18 mei 2012

Chemtrails zijn een fenomeen dat stilaan algemeen gekend raakt, ook al wordt het voorlopig de politiek, de media, de wetenschap en de massa doorgaans niet als ernstig genomen. Men kan, wil, durft het niet geloven dat vliegtuigen wereldwijd zware metalen, chemische ingrediënten en virologische substanties in onze atmosfeer sproeien ook al gebeurt het letterlijk 'open en bloot' boven onze hoofden.

Een van de meest gehoorde tegenwerpingen is : " Waarom zou men zoiets doen ? " .

Deze vraag is niet eenvoudig te beantwoorden : er zitten duidelijke meerdere agenda's achter dit wereldwijd georchestreerd project, maar één van de meest aanvaarde bedoelingen is deze van klimaatbeïnvloeding. Op deze manier zou men het binnenkomend zonnelicht willen filteren , daardoor het broeikaseffect minderen en uiteindelijk de global warming onder controle krijgen.

Het hele fenomeen van global warming is volgens ons een hoax en dus een vals voorwendsel om het klimaat te gaan controleren en bepalen. Maar men spreekt er openlijk over in politieke en wetenschappelijke kringen. Ook de grote multinationals zijn bijzonder geëinteresseerd en actief. Hetzelfde kan gezegd worden van het machtige en invloedrijke militair-indurstriële complex.

Geoengineering is dus een realiteit, maar ook een dekmantel waarachter andere, nog meer verontrustende strategieën schuilgaan. Dit artikel licht enkele sluiers op en introduceert ons in een voor de meesten onder ons onbekende wereld van morgellons, nanotechnologie en mindcontrol.

Ik tracht de essentie in een notendop samen te vatten.

Uitgangspunt is de morgellons-ziekte, die zich onder andere kenmerkt doordat er vreemde vezels uit het lichaam van het slachtoffer komen, die blijken absoluut niet in de natuur te bestaan en die dezelfde zijn als men aantreft in de neerslag van chemtrails. Ze zijn zeer klein en situeren zich in het kader van de nanotechnologie, waarbij men werkt met afmetingen van één miljardste van een meter en met meer en meer toepassingen in geneeskunde, chemie, voeding, computers, milieu e.d. . Maar dit is ook het speelveld geworden van de legers der grootmachten, die hiervoor uitermate gespecialiseerde laboratoria hebben.

Deze kunstmatige nano-partikels dringen via de huid, de longen of het voedsel bij de mens binnen en beginnen zich,gebruik makend van de bio-elektrische energie van het lichaam,te ontwikkelen tot draden, vezels, sensoren, antennes en andere lugubere configuraties zoals insectachtige robotjes. Dit proces gebeurt heel gecoördineerd, wordt van buitenaf aangestuurd ( via elektromagnetische frequenties) en is mogelijk door het feit dat door het jarenlang sproeien van chemtrails en vooral aluminium onze lucht, water en aarde heel alkalisch geworden zijn, dat betekent : heel geleidend voor allerlei straling..

De mainstream wetenschap blijft tot op heden het morgellons-fenomeen afdoen als 'delusional parasitosis', een ingebeelde ziekte dus ... Per dag zouden er echter wereldwijd 1.000 nieuwe slachtoffers bijkomen ... Zouden dat allemaal psychiatrische gevallen zijn ? En wat dan met de vele toxicologische onderzoeksresultaten van universitaire laboratoria ?

Deze mini-vezeltjes dringen ook door tot in de hersenen en vormen ook daar piepkleine zender-ontvangertjes. Hier betreden we het domein van de psychotronische technologie, waar de militaire instanties van de supermachten al decennia lang heel intensief mee bezig zijn. Het gaat hier dus over mind control : gedachten, gevoelens en intenties registreren én beïnvloeden. Om dit te kunnen verwezenlijken heeft men op de grond een netwerk van sensoren nodig, die fungeren als zend- en ontvangsttoestellen en die de gegevens via satellieten of UAV's ( Unmanned Aerial Vehicles = drones ) doorseinen naar supercomputers .

Eén type van sensoren zijn de bio-implantaten of microchips, waarmee al lang geëxperimenteerd wordt ( cfr. de 'Manchurian Candidate' !) bij militairen, gevangenen of andere geselecteerde personen die dit zonder hun medeweten in hun lichaam krijgen, bv. tijdens een operatie. Dit wordt vooral gebruikt om mensen op individuele basis te 'bewerken'. Men spreekt in dat verband over Targeted Individuals ( TI's) waarover later in een ander artikel meer.

Maar nu is er dus een variante ontwikkeld : artificieel in een labo ontwikkelde vezels, die dunner zijn dan een menselijk haar , die op grote schaal via chemtrails verspreid worden en die zich ontwikkelen in het lichaam tot microsensoren.

Om grotere populaties en gebieden te bewerken maakt men gebruik van plasma-spiegels. Via installaties als HAARP ( zie hierover deze video ) kan men inderdaad uitgestrekte delen van de atmosfeer bewerken ( wat alweer mogelijk is door de hoge concentratie van het geleidend aluminium van de chemtrails ) en op die manier allerlei elektromagnetische wapens en mindcontrol-toepassingen gebruiken, gericht op grote bevolkingsgroepen.

We beseffen : wat hier beschreven wordt lijkt een heel hoog Frankenstein- en science fiction-gehalte te hebben maar alles wat hier aan bod komt is bijzonder goed gedocumenteerd en kan dus onmogelijk afgedaan worden als complottheorie. De kritische lezer van dit artikel verwijzen we graag naar de uitgebreide lijst van het bronnenmateriaal onderaan het artikel, dat wij u uitnodigen te lezen.

Onthou vooral deze twee inzichten :

• Chemtrails hebben door het massaal sproeien van vooral aluminium onze aardse biotoop structureel veranderd en vooral uitermate geleidend gemaakt voor allerlei straling
• Chemtrails worden gebruikt ter verspreiding en ter ontwikkeling van nano-partikels in het menselijk lichaam tot microsensoren, waardoor allerlei beïnvloeding op individueel vlak maar ook globale schaal mogelijk is

In volgende artikels zullen we nog verder ingaan op andere verwante aspecten.

Hoogachtend,


Peter Vereecke

Pentagon[i] versus Verenigde Staten: Chemtrails[ii] – Morgellons – Nanotechnologie (vervolg) ( http://www.conspiracyplanet.com/channel.cfm?channelid=63&contentid=5309&page=2 )

Dit is een vertaling ons bezorgd door Frank Bleeker ( voor de intimi : hij is echtgenoot en supporter van Anneke, die we kennen als de bezige bij achter http://www.verontrustemoeders.nl/ en http://www.gezondverstandavonden.nl/ ).


 

Door Carolyn Williams Palit

De schrijvers Izakovic Rolando[iii], Amy Worthington[iv] en Scott Gilbert[v] hebben het bewijsmateriaal tot in detail onderzocht. Hoewel het duidelijk is dat ons weer wordt gemanipuleerd door deze sproeioperaties en andere atmosferische militaire toepassingen ophanden zijn, zou de controle over het weer, ondanks dat dit een slechte zaak is, misschien miniem zijn in vergelijking met wat ik ga bespreken. En… het idee dat het sproeien een manier is om de opwarming van de aarde tegen te gaan, lijkt een ‘goeie ouwe’ dekmantel.

Lydia MancinI[vi] heeft een aantal verstandsveranderende aspecten van de chemtrails onderzocht, maar ik denk dat ik een van de laatste stukjes van de chemtrail puzzel gevonden heb: de Luchtmacht heeft onderzocht hoe het sensortjes op nano-niveau in de voedselvoorziening, de watervoorziening en de lucht die de burgers inademen kon krijgen, om op die manier die sensortjes in het lichaam van de mensen te laten opnemen. Lees door om alle verbanden te zien.

 

Chemtrail activisten hebben bewijsmateriaal verzameld waaruit blijkt dat chemtrail sproeimateriaal niet alleen ziektekiemen[vii] bevat maar ook geleidende metalen, bloedcellen[viii], koolstofpoeder, kalmerende middelen, nano deeltjes, kristallijne substanties, aluminiumdeeltjes, bariumpoeder en een soort polyethyleen-siliconen vezeltjes[ix].

Onlangs hebben Dr. Hildegarde Staninger[x], een industrieel toxicoloog en Dr. Mike Castle[xi], een polyethyleen expert en chemtrail activist, de koppen bij elkaar gestoken om te bepalen of de nano-vezels die bij mensen met de vezelziekte Morgellons uit de huid groeien en de nano-vezels uit chemtrails een onderlinge relatie hebben.

Bij mensen met Morgellons groeien verschillende kleuren nano-vezeltjes uit niet-genezende zweren op hun lichaam. Chemtrail fall-out kent soortgelijke veelkleurige vezeltjes die heel veel lijken op de Morgellons vezels. Die vezeltjes zitten op je en bevinden zich in je huis. Je kunt ze ontdekken met behulp van een fluorescerende lamp, de zogenaamde blacklight lamp. Ultraviolet licht doet hen opgloeien. Gebruik ook een vergrootglas.

Een aantal vezels en weefselmonsters die van Morgellons slachtoffers werden verzameld en monsters van chemtrail vezels werden naar de beste laboratoria in het land gezonden: AMDL Inc., ACS Inc., MIT en Lambda Solutions Inc.. Castle en Staninger vroegen deze laboratoria om de vezels te identificeren. Het antwoord dat terugkwam, is verbijsterend[xii] en werd tot in detail besproken in “Rense Morgellons Radio Uitzendingen, aflevering 7 and aflevering 11.”[xiii] Dr. Staninger heeft verder bepaald dat vezels uit een chemtrail in Texas overeenkomsten tonen met chemtrail vezels uit Italië.[xiv]

De chemtrail vezels zijn een soort ‘kleuter-’ ‘pre-Morgellons’ vezels. De Morgellons vezels zijn meer ontwikkeld, maar de vezels zijn verwant aan de soort nanotechnologie dat nanodraden assembleert. Van online radiopresentator en winnaar van de Peabody onderscheiding, Jeff Rense, leren we dat:

Een overdraagbare (door nanotechnologie geactiveerde?) invasie van menselijke weefsels in de vorm van zelfassemblerende, zelfreplicerende zichtbare buisjes, vezeltjes, gekleurde draadjes, rijtjes met wat lijkt op sensortjes of ‘antennes’ en andere zichtbare configuraties waarvan sommigen mogelijk genetisch veranderd en gesplitst DNA/RNA zou kunnen bevatten. Deze (nano-geactiveerde) ‘machines’ gedijen in alkalische ph omstandigheden en gebruiken bio-elektrische energie uit het lichaam, zijnde mineralen en andere nog onbekende elementen als krachtbron.

Denk nog eens aan deze steekwoorden: ‘zelfreplicerend, sensors, alkalisch, mineralen en bio-elektrische energie.’ Maar de Rense definitie van Morgellons omvat meer:

Er is enig bewijs dat suggereert dat deze kleine machines hun eigen interne ‘batterijen’ bevatten. Ook wordt ervan gedacht dat zij mogelijk ook in staat zijn om specifiek afgestemde microgolven, elektromagnetische frequenties, en Extreem Lage Frequentie signalen en informatie te ontvangen…

Er wordt door bijna alle getroffenen gemeld dat Morgellons nanomachines een soort ‘korfgevoel’ of ‘groepsintelligentie’[xv] lijken te hebben.

Kunnen de nano-vezels in chemtrails uit elkaar vallen en nanodeeltjes worden? Dr. Staninger is geneigd te denken van wel[xvi]. Nanodeeltjes kunnen de bloedbarrières in de longen passeren, de bloedstroom binnengaan en naar de hersenen reizen, of naar andere delen van het lichaam. In het online tijschrift ‘Nature’ zegt Jim Giles hierover:

Nanodeeltjes – kleine klompjes materie die eens gebruikt kunnen worden om snellere computercircuits te bouwen en methoden om medicijnen sneller te brengen op de plaatsen waar zij nodig zijn – kunnen, volgens Amerikaanse onderzoekers, naar de hersenen reizen nadat zij ingeademd zijn[xvii].

Dr. Staninger denkt dat deze nanodeeltjes in staat zijn om zich op te bouwen in volgroeide nanodraden wanneer zij eenmaal in de hersenen of in andere organen aanwezig zijn[xviii]. Ze zegt dat wij deze nanotechnologie opeten; het is in ons voedsel – de planten en dieren. Ze zegt dat het DNA van ziektekiemen of sommige andere cellen namaakt waarmee het in ons lichaam in contact is, Het maakt meer ziektekiemen, meer kankers. Eén soort nanodraad is betrokken bij de vorming van pseudo haar en pseudo huid. Een vrouw met Morgellons is positief getest op pseudo haar. Deze zelfreplicerende eiwitten produceren zelfs chimère vormen die veel lijken op insecten of parasieten.

Baby’s worden geboren met deze nano machines in hen. Dit is het bewijs dat deze nanotechnologie door de beschermende barrières in het lichaam heen kunnen dringen.

Dr. Castle stelde dat hij denkt dat minstens een op de twintig miljoen Amerikanen deze sensors, antennes, draden of groepjes daarvan in hun lichaam hebben. Morgellons verspreidt zich met een snelheid van 1000 slachtoffers per dag. Dat aantal zal snel toenemen omdat er per jaar meer en meer slachtoffers zullen zijn die het verspreiden. Mensen die aan de buitenkant geen symptomen van Morgellons vertonen kunnen de nanoziekte toch in hun lichaam hebben. Er wordt aangenomen dat het lichaam van degenen met de symptomen, deze vezels afweert. Geen symptomen? Je lichaam zou zich kunnen aanpassen aan de aantasting ervan[xix].

Clifford Carnicom is een man met een wetenschappelijke achtergrond: geodesie, wiskunde, computerwetenschappen en fysica. Hij werkte 15 jaar lang bij verschillende overheidsagentschappen – DOD (Department of Defense – Ministerie van Defensie), het Amerikaanse Staatsbosbeheer en het Bureau voor Landmanagement. Hij bestudeert de, wat door velen wordt gezien als door chemtrails geïnduceerde, stijgende alkaliteit van onze planeet. Hij documenteert de stijgende hoeveelheden calcium, magnesium, barium en kalium in het regenwater[xx].

Interessant genoeg onderzocht J. Walleczk in het Lawerence Berkley Laboratorium in 1991 hoe calciumionen op moleculair niveau helpen om elektriciteit door celmembranen te transporteren[xxi]. Dus, het donderjagen met de natuurlijke mineralenbalans en de elektrische eigenschappen van de aarde en ons lichaam is niet echt een goede zaak!

Carnicom documenteert ook de hoge niveaus aan zouten in onze grond als gevolg van reactieve metaalzouten uit chemtrails. Hij stelt dat deze zouten de aarde meer geleidend maken[xxii].

Deze chemtrail ingrediënten worden gemakkelijk geïoniseerd door ultraviolet licht en zorgen ervoor dat de lucht grote hoeveelheden positieve ionen bevat. Dit is ongezond voor alle levende wezens. Hij treft dezelfde bloedafwijkingen aan bij mensen met Morgellons en degenen die geen enkel teken van Morgellons vertonen.

Het lijdt geen twijfel dat als de aarde wordt veranderd om meer geleidend en alkalisch te worden wij zelf ook meer geleidend en alkalisch worden. De aarde en alle bewoners zijn nu een gunstig ‘thuis’ voor deze alkalisch-minnende nanotechnologie, die maar door kan gaan, gebruik makend van onze bio-elektriciteit om zichzelf te vermenigvuldigen en het zelf genereren van sensors, antennes en andere mysterieuze nano machientjes in ons lichaam.

Hetgeen ons brengt op een ander deel van Air Force 2025, ‘Hit ‘Em Where It Hurts: Strategic Attack in 2025’ (Raak’m waar het pijn doet: Strategische aanval in 2025). Dit hoofdstuk verdient een meer diepgaande blik, omdat het beschrijft hoe bij een bevolking deze ‘stealthy’ (geheime/onzichtbare) biologische zoek- en aanvalsensoren, die ‘dunner zijn dan een menselijke haar’ kunnen worden geïmplanteerd, door deze machines in de voedselvoorziening te sproeien, in het water en in de lucht, of door menselijke agenten die deze daad verrichten[xxiii].

Psychotronische (mind control – controle over de menselijke geest) technologieën worden in dit onderzoek genoemd, maar niet tot in detail, omdat deze informatie topgeheim is. Het rapport onderzoekt hoe dit wapensysteem in staat moet zijn om toegang te krijgen tot datgene wat privé zou moeten blijven. We lezen:

Het ‘target acquisition system’ (doelverwerving systeem) moet beleidsmakers de mogelijkheid geven wijzigingen te herkennen in de persoonlijke waarden van een tegenstander. Veranderingen in de emoties, gedachten of referentiekader van een leider zijn van belang voor een strategisch aanvalssysteem. Technieken die doordringen tot in het brein van een tegenstander om waardevolle informatie te verkrijgen, vereisen revolutionaire vooruitgang. Het zoeken naar geloofwaardige methoden om deze taak te volbrengen is de focus van het geheime ‘Information Attack’ (Aanvalsinformatie) witboek[xxiv].

De Luchtmacht zou een wapen dat je gedachten, emoties en bedoelingen kan lezen, alleen maar als geheim classificeren, als de Verenigde Staten in 1995 al zo’n wapen had, of de intentie had een dergelijk wapen te gaan ontwikkelen. De gesproeide bio-implantaten en andere spionagehulpmiddelen worden hieronder genoemd:

Grondstations zijn in 2025 sterk afhankelijk van micromechanica en nanotechnologie om deze stations tot microscopische grootte terug te brengen. Deze grondstations kunnen door menselijk toedoen of via drinkwater of de voedselvoorziening worden toegediend, of door middel van ‘zaaien’ vanuit de lucht, door gebruik te maken van UAV’s (Unmanned Aerial Vehicles – onbemande vliegtuigjes). Microsensoren dunner dan een menselijke haar kunnen gegevens overseinen naar de Delphi database, weer via een UAV of per satellietverbinding. Een zwerm van deze op de grond gestationeerde microsensoren zouden een constante datatransmissie kunnen verzekeren van lokale omstandigheden en de hoeveelheid activiteiten nabij en binnen een LOV[xxv].

LOV staat voor ‘Locus of Values’, een systeem van punten, lijnen of curven dat voldoet aan gegeven voorwaarden. Een LOV kan een ‘hard’ doel zijn: iets fysieks, maar het kan ook een ‘zacht’ doel zijn. ‘Zachte LOV’s’ zijn immateriële dingen: systemen, kennis, of manieren van denken[xxvi].

In het document worden alle sensoren ‘onbemande grondsensoren’ genoemd, zelfs de bio-implantaten. In een van de afbeeldingen wijzen pijlen overduidelijk naar dergelijke sensoren die zich in de schaamstreek van een aantal mannen bevinden[xxvii]. In een andere afbeelding wijzen pijlen naar sensoren in de schouder van een man en naar zijn pols. Terwijl ik dit lees moet ik denken aan Denzel Washington, die in de film The Manchurian Candidate een microchip uit zijn schouder peutert. Behalve de bio-implantaten, behandelt de Air Force studie ook het strooien van sensoren ter grootte van een graankorrel vanuit de lucht, om op de grond een observatienetwerk op te zetten en microsensors kunnen stiekem in huizen of huishoudelijke apparatuur geplaatst worden.

Het vervaardigen van minuscule geluidsensoren is alweer verbeterd sinds Air Force 2025 is geschreven. In 2003 onthulde defensie dat ze beschikten over een sensornetwerk dat vanuit de lucht verspreid kon worden:

Tijdens tests heeft men buisjes, die elk 10 tot 20 sensoren bevatten, verspreid vanuit een vliegtuig. Wanneer zij de grond bereiken, ontploft het buisje, waardoor de sensoren de lucht in vliegen en verspreid worden. Vervolgens maken zij onderling contact en zoeken naar vijandelijke voertuigen of troepenverplaatsingen en verzenden deze gegevens draadloos naar vliegtuigen die boven het gebied vliegen[xxviii].

Het is nu alweer vijf jaar later en de sensoren in een netwerk als hierboven beschreven hebben de omvang van een pak speelkaarten. En dan betreft het niet-geclassificeerde sensoren!

 

Slim stof is geen geluidsensor, maar het is wel heel klein; het zijn minuscule deeltjes. Slimme stofdeeltjes zijn ongeveer zo groot als de doorsnede van een menselijke haar. Het kan chemisch geprogrammeerd worden om zich op een bepaalde substantie te richten en zichzelf op te bouwen of zich eraan te hechten. Het verandert van kleur om aan te geven dat het de bedoelde substantie heeft gevonden. Het kan voor bijna alles gebruikt worden; microscopisch kleine etiketjes die in voorwerpen of aan de kleding van personen geplaatst worden[xxix]. Het is Mike Blair en andere chemtrail-bewuste mensen opgevallen dat chemtrail vezels aan het oppervlak vaak weerhaakjes vertonen[xxx]. In ‘Hit’Em Where It Hurts’ lezen we:

Als prikkende stekelnoten hechten kleine sensoren zich aan bepaalde mensen, om hen te labelen en hen voortdurend te kunnen volgen vanuit boven hen hangende platforms[xxxi].

Binnenlandse beveiligingsbedrijven zullen binnenkort het neusje van de zalm aan grondsensoren gebruiken die een molecule uit de lucht kunnen opsnuiven en die molecule kunnen proeven en identificeren – ‘nano-neuzen’ en ‘nano-tongen’[xxxii]. Deze kunnen heel handig zijn bij het snuffelen naar cocaïne- of marihuanamoleculen in een vleug lucht die mensen verspreiden wanneer zij thuis komen of gebouwen betreden.

Nano-neuzen en nano-tongen kunnen met behulp van licht of energie uitgelezen worden en kunnen van kleur veranderen, net als de grondsensoren uit 2025: “Wanneer zij doorstraald worden met ultraviolet licht of energie uit röntgenstralen kunnen deze organische veranderingen uitgelezen en geanalyseerd worden door erboven hangende sensoren[xxxiii].”

Door experts wordt gewerkt aan de ontwikkeling van sensoren die mensen aan hun eigen, unieke lichaamsgeur kunnen herkennen en opsporen[xxxiv]. De auteurs van ‘Hit ‘En Where It Hurts’ zouden die sensoren in de toekomst graag zo klein zien dat ze via de post verzonden kunnen worden[xxxv] en willen ‘massa’s’ akoestische sensoren gebruiken voor het extrapoleren van afbeeldingen van bouwwerken door middel van het seismisch in kaart brengen, in samenwerking met ‘magnetic resonance imaging (MRI)[xxxvi]’.

… het belang van visuele sensoren kan in 2025 afnemen wanneer het strategisch aanvalsproces meer op niet-dodelijke aanvalsmethoden is gebaseerd. In dit geval worden niet-traditionele sensoren die kunnen horen, ruiken en proeven essentieel bij het aanleveren van belangrijke hoeveelheden gegevens… om alle puzzelstukjes in elkaar te laten vallen ten behoeve van de effectiviteit van een aanval[xxxvii].

Hoe zou de Luchtmacht ‘Hen kunnen raken waar het pijn doet’?

Een systeem dat op afstand steun kan bieden …en vanaf ruim 15 kilometer hoogte ongeveer 370 kilometer om zich heen kan kijken naar een LOV (Locus of Values) en permanent een resolutie tot op een meter kan leveren…

Aanvullend daarop hangt een nauwelijks waarneembare UAV boven het betreffende gebied die sensoren bevat die permanent een resolutie tot op een centimeter nauwkeurig kan leveren[xxxviii].

Deze UAV’s zijn de schakel in de ketting die de verbinding leggen met transatmosferische straalvliegtuigen, ruimteplatforms en satellieten. Deze zich in de ruimte bevindende aanwinsten kunnen gegevens verzenden naar en ontvangen van supercomputers die zich in relaisstations op de grond of in een baan om de aarde bevinden. Een nieuwe satellietradar met de naam MIRIAH[xxxix], kan door de meeste gebouwen heen kijken, ook ’s nachts en onder alle weersomstandigheden en een driedimensionale, onder alle hoeken te bekijken, bijna momentopname terugsturen. UAV’s kunnen er uitzien als libellen[xl], vogels[xli], helikopters[xlii], vliegtuigen[xliii] of zelfs kubussen[xliv]. Activisten in Washington D.C. hebben recentelijk UAV’s in de vorm van libellen waargenomen die surveilleerden tijdens een protestactie.

Ze kunnen worden aangedreven door waterstof[xlv], zonne-energie[xlvi], brandstofcellen, batterijen of een combinatie daarvan[xlvii]. Ze kunnen aan een elektrische kabel hangen om ‘bij te tanken’[xlviii], of aangevuld via wi-fi microgolven[xlix]. Ze kunnen je zien, maar ze kunnen ook gegevens doorsturen. Er is zelfs technologie die hen kan verhullen, zodat jij, satellieten of radar hen niet kan ontdekken[l].

Als een meer economisch model kunnen ruimtespiegels gebruikt worden om data (gegevens) te weerkaatsen tussen UAV’s en grondstations[li]. Ook kan een plasma spiegel kan ook worden gecreëerd door microgolf verhitter straalstation dat de atmosfeer verhit en dit plasmagebied kan gebruikt worden als een spiegel. Ene Dr. Eastlund heeft pionierswerk verricht in deze technologie. Zijn werk met de HAARP ionosferische verhitter werd financieel ondersteund door ARCO, een grote aluminiumproducent die eigendom is van British Petroleum[lii]. Vreemd genoeg bevatten chemtrails heel veel aluminiumdeeltjes.

De wapensystemen gebruiken informatie uit de Delphi databases die samengesteld worden uit overheidsbestanden en open bronnen; menselijke inlichtingendiensten op de grond (humint – human intelligence); real-time (onvertraagde) gegevens uit bio-implantaten en verspreide rasters met grondsensoren; visuele waarnemingen door sensors in satellieten, straaljagers en UAV’s; en archieven over geschiedenis en cultuur; Het gebruikt samenvattingen van psychologische overtuigingen, informatie over huidige internationale gebeurtenissen, kennis van deskundigen op hun terrein, ervaringen uit het verleden met betrekking tot samenhangende oplossing van problemen en het is een systeem dat in staat is te leren. Het kan scenario’s net zo lang samenvoegen tot het ‘t, wat het systeem als beschouwt als het beste resultaat, presenteert aan een menselijke operator en is een computernetwerk dat wijd verspreid is over de wereld up-to-date en ‘overbodig’[liii].

De menselijke factor kan kiezen tot ‘directe actie, of geen actie’, of ‘directe of indirecte tactieken’ te gebruiken[liv]. Hij zou kunnen bepalen om ‘laser, radiofrequentie, of energetische deeltjesstraal’ wapens in te zetten tegen mensen, fysieke doelen, fabrieken, steden, of militairen[lv]. Deze gestuurde energiewapens kunnen worden ingezet vanuit de ruimte, vanaf land of zee, vanaf een verscheidenheid aan platforms, of weerkaatst door de eerder gemelde ruimte- of plasmaspiegels. Nanotechnologie zal de ontwikkeling van kleinere wapens mogelijk maken voor gebruik vanuit UAV’s[lvi]. Gerichte energiewapens “… kunnen voor een groter scala aan effecten worden afgesteld, van minder belangrijke interventie tot eersterangs vernietiging.” En… ze zijn kosteneffectief.” Hoe prettig[lvii].

Futuristische benaderingssystemen en technieken zoals holografische projectie, geluid en zwaartekrachtvelden, biomedische activiteiten, psychologische operaties, militaire misleiding en informatieaanvallen zijn allemaal mogelijk. Deze innovatieve indirecte middelen worden besproken in de geheime (geclassificeerde) ‘C2 en Information Attack White Papers’. Als aanvulling op deze indirecte technieken richt dit rapport zich op de benadering van doelen waarbij directe aanvallen met dodelijke en niet dodelijke kracht gebruikt worden[lviii].

Vat je dat? Wat bedoelen zij met ‘biomedische operaties’, ‘holografische projectie’, ‘geluid- en zwaartekrachtvelden’ en nog meer van dat soort termen? Deze termen hebben te maken met geheime informatie over ‘in iemands hoofd doordringen’ en bevelen en controleren (C2). Moderne aanvallen met C2 vermindert de bekwaamheid van de vijand om de beste beslissingen te nemen en maakt het mogelijk hun beslissingen te veranderen zonder dat zij zich realiseren dat zij gemanipuleerd werden[lix].

Er is een gezegde: ‘Leven weerspiegelt kunst’. Laten we teruggaan naar het hoofdstuk dat we behandelden. Als de vernevelingoperaties, zoals beschreven in ‘Weather As a Force Multiplier’ nu gewoon science fiction waren, militair dagdromen, waarom zijn er dan kaarten in opgenomen die alleen maar kunnen worden omschreven als sproeischema’s? Deze kaarten vertellen de lezer precies welke substanties en gedurende welke jaren gesproeid zullen worden.

Bijvoorbeeld: sensoren, samen met slimme stof (nanotechnologie) zullen in de lucht worden gesproeid vanaf het moment van de studie (1995); dit zal sterk toenemen tot 2025[lx].

Wist je dat rijen nanodraden binnenkort gebruikt gaan worden in de geneeskunde om grotere biologische implantaten van energie te voorzien? Zoals pacemakers… of misschien nano-apparaatjes in de hersenen?[lxi],[lxii]. Je zult merken dat de technologie die besproken wordt in ‘Weather As a Force Multiplier’ naadloos aansluit bij de technologie die besproken wordt in ‘Hit ’Em Where It Hurts’.

Een wapen als dit kan worden gebruikt voor geheime oorlogvoering en het micromanagement van een bevolking. Een niet-dodelijk wapen, dat steeds gericht wordt op één persoon, wordt uiteindelijk ook een dodelijk wapen. Maar we kunnen toch de mannen wel vertrouwen die het geen enkel punt vinden om elektromagnetische implantaten in andermans geslachtsdelen in te brengen, toch?

Het gebrek aan respect voor de onvervreemdbare rechten die hier door de Luchtmacht officieren die het rapport schreven worden weergegeven is schokkend. Hitler zou natter dromen hebben gehad over deze doodseskader technologie. Wapens als deze zullen altijd door iemand worden misbruikt. En dat is de reden waarom deze wapens niet eens zouden mogen bestaan!

Men zal zeggen: “Maar het wordt alleen gebruikt tegen de vijand!” Hoe besproei je maar één enkel huis? Hoe besproei je maar één luchttoevoer? Zou er niet een verbod zijn op het veranderen van de mens in een Borg? Het is tegen alle verdragen dat het leger het milieu verandert. Sommige gasten bij de Luchtmacht denken dat het ‘cool’ is om sensoren in zowel niet-strijders als vijanden te doen, via voedsel, water en de lucht die zij inademen. Toevalligerwijs klinkt dat scenario precies hetzelfde als de chemtrail/Morgellons/nanotechnologie epidemie die op dit moment door Amerikaanse lichamen raast.

Ik ben er gewoon niet zeker van dat ik de Luchtmacht mijn liefde betuig!