters van het Europees Gerechtshof, topambtenaren en administratief personeel van de EU, gevoegd bij de geldverslindende vergaderingen in zowel Brussel als Straatsburg, staan in schril contrast met het inkomen van de gemiddelde burger binnen de EU.
5. De invloed en druk van grote banken als Goldman Sachs (gelieerd aan de Rothschild- en Rockefellerbanken), van het IMF en van de Wereldbank op de lidstaten van de EU is dermate groot, dat het mogelijk blijkt te zijn dat topadviseurs en ceo’s uit de bankenwereld op ondemocratische wijze worden aangesteld als hoge functionarissen in die Europese landen die de grootste financieel-economische problemen hebben: de aanstelling van Lucas Papademos, voormalig vicepresident van de ECB, ex-topadviseur van Goldman Sachs, ex-topeconoom bij de Federal Reserve in Boston, ex-gouverneur van de Griekse Bank en lid van de door Rockefeller opgerichte Trilaterale Commissie, tot premier van Griekenland; de aanstelling van Mario Monti, ex-topadviseur van Goldman Sachs, Bilderberger en voorheen voorzitter van de Europese afdeling van de Trilaterale Commissie, tot premier van Italië; de benoeming van Luis de Guindos, adviseur van Goldman Sachs en voorheen werkzaam bij de Amerikaanse zakenbank Lehman Brothers (die in september 2008 instortte en de start was van de wereldwijde financieel-economische crisis), tot minister van economie in Spanje; de benoeming van Mario Draghi, ex-directeur van de Wereldbank en van Goldman Sachs International, tot voorzitter van de Europese Centrale Bank (ECB). Het schandaal rond de voormalige president van de Wereldbank, Dominique Strauss-Kahn, die vele relaties met Wall Street onderhield, heeft velen geschokt. Bovendien zijn talloze burgers buitengewoon verontwaardigd over de topinkomens en bonussen van ceo’s van grote banken als ABN-Fortis en ING. Kennelijk bent u er nog steeds niet van doordrongen dat bijna een miljard mensen moeten rondkomen met 1½ tot 2 dollar per dag. De Occupybeweging heeft hier het afgelopen jaar niet voor niets scherp tegen geprotesteerd.
6. Het streven van de leiders van de EU naar een verdere uitbouw van een monetaire en politieke unie (zonder enige inspraak van de burger!) wordt steeds duidelijker. Ook de roep om een eurocommissaris Financiën wordt steeds sterker, eveneens zonder inspraak van de burger, die straks voorgoed monddood is. Vele beslissingen zijn reeds door uw uiterst bureaucratische organisaties genomen. De burger verdwaalt in een jungle van wetten (alleen al zo’n 130.000 wetten zijn van Brussel afkomstig!) en voelt zich volledig vervreemd van degenen in de top die beslissingen nemen buiten hem om.
7. Het Europees Stabiliteitsmechanisme (ESM), aanvankelijk bedoeld als een noodfonds en eveneens tot stand gekomen zonder betrokkenheid van de burger, is uitgegroeid tot een organisme dat op autocratische wijze bestuurd wordt, terwijl het de burger is die een hoge prijs betaalt voor het ‘oplossen’ van schulden van diverse landen en het overeind houden van grote banken, die geen enkele verantwoording afleggen over hun wanbeleid. Ten gevolge van de gemanipuleerde financieel-economische crisis ziet de burger zijn inkomen en pensioen slinken en betaalt hij steeds meer belasting.
8. De voorzitter van het Europees Parlement, Martin Schulz, verweet onlangs de Europese regeringsleiders verdeeldheid. In navolging van de Verenigde Staten van Amerika staat hij een ‘Verenigde Staten van Europa’ voor ‘met één Europese regering en één Europees parlement’, wat uiteindelijk één markt, één Centrale Bank en één munt tot gevolg zal hebben. Op denigrerende wijze verweet hij de Nederlanders overigens dat ze navelstaren en ‘een bekrompen kijk op de wereld’ hebben.
9. Een aantal oud-presidenten, zoals Chirac en Sarkozy in Frankrijk, en de omstreden ex-premier van Italië, Silvio Berlusconi, voorvechters van de ‘Verenigde Staten van Europa’, zijn inmiddels in gerechtelijke procedures verwikkeld wegens machtsmisbruik, corruptie of andere bedenkelijke zaken. Bovendien was oud-president Sarkozy een van de grootste voorstanders van een militair ingrijpen in Libië. Vóór Chirac was het de inmiddels overleden president Mitterand die gerechtelijk vervolgd werd. Zelfs na zijn dood liepen een aantal procedures nog door. Tallozen verliezen het vertrouwen in ‘hun’ leiders, nu regelmatig schandalen naar buiten komen.
10. Ten aanzien van de grondleggers van de EEG en de EGKS, respectievelijk Jean Monnet en Max Kohnstamm, is een en ander op te merken. Mede op initiatief van David Rockefeller, steunde Monnet prins Bernhard van Lippe-Biesterfeld om de Bilderbergclub op te richten, die een grote invloed uitoefende op de totstandkoming van de EU en nog steeds een grote invloed op de Unie heeft. Monnet was een groot voorstander van één regering voor heel Europa. Max Kohnstamm, die nauw samenwerkte met Monnet om de ‘Verenigde Staten van Europa’ te realiseren en die particulier secretaris van koningin Wilhelmina en de eerste voorzitter van de EGKS was, was een trouw bezoeker van de (geheime) Bilderbergconferenties en medeoprichter van de Trilaterale Commissie. Uit verslagen van nog in leven zijnde ooggetuigen uit de Tweede Wereldoorlog blijkt overduidelijk dat de belangrijkste architect van de EU de nazi Walter Hallstein (1901-1982) was. Andere initiatiefnemers van de EU blijken door dezelfde technocraten gerekruteerd te zijn als die voorheen de plannen ontwierpen voor een naoorlogs Europa, gecontroleerd door nazi’s en het machtige farmaceutische kartel IG Farben, waar o.a. prins Bernhard werkte. (Zie het onthutsende boek The Nazi Roots of the ‘Brussels EU’, geschreven door Paul Anthony Taylor, Aleksandra Niedzwiecki, Matthias Rath en August Kowalczyk, verkrijgbaar in het Engels, Duits en Frans.)
11. Bij veel burgers groeit het vermoeden dat de toekenning van de Nobelprijs voor de Vrede aan de EU – juist nu chaos, onrust, protesten en stakingen in Griekenland en spanningen in Spanje, Portugal, Italië en andere landen (o.a. Frankrijk, Cyprus, Polen, Hongarije) toenemen; juist nu de verdeeldheid tussen de lidstaten groter is dan ooit tevoren en de kloof tussen Noord- en Zuid-Europa dieper is dan ooit – een manier is om de EU nog eens extra te promoten. Via een nieuw ‘masterplan’ zou op versnelde wijze een federale regering voor Europa, een totale controle over de banken en de oprichting van een Europees leger kunnen worden afgedwongen, hetgeen waarschijnlijk reeds lang op de (verborgen) agenda staat. Want, meteen na de bekendmaking van de Nobelprijs voor de Vrede aan de EU merkte voormalig premier van België, Guy Verhofstadt, op dat de volgende stap binnen de EU de vorming van één Europees leger zou moeten zijn. Verhofstadt (Bilderberger) hield reeds enkele jaren geleden binnen de VN en het Europarlement een pleidooi voor ‘de Verenigde Staten van Europa’ met een eigen legermacht. Bovendien sprak hij over de onvermijdelijk naderende nieuwe wereldorde (NWO). De forse bezuinigingen op het leger bij de diverse lidstaten van de EU zouden wel eens de (geplande?) voorloper kunnen worden van een straks ‘noodzakelijke’ samenvoeging van de nationale legers tot één Europees leger, dat mede ingezet kan worden om de NWO te realiseren.
12. Het geleidelijk verdwijnen van de soevereiniteit van de lidstaten van de EU betekent dat de burgers van die lidstaten nauwelijks meer zeggenschap zullen hebben over wat er in hun land gebeurt.
13. De toenemende machtsinvloed van Duitsland binnen Europa baart velen grote zorgen. Griekenland, dat met militaire steun van Duitsland door de EU geforceerd werd om miljarden te investeren in een sterk leger vanwege zijn strategische ligging aan de Middellandse Zee en dat over veel grondstoffen, als gas en olie beschikt, bevindt zich in een precaire situatie, die niet uitsluitend door het land zelf veroorzaakt werd.
14. Verontrusting en zorg is er ook over het toenemende controlebeleid binnen de EU over de burger via DNA-databanken, cameratoezicht en het opslaan van persoonsgegevens. Zo sluisde in 2004 Frits Bolkestein, voormalig eurocommissaris en fractieleider van de VVD en ex-directeur van het farmaceutisch bedrijf Merck Sharp & Dohme, talloze passagiersgegevens buiten de EU om door naar de VS.
15. Op velerlei wijzen ondersteunt de EU de belangen van de farmaceutische industrie, die regelmatig in opspraak is wegens ernstige malversaties. Via regelgevingen is de EU nauw betrokken bij de totstandkoming van de uiterst dubieuze Codex Alimentarius, die al in 1963 in samenwerking met de Voedsel- en Landbouworganisatie (FAO) en de Wereld Gezondheidsorganisatie (WHO) van de Verenigde Naties tot stand kwam en waarop de farmacie een zeer grote invloed had en nog steeds heeft. Dat daardoor binnenkort vitaminen, mineralen, bepaalde kruiden en voedingssupplementen nog moeilijker te verkrijgen zullen zijn, vormt een ernstige bedreiging voor de geneeswijzen die hier mede op gebaseerd zijn. Daarnaast is er de toenemende druk van de EU op vaccinatie, die mogelijk verplicht wordt, wat in flagrante strijd is met de grondrechten van de mens, zoals vastgelegd in de Universele verklaring van de rechten van de mens. DeAlliance for Natural Health (ANH), de European Benefit Foundation (EBF) en de Dr. Rath Health Foundation (www.dr-rath-foundation.org) protesteren met reden tegen de Codex Alimentarius, een instrument van de farmaceutische industrie om via synthetische ‘geneesmiddelen’ het monopolie te verkrijgen op de gezondheid van de mens. Oud-bondskanselier van Duitsland, Helmut Kohl, belangrijk architect van het Verdrag van Maastricht, stimulator van de euro en promotor van Angela Merkel als zijn opvolgster, was een van de krachtigste lobbyisten van de farmaceutische industrie.
16. Aangezien de Nobelprijs voor de Vrede in het verleden reeds enkele keren is uitgereikt aan personen die op geen enkele wijze voor deze prijs in aanmerking hadden mogen komen, gezien hun grote bijdrage tot oorlog en geweld, heeft de toekenning ervan nauwelijks of geen waarde meer. Deze prijs lijkt een onderscheiding te zijn geworden voor hen die zich hebben ingespannen voor oorlog en geweld in plaats van voor vrede. In 2009 mocht Barack Obama al spoedig na zijn verkiezing tot president van de VS de Nobelprijs voor de Vrede ontvangen. Zijn regering is betrokken bij oorlogen in Jemen, Pakistan, Libië en Syrië, met mogelijk Iran als volgende kandidaat. Onder zijn bewind nam het aantal drones toe van 2000 naar meer dan 9000 en op terror-tuesday beslist de president met topadviseurs van de geheime diensten welke ‘terrorist’ met zijn toestemming gedood mag worden. Inmiddels is bekend dat zijn oorlogsbegroting die van zijn voorganger, George W. Bush, ver overtreft. Henry Kissinger, Nobelprijswinnaar 1973, Bilderberger en net als George W. Bush en Tony Blair herhaaldelijk aangeklaagd wegens misdaden tegen de menselijkheid, was als topadviseur van diverse Amerikaanse presidenten en voormalig minister van buitenlandse zaken betrokken bij diverse oorlogen en interventies in Centraal-Amerika en Indochina. In de jaren zeventig steunde hij financieel en materieel de militaire regimes van Argentinië, Bolivia, Brazilië, Chili, Paraguay en Uruguay. Ook Menachem Begin, ex-premier van Israël en lid van de beruchte terroristische groep Irgun, en Jasser Arafat, voormalig leider van de PLO, die zelden ongewapend liep of sliep, kregen in 1978 de Nobelprijs voor de Vrede.
17. Over de rol van de NAVO, nauw gelieerd met de EU, valt op te merken dat haar rol van verdediging van lidstaten steeds meer is opgeschoven in de richting van ‘militaire acties’ buiten Europa. De NAVO was en is betrokken bij oorlogen in Irak, Afghanistan, Libië, Afrika en Centraal-Azië, oorlogen die de naam van ‘vredesmissies’, ‘opbouwmissies’ of ‘humanitaire acties’ kregen. Hoe zullen de Arabische landen de Nobelprijs voor de Vrede aan de EU ervaren? Zijn straks Syrië en Iran aan de beurt om aldaar de ‘democratie’ en ‘mensenrechten’ met geweld te herstellen? Dat Europa sinds de Tweede Wereldoorlog niet meer betrokken is bij een oorlog is volstrekt onjuist. Denk aan de gezamenlijke bombardementen van de VS en de NAVO op het toenmalige Joegoslavië (78 dagen lang!) en Bosnië. In deze tijd vol internationale spanningen lijkt Orwells leuze uit zijn boek 1984, ‘oorlog is vrede’, bewaarheid te worden.

Deze 17 punten, die moeiteloos zouden kunnen worden uitgebreid, zijn voor ons al meer dan voldoende reden om niet alleen bezwaar aan te tekenen tegen de toekenning en het straks in ontvangst nemen van de Nobelprijs voor de Vrede door de drie vertegenwoordigers van de EU, maar ook om als verontruste burgers ons misnoegen over het EU-beleid duidelijk te maken. Dat de Nobelprijs voor de Vrede ‘een prijs voor elk van de vijfhonderd miljoen Europese burgers’ is, zoals de voorzitter van de Europese Raad, Herman Van Rompuy, formuleerde, wijzen wij ten stelligste af.

Wij spreken de hoop uit dat u bereid bent tot zelfreflectie en zelfkritiek en dat u zich gewetensvol wilt afvragen wie u werkelijk dient: de burger, die steeds onmachtiger wordt gemaakt en het vertrouwen in de EU volledig dreigt te verliezen, of een financiële elite, die bewezen heeft betrokken te zijn geweest en nog steeds betrokken is bij intens lijden, dat zichtbaar is in onder andere oorlogen en andere vormen van geweld, in werkeloosheid, schuldenlasten, het korten op sociale voorzieningen, kortom in economische en sociale destructie van landen.

Nieuwe ‘masterplannen’, nog meer topbijeenkomsten, repressief beleid en relativering van de grote onrust en chaos in nogal wat Europese landen, zullen voor nog meer ellende zorgen en nimmer een oplossing zijn voor de grote problemen waar Europa voor staat.

Het aanwenden van machtsmiddelen ter onderdrukking van de bevolking zal geen enkele oplossing bieden, maar als een boemerang terugslaan op hen die ze gebruiken. Alleen een geesteshouding van mededogen, samenwerking, respect voor alle volken en alle levende wezens; erkenning van fundamentele waarden, zoals het recht op vrije meningsuiting, privacy, uiting van religieuze gevoelens, bescherming van de integriteit van het lichaam, het recht op een vrije keuze om de eigen gezondheid te beschermen en te bevorderen, opvoeding in vrede en geweldloosheid en een niet aflatende inspanning voor het welzijn en de welvaart van alle mensen met respect voor de natuur, zullen een totale ineenstorting van de planetaire ecologie kunnen voorkomen en onze ernstig bedreigde planeet kunnen redden.

Uit gecreëerde chaos zal nimmer een evenwichtige nieuwe wereldorde kunnen oprijzen, tenzij een dictatoriale en/of fascistische. Wie zich echter verdiept in de kosmische orde weet van binnenuit dat een dergelijke creatie gepaard zal gaan met veel lijden.

Wij wensen u wijsheid, moed en integriteit toe,

Namens de werkgroep wijwordenwakker (www.wijwordenwakker.org):

Marcel Messing, antropoloog-filosoof, auteur (www.marcelmessing.nl)
Marijke Messing-Groot, neerlandicus
Marianne van den Dungen, tekenares-illustrator

 

Via deze weg kunt u duidelijk maken dat u deze vredesprijs ongewenst vindt.
(Werkwijze, http://noindect.fr/ , klik op enter en u kunt uw naam, boodschap e.d. intypen)