cellenVoor veel mensen omvat het leven alles wat om hen heen gebeurt en hoe ze daar op reageren. En hoe anderen dan weer op hun reacties antwoorden. Dat noemen ze realiteit. Dat er naast die ‘relatieve‘ realiteit nog een werkelijkheid bestaat, dat ontgaat de meeste mensen nog. Want die werkelijkheid is de innerlijke wereld die zich ook via onze cellen uitdrukt. Maar wie verdiept zich daar nu graag in, als het ook makkelijker kan?

 

Meestal worden de innerlijke processen verdrongen, want wie wil zich nu met zijn eigen angsten, onzekerheden, woede, haat, onverdraagzaamheid, jaloezie of andere emoties confronteren?

 

Wie wil echt verder groeien, terwijl het zo comfortabel is te blijven zoals men is? Blijven zoals men is geeft immers zekerheid is dan de gedachte.

 

Dat aan die ‘zekerheid’ constant gevreten wordt door juist die verdrongen innerlijke processen en emoties die steeds luider om ‘aandacht’ schreeuwen, wordt nauwelijks opgemerkt omdat ook dit, zoals zoveel tevoren, in de hoek wordt gedrukt.

 

Veel mensen worden woedend bij het zien van ‘onrecht’. Ze ‘haten’ oneerlijkheid , zijn teleurgesteld als anderen niet aan hun verwachtingen voldoen, worden makkelijk jaloers of storten in als ze worden verlaten.

 

De reacties zijn dan meestal: “Ja, het was ‘gerechtvaardigde’ woede want zo’n onrecht zou niet mogen bestaan. Logisch, dat ik teleurgesteld ben als een ander zijn beloftes niet nakomt of dat ik jaloers wordt als mijn partner met anderen flirt en dat ik in elkaar stort als ik verlaten wordt door iemand die me eeuwige trouw heeft gezworen ...”

 

Dat is wat de realiteit voor deze mensen uitmaakt. Maar hoe ziet hun werkelijkheid eruit?

 

Zijn we haatdragend, oneerlijk, vol verwachtingen, jaloers en plakkerig aan iets of iemand gehecht, dan trekken we mensen aan die juist de rol spelen die onze angst, onzekerheid, woede, haat, onverdraagzaamheid, jaloezie en dergelijke zichtbaar maken. Ze drukken ons door hun gedrag met onze neus op de door ons verdrongen energieën, die nu naar buiten komen en zichtbaar worden.

 

Die emoties worden niet door anderen in ons verwekt, die angsten en andere emoties waren er al en hebben we zelf gefabriceerd. Onze ziel heeft maar één objectief en dat is verder groeien. Wordt die groei geblokkeerd dan staat ook de ziel als het ware stil. Verdringen we onze innerlijke processen, dan organiseert onze ziel die ontmoetingen die deze emoties zicht- en voelbaar maken, zodat we er iets aan kunnen doen en daardoor eindelijk in beweging komen.

 

Maar wie is er werkelijk in geïnteresseerd er iets aan te doen? Onze heftige reacties waren immers volledig gerechtvaardigd, wordt dan gedacht. Daarom houdt onze ziel nog een ander middel achter de hand om ons zo nodig in beweging te brengen. Want ons bewustzijn is behalve in de buitenwereld dan ook sterk in het fysieke lichaam geprojecteerd. En daar maakt de ziel handig gebruik van. Als we langdurig weigeren ons met onze innerlijke processen bezig te houden, dan zegt de ziel via het lichaam : ”Ik heb geen zin meer om zo met het leven om te springen, ik ben het zat” en drukt haar ongenoegen in het fysieke lichaam als pijn of in andere ongemakken uit.

 

Nu heb ik door mijn healingwerk op celniveau het een en ander op dat vlak kunnen gadeslaan en vaststellen. Bijvoorbeeld dat de ziel ook in elke cel ‘woont’. Ik heb begrepen dat tussen ziel en cellen een levendige communicatie bestaat en ook hoe de cellen werken en hoe we die werking in positieve zin kunnen veranderen.

 

Welke cellen reageren het best op de impulsen van de ziel? Dat is niet moeilijk te raden. Ja, natuurlijk de hartcellen, omdat de ziel in het hart verankerd is. De hartcellen fungeren ook als ‘gevoelscentrum’. We kennen allemaal de fysieke werking van deze cellen, maar ze voeren ook andere taken uit, ze reinigen het hart, werken via de ademhaling, via het voelen en via de emoties. Zo trachten de hartcellen een mens weer in een positieve richting te bewegen.

 

Maar ook andere orgaanstructuren zijn van grote betekenis. Welke emoties zijn nu met welke organen verbonden? Bij de lever zien we bijvoorbeeld dat ze veel met ‘vechten’ te doen hebben, het vechten tegen toestanden in de buitenwereld. Maar ook als we ons onder druk gezet voelen, als we in onzekerheid verkeren, als we be- of veroordeeld worden, dan reageren meestal de levercellen.

 

Gaat het om angst of onzekerheid dat we onze eigen weg niet kunnen gaan, dan reageren de cellen van de maag en alvleesklier. Bij seksuele problemen gaan we best met de cellen van de blaas aan het werk, maar in feite reageren alle organen in het lagere buikgedeelte op deze problemen..

 

De fysieke functie van de maag is de opname en verwerking van voedsel. Maar op emotioneel vlak gaat het hier om begrip, acceptatie en rust. Hoe rustiger ik word, hoe beter de darm haar werk kan doen. Hoe minder ik in het leven accepteer hoe moeilijker de darm het voedsel kan verwerken.Logisch, toch?

 

Bij de schildklier gaat het meestal om communicatie. Dat omvat niet enkel het spreken, maar ook het opnemen van energieën, van reacties van buiten. Zo hebben alle celstructuren ook emotionele delen. Over het algemeen begrijpen de mensen enkel de fysieke taken van de organen maar om optimaal te kunnen leven is het begrijpen van de emotionele functies ook essentieel.

 

De mens voelt over het algemeen het best met zijn lichaam en neemt dan daar ook het makkelijkst de impulsen van de ziel waar en probeert die via bepaalde celstructuren te verwerken. Wordt het ooit teveel dan staakt een systeem haar werk, niet alleen emotioneel gezien, maar ook op lichamelijk vlak. Daarom vragen we ons best steeds af met welke emoties een bepaald orgaan dat niet meer goed functioneert verbonden is. Natuurlijk moeten we aan beide kanten werken, aan de fysieke en emotionele zijde van het verhaal.

 

Natuurlijk kunnen we ook verder onze ogen sluiten voor onze werkelijkheid en vanuit onze ‘realiteit’ steeds naar een arts rennen om de pijn weg te laten nemen. Gelukkig hebben we de keuze om nog een tijd in die 'realiteit' te blijven tot we daar dan definitief genoeg ervaringen hebben verzameld of we kunnen ook nu voor de werkelijkheid kiezen en zelf verantwoordelijkheid nemen om ook daadwerkelijk aan de slag te gaan.

 

http://www.elias-medium.info/NL/

 

Voor mensen die willen leren hoe ze zelf hun cellen kunnen genezen biedt ik eind oktober een workshop aan:

 

http://www.elias-medium.info/NL/2013-08-16-08-22-32/blog/50-herfst-seminar-celwerk