Ziezo, vandaag is de intocht van Sinterklaas en zijn Zwarte Pieten weer een feit. Massa's kinderen langs de kade in Groningen. Pepernoten, mandarijntjes, chocoladeletters en een wortel voor in je schoen. Wat een feest! Los van de achtergrond van deze Goedheiligman en zijn knechten, is er een totaal andere benadering mogelijk die weer los staat van wat in Nederland als acceptabel vinden en de afspraken die we met elkaar maken in het hier en nu.
De hele Sinterklaas-discussie, met name de rol van de Zwarte Piet, kan teruggevoerd worden naar één simpel gegeven: hoe laat ik mijn omgeving mijn welzijn beïnvloeden?
Zijn er personen of gebeurtenissen die mij ergens persoonlijk bij betrekken in het hier en nu?
Moet of kan ik er nu iets mee?
Of vind ik er gewoon wat van?
Wanneer je jezelf die vragen stelt, zodra iets jou irriteert, kun je meer afstand nemen van je persoonlijke betrokkenheid in de gebeurtenis. Veel zaken waar we ons aan ergeren zijn er enkel en alleen om ons te triggeren en er over na te denken. Een boodschap die ons aangereikt wordt. Waarom zou het Sinterklaasfeest nu ineens mensen kwetsen?
Laat ik het anders stellen. Waarom leggen we nu massaal de focus op alles wat moreel niet meer kan? Corruptie, slavernij, liegen en bedriegen. We vechten wat af met z'n allen, toch? Kijk eens naar de achterkant van alle verschijnselen: We worden wakker! Alle zaken die ons nu opvallen zijn er niet alleen om te bestrijden. Als we in de vechthouding schieten, hebben we er weer niks van geleerd. Gewoon kijken naar de situatie en zeggen "o ja, zo doen we het niet meer vanaf nu." Niks verbieden, niks afstraffen of afschaffen, want voor je het weer laten we ons wederom meeslepen in ingewikkelde conflicten. En om wat? Gaan we met z'n allen een ander kunnen veranderen? Nee.
Daar zit 'm de kneep. We kunnen met de beste wil van de wereld een ander niet veranderen. Hooguit het zelf anders doen. Sinterklaas staat volgens enkelen symbool voor slavernij en dat viert Nederland uitbundig. Je kan ook zeggen dat er een feest gevierd wordt door mensen die allang de oorsprong van die kerel met z'n mijter en z'n Moorse bijrijder zijn vergeten. Wat er over blijft is snoepen, een leuk (sprookjes)verhaal en kadootjes. Iedereen blij.
Wanneer we kijken naar de geschiedenis, zijn er een heleboel voorvallen die het daglicht niet kunnen verdragen. Dat komt nu allemaal naar buiten, alles komt aan het licht, hoe schokkend ook. In mijn artikel over "hoe gezond is ziek zijn?" heb ik uitgelegd hoe we zelf verantwoordelijkheid kunnen nemen voor hoe we zelf in ons vel zitten. Op dit moment is de tijd aangebroken om oude pijn te laten helen. Daarom wordt ons alle oude pijnlijke stukken aangeobden. Daarom komt alle ellende nu aan het licht. Daarom behoren we nu te verwerken wat we eeuwen lang onder de Mantel der Liefde hebben willen verstoppen. Klaar ermee! Kijk er naar, accepteer dat het geschiedenis is en laat het helen. Tijd om vooruit te gaan zonder slavernij, zonder corruptie en misbruik. Het zijn levenslessen die juist nu in de grote bewustwordingsperiode opnieuw aangereikt worden. Niet om ze te doorleven, maar om ze te zien en afscheid te nemen van oud zeer wat ons niet meer dient. Laten we niet weer in de fout vervallen om iedereen (behalve onszelf) te willen veranderen, want zo werkt het niet en zo heeft het ook nooit gewerkt.
Maar goed, dat is mijn inzicht vandaag en dat wilde dit even delen. Neem het aan voor wat het waard is en of je je er in kan vinden. Denk er eens over na en wellicht kunnen we in Nederland gewoon weer een fijn en onbeschadigd Sinterklaasfeest vieren!
Het staat mensen vrij op te komen voor hun gevoelens, altijd. Wat ik met dit artikel wil belichten, is de oorzaak waarom we nu ineens inzien dat het Sinterklaasfeest mensen kan kwetsen. Ongeacht of het inderdaad uit slavernij afkomstig is of niet. Erkenning van gevoelens is niet zozeer een kwestie van erkenning door anderen. Waarom zou je erkenning van een ander nodig hebben als je die erkenning niet in jezelf vindt? Dit feest maakt heel wat los. Ik vind het wel symbolisch worden voor alles wat ons in dualiteit verbindt. En ja, ik snap wat je zegt, dat je als blank persoon niet aangezien wil worden voor racist. Ik heb ook dat stukje gelaten waar het thuishoort: bij diegene die oordeelt over mij. Niet het oordeel wat ik over mezelf heb. Het is de bedoeling dat we al die oude stukken leren (door)zien, niet meer (door)leven. Ieder inzicht helpt ons weer verder om alle oude stukken op te ruimen. Zo ook dit verhaal. En of we er iets voor in de plaats moeten hebben? Voor mij hoeft het niet zo nodig :)
laat je dan ook iedereen de tijd nemen die hij/zij nodig heeft. Stop je dan ook met castreren van mensen?
Waarom zou het sinterklaasfeest opeens mensen kwetsen, is een voorbeeld van een castratie. Wellicht voelden een aantal mensen zich altijd al gekwetst door die malle zwarte Pieten. Was er geen ruimte om dit te tonen, moesten mensen buiten Nederland er zich tegen aan bemoeien. Laten we dat eens omdraaien. Niet omdat ze vast zaten in oude pijnen, maar omdat ze pijnen los gelaten hebben.
Ik voor mijn kant ben inderdaad dankbaar dat dit zwarte Piet thema naar boven kwam; nu word ik door net die mensen die ik nodig heb om in dit stuk geheeld te worden oprecht geloofd. Niet geloofd in dat zwarte Piet een vorm van racisme is, daar gaat mijn kwestie niet over. Ik word geloofd in al wat mij vanaf eind jaren zestig overkwam, in dit leven dus. Inderdaad in dit leven. Hoe moet een blank mens voor wie iedereen oprecht gelijk is, ook weten dat in de ogen van wederom een niet blank mens racisme in de ogen van racisten te lezen is, hoe mild het racisme eventueel ook mag zijn?
Hoe moet een blank iemand weten hoe het voelt om met zulke ogen bekeken te worden?
Hoe vaak ik gehoord heb dat het niet kan kloppen wat ik zag, voelde en hoorde? Hoe verdraaid voelde ik me hier door. Hoe ziek ben ik geworden door dat mijn zuivere gevoelens niet erkend werden. En als laatste hoe moest/moet ik vechten om mijn eigen integriteit weer terug te krijgen; dat wat ik voel was juist/is juist. Dat wat ik voel daar mag ik uiting aan geven met alle gevoelens die dit in me oproept. Voordat weer iemand komt met een dooddoener; de toon maakt de muziek (reactie van iemand maar niet van Jezus waar ik vragen aan stelde). Dat weet ik zelf; boos, bang, bedroefd ben en was ik in mijn eigen tijd en in mijn eigen vier muren, daarna kwam dan pas blij in alle nuances die blij kan hebben. Het is nooit en te nimmer anders om; blij komt niet als eerste.
Om inderdaad als geheel(d) mens verder te mogen leven. Geheeld, maar wel wakker. Door mensen geholpen die met eigen ogen mochten zien en erkennen dat alles mag zijn omdat alles er is. Alle emoties dus en de emoties die dit weer oproept.
Beste Lilian; mensen die wakker zijn vechten niet tegen; corruptie of niet werkelijk tegen zwarte Piet en en en en.....maar tegen de verdraaiing. Mensen die het zwarte Pieten thema op tafel brengen zijn dappere mensen, het gaat niet over dat deze mensen denken dat alle mensen die sint vieren racisten zij. Het gaat over erkenning van alle gevoelens die er zijn, het gaat over dat een mens zich mag uiten en niet weggehoond wordt.
Iemand die zijn eigen donkere kanten heeft gezien, die geheeld werd door een zwaar gevecht met zichzelf in zichzelf, vecht louter nog om niet weer in de verdraaiing door manipulatie van anderen te moeten. Vecht om behoud van integriteit.
Geen enkel andere laat ik ooit nog toe mij in mijn gevoelens te castreren. Goed dat mensen nu eindelijk durven op te komen tegen dat malle oude- tijd- kinder- feest met die malle zwarte Piet. Denk dat het tijd wordt om er een nieuw- tijd- kinder- feest van te maken. Daar worden in het Westen toch zoveel van geboren van die leuke nieuwe tijdskinderen.
Wellicht kunnen deze Indigo, Nieuwe Tijd, Sterrenzaad, Engelkind kinderen een helpende hand bieden, hoe samenleven gaat?
Groet Diana
Ik heb Lilian je e-mail adres doorgestuurd
@Nexus,
Wil je Lilian mijn e-mailadres geven. Geloof niet in toevalligheden, maar de code zegt mij genoeg...
hey Marc, ja ook het binnenste ik heeft last van oud zeer. Wat die VN-dame bedoelde met haar opmerking over slavernij is tegenwoordig niet van toepassing. Mensen worden niet meer gebruikt als slaven zoals in de tijd die zij bedoelde. Dat het feest er naar refereert, is haar beleving vanuit haar gezichtspunt met haar eigen herinneringen. Waarschijnlijk zit er bij haar nog veel oud zeer op dat gebied en richt ze haar pijn d.m.v. kritiek naar het Sinterklaasfeest. Helaas kunnen we met heel Nederland en alle wil van de wereld haar pijn op dat oude zeer niet oplossen. Zelfs als we Zwarte Piet helemaal uit het verhaal zouden halen. Snap je? Dat is de kern van mijn verhaal :).
ps. grappig dat de code om te versturen luidt: pyn86
Dat mensen kinderen uitsluiten is vreselijk, om welke reden dan ook.
Pietje, de achtergrond van tradities en feesten is altijd stof tot discussie. De een legt het zus uit en de ander zo. Daarom geef ik in mijn artikel ook aan dat het niet gaat om wat een ander vindt. We kunnen ons ergeren aan tradities van anderen, maar wat zegt het over onszelf? Worden we een spiegel voorgehouden?
Persoonlijk heb ik mijn kinderen datzelfde verhaal verteld (Sinterklaas is een Turk :P), met de aanvulling dat we dit feest nog steeds vieren en daarom elkaar kadootjes geven. Ze waren niet ontgoocheld dat Sinterklaas niet "echt" was, want ze wisten nu dat hij wel degelijk echt heeft bestaan. Ligt ook aan de zwaarte van de discipline die je als ouder een Sinterklaasfeest mee wil geven. Sommigen gebruiken Sint als excuus om kinderen te dreigen en te dwingen (dan krijg je geen kadootje, of moet je in de zak en mee naar Spanje). Dat vind ik echt fout.
Woorden als "ook al ben ik zwart als roet, ik meen het toch goed" heeft wel suggestief tintje.............
"Blijven we oud zeer bestrijden of laten we het los?" Dacht dat het over het "binnenste ik" ging...
Sint Maarten valt nogal mee. De kinderen lopen met een zelfgemaakte lampion langs de deur en zingen een liedje, als dank krijgen ze dan een snoepje of fruit, het is een onderdeel van de vreugdevuren en de optocht met St. Maarten voorop. Hier in Zaandam is het een feest waar kinderen naartoe leven, de voorpret van het maken van de lampion en het instuderen van de liedjes. Omdt de kinderen veel deuren langsgaan is een eenvoudig snoepje genoeg, aan het einde van de tocht hebben ze dan voldoende.
Wat ik wel weer ergerlijk vind is dat een mevrouw in A'dam weigerde Marokkaanse kindjes een snoepje te geven omdat het een Christelijk feest is.
Ben ik helemaal met je eens, Marga. Kerst zit ik ook al tegenaan te hikken, omdat we dan zonodig niet alleen mogen zijn. Het voelt dan des te vreselijker om die dagen alleen door te brengen, omdat het niet "hoort". En het geforceerde consumptiegedrag (lees kadootjes) hoort bij alles wat er maar te vieren valt: Sint, Kerst, Pasen, Valentijn, Halloween, Carnaval, alles. Ik wist niet wat ik zag toen er twee weken geleden reclame werd gemaakt voor uitdeel-snoep om Sint Maarten te vieren! Die consumptiewaanzin en het voorliegen mag van mij ook verdwijnen.
Natuurlijk geniet je van die kindergezichtjes, maar geldt dat voor ALLE kindjes ??? wat met de kindjes waarvan de ouders niet mee kunnen doen met die gekte ?
Zo maar wat bedenkingen van mijn kant.............
Misschien moeten we naar een maatschappij waarin elke dag een feestdag is waarin weer ruimte en tijd is om met aandacht en liefde met je kinderen om te gaan.Een nieuwe generatie die niet verslaafd wordt gemaakt aan materiële dingen...............
Ik ben met dit soort dagen het liefst weg, weg van de consumptiedrift en hitserigheid in de winkels...........voor mijn gevoel is de maand december een maand van opgeklopte/gemaakte gezelligheid.
RSS lijst met reacties op dit artikel