Geachte minister-president en geachte ministers,

Regelmatig vraag ik me af of u zich kunt herinneren dat u ooit geboren werd uit uw vader en uw moeder die u gevoed hebben zodat u kon opgroeien tot de volwassene die u nu bent. En of u zich wellicht herinnert dat er een warm huis was, een bed en voeding om u de geborgenheid te schenken die een kind nodig heeft. En in latere instantie gaf datzelfde ´thuis´ u een mogelijkheid om te kunnen studeren. Waarschijnlijk hadden uw ouders de middelen beschikbaar om dat aan u te geven. Dat u over kennis beschikt waardoor u zich een vooraanstaande positie in de maatschappij hebt kunnen verwerven wil nog niet zeggen dat u uw innerlijke wijsheid, welke zetelt in het hart, ook ontwikkeld heeft. Zorgt u er wel dagelijks voor dat dit in balans blijft?

Kijkt u weleens met oprechte aandacht om u heen, naar de mensen die anders zijn en een ander bestaan leiden zodat u kunt constateren dat mensen prachtige individuen zijn, maar dat er heel veel onvrede en verdriet is in de samenleving die u meent te moeten leiden? En komt het weleens bij u op dat het om die reden de hoogste tijd is voor verandering in ons land?

Of kijkt u enkel naar Brussel en naar de Verenigde Staten omdat daar mensen aan het roer staan die zich slechts bezig houden met economische belangen en financieel gewin? En probeert u daar dan werkelijk een vriendschappelijke band mee te onderhouden zodat u uw eigen positie kunt handhaven? Ik vraag me regelmatig af of u met die gedachte prettig in slaap valt.

Bent u zich er weleens van bewust, dat uw focus op het buitenland u blind maakt voor alles wat er achter u en om u heen gebeurt omdat u alleen met uw aardse ogen de wereld ziet? Terwijl, wanneer u vanuit uw hart en uw intuïtie ‘kijkt’ álles kunt waarnemen, zelfs datgene wat zich aan uw zicht onttrekt? U heeft dit als kind ooit geweten, in die fase waarin alles er voor u was: een thuis om bescherming en geborgenheid in te ervaren. Is dat niet een basisrecht van ons allemaal? Stelt u zich eens voor dat u datzelfde thuis nu kwijt raakt en dagelijks, zoals vele honderdduizenden, in angst en onzekerheid moet leven. Terwijl wij allen weten dat de aarde en alle bestaansmiddelen gemeengoed is van alle levende wezens. Waarom staat u nog steeds dagelijks toe dat er mensen zijn die menen dat tot hun eigen bezit te moeten maken, zonder dit te hoeven delen? Zijn deze mensen werkelijk uw steun waard?

Het woord ´revolutie´ impliceert zeker niet altijd geweld, ook al laat de doctrine in onze geschiedenisboeken ons anders geloven. Daar hoeft u dus geen angst voor te hebben, en u bent daar met uw geleerde kennis goed van op de hoogte. Een revolutie kan zeer vreedzaam gaan en zeker wanneer u deze zelf initieert. Wij zullen u er dankbaar voor zijn. Is het angst voor de verandering? Angst om op hetzelfde welvaarts-bestaansniveau te leven als ieder ander, omdat we allemaal even veel rechten hebben en evenveel waard zijn als humaan wezen? Of bent u dat inzicht wellicht kwijt geraakt toen u op de Haagse zetel plaatsnam en steeg u die dag boven de mensheid uit.

Tijdens de kroning van onze koning hebben we u de hand zien opsteken terwijl velen van u de tekst prononceerde: ´Zo waarlijk helpe mij God almachtig´, terwijl de andere leden plechtig ´Dat beloof ik´ uitspraken.

Daarbij vraag ik me het volgende af. Durft u zichzelf in de spiegel aan te kijken en namens diezelfde God waarin u gelooft te beweren dat deze Almachtige u zal helpen om armoede onder diegenen te zaaien die u verkozen hebben om hen politiek te leiden en hun vertrouwen dag na dag te beschamen? Bent u er echt van overtuigd dat uw God u bijstaat om mensen uit hun huizen te drijven, kinderen zonder voedsel naar school te laten gaan, en velen in angst te laten leven voor deurwaarders die hen bedreigen in hun dagelijkse zekerheid, terwijl er geen werkgelegenheid is? Gelooft u werkelijk dat uw God het toestaat dat er voedselbanken uit de grond rijzen als paddenstoelen terwijl Hij de aarde aan ons allemaal heeft geschonken als een bron van voedsel, medicatie en ruilmiddelen?

Een goed voorbeeld doet goed volgen. Wanneer u in uw tomeloze ambitie om Nederland op de kaart te zetten in de wereld een groot succes wilt bereiken, hoeft u slechts een voorbeeld te worden van hoe een samenleving kan functioneren door het hart erin terug te brengen. Een samenleving die de term ‘SAMEN’-leving recht doet.

U weet ongetwijfeld, wanneer u echt in deze God gelooft dat je zult oogsten wat je zaait. Ik wens u vanuit heel mijn hart veel succes bij de oogst!

©Irma Schiffers