Wandelend in de behaaglijke voorjaarszon in het Anne Frankplantsoen kan ik heerlijk genieten van de rust om heel eventjes te ontsnappen aan de arena van het alledaagse bizarre wereldcircus. Ik zet mezelf daar op een bankje en sluit mijn ogen. Even later word ik opgeschrikt het lawaai van spelende kinderen die hun schooltassen hebben verruild voor speelgoedgeweren, vliegtuigjes en andere oorlogszuchtige speelattributen. Het is kennelijk gedaan met de rust!

Het is niet alleen het ‘Russische’ staatscircus dat hier in het park lijkt neergestreken want er zijn meerdere spelers uit andere landen samengekomen in dit Anne Frankplantsoen voor een ‘kindermatinee’. Ik zit eerste rang dus ik besluit mijn ogen maar eens goed de kost te geven. Ze spelen onvolwassen, maar heel behendig een politiek spelletje.

Ik zie de Amerikaanse George Jr. (Sjors) en Barrack -die voor Sjimmie gaat spelen- samen een strategisch plan uitwisselen en terwijl Sjors ongeïnteresseerd zijn golfballetjes zit te tellen, is Obama’s blik gericht op Vladimir die op enige afstand probeert zijn gasbel nog wat extra op te blazen.      

De kleine Vladimir speelt daarachter verstoppertje en geeft rugdekking aan de met klokken getooide Edward die zich heeft weten te verschansen achter een groot schild om ze daar te gaan luiden voor de muzikale opluistering.

Barrack heeft het inmiddels opgegeven om Edward achter dat grote schild vandaan te lokken en hij is een stukje verderop op een berg gaan zitten waar hij ondertussen met zijn I-phone speelt. Zittend bovenop die bilderberg probeert hij Vladimir over te halen om oorlogje te spelen. Het contact met Vladimir lijkt alleen niet meer tot stand te komen want die heeft hem inmiddels geblokkeerd op whatsapp. Dan gaat hij maar even spelen met de onbemande vliegtuigjes die hij dreigend boven het speelterrein laat cirkelen.

Ivootje zit ondertussen met Pinocchio te spelen bovenop een doofpot en probeert met man en macht die deksel erop te houden, want Joris doet namelijk ook mee met verstoppertje spelen. En die mag echt niet ontdekt worden. Ivo weet dat er ook een schooltas met een flink aantal geschiedenisboekjes in die pot zit die beter niet gelezen kunnen worden. Want het zou weleens kunnen dat Joris in zijn enthousiasme die boeken mee naar buiten neemt. En dan als een duveltje uit het doosje springt en roept: Tadaa! Kijk, er is nog meer verstopt’. Henkie is inmiddels al huilend naar huis gegaan, want die werd eerder al de kamer uitgestuurd omdat hij voorgoed buiten mocht gaan spelen, maar ook daar is hij nu niet meer welkom. Hij huilt omdat zijn vriendje Fred de Brouwer tijdens het doorgronden van het wijde Panorama-uitzicht overreden is door een auto en er was niemand die doktertje speelde en hem hielp om zijn leven te redden.

Sjors Jr. heeft inmiddels via de rebellenclub een paar geschiedenisboeken gekregen van zijn vader Senior, omdat hij eindelijk het rijtje voormalige presidenten eens uit zijn hoofd moest leren maar hij rijdt inmiddels zwaaiend voorbij in zijn Lincoln en roept hangend uit het opengedraaide raampje heel trots dat hij eindelijk weet wie ‘Lincoln is’. Hij gaat volledig zijn eigen koers, want hij heeft geen zin meer in oorlogje spelen. Want dat heeft hij immers vroeger al veel te lang met zijn pa gespeeld in Irak en daarna heeft hij het zelf nog eens geprobeerd met zijn vriendjes.

Aan de voet van de bilderberg wordt intussen het monopoly-spel gespeeld door een aantal bekende circuskinderen in schapenkostuum. Het ziet er wel wollig uit, maar ik zie daar de wolven Soros samen mit ‘Den Angela’ en Marc strategisch alle straatjes opkopen en voorzien van hotels. Een groot aantal schapen heeft de kaartjes omgedraaid liggen met torenhoge hypotheken kijkt teleurgesteld toe hoe hen alles wordt afgenomen en hoe zij tot armlastige verliezers worden.

Ondertussen is er een vliegtuigje zoek want dat is inmiddels gemarkeerd door dat grote ‘rot schild’ van Vladimir. Wel vliegen er nu een paar onbemande vliegtuigjes laag over en die leggen in één keer een paar gebouwen om, gevolgd door een aantal bankiertjes die zojuist het laatste huis en de hotels van de Kalverstraat hebben ingenomen. Alle bankbiljetten vliegen in de rondte.

De gasbel van Vladimir staat op ontploffen. Er valt een grote stilte. De aarde schokt en trilt. Even was ik getuige van dit politieke kindercircus. Ik ga naar huis. Operatie ‘End Game’ is geslaagd!

©Irma Schiffers 2014