Een journalist moet aan bepaalde eigenschappen voldoen om zijn werk naar behoren uit te kunnen voeren, één van deze eigenschappen is dat de journalist ten alle tijden eerlijk moet zijn en zaken die hij verslaat objectief moet kunnen benaderen. Met name die objectiviteit is bij veel journalisten in het gedrang  o.a. doordat eindredacteuren uiteindelijk bepalen wat wel en wat niet gepubliceerd wordt. Ook is het al lang geen geheim meer dat buitenlandse inlichtingendiensten sturing geven aan welk nieuws wel of niet gebracht wordt.

De argeloze ongeïnformeerde lezer zal in eerste instantie lachen over bovenstaande stelling, neen joh, journalisten zijn integer en doen gedegen onderzoek voordat ze hun verhaal wereldkundig maken! Tja, dat heb ik ook ooit gedacht maar de feiten overstijgen deze nobele gedachte. Journalisten worden op meerdere manieren in toom gehouden. Zo kan een eindredacteur een verhaal maken of breken maar kan ook een verhaal dat in de kern op waarheid berust dermate manipuleren dat de lezer een compleet verkeerde indruk kan krijgen van hetgeen geschreven staat. Een duidelijk geval van manipulatie door een eindredacteur die daartoe aangezet wordt door zijn opdrachtgever(s). Dat kunnen overheidsmensen zijn maar uit talloze voorbeelden van internationaal bekende journalisten blijkt dat ook geheime diensten zich rechtstreeks mengen in de nieuwsvoorziening. De eindredacteur of journalist die werk accepteert voor inlichtingendiensten heeft een leven als god in Frankrijk. Ze worden op allerlei manieren gefaciliteerd door deze inlichtingendiensten zolang ze maar schrijven wat deze diensten verlangen.

Enkele bekende voorbeelden van journalisten die hier een boekje over open deden zijn bijvoorbeeld;

Udolf Ulfkotte

Dit schrijft de uitgever over het boek Gekauftete Journalisten dat Udolf Ulfkotte uitbracht;

We kunnen eindelijk een boek aankondigen waar wij en vele anderen al lang naar hebben uitgekeken: Gekochte Journalisten van Udo Ulfkotte.

Dit boek kwam in september 2014 al uit in Duitsland en veroorzaakte enorme schokgolven. De mate waarin de Duitse media bleken te zijn gekocht door allerlei schaduwinstellingen van de CIA en de Duitse Geheime Dienst (BND) om met pro-Amerikaanse en anti-Russische berichtgeving te komen en daarvoor nieuws te verdraaien of het gewoonweg zelf te verzinnen, werd tot dan toe slechts door weinigen geloofd.

Toen Ulfkotte’s boek verscheen, veranderde dit op slag. De bezoekersaantallen van Duitse media-websites zakten dan ook dramatisch in elkaar en de abonneecijfers raakten in een vrije val die nog lang niet is gestopt. Duitsers haakten massaal af bij hun mainstream media. Veel Duitse kranten, waaronder het door Ulfkotte bekritiseerde Bild, maakten in 2014 en ’15 een verlies van honderden miljoenen euro’s en staan inmiddels op omvallen.

Het onderwerp van Ulfkotte’s kritiek, de media, deed zelf badinerend over Ulfkotte’s boek en in Nederland verzweeg men het gewoonweg. Ulfkotte zou ‘de zaak flink overdreven hebben’, was de communis opinio van de gekochte journalisten. Maar toen ook de Oekraïne-crisis, vluchtelingencrisis en het geweld van asielzoekers duidelijk maakten hoezeer hij gelijk heeft, draaide de stemming ook in de media. Der Spiegel begon als eerste bij te draaien. En ook verschillende Duitse topjournalisten hebben toegegeven dat de regering rechtstreeks bepaalt wat er in het nieuws komt en wat niet. Asielzoekergeweld en de kosten van de immigratiecrisis mochten niet in het nieuws komen. Een van deze topjournalisten is Gabriele Krone-Schmalz, met eveneens een besteller over de Oekraïnecrisis die wij volgende week in vertaling mogen uitbrengen.

Udolf maakte zelf ook nog een video waarin hij uit de doeken doet hoe hij benaderd werd en hoe dat allemaal werkte. Ook legt hij uit waarom hij uiteindelijk overstag ging en de waarheid over onze journalistiek aan het licht bracht.

Natuurlijk maakten de inlichtingendiensten er snel werk van de woorden van deze bekeerde journalist in diskrediet te brengen. Zo zou hij extreem rechtse gedachten hebben gehad en werden andere verdachtmakingen op hem los gelaten. Udolf zal het weinig meer uitmaken, hij heeft zijn plicht vervuld voor hij stierf en heeft de waarheid opgetekend voor het nageslacht! Waarvoor onze dank!

Maar ook in Nederland hebben wij  personen die het niet meer konden aan zien en uit de school klapten. Janneke Monshouwer en Cees Hameling zijn daar enkele bekende voorbeelden van.

Janneke Monshouwer

Werkte ruim 30 jaar voor de Nederlandse TV (op de redactie maar ook als journalist). Daarbij stond zij in nauw contact met alle verschillende afdelingen maar ook met overheidsinstellingen, beleidsmakers, wetenschappers, defensie en bijvoorbeeld directeuren van banken en bedrijven. Daarnaast is zij documentairemaakster en schrijfster.

Cees Hameling

Cees Hamelink is emeritus hoogleraar Internationale Communicatie aan de Universiteit van Amsterdam en emeritus hoogleraar Media, Religie en Cultuur aan de Vrije Universiteit. Professor Hamelink heeft zich op vele terreinen ingezet voor de mensenrechten. Ook was hij persoonlijk adviseur van de toenmalige Secretaris Generaal van de Verenigde Naties, Kofi Annan.

In de volgende video gaan deze twee in debat met Coen Vermeeren over het verraad van de journalistiek jegens het volk.

Arnold Karskens

Ook de veel geprezen Arnold Karskens is van zijn geloof gevallen en heeft de aanval geopend op de nieuwskanalen die het nieuws opzettelijk manipuleren en verdraaien. Op zijn nieuwe website The KarskensTimes houdt hij een zwartboek bij van onze journaals. Hier worden enkele voorbeelden van bewuste en opzettelijke manipulatie door de nieuwskanalen op een rijtje gezet waarmee de woorden van Udolf Ulfkotte en Janneke Monshouwer nog eens kracht bij gezet worden. Voor de mensen die het nog steeds niet willen geloven heeft Karkens zelf ook een boek uit gebracht met de titel, Journalist te koop, hoe corrupt zijn onze media. In dit boek interviewt hij maar liefst 21 journalisten uit binnen en buitenland. Allemaal hebben ze bezwaar over hoe het nieuws vandaag de dag tot stand komt. Goed werk van Arnold!

Ook zijn er programma’s zoals Zondag met Lubach waarbij ik wil aantekenen dat dit programma een gatekeeperfunctie heeft. Er worden rake dingen gesteld maar er gebeurt verder helemaal niets mee. Lubach maakt zichzelf schuldig aan nepnieuws, nota bene in een uitzending gewijd aan nepnieuws uit Rusland. Arjen laat het voorbeeld van de Nederlandse overheid voorbij komen die via minister Ollongren de Nederlandse samenleving op journaal waarschuwt tegen nepnieuws, ze hebben zelfs een hele website gevonden met nepnieuws maar willen deze niet prijsgeven omdat ze bang zijn dat mensen deze site uit nieuwsgierigheid gaan lezen. Afijn, volg het filmpje zelf even en laat het aan staan want kort na die melding speelt Arjen de gatekeeper. Met de eerdere voorbeelden heeft hij het publiek in een ja-stemming en dat gebruikt hij om het pedoverhaal dat hij daarna als voorbeeld gebruikt van echt nepnieuws, weg te zetten als nep nieuws. De redenatie van Arjen, ineens een stuk minder scherp dan normaal, alsof Clinton vanuit een kelder een pedohandel heeft, daar heeft ze toch helemaal geen tijd voor! Ja Arjen, daar heeft ze inderdaad geen tijd voor maar jij weet net zo goed als iedereen dat hoog geplaatste figuren dat werk nooit zelf zouden doen, dat de topmensen van een pedonetwerk nooit gepakt worden en als je jezelf een beetje beter verdiept had in deze kwestie zou je kunnen weten dat momenteel wereldwijd mensen opgepakt worden i.v.m. pedonetwerken, met name in de VS en de UK. Laat het dan uit je programma!

Wat Arjen wel meteen duidelijk maakt is dat de meest gevierde programma’s op het gebied van nieuws slecht onderzoek doen want ze konden de website maar niet vinden terwijl de redactie van Zondag met Lubach dat wel lukte, naar eigen zeggen met 3 minuutjes googelen!

Het is dus nog erger met ons nieuws gesteld dan wij al dachten.

Nep nieuws is echter heel makkelijk te achterhalen. Stel het journaal stelt een bepaalde kwestie maar leveren niet de bewijzen, dan spreek je van nepnieuws. Geen bewijs geeft namelijk te denken hoe iemand aan een stelling gekomen is nietwaar! Dat ons nieuws gemanipuleerd wordt is duidelijk, niet alleen de afgelopen jaren maar decennia lang wordt ons nieuws al gemanipuleerd. Hier schreven wij eerder al eens een uitgebreid artikel.

In 2015 schreven wij dat de oude media de controle aan het verliezen is, wij zijn nu twee jaar verder en het verval dat wij destijds aangaven is alleen nog maar gegroeid!

De grote vraag van mijn kant is nu. Kunnen wij dit als bevolking laten gebeuren? Hebben wij de verantwoordelijkheid deze mensen aan te pakken om ons nageslacht te beschermen? Is de Nederland BV zo corrupt dat dit op geen enkele wijze aangepakt wordt? Helaas ziet het er wel naar uit. Het enige dat mensen kunnen doen om dit breed kenbaar te maken is om dit soort artikelen te delen met al je contacten. Wil je nieuws, zoek het dan zelf! Dan kun je een eigen waardeoordeel eraan geven, je kunt zelf de bronnen toetsen en je kunt ook zelf naar fora gaan van andere landen om daar de mensen te vragen wat er werkelijk aan de hand is. Daar hebben wij tenslotte het internet voor, voor communicatie, gebruik dit dan ook!

Net een bijzonder artikeltje gelezen waarin duidelijk gemaakt wordt dat de CIA bij alle grotere kranten over de hele wereld een poppetje heeft zitten.

http://failedevolution.blogspot.nl/2018/01/cia-had-agent-at-newspaper-in-every.html