In 1901 was de nationale schuld van de Verenigde Staten minder dan 1 miljard dollar. Tot de Eerste Wereldoorlog bleef het onder de 1 miljard totdat we in de Eerste Wereldoorlog verzeild raakten waarhet tot 25 miljard dollar steeg.

De nationale schuld verdubbelde bijna tussen de Eerste en de Tweede Wereldoorlog van 25 tot 49 miljard dollar.

Tussen 1942 en 1952 steeg de schuld van 72 naar 265 miljard dollar en in 1962 bedroeg het 303 miljard dollar. Rond 1970 was de schuld toegenomen tot 383 miljard dollar.

Tussen 1971 en 1976 steeg het van 409 tot 631 miljard. De schuld steeg echter het snelste tijdens de tachtiger jaren door een ongehoorde militaire opbouw in nog wel een periode van vrede. In 2003 bedraagt de uitstaande publieke schuld bijna 7 biljoen ($ 7.000.000.000.000). Het onwettige aandeel in de nationale schuld van elke man, vrouw en kind bedraagt momenteel bijna $ 23.000 en stijgt iedere dag – samen met de individuele creditcardschulden, hypotheken, autoleasen e.d. – met ongeveer 1,5 miljard.

Nu we aan vooravond staan van een Nieuwe Wereld Orde die beheerst wordt door de internationale financiers, wordt het meeste geld - dat door de Federale overheid in de vorm van individuele inkomstenbelasting wordt opgehaald – bijna alleen maar gebruikt voor het betalen van de rente. Wanneer de omvang van de schuld toeneemt, zullen we uiteindelijk een punt bereiken waarop elke cent die van de burger als belasting wordt ontvangen, niet genoeg zal zijn om de rente van de nationale schuld te voldoen. De regering bezit niets, de mensen zullen niets bezitten en de banken zijn degenen die alles bezitten. De Nieuwe Wereld Orde zal Amerika bankroet verklaren.

Proloog: Drie soorten Overwinningen

Historici beweren dat de naties veroverd kunnen worden door een of meer methoden te gebruiken.

De meest algemene is het veroveren door een oorlog. Op den duur faalt deze methode omdat de overwonnenen de veroveraars haten en opstaan om ze eruit te gooien. Veel strijdkrachten zijn nodig om de controle te handhaven en dit maakt het kostbaar voor de bezettende natie.

Een tweede methode is door een godsdienst, wanneer men wordt overtuigd dat ze hun bezetters een deel van hun verdiensten moeten geven ter ‘gehoorzaamheid aan God’. Een dergelijke gevangenschap is kwetsbaar voor een filosofische belichting of door het omverwerpen door een gewapende strijdmacht, omdat de religie natuurlijk geen militaire macht bezit om de controle te handhaven waardoor die gevangenschap een illusie blijkt te zijn.

De derde methode kan een economische verovering genoemd worden. Het vindt plaats wanneer een natie onder een ‘belastingterreur’ wordt geplaatst zonder een zichtbare macht of onderdrukkingsregime te gebruiken, waardoor de slachtoffers niet beseffen dat ze overwonnen zijn. ‘Bijdragen of belasting’ worden van hen geïnd in de vorm van ‘legale’ schulden en belastingen en zij geloven dat zij dit betalen voor hun eigen welzijn of voor het welzijn van anderen, of om hen tegen een mogelijke vijand te beschermen. Hun overwinnaars worden hun ‘weldoeners’ en ‘beschermers’.

Hoewel dit doel op die manier het traagst wordt bereikt, kan het van zeer lange duur zijn omdat zij geen enkele militaire macht zien die hen onderdrukt, hun religie min of meer in tact is gebleven, zij vrijheid van spreken en reizen hebben en zij hun eigen regering kunnen ‘kiezen’. Zonder dat zij het beseffen, zijn zij veroverd en de instrumenten van hun eigen samenleving wordt gebruikt om hun rijkdom aan hun overwinnaars over te dragen waardoor de overwinning compleet is.

In 1900 betaalde de gemiddelde Amerikaanse arbeider weinig belasting en had ook weinig schulden. In 1984 namen de betalingen voor schulden en belastingen meer dan de helft van hun inkomen in beslag. Is het mogelijk dat een vorm van verovering op Amerika heeft plaatsgevonden? Lees de volgende bladzijden en beslis voor jezelf. En moge God genadig zijn voor deze eens grote natie die toen geen schulden kende.

Het echte verhaal van de geldcontrole in Amerika

De Amerikanen, die naar men zegt de rijkste natie ter wereld is, lijken altijd een geldtekort te hebben. Voor vele gezinnen is het onmogelijk hieraan een eind te maken tenzij beide ouders voortdurend blijven werken.

Mannen vrouwen hopen op overuren of nemen parttime avond- en weekendbanen, kinderen doen klusjes voor zakgeld en de gezinsschulden worden steeds groter.

Psychologen beweren dat een van de grootste oorzaken van ruzies en scheidingen ‘het voortdurend geharrewar om geld’ is. Het ‘schuldensysteem’ is een van de grootste boosdoeners.

Te weinig Amerikanen beseffen waarom de Stichters van de V.S. in artikel I van de Grondwet schreven:

‘Het Congres bezit de macht, is de autoriteit om geld uit te geven en daarvan de waarde te reguleren’.

Zij deden dit, zoals wij zullen laten zien, in de hoop dat het zou voorkomen dat de ‘liefde voor het geld’ de Republiek zou vernietigen die zij gesticht hadden. We zullen zien hoe het ondermijnen van artikel 1 ons het ‘kwaad’ heeft gebracht waarvoor God ons had gewaarschuwd in 1 Timotius 6:10.

Geld is "Gecreëerd", niet gegroeid of geconstrueerd

Economen gebruiken het woord ‘creëren’ wanneer ze het hebben over het proces waardoor geld ontstaat. ‘Creatie’ betekent iets maken wat er nog niet is. Houtbewerkers maken planken uit bomen, bouwvakkers maken huizen van planken en fabrieken maken auto’s van metaal, glas en andere materialen. Maar zij allen creëren echt iets.

Zij veranderen bestaande materialen naar een meer nuttige en daarom meer waardevolle vorm. Dit is anders met geld. Hier en hier alleen ‘creëert’ men iets uit niets. Een stukje papier zonder waarde wordt gedrukt zodat je er iets voor kunt kopen. Met verschillende waarden kun je er een auto of zelfs een huis voor kopen. Die waarde werd ‘gecreëerd in de echte zin van het woord.

"Creëren" van geld is zeer profijtelijk!

Zoals we zo juist hebben gezien, is geld zeer goedkoop te maken en degene die geld ‘creëert’ in een natie kan grote winsten maken. Aannemers werken hard om maximaal 5 procent winst op hun kostprijs te maken.

Autofabrieken verkopen hun wagens voor 1 tot 2 procent boven de kostprijs van het fabriceren en het wordt als een goede business gezien. Maar ‘geldfabriceerders’ kennen geen limiet voor hun winsten. Voor een paar centen kunnen ze geld drukken met een waarde van 1 tot 10.000 dollar.

Die winst is een onderdeel van ons verhaal, maar laten we eerst nog een andere eigenschap van dat ding – geld - onder de loep nemen, de liefde voor iets wat de ‘wortel van elk kwaad’ wordt beschouwd.

De juiste hoeveelheid geld dat nodig is

Een juiste hoeveelheid is onmisbaar voor een beschaafde bevolking. We zouden zonder veel dingen kunnen, maar zonder een geldindustrie zou alles vastlopen – boerderijen zouden slechts voor hun eigen eten hoeven te zorgen, voedselvoorraden zouden verdwijnen, klussen die meer dan één man of één familie nodig hebben, zouden niet meer gedaan worden. Het verschepen en het vervoeren van grote hoeveelheden goederen zouden verdwijnen, hongerige mensen zouden gaan plunderen en doden om in leven te blijven en alle regeringen, behalve gezinnen of stammen zouden niet meer kunnen functioneren.

Overdreven, zeg je? Helemaal niet! Geld is het bloed van een beschaafde samenleving, het middel van alle handel met uitzondering van de ruilhandel. Het is de maat en het instrument waardoor een product wordt verkocht en door een ander gekocht. Verwijder het geld of reduceer het tot onder het niveau wat nodig is om het huidige handelsniveau in stand te houden, en de resultaten zullen catastrofaal zijn.

Wij hoeven bijvoorbeeld alleen maar naar de depressie in de vroege dertiger jaren in Amerika te kijken.

Depressie van de bankiers in de dertiger jaren.

In 1930 had Amerika geen gebrek aan industriële capaciteit, vruchtbaar boerenland, bekwame en bereidwillige arbeiders of industriële families. Het had een uitgebreid en efficiënt transportsysteem in spoorwegen, wegen en binnenlandse waterwegen en oceanen. Communicaties tussen regio’s en locaties waren de beste in de wereld, die gebruikmaakten van telefoon, telex, radio en een goed opererend postsysteem.

Geen enkele oorlog had de steden of het land vernietigd, geen ziekte verzwakte de bevolking, noch had honger het land in zijn greep. De Verenigde Staten van Amerika miste in 1930 slechts één ding – een adequate hoeveelheid geld om handel te drijven.

In de vroege dertiger jaren weigerden de banken hardnekkig – de enige bron van nieuw geld en kredieten – leningen aan industrieën, winkels en boeren te verstrekken. Betalingen op bestaande leningen werden echter wel opgeëist en het geld verdween al snel uit de circulatie. Goederen waren beschikbaar om te worden verkocht, klussen wachten om te worden gedaan, want het gebrek aan geld bracht de natie tot stilstand.

Door deze simpele truc werd Amerika in een ‘depressie’ gestort en de bankiers namen bezit van de honderdduizenden boerderijen, huizen en zakelijke eigendommen. De mensen werd gezegd ‘het zijn harde tijden’ en ‘er is weinig geld’. Omdat ze het systeem niet begrepen, werden ze wreed beroofd van hun verdiensten, hun spaargeld en hun eigendommen.

Geen geld voor Vrede, genoeg geld voor Oorlog

De Tweede Wereldoorlog maakte een eind aan de ‘depressie’. Dezelfde bankiers die in de dertiger jaren geen leningen wilden verstrekken voor huizen, voedsel en kleding in vredestijd, bezaten plotseling miljarden voor leningen aan legerbarakken, proviand en uniformen.

Een natie die in 1934 geen voedsel voor de verkoop kon produceren, kon plotseling bommen maken om Duitsland en Japan te bevrijden! (Later meer hierover).

Met de plotselinge toename van geld werden mensen gehuurd, de boeren verkochten hun producten, fabrieken kregen twee werkploegen voor dag en nacht, mijnen werden heropend en ‘De Grote Depressie’ was voorbij!

Sommige politici schaamden zich hiervoor en anderen werden hierdoor bewierookt. De waarheid is dat gebrek aan geld (veroorzaakt door de bankiers) de depressie bracht en de juiste hoeveelheid geld beëindigde deze. De mensen werd nooit die simpele waarheid verteld en in dit artikel willen we laten zien hoe diezelfde bankiers – die ons geld en krediet controleren – hun controle hebben gebruikt om Amerika te plunderen en ons gevangen te houden.

De macht om Geld te Drukken en te Reguleren

Wanneer we de desastreuze gevolgen zien van een kunstmatig gecreëerd tekort aan geld, kunnen we nu beter begrijpen waarom onze Stichters – die zowel het geld en Gods Wetten begrepen – erop stonden om de macht van het ‘creëren’ van geld en de macht het te controleren, ALLEEN MAAR in handen van het Federale Congres te geven.

Zij geloofden dat ALLE burgers zouden delen in de profijten van hun ‘creatie’ en dat daarom de Federale regering de enige schepper van geld moest zijn. Ze geloofden verder dat alle burgers, uit elke staat, gebied of positie, de voordelen zouden genieten door hen een juiste hoeveelheid geld en een stabiele munt te verstrekken. Daarom moest de Federale regering – bij wet – de enige controleur van de waarde van het geld zijn.

Sinds het Federale Congres het enige wettige lichaam was dat alle burgers vertegenwoordigde, was het – volgens hun denken – de enige veilige plek voor zoveel mogelijk profijt en macht. Zij schreven dit op in een eenvoudige, doch veelomvattende manier – ‘het Congres zal de macht bezitten om geld uit te geven en de waarde daarvan te reguleren’.

Hoe we de controle over de Federale Reserve (schatkist) verloren

In plaats van de grondwettelijke manier om ons geld te creëren en het in omloop te brengen, hebben we nu een volstrekt ongrondwettelijke manier. Dit heeft ons land naar de rand van de afgrond gebracht, zoals we zullen zien.

Omdat ons geld voor 1913 zowel legaal als illegaal gehanteerd werd, zullen we ons alleen met de jaren na 1913 bezighouden, omdat – vanaf dat jaar – al ons geld gecreëerd en uitgegeven werd door een illegale methode die uiteindelijk de Verenigde Staten zal vernietigen, tenminste als er niets veranderd. Voor 1913 was Amerika een welvarend, machtig en groeiende natie, die in vrede leefde met zijn buren en het voorwerp van afgunst was in de wereld. Maar in december 1913, nam het Congres – terwijl veel leden afwezig waren i.v.m. de Kerstdagen – een wet aan die bekend staat als de ‘Federal Reserve Act’. (Voor het volledige verhaal hoe deze beruchte legalisatie door het Congres werd gejaagd, lees "Conquest or Consent", door W. D. Vennard).

Kort gezegd, het wettigde de vestiging van een Federale Reserve Corporatie (een privaat bankconsortium), die geleid werd door een Raad van Directeuren (de Federale Reserve Raad). De wet verdeelde de Verenigde Staten in 12 Federale Reserve ‘Districten’.

Deze eenvoudige, doch afschuwelijke wet ontnam het Congres het recht om geld te ‘creëren’ of controle te houden over haar ‘creatie’ en gaf deze functie aan de private Federale Reserve Corporatie. Het ging gepaard met veel fanfare. De propaganda claimde dat zij ‘het geld uit handen van de politici haalden’ om te voorkomen dat de ‘hausse en baisse’ (op en neergaande beweging) van de economische activiteit onze burgers zouden schaden.

De mensen werd niet verteld – en de meesten weten het nu nog niet – dat de Federale Reserve Corporatie een privaat of particulier bedrijf is dat gecontroleerd wordt door de bankiers en daarom opereert voor het financiële gewin van de bankiers en niet voor het welzijn van de burgers. Het woord Federaal werd alleen maar gebruikt om de mensen te misleiden.

Rampzaliger dan Pearl Harbour

Sinds die ‘dag van schande’ – rampzaliger voor ons dan Pearl Harbour - heeft die kleine groep van ‘bevoorrechte’ mensen - die ons ‘ons eigen’ geld leende – zichzelf alle winsten van het gelddrukken en nog meer toegeëigend! Sinds 1913 hebben ze tientallen miljarden dollars in geld en kredieten ‘gecreëerd’, die zij als hun eigendom tegen woekerrente konden uitlenen aan onze regering en onze mensen.

‘De rijken worden rijker en de armen armer’ werd de geheime politiek van de Federale regering. Een voorbeeld van het proces van ‘creëren’ en het omzetten naar een ‘schuld’ voor de mensen zal ons helpen dit te begrijpen.

Miljarden aan rente verschuldigd aan de private banken

We zullen beginnen met de behoefte aan geld. De Federale Regering, die meer heeft uitgegeven dan het van zijn burgers aan belastingen heeft ontvangen, heeft als illustratie 1 miljard nodig. Omdat het geen geld bezit en het Congres de bevoegdheid om geld te ‘creëren’ heeft weggegeven, moet de regering naar de ‘scheppers’ gaan om 1 miljard te vragen.

Maar, de Federale Reserve – een private onderneming – wil dit geld niet zomaar geven! De bankiers zijn bereid 1 miljard in geld of krediet aan de Federale Regering te geven in ruil voor een overeenkomst met de regering om dit bedrag … met rente terug te betalen. Dus het Congres machtigde de Treasury Department (schatkist) om 1 miljard te drukken in VS obligaties (schuldbrieven) die daarna aan de bankiers van de Federale Reserve werden overgedragen.

De Federale Reserve betaalde daarna de kosten van het drukken van 1 miljard dollars (ongeveer $ 1.000) en deden de ruil. De regering gebruikte daarna het geld om zijn obligaties te betalen. Wat is het resultaat van deze fantastische transactie? Oké, 1 miljard zijn in bankbiljetten van de overheid betaald, maar de regering heeft de mensen met een schuld van 1 miljard aan de bankiers opgezadeld, waarover zij ook nog eens de rente moeten betalen!

Tienduizenden van dergelijke acties hebben sinds 1913 plaatsgevonden, met als gevolg dat in 1996 de VS regering aan de bankiers meer dan 5 biljoen (5.000.000.000.000) dollar verschuldigd is. Het grootste deel van wat wij als individuen aan inkomstenbelasting betalen gaat nu rechtstreeks naar de bankiers, en dat is dan nog alleen maar de rente, terwijl er geen hoop is dat we ooit de hoofdsom (schuld) kunnen afbetalen. Onze kinderen zullen tot slavernij gedwongen worden.

Maar wacht, er is meer!

Je zegt: “Dit is afschuwelijk!” Ja, dat is zo, maar we hebben jullie nog slechts een klein deel van dit smerige verhaal verteld. Onder dit onheilig systeem zijn nu deze VS obligaties de activa (bezit) van de banken in het Reserve systeem geworden, die zij dan als ‘reserves’ gebruiken om meer ‘krediet’ te creëren, kredieten die zij weer kunnen uitlenen. De huidige ‘reserve’eisen stelt hen in de gelegenheid die 1 miljard aan obligaties te gebruiken om 15 miljard aan nieuwe ‘kredieten’ te ‘creëren’ die zij weer kunnen uitlenen aan staten, instellingen, individuen en de zakenwereld.

Toegevoegd aan die oorspronkelijk 1 miljard, kunnen ze nu de 16 miljard ‘gecreëerde kredieten’ als leningen uitgeven die rente opbrengen, terwijl ze slechts $ 1.000 aan drukkosten voor de oorspronkelijke 1 miljard hebben uitgegeven. Sinds het VS Congres sinds 1863 geen grondwettelijk geld heeft uitgegeven (meer dan 100 jaar) om de mensen geld te verstrekken voor de handel etc, zijn ze gedwongen ‘kredieten te creëren’ van de bankiers die het alleenrecht bezitten en hen een woekerrente te betalen.

Het manipuleren van aandelen voor de lol en de winst

Buiten de bijna onbeperkte woekerrente, hebben de bankiers nog een andere methode om grote winsten te maken. De banken die aan de top het geld controleren, kunnen wel of niet dergelijke grote leningen verstrekken aan grote succesvolle bedrijven, met als gevolg dat een weigering van een lening een vermindering van de verkoopprijs van de aandelen van die onderneming veroorzaakt.

Nadat op die manier de prijs is gedrukt, kopen de agenten van de bankiers grote hoeveelheden aandelen van die onderneming op. Wanneer de bank dan plotseling een lening van tientallen miljoenen aan dat bedrijf verstrekt, stijgen de aandelen en worden deze daarna met grote winsten verkocht. Op die manier worden er miljarden verdiend waarmee weer nieuwe aandelen kunnen worden gekocht. Deze praktijk is momenteel zo verfijnd dat de Federale Reserve Raad alleen maar een toe- of afname van de discontorente aan de kranten hoeven te berichten en … de aandelen dalen of stijgen plotseling.

Omdat deze methode sinds 1913 is gebruikt, hebben de bankiers en hun agenten in het geheim of openlijk bijna alle grote bedrijven in Amerika gekocht. Dankzij deze invloed werden toen de bedrijven gedwongen grote sommen geld van hun bank te lenen, zodat de winsten van de bedrijven naar de banken werden overgeheveld in de vorm van rente. Hierdoor bleef er weinig winst over om als dividend uit te betalen en dit verklaart waarom banken miljarden aan rente op bankleningen konden vangen zelfs toen de aandelenkoersen dramatisch waren gedaald. In feite ontvingen de banken het grootste deel van de winsten, terwijl de individuele aandeelhouders met lege handen bleven zitten.

De miljoenen werkende Amerikanen zijn nu meer dan tweemaal de geschatte waarde van alle bezittingen van heel Amerika verschuldigd aan de paar duizend bankfamilies. En deze bankfamilies kregen die vorderingen op ons tegen een kostprijs van niet meer dan de kosten van wat papier, inkt en de administratie!

De hoeveelheid rente is nooit gecreëerd.

De enige manier waarop nieuw geld (wat niet echt geld is, maar eerder een krediet welke een schuld vertegenwoordigt) in Amerika in omloop komt, is wanneer het van de banken wordt geleend. Wanneer de staat en de mensen grote sommen lenen, lijken we succes te hebben. De banken 'creëren' echter slechts het bedrag van de hoofdsom van de lening, nooit het extrabedrag dat nodig is om de rente te betalen. Daarom is het nieuwe geld nooit gelijk aan de nieuwe schuld. Het bedrag dat nodig is voor de rente op leningen wordt niet 'gecreëerd' en bestaat dus niet!

Onder dit systeem p waar nieuwe schulden altijd het nieuwe geld overschrijden, los van het feit of er veel of weinig wordt geleend - overstijgt de totale schuld in toenemende mate het bedrag dat beschikbaar komt om de schuld te betalen. De mensen (als samenleving) zullen nooit uit hun schulden kunnen geraken!

Het volgende voorbeeld zal de vicieuze cirkel laten zien van deze interestschulden-systeem via zijn 'ingebouwde' geldtekort.

De tirannie van samengestelde interest

Wanneer een burger van een bankier $ 60.000 leent om een huis of een boerderij te kopen, heeft de bank toestemming van de lener om de lening met rente terug te betalen. Bij een rente van 14% over 30 jaar moet de lener $ 711 per maand terugbetalen, wat over 30 jaar een bedrag is van ongeveer $ 256.000.

De bankbediende verlangt daarna van de lener dat hij het eigendomsrecht van het gekochte bezit aan de bank overdraagt om te zorgen dat hij aan zijn verplichtingen voldoet. Hierna ontvangt de lener een bedrag van $ 60.000 (lopende bankrekening) en opent een kredietrekening van ditzelfde bedrag.

De geldlener betaalt daarna een de bouwer etc, die op zijn beurt betalingen verricht; $ 60.000 aan nieuw of 'kredietgeld' wordt nu toegevoegd aan het 'geld in omloop'.

Echter, de fatale fout in dit systeem is het volgende – het enige nieuwe geld dat gecreëerd en in omloop gebracht is is het bedrag van de lening, $ 60.000. Het geld om de rente te betalen is NIET gecreëerd en werd daarom NIET in omloop gebracht.

Het is zelfs zo dat de lener (en eventueel de volgende eigenaren) $ 256.000 moet verdienen en uit circulatie moet nemen, dat is bijna $ 200.000 meer dan hij in omloop heeft gebracht toen hij het oorspronkelijke bedrag van $ 60.000 leende! (Deze rente drijft alle gezinnen uit leukere huizen. Het is niet dat ze deze niet kunnen betalen, maar omdat de bankrente hen dwingt 4 huizen te betalen om er 1 te krijgen!)

Elke nieuwe lening zet het hele proces opnieuw in werking. Elke lener voegt een kleine som toe aan de totale geldhoeveelheid wanneer hij leent, maar de betalingen op de lening (incl. de rente) – die veel groter zijn - worden in mindering gebracht op het totale geldbedrag dat in omloop is.

Daarom kunnen alle schuldenaren op geen enkele manier hun leningen terugbetalen. Want wanneer ze de hoofdsom en de rente betalen verdwijnt op een bepaald moment al het geld dat in omloop is. Het enige wat ze kunnen doen is elkaar te bevechten, door elke generatie steeds meer geld te laten lenen. De leningverschaffers (banken), die niets van waarde produceren, krijgen geleidelijk een dodelijke greep op het land, de gebouwen en de huidige en toekomstige verdiensten van de gehele werkende bevolking. Het gezegde 22:7 komt in Amerika tot verwerkelijking: ‘De rijken heersen over de armen en de lener is de knecht van de leninggever.’

Kleine leningen doen hetzelfde

Mocht je het bovenstaande niet helemaal hebben begrepen, dan willen we je nu een ander voorbeeld geven – een kleine autolening voor 3 jaar tegen 18% rente. Stap 1: burgers lenen $ 5.000 en betalen met geld dat in omloop is (voor de dealer, fabriek, mijn, etc) en tekenen een overeenkomst om de banken $ 6.500 te betalen. Stap 2: burgers betalen $ 180 per maand met verdiend geld aan de bank. In 3 jaar zal hij $ 1.500 meer uit de geldcirculatie halen dat hij erin heeft gestopt.

Elke banklening met ‘gecreëerd’ geld (krediet) heeft dezelfde consequentie. Omdat dit sinds 1913 al miljoenen keren is geschied (en dit gaat maar verder) zul je kunnen zien waarom Amerika van een rijke, schuldenvrije staat verworden is tot een schuldenrijke staat waar praktisch voor elk huis, boerderij en bedrijf aan de banken een woekerrente moet worden betaald.

Op rekening in plaats van contact betalen

Bij de miljoenen transacties die elk jaar plaatsvinden, zoals we zo juist hebben besproken, worden er in feite maar weinig contante betalingen verricht en dit is ook niet meer nodig.

Ongeveer 95% van alle ‘contante’ transacties in de V.S. worden door cheques of andere bankbetalingen verricht. Besef ook dat de banken slecht 10% van hun deposito op enig moment in contanten beschikbaar behoeven te hebben. Dit betekent dat 90% van alle deposito’s (stortingen), hoewel dit in feite verboden is, niet als feitelijk cashgeld (bankbiljetten) aanwezig is.

De bank kan nu betrekkelijk gemakkelijk (veilig) die zogenaamde ‘lening’ ‘creëren’ door het uitschrijven van een cheque of stortingsbewijs waardoor hij het feitelijke geld niet hoeft te gebruiken, maar het is wel bedreigend voor je belofte om het terug te betalen! Het kost hem niet meer dan wat papier, inkt en een paar dollar voor administratiekosten. De winsten groeien elk jaar snel.

Onze schulden vormen een oneindige spiraal

In 1910 was de Federale schuld van de V.S. slechts 1 miljard dollar, of $ 12,40 per inwoner. Staats- en locale schulden bestonden er eigenlijk niet.

In 1920, na slechts zes jaar zwendel door de Federale Reserve, was de Federale schuld gegroeid naar 24 miljard, of 228 dollar per persoon.

In 1960 bereikte de Federale schuld een hoogte van 284 miljard dollar of 1.575 per inwoner en de staats- en locale schulden namen explosief toe.

In 1996 heeft de Federale schuld de 5 biljard gepasseerd en blijft buitensporig groeien. Momenteel bedraagt die schuld bijna 7 biljard dollar (7.000.000.000.000).

De Staats- en locale schulden groeien even snel als de Federale schulden. Het zit echter zo slim in elkaar dat bijna niemand dit opvalt. Ze geven ons zelfs de illusie dat wij en onze kinderen de ‘eigenaars’ zijn en onze kinderen zullen dus door blijven gaan om steeds grotere bedraven van hun verdiensten uit te geven om hun steeds groeiende schulden te betalen. De "establishment" (elite) houdt onze mensen even zeker gevangen in de greep van hun schulden – geldsysteem als wanneer ze met een vijandig leger binnengevallen waren.

Het vergokken van de Amerikaanse Droom

Om de waarheid te begrijpen van de periodieke onttrekking van geld door rentebetalingen die alle rijkdom van de natie zal overdragen aan de rente-ontvangers (bankiers), zou je een voorstelling kunnen maken van een poker- of dobbelspel waarin iedereen de fiches (het ruilmiddel) van een ‘bankier’ moet kopen die zelf geen enkele fiche kan verspelen.

Hij (de bankier) houdt toezicht op de tafel en kan elk uur 10 tot 15 procent van alle fiches opstrijken. Wanneer het spel vordert zal de hoeveelheden fiches van elke speler fluctueren naar gelang het geluk dat hij heeft.

Het totaal aantal fiches dat beschikbaar is om het spel te spelen (voor handel en industrie) zal gestaag groeien.

Wanneer het spel met weinig fiches begint, zullen sommige spelers snel uitgespeeld zijn. Wanneer ze verder willen gaan met het spel, zullen ze meer fiches van de ‘bankier’ moeten kopen of lenen. De ‘bankier’ zal alleen maar willen verkopen (lenen) wanneer de speler een ‘papier met onderpand’ tekent waarbij hij zijn echte bezit (auto, huis, boerderij, zaak) overdraagt aan de ‘bankier’ en waarbij hij periodieke overboekingen doet om alle fiches met nog wat extra fiches (rente) te betalen. De betalingen moeten wel op tijd plaatsvinden, of hij nu wint (winst maakt) of niet.

Het is duidelijk dat het niet ter zake doet hoe bekwaam hij het spel spelt, uiteindelijk zal de ‘bankier’ alle fiches terugkrijgen en een deel aan de beste spelers uitbetalen, de rest zal – als ze lang genoeg blijven – alles aan de bank verliezen – hun huizen, boerderijen, bedrijven, misschien zelfs hun auto’s, horloges en hun hemd.

Onze werkelijke levenssituatie is in feite nog veel erger dan dit voorbeeld van een pokerspel. In een pokerspel wordt niemand gedwongen schulden te maken en ieder kan er tijdig mee stoppen wanneer hij dat wil. Maar in het echte leven – zelfs wanneer we weinig van de ‘bankiers’ lenen, zullen onze locale en staats en federale overheden uit onze naam miljarden lenen en deze daarna verspillen, om vervolgens met onze verdiensten in de vorm van belastingen de bankiers met rente terug te betalen.

Wij worden gedwongen dit spel mee te spelen en niemand kan hieraan ontkomen, tenzij hij de dood kiest. Wij betalen even lang als we leven en onze kinderen betalen na onze dood. Wanneer we niet kunnen of willen betalen, stuurt de overheid de politie om ons bezit af te nemen en die aan de bankier over te dragen. De bankiers riskeren niets in dit spel, zij verzamelen slechts hun percentage en ‘winnen alles’. In Las Vegas is er met alle spelen gesjoemeld om de eigenaar een bepaald percentage te betalen en dat loopt in de miljoenen. Het spel van de bankiers van de Federale Reserve is ook gemanipuleerd en dit levert miljarden op!

In recente jaren hebben de bankiers enkele nieuwe kaarten in hun spel betrokken – creditcards worden gepromoot als een prettig en een grote zegen voor de handel. In feite is het een slim systeem voor de verkopers en de kopers mogen 18% rente betalen. Een echt ‘gearrangeerd’ spel.

Ja, het is ook politiek

Democraten, Republikeinen en onafhankelijke stemmers die zich hebben afgevraagd waarom politici altijd meer uitgeven dan er binnenkomt, zouden nu de reden moeten kunnen zien. Wanneer hij nu ons geldsysteem zou gaan bestuderen, dan zou hij al snel tot het besef komen dat deze politici niet de vertegenwoordigers van de mensen zijn doch de agenten van de bankiers, omdat ze manieren uitvinden waardoor de schulden van de mensen steeds toenemen.

Het kost je weinig moeite om te zien dat, wanneer het Congres alleen maar de benodigde toename van de geldvoorraad hadden ‘gecreëerd’, uitgegeven en in omloop hadden gebracht, er geen nationale schuld zou zijn geweest. Schulden van miljarden dollars zouden er niet zijn geweest.

Wanneer er geen oorspronkelijke kosten, behalve de drukkosten van het geld, zouden zijn geweest en niet de voortdurende kosten van rente, dan zouden de federale belastingen bijna nihil zijn geweest. Geld dat eenmaal in omloop is blijft in stand en blijft het ruilmiddel van generatie op generatie en van eeuw tot eeuw, maar is niet bestemd om de bankiers voor een luchtbel te betalen!

De voortdurende cycli van Schulden en Oorlogen

Maar in plaats van vrede en een schuldenvrij bezit, hebben we een steeds klimmende torenhoge schuld en cyclische perioden van oorlog. Wij worden nu bestuurd door een systeem van bankbeïnvloeding dat zich nu het kleed van de overheid heeft toegeëigend, zich vermomd heeft als onze wettige regering en gestaag bezig is om onze bevolking te laten verpauperen en te controleren.

Het is nu een gecentraliseerd, almachtig politiek apparaat wiens belangrijkste doeleinden zijn het promoten van oorlog, het inbeslagnemen) van het geld van de mensen en de propaganda om zijn macht eeuwigdurend in stand te houden. Onze twee belangrijkste politieke partijen zijn hun marionetten geworden, de verschillende regeringsdepartementen zijn verworden tot verkwistende instituten en de binnenlandse belastingdienst is de geldverzamelaar.

Wat de meeste mensen niet weten is het feit dat er een nauwe samenwerking bestaat met gelijksoortige instituten in andere landen, die zich ook als ‘regering’ vermommen.

Sommigen - wordt ons verteld - zijn onze vrienden. Anderen - horen we - zijn onze vijanden. ‘Vijanden’ worden gemaakt door internationale manipulaties en worden gebruikt om het Amerikaanse volk bang te maken waardoor ze miljarden dollars schuld overdragen aan de bankiers voor ‘militaire voorbereidingen’, ‘buitenlandse hulp om het communisme of iets anders tegen te houden’, ‘de drugoorlog’, ‘de strijd tegen het terrorisme’ etc.

De burgers, in de war door de voortdurende propagandistische hersenspoelingen, kijken hulpeloos toe hoe onze politici voedsel, goederen en geld geven aan de door de bankiers gecontroleerde buitenlandse regeringen onder het mom van ‘betere relaties’ en ‘gemakkelijke verhoudingen’. Onze door de banken gecontroleerde regeringen gebruiken onze mooiste en dapperste zonen om ze naar buitenlandse oorlogen te sturen waar tienduizenden worden gedood en honderdduizenden invalide worden gemaakt (om maar niet te spreken van de bijkomende schade en verwondingen onder de ‘vijandige’ troepen en burgers)

Wanneer de ‘oorlog’ voorbij is, hebben we geen enkele voordeel behaald, behalve dat we miljarden meer schuld aan de bankiers hebben, wat dan ook de hoofdreden van die ‘oorlog’ was.

Elke burger kan in Amerika aandeelhouder worden.

Onder het grondwettelijk systeem bezit geen enkele bankier de mogelijkheid de mensen te beroven. Overheidsbanken, die onder controle staan van de afgevaardigden van het volk, zullen al het geld en kredieten uitgeven en controleren. Ze zullen niet alleen de feitelijke munt uitgeven, maar kunnen ook onbeperkte kredieten zonder rente verstrekken voor de aankoop van kapitaalgoederen, zoals huizen.

Een lening van $ 60.000 zou slechts $ 60.000 aan terugbetalingen verlangen en niet $ 256.000 zoals nu. Iedereen die materialen en werk levert voor het huis zouden precies op dezelfde manier betaald worden als nu, maar de bankiers zouden niet $ 196.000 aan rente ontvangen.

Daarom maken ze elke suggestie in deze richting belachelijk en doen ze alles om een dergelijk alternatief systeem te voorkomen.

Historici geven ons voorbeelden van schuldvrij en rentevrij geld dat door overheden wordt uitgegeven.

Dit vond o.m. plaats bij de Amerikaanse kolonies in de 18e eeuw. Hun rijkdom overtroefde die van Engeland en hadden restricties door het Parlement tot gevolg die leidden naar de Bevrijdingsoorlog. Abraham Lincoln deed dit in 1863 om de Burgeroorlog te helpen financieren. Hij werd later vermoord door een man die gezien werd als een agent van de Rothschild Bank. Sindsdien werd er geen rentevrij geld meer in Amerika uitgegeven.

Verschillende Arabische staten verstrekken hun burgers rentevrije leningen. (Nu kun je al die opwinding in het Midden-Oosten begrijpen en waarom de pers, die het eigendom van de banken is, de Amerikaanse burgers hersenspoelen door deze te laten denken dat alle Arabieren terroristen zijn). Het rijk van de Saraceeën verboden 1000 jaar geleden rente op geld en haar welvaart overtrof zelfs het oude Europa. Het China van mandarijnen gaf zijn eigen geld uit, rentevrij en schuldenvrij. Vandaag beschouwen de historici en de kunstverzamelaars die eeuwen als een Chinese periode van grote welvaart, cultuur en vrede.

Geld uitgeven dat niet terugbetaald moet worden met rente houdt het geld beschikbaar om goederen en diensten te betalen en de enige kosten die hiermee gepaard gaan is het vervangen van versleten bankbiljetten. Geld is het papieren bewijs waardoor transacties kunnen worden gedaan en het zou altijd in voldoende hoeveelheden beschikbaar moeten zijn om alle mogelijke producten van de staat over te dragen aan de uiteindelijke gebruikers. Het is dus even belachelijk dat de staat haar burgers verteld: “Jullie moeten minder consumeren, want wij hebben een tekort aan geld”, als tegen een vliegtuig te zeggen: “Onze vliegtuigen vliegen wel, maar we kunnen jullie niet meenemen wat wij hebben een tekort aan tickets”.

Controle van de burgers op de VS. munt

Geld dat op die manier wordt uitgegeven ontleent zijn waarde aan het feit dat het afkomstig is van de hoogste autoriteit van de natie en zou het wettig betaalmiddel moeten zijn om alle publieke en private schulden te betalen.

Wanneer het door een soevereine staat zou zijn uitgegeven, zou het geen goud of zilver als dekking nodig hebben (de kostbare metalen).

Zoals historici laten zien, is de stabiliteit en de verantwoordelijkheid van de regering die het geld uitgeeft de beslissende factor in de acceptatie van die munt – niet het goud, zilver of ijzer dat in de grond verborgen zit. Het bewijs is de huidige munt van Amerika. Ons goud en zilver is praktisch verdwenen, maar onze munt wordt geaccepteerd. Maar wanneer onze regering zou instorten zou onze munt waardeloos worden.

Onder het huidige systeem dwingt de extra rentelast de arbeiders en de bedrijven meer geld te eisen voor het werk en goederen om hun steeds groeiende schulden en belastingen te kunnen betalen. Deze stijgingen van prijzen en lonen wordt ‘inflatie’ genoemd. Bankiers, politici en ‘economen’ geven alles en iedereen de schuld, maar de echte oorzaak is de rente op geld en de schulden aan de banken.

Deze ‘inflatie’ – bevoordeelt degenen die geld uitlenen (bankiers), want het vermindert de spaargelden van de oude generatie waardoor ze de volgende generatie niet kunnen financieren of helpen. De volgende generatie moet daarom weer van de bankiers lenen en moeten hun hele leven weer werken om hun schulden af te betalen.

Met een voldoende hoeveelheid rentevrij geld, zou er weinig worden geleend en de prijzen zouden bepaald worden door de mensen en goederen, niet door schulden en een woekerrente.

De controle van de burgers

Wanneer het Congres niet of op een verkeerde manier zorgt voor geld, zouden de burgers het stemrecht moeten gebruiken of petities moeten aanbieden om degenen, die een juiste actie met anderen belemmeren, te vervangen door degenen die hen vertrouwen geniet in het uitvoeren van een betere geldpolitiek. Sinds de creatie van geld en het in voldoende mate uitgeven van geld, zou dit een van de weinige functies van het Congres zijn; de stemmer zou die kandidaat kiezen die volgens zijn normen t.a.v. geld en andere legitieme functies van het Congres handelen, in plaats van al die diverse kwesties te moeten aanhoren die momenteel op ons worden afgevuurd, waarvan de samenhang onzichtbaar blijft. Alle andere problemen, met uitzondering van de nationale defensie, zouden afgewikkeld moeten worden door het bestuur van de staat, de provincie of stad waar ze het beste en heel gemakkelijk aangepakt kunnen worden.

Een doeltreffende nationale defensie zou door het ‘door burgers gecontroleerd’ Congres verzorgd kunnen worden en we zouden geen last meer hebben van de bankiers achter de schermen, steekpenningen opstrijkende politici die miljarden dollars uitgeven aan buitenlandse militaire avonturen die alleen maar de plannen van de internationale bankiers dienen.

Het creëren van een schuldenvrij Amerika

Met schuldenvrij en rentevrij geld zou er geen taxatie van de executore waarde van het onroerend goed plaatsvinden en zouden onze huizen hypotheekvrij zijn zonder $ 10.000 per jaar aan de bankiers te hoeven betalen. Ook zouden ze geen $ 1000 tot $ 3000 per jaar ontvangen van elke auto op onze wegen.

We zouden veel minder financiële ‘hulp’ nodig hebben voor ‘gemakkelijke betalings’ regelingen, lopende betalingsrekeningen, leningen om medische en ziekenhuisrekeningen te betalen, leningen om belastingen en begrafenissen te betalen, leningen om leningen af te betalen, of voor leningen die hoe dan ook het levensbloed uit de aderen van de Amerikaanse gezinnen zuigen.

Onze officials op alle regeringsniveaus zouden voor de mensen werken en zouden er geen onwettige praktijden op na mogen houden die ervoor zorgen dat we steeds grotere schulden bij de bankiers hebben. Wij zullen ons uit de klauwen van buitenlandse allianties moeten bevrijden die ons in veel grote en kleinere oorlogen hebben gestort sinds de Federal Reserve Act werd aangenomen.

Een schuldenvrij Amerika zou de ouders in staat stellen meer tijd aan de opvoeding van hun kinderen te besteden. Het wegvallen van rentebetalingen en schulden zou de koopkracht van elke arbeider met 50% vergroten. Het afschaffen van de op interest gebaseerde privé-schulden zou tot gevolg hebben dat de mensen jaarlijks 300 miljoen aan eigendommen en bezit terug zouden krijgen die nu naar de bankiers gaan.

Het controleren van het publieke debat en meningen

Wij beseffen dat dit beperkte en onvolledige artikel over geld gezien kan worden als een te grote versimpeling van de schuldproblematiek. Sommigen zouden kunnen opmerken dat, wanneer dit waar is, de mensen het wel zouden hebben ontdekt waardoor het nooit zou hebben kunnen plaatsvinden.

Maar deze samenzwering is al zo oud als Babylon, en zelfs in Amerika dateert het van vóór 1913.

In feite kan het jaar 1913 beschouwd worden als het jaar waarin de hiervoor genoemde plannen tot verwerkelijking werden gebracht en de deur openden voor een volledige economische verovering van haar mensen. Die samenzwering is in Amerika krachtig genoeg om hun marionetten in posities te brengen van de uitgevers van kranten, redacteuren, columnisten, kerkleiders, presidenten van de universiteiten, professoren, tekstschrijvers, leiders van de vakbonden, filmmakers, radio en televisiepresentatoren, politici die te vinden zijn in de schoolraden tot en met de presidenten van de V.S. en vele anderen.

Deze stromannen controleren de informatie die voor de mensen beschikbaar komen. Zij manipuleren de publieke opinie, kiezen degenen uit die ze lokaal en nationaal naar voren willen brengen en zullen dus nooit het misleidende geldsysteem willen ontmaskeren. Zij promoten schoolfondsen, kostbare en schadelijke boerenprogramma’s, ‘stadsvernieuwingen’, buitenlandse hulp, en vele andere plannen die de mensen dieper in de schulden bij de bankiers brengen.

Denkende burgers vragen zich af waarom miljoenen worden verspild aan een bepaald programma en miljarden aan andere die het dupliceren of zelfs opheffen, zoals boeren geld te betalen om geen graan te produceren, terwijl op hetzelfde moment geld wordt uitgegeven om dammen of kanalen te bouwen om meer land van water te voorzien. Idioot toch?

Het doel blijft meer schulden. De duizenden door de regering gesponsorde methoden om geld te verspillen gaat onafgebroken door. De meesten hebben geen enkele betekenis, maar de ware bedoeling wordt nooit onthuld – het overhevelen van het economische levensbloed van onze natie. Miljarden voor de bankiers, schulden voor de mensen.

Gecontroleerd nieuws en informatie

De zogenaamde ‘economische deskundigen’ schrijven honderden columns in de door een perssyndicaat geleide kranten en tijdschriften, die zorgvuldig ontwikkeld zijn om de mensen de meest simpele waarheid over ons geldsysteem te onderwijzen.

Soms geven de commentatoren, opvoeders en politici ons (de arbeiders) de schuld van deze raadselachtige financiële kwesties omdat wij verspilziek, lui of gierig zouden zijn. Andere keren krijgen de werkers en de consumenten de schuld dat de schulden en de prijsinflatie zo sterk toenemen, hoewel ze weten dat het schuldengeldsysteem de veroorzaker is.

Onze mensen verdrinken letterlijk in beschuldigen en tegenbeschuldigingen die ontworpen zijn om hen te verwarren, om hen onwetend te houden van het ongrondwettelijk en schadelijke geldsysteem dat zo efficiënt en zwijgend de boeren, de arbeiders en de zakenmensen beroofd van de vruchten van hun werk en van hun vrijheden.

Sommigen, die zich speciaal bezighouden van het ontmaskeren van het landverraad tegen mensen, worden voortdurend lastig gevallen door de regeringsbureaus, zoals de EPA, OSHA, the IRS, en anderen waardoor ze onder de financiële spanning bezwijken of failliet gaan.. Zij zijn er volledig in geslaagd de meeste Amerikanen onwetend te houden van alles wat in dit artikel is besproken.

Ondanks hun controle van de informatie, gaan vele burgers de waarheid toch begrijpen. (Er zijn miljoenen Amerikanen die de waarheid horen van vroegere congresleden, belastingambtenaren, geestelijken, zakenlieden en vele anderen).

Om een gewapende verzet tegen het plunderen van Amerika te voorkomen, maken zij daarom plannen om alle vuurwapens te registreren om uiteindelijk alle burgers te ontwapenen, wat in strijd is met het 2e Amendement van de Grondwet van de Verenigde Staten van Amerika. Een bewapend volk kan niet tot slavernij gebracht worden. Daarom willen ze alleen maar dat wapens in handen van hun politie of militairen blijven, die toch al bevlekt zijn met het bloed uit de eindeloze acties van grove nalatigheid en openlijke doodslag.

Verspreid het woord en doe er iets aan

De ‘bijna verborgen’ samenzweringen in politiek, religie, onderwijs, vermaak en de nieuwsmedia werken voor de door de bankiers gecontroleerde Verenigde Staten, in een door de bankiers beheerste wereld onder een door de bankiers gecontroleerde Wereldregering! (Hier gaat het allemaal om wanneer je de presidenten Bush en Clinton hoort praten).

Onwettige bankpolitiek en belastingen zullen een steeds groter aandeel van de jaarlijkse verdiensten van de mensen vragen om deze over te hevelen in de zakken van de bankiers en hun politieke stromannen. Een steeds toenemende overheidsbemoeiing zal het burgerprotest en tegenstand proberen te voorkomen.

Het is mogelijk dat je kleinkinderen nooit meer de eigenaar van een huis of een auto kunnen worden, maar zullen wonen in overheidsappartementen en naar overheidsbedrijven rijden (die beide rente betalen aan de bankiers) en net genoeg kunnen overhouden om een minimum aan voedsel en kleding te kunnen kopen, terwijl hun heersers in luxe leven. In Azië en Oost-Europa wordt dit het communisme genoemd, in Amerika wordt het ‘Democratie’ en “Kapitalisme’ genoemd.

Amerika zal niet uit de klauwen van de bankiers kunnen ontsnappen zolang de mensen onwetend blijven over hun verborgen bestuurders. Bankconsortiums, die de meeste regeringen en de meeste informatiebronnen controleren, lijken hun absolute greep te kunnen behouden. Zij zijn slechts voor één ding benauwd – ontwakende en vaderlandslievende burgers, die bewapend zijn met de waarheid en op God vertrouwen. Dit materiaal heeft jullie willen informeren over hun ingenieus systeem. Het vervolg ligt nu in jullie handen!

NESARA

Geschiedenis van de National Economic Security And Reformation Act* (NESARA)

In begin 1993 besliste het Amerikaanse Hooggerechtshof op aanklachten van de Farmers' Union [Boerenvakbond], dat banken in de V.S. op frauduleuze wijze bezit namen op boerenlandgoed en dat de Amerikaanse regering samenzweerde met deze banken. De getuigenverklaringen en bewijzen die het hof in gebracht werden door een gepensioneerde CIA-agent leidde tot nog meer bewijsmateriaal dat de verklaringen van de Boerenbond klopten. Het leidde ook tot het bewijs dat het amendement van de inkomstenbelasting nooit goed was geratificeerd door het vereiste aantal staten en zodoende waren inkomstenbelastingen onwettig.

Bijna unaniem deden de rechters van het Amerikaanse Hooggerechtshof een uitspraak in het voordeel van de Farmers' Union. De rechters erkenden dat overweldigend materiaal bewees dat de Amerikaanse regering en het Federal Reserve banksysteem op vele manieren fraude pleegden ten aanzien van Amerikanen. De rechters erkenden dat als vergoeding hiervoor massale hervormingen nodig zouden zijn. Als de uitspraken worden gedaan door het Amerikaanse Hooggerechtshof, is één of zijn meerdere rechters belast met het controleren van een proces waarbij het recht wordt uitgevoerd.

In deze zaak werden vijf rechters belast met een comité om stappen te ontwikkelen om de vereiste regerings- en bankhervormingen in te voeren. Toen de rechters de benodigde hervormingen gingen ontwikkelen riepen ze de hulp in van experts op het gebied van economie, monetaire systemen, banksystemen, de Constitutionele regering en wet en vele andere aanverwante gebieden. De rechters bouwden coalities van steun en assistentie met duizenden mensen wereldwijd; deze duizenden mensen die eraan werken om ons NESARA te brengen werden "Witte Ridders" genoemd. De term "Witte Ridders" ["White Knights"] is afkomstig van de krant de Wall Street Journal en de wereld van grote agressieve bedrijfsovernames als een kwetsbaar bedrijf wordt "gered van een agressieve overname door een Witte Ridder"-corporatie of rijk persoon. Deze mensen, die strijden om de Amerikanen en de wereld de voordelen van NESARA te brengen en ons volk te redden van fraude door de regering en het banksysteem, verdienen het om "Witte Ridders" te worden genoemd.

Vanwege de enorme ingrijpende veranderingen die de wetsbepalingen vereisen werd een extreem strenge zwijgplicht aan iedereen opgelegd die direct betrokken was en de rechtzaakverslagen zijn verzegeld totdat de hervormingen zijn volbracht. Om geheimhouding te waarborgen, zijn de details op het nummeretiket van de zaak van de Farmers' Union veranderd zodat het opzoeken van deze zaak niet de correcte informatie zal kunnen brengen totdat de hervormingen bekend zijn gemaakt. Op elke stap van het proces moest iedereen die direct betrokken is een overeenkomst tekenen om het proces van de benodigde hervormingen door het Amerikaanse Hooggerechtshof "geheim" te houden, of beschuldigd te worden van verraad wat strafbaar is met de doodstraf.

Om de vereiste hervormingen in te voeren, hebben de vijf rechters jarenlang onderhandeld hoe de hervormingen zouden gebeuren in overeenkomsten genaamd "Accords" [akkoorden] met de Amerikaanse regering, met de eigenaren van de Federal Reserve Bank, met het Internationaal Monetair Fonds, met de Wereldbank en met talloze andere landen, waaronder Groot-Brittannië en landen van het Europese gebied.

De hervormingen van het Amerikaanse banksysteem vereisen de vervanging van het Federal Reserve banksysteem door het Amerikaanse Ministerie van Financiën, het stoppen van de frauduleuze activiteiten van banken en vergoedingen aan Amerikaanse burgers voor de geleden schade door fraude. De Amerikaanse bankhervormingen zullen een impact hebben op de gehele wereld en zodoende moesten het IMF, de Wereldbank en andere landen betrokken worden.

Doordat het proces van het gebruik van Accords om de hervormingen in te voeren niet werkte, autoriseerden de rechters dat de hervormingen zouden worden gedaan in de vorm van een wet genaamd de National Economic Security And Reformation Act (NESARA), wat in het geheim wordt doorgevoerd op 9 maart 2000. Ook hier weer bleef geheimhouding van kracht door het veranderen van officiële verslagen; details van het biljetnummer voor NESARA werden veranderd om te lijken op een herdenkingsmunt en werden recentelijk opnieuw veranderd. Leden van het Congres zijn bevolen door de rechters van het U.S. Supreme Court [het Amerikaanse Hooggerechtshof] het bestaan van NESARA te "ontkennen" of aangeklaagd te worden wegens Verraad wat strafbaar is met de doodstraf; sommige leden van het Congres zijn aangeklaagd wegens "belemmering van de rechtsgang" en bedreigd met aanklachten wegens Verraad. Zodoende doen alle leden van het Congres net alsof NESARA niet doorgevoerd is om zich te houden aan de zwijgplicht opgelegd door de rechters.

De "National Economic Security And Reformation Act" - NESARA – biedt grote voordelen aan Amerikanen met inbegrip van:

1. Kwijtschelding van credit card en hypotheekschuld als vergoeding voor bankfraudes;
2. Creëert het U.S. Treasury Bank system wat de Federal Reserve vervangt met een nieuw door edelmetalen gesteunde U.S. Treasury munteenheid;
3. Herstelt de Constitutionele Wet;
4. Vereist de ontslagen van Bush en Cheney en hun vervanging door een Constitutioneel acceptabele tijdelijke NESARA President en Vice President tot de nieuwe verkiezingen;
5. Vereist van de tijdelijke President om "Vrede" af te kondigen die internationale bankverbeteringen in staat stelt gladjes te laten verlopen en de agressieve Amerikaanse militaire acties onmiddellijk stopt;
6. Beëindigt de IRS; maakt door lage rente "nieuwe producten eerst"- verkopen niet essentieel voor belastingteruggave voor de regering en vele andere verbeteringen.

Vele bankpresidenten en hoofden van effectenmakelaren hebben in privékringen bevestigd aan hechte vrienden dat ze op de hoogte gesteld zijn over het U.S. Treasury banksysteem.

In juni 2000 kwam het nieuws van de geheime invoeren van de NESARA-wet van Amerikaanse Marine intelligentie contacten, die enkelen zijn van de Witte Ridders die assistentie hebben geboden aan de rechters in activiteiten met betrekking tot NESARA. Vele machtige groepen hebben geprobeerd de aankondiging en de invoering van de NESARA-wet, wat grootse financiële verbeteringen biedt voor Amerikanen, te blokkeren.

Na 18 maanden van het verwijderen van blokkades, hebben de rechters en het huidige Congres resoluties doorgevoerd die NESARA "goedkeurden op 9 september 2001. NESARA had aangekondigd moeten worden om 10:00 uur EDT op 11 september 2001. Groepen tegen NESARA hadden de aanslagen geregeld om plaats te laten vinden op 11-9 om ervoor te zorgen dat NESARA niet werd aangekondigd. Het huidige Bush regime heeft voor herhaaldelijk belemmeringen van de NESARA -aankondiging en -invoeringsproces gezorgd op vele fronten.

(Vertaald door Harmen Schouwerwou van unitynet.nl)