Laat me je het verhaal vertellen van een vriend. Richard. Richard Bottram.
Hij had een goed lopend bedrijf, woonde in een mooi huis en op een dag ontmoette hij de vrouw van zijn leven. Een prachtige vrouw. De andere helft van zijn ziel. Zijn zielsverwante met wie hij oud wilde worden en naar het eind van de wereld wilde reizen. Samen met haar besprak hij de dag dat ze zouden trouwen, het uur waarop ze “ja, ik wil” zouden zeggen, en kozen ze een mooi romantisch kerkje uit waar ze samen als getrouwd stel weer uit zouden lopen.
 

Op die bepaalde dag, op dat bepaalde uur, in dat bepaalde kerkje stond Richard inderdaad naast zijn vrouw. Maar zij… lag in een kist. Enkele weken voor hun trouwdatum was ze ernstig ziek geworden. Het was erg snel gegaan en door een kosmische samenloop van omstandigheden werd ze op die dag, dat uur, en in dat kerkje ten grave gedragen.
Natuurlijk leek het of ook Richards leven over was. Zij met wie hij zijn toekomst wilde opbouwen, was bruusk weg genomen. Hij had een gebroken man kunnen worden. Verbitterd. Verslagen door de hardheid en de onrechtvaardigheid van het leven.
Maar Richard nam een ander besluit. Hij besloot dat hij die ondraaglijke pijn moest transformeren. Hij besloot dat haar dood niet zinloos mocht zijn. En hij wist dat hij de enige was die betekenis kon geven aan deze wrede gebeurtenis.
Richard gaf zijn bedrijf op en besloot 365 dagen lang élke dag een marathon te gaan lopen. Hij wilde iets bovenmenselijks doen, boven zichzelf uitstijgen. Hij hééft het gedaan. 365 dagen lang liep hij iedere dag een marathon van stad naar stad. In iedere stad waar hij aankwam wist hij de aandacht van de plaatselijke pers te krijgen. Hij gaf gedurende dat jaar meer dan 2000 interviews om aandacht te vragen voor kanker. Op het eind van het jaar had hij 250.000 euro opgehaald om te doneren aan het kankerfonds.
Een man zoals jij en ik. Niet bepaald gezegend met bovennatuurlijke atletische gaven. Maar een man die besloot zijn grootste lijden te transformeren tot een geschenk voor de wereld.
Een alchemist in hart en nieren.

En Richard doet het nu weer opnieuw. In een nog spectaculairder project. Opnieuw loopt hij 365 marathons... maar ditmaal in een gigantisch rad dat op Schiphol staat. Een rad dat 24 uur draait, omdat er 24 uur per dag, 365 dagen lang, 3 mensen inlopen. In totaal 30.000 mensen die zich inzetten tegen kanker. Richard liep inmiddels al 37 dagen na elkaar een marathon. Gisteren ben ik hem nog gaan aanmoedigen. Maar ditmaal besteedt de media nauwelijks aandacht aan zijn project. Wat is er met ons aan de hand dat we liever lezen over de zorgen van de deelnemertjes van The Voice of Holland, de relletjes met de vrienden van Geert Wilders, maar dat iemand die een groots project neerzet, ten bate van ons allemaal, zo goed als doodgezwegen wordt, in geen enkele talkshow het woord krijgt?
Wat kan iemand ...nog meer doen dan 365 dagen lang een marathon lopen? Steun Richard! Door mee te lopen, door te supporteren, of door simpelweg een aanmoedigingsmailtje! www.wheelofenergy.org