Deze keer een klein verhaaltje om de stupiditeit van de aan ons opgedrongen werkelijkheid van bezit en schulden bloot te leggen. Een werkelijkheid die alleen maar nuttig is voor zij die deze schulden bezitten, dan bedoel ik niet mensen die schulden hebben. Afgelopen week plaatste Russia Today nog een artikel over de wereldwijde schulden en wie de bezitters daarvan zijn. De grootste schuldbezitters zijn de koningshuizen, waar natuurlijk het Britse/Duitse koningshuis Windsor, lees Saksen-Coburg en Gotha, de meeste schuld van de wereld bezit.

Feitelijk kan schuld alleen ontstaan door onderdrukking van de ene groep door de andere groep. Wij als mensheid met zo’n 6 miljard bewoners, hebben ons schulden laten aanpraten door een belachelijk kleine groep die zich laten faciliteren door overheden die zogenaamd werken voor ons. Dat dit niet zo is hebben wij ontelbare keren aangetoond in onze artikelen. Overheden hebben maar één functie en dat is er zorg voor te dragen dat de status quo gehandhaafd blijft, dat alles zo blijft zoals het is, dat een minderheid de wetten maakt voor de meerderheid en deze denken dat ze daartoe bijgedragen hebben middels verkiezingen. De beter geïnformeerde burger weet dat dit niet zo is en laat dit regelmatig merken tijdens demonstraties. De minder geïnformeerde burger krijgt via het nieuws te horen wat voor een relschoppers die demonstranten zijn en gaan er veelal in mee.

De onzin van schuld wordt heel mooi weer gegeven in onderstaand kort verhaaltje. Deel dit met zoveel mogelijk mensen in je vrienden en kennissenkring. Schuld is onzin!

't Is september in een dorpje aan de kust van de Zwarte Zee.
Het regent en het dorpje lijkt verlaten. Het is voor iedereen een moeilijke tijd.
De inwoners hebben allemaal schulden en leven op krediet.
  

Op een dag verschijnt er een rijke toerist ter plaatse en stapt het enige hotel van het dorpje binnen.
Hij legt een bankbiljet van €100 op de balie​ ​en gaat naar de eerste verdieping om een kamer uit te zoeken.
 
De hoteleigenaar pakt vlug de €100​ ​en rent naar de slager om zijn schulden te betalen.
 
De slager pakt die €100 aan​ ​en gaat spoorslags naar de varkensboer om zijn schulden te betalen.
 
Op zijn beurt rent die naar de verpachter​ ​en betaalt zijn schulden af.
 
De verpachter haast zich naar de enige prostituee in het dorp die​ ​vanwege de crisis​ ​haar diensten op krediet aanbiedt... en betaalt  haar zijn schulden.
 
De prostituee haast zich naar het hotel​ ​en betaalt de hotelier de kamerhuur.
 
De hotelier legt de €100 weer op de balie.
Op dat moment komt de rijke toerist naar beneden, neemt de €100 van de balie​ ​omdat hij geen mooie kamer heeft kunnen vinden.
 
Niemand heeft iets verdiend, er is niets veranderd,
maar het hele dorp is wel schuldenvrij…

In principe zou iedereen dit simpele verhaaltje moeten kunnen begrijpen en daarmee de onzin in zien van de schulden die wij hebben, maar omdat de massa dag in dag uit aan de heilige buis gekluisterd is en zich onbewust dag in dag uit laat indoctrineren en bang maken, valt dit kwartje helaas slechts bij een kleine groep. Opdracht aan die kleine groep is dan ook dit verhaaltje zo veel mogelijk te delen om het bewustwordingsproces rond het begrip schuld te laten groeien.