MEDIAWERKGROEP SYRIE – 15 februari 2012 – Sinds april 2011 heeft de internationale pers over Syrië berichten verspreid die steeds meer onrustwekkend werden: vreedzame betogingen die het regime bloedig worden onderdrukt, onschuldige burgers die soldaten worden beschoten en daarna nog verminkt, ziekenhuispersoneel dat wordt bedreigd, soldaten die collega’s worden neergeschoten omdat ze weigeren op hun eigen volk te schieten. President Bashar al-Assad wordt voorgesteld als een gruwelijke dictator die zo vlug mogelijk samen met kolonel Khadaffi uit de weg moet geruimd worden. En de christenen worden ervan beschuldigd dit onmenselijk regime uit eigenbelang nog te steunen.

 

Om veiligheidsredenen werd besloten de precieze identiteit en werkplaats van deze Belgische priester niet bekend te maken. Hij werkt sinds 2010 in Syrië en geeft een moedig getuigenis over de gebeurtenissen in dit land. De Syrische oppositie valt niet enkel daar, maar ook in Europa en in ons land, ambassadepersoneel en aanhangers van dialoog en geleidelijke hervormingen aan en bedreigt hen met de dood.

  

Het bedrog van eenzijdige berichtgeving

Sinds de laatste maanden van 2011 ben ik in een groep in Syrië. Daar leven en komen mensen vanuit heel Syrië. Deze berichtgevingen werden er op onbegrip onthaald. Immers, dag na dag, kon men nergens enige bevestiging verkrijgen van een ‘bloedige onderdrukking van vreedzame betogingen’. Zij die de Libanese oorlog hebben meegemaakt (1975-1980 en daarna) herinnerden zich hoe zij toen, voordat zij wisten wat er gebeurde, werden meegesleurd in een burgeroorlog die vanuit het buitenland was opgezet. Zij hadden meteen dezelfde indruk, die achteraf de juiste bleek te zijn.

De situatie wordt grondig bestudeerd en in een aantal goed gedocumenteerde artikels uitgeschreven: “Au crible des informations tendancieuses, la situation en Syrie” (11 blz), “Syrie: entre conflicts armés et dialogue interne” (17 blz). De moedige en juiste stellingname van de maronitische patriarch Mar Boutros Béchara Raï werd door de internationale (ook katholieke) pers fel bekritiseerd. Hierop verschijnt een sterke verdediging: “Chrétiens au Moyen-Orient: le Patriarche, les catacombes et la révolution” (12 blz.) Meerdere verhalen die door de internationale pers al ijverig waren verspreid, worden ontmaskerd. In Banias zouden op 13 april 2011 9 soldaten zijn gedood door het leger omdat ze weigerden op het volk te schieten. Uiteindelijk bleek een terroristenbende hen gedood te hebben. En de eigenlijke leider ervan is een zekere Khaddam Abdil Halim, die van 1984 tot 2005 vice-president van Syrië was en de macht wilde grijpen. Toen dit niet lukte is hij naar Frankrijk gevlucht waar de rode loper voor hem werd uitgerold. Hij krijgt geld en wapens in overvloed om een revolutie in Syrië te realiseren. Enkele dagen na deze aanslag in Banias lanceert deze man in een grootse conferentie te Parijs zonder blikken of blozen een oproep “voor democratie in Syrië”!

De artikelen die de waarheid over de toestand in Syrië onthullen laten de pers niet onberoerd. Toch brengt dit geschrijf geen echte verandering mee. Er is meer nodig. Daarom wordt het plan opgevat om onafhankelijke journalisten naar hier te halen. Het initiatief wordt uiteindelijk genomen door de directeur van het internationaal Centre d’Information Catholique in Libanon. Er wordt een tweedaags colloquium mee verbonden in de universiteit van de Heilige Geest, Kaslik in Libanon, waarbij de patriarchen aanwezig zijn. De algemene uitnodigingsbrief is gedateerd op 24 oktober 2011 en ondertekend door P. Abdo Abou Kassm, namens de bisschoppelijke commissie van sociale communicaties.

De waarneming van internationale journalisten

In de week van 13 november komt een groep van onafhankelijke journalisten en persmensen toe, samen een 16 : RTBF, La Libre Belgique, Journal Dimanche, de Franse katholieke tv KTO, de Amerikaan Webster Griffin Tarpley (zie www.tarpley.net), de Spaans-Italiaanse Isabel Pisano (werkt voor RAI, Canal-5, El Mundo, Marie-Claire, Oggi, Il Giornale), een soennietische moslima uit Algerije en tenslotte een groep rond Thierry Meyssan. Ze hebben vrije toegang, ook tot de gevaarlijkste gebieden. Ze ontmoeten de gouverneur van Homs, families waarvan leden werden vermoord en verminkt, gewonden en vermoorden in het ziekenhuis. Er is een ontmoeting met de invloedrijke Druus, emir Talal Anslan in Libanon, met generaal Michel Aoun, voormalig president en nu leider van de grootste, maronitische fractie in Libanon. Als overtuigd christen had hij vorig jaar al een open brief geschreven aan de paus en de deelnemers van de synode voor het Midden Oosten (10-24 oktober 2010) o.m. om te vragen de uitdrijving van de christenen uit Israël en het Midden Oosten mee te helpen stoppen. Tenslotte was er nog een ontmoeting met de maronitische patriarch Mar Boutros Béchara Raï. Het hoogtepunt werd de persconferentie in het Centre d’Information Catholique op vrijdag 18 november, waar alle tv-stations van Libanon aanwezig zijn. Dit is het begin van een kleine ommekeer. Van nu af zullen de berichtgevingen in de internationale media af en toe meer waarheidsgetrouw zijn en interviews uitzenden van deze journalisten.

Welke zijn nu de bevindingen van deze groep journalisten die voor het eerst ter plaatse de toestand hebben waargenomen?

Er is helemaal geen volksopstand in Syrië tegen de regering of tegen President Bashar al-Assad. Integendeel. In alle grote steden en elders zijn er voortdurend massale volksmanifestaties om hem te steunen. Op de massabetoging van 13 november was Cyrillus, de orthodoxe patriarch van Moskou aanwezig “uit solidariteit met de kerk van Antiochië, die ons Jezus heeft gegeven”. Kleinere protesten vragen zelfs om meer bescherming door het leger.

Er zijn niet geïdentificeerde terroristische bendes actief die burgers en soldaten doden en die vanuit het buitenland met geld en gesofistikeerde wapens worden voorzien. De officiële lijst van gedode soldaten en veiligheidsmensen in oktober 2011 bedroeg 796 en 372 burgers. Iedereen kon de echtheid van de namen nagaan. Een lijst van honderd burgers, die volgens de internationale media door het leger zouden gedood zijn, werd grondig onderzocht en bleek echter vals te zijn. Een familie getuigde dat hun zoon vermoord werd omdat hij weigerde in een protestbetoging op te stappen. De terroristen gaan steeds driester te werk: eerst doden, daarna doden en verminken, dan eerst martelen, doden en verminken. Ze zijn in het zwart gekleed en met bedekt gezicht. Sommigen zijn gedrogeerd. Ze gelijken op de doodseskaders die destijds in Latijns-Amerika door de CIA werden ingezet (aldus Webster). Telkens worden de gruwelen uitgebreid gefilmd en onmiddellijk uitgezonden door Al Jazeera en Al Arabija met valse beschuldigingen aan het adres van het regime. Er werd/wordt op die wijze willekeurig terreur gezaaid in grenssteden met Jordanië, Libanon, Turkije, Irak, nl. in Deraa, Homs, Hama, Idlib, Abou Kamal. Onder die niet geïdentificeerde bendes zijn moslimbroeders en salafisten uit Afghanistan, Libië, Jordanië. Geld en gesofistikeerde wapens krijgen ze van de VS, Israël, Saudi-Arabië, Turkije. Bij de terroristen werden ook al wapens gevonden afkomstig van Turkije en Israël met uitgebreid mediamateriaal. De bedoeling is een burgeroorlog uitlokken in steden op de grens, die door het leger niet kunnen omsingeld worden. Dit is nog niet gelukt.

Alle journalisten waren diep onder de indruk van de grootmoedigheid van het Syrische volk. Families wier kinderen werden ontvoerd, vermoord en verminkt weigeren zich te bewapenen en wraak te nemen. Het volk weigert in de spiraal van geweld en burgeroorlog te treden door de ene geloofsgroep tegen de andere te stellen. Soennieten, sjiieten, alawieten, druzen, christenen, allen betuigen hun wil om in eenheid en vrede met elkaar verder te leven. Emir Talal Anslan, die een druuz is, loofde president Assad, die een alawiet is, om zijn oprecht en moedig bestuur en drukte zijn waardering uit voor de bijdrage van de christenen en de katholieke kerk. Een sergeant (27 jaar, gehuwd, 4 kinderen) verloor beide benen omdat hij zich op springstof geworpen had, om zijn soldaten te beschermen. Terroristen hadden hen in de val gelokt. Hij heeft geen greintje spijt, rancune of haat. Fier en dankbaar wil hij zich blijven inzetten voor een vredelievend samenleven van alle Syriërs.

De werkelijkheid tegenover de “nieuwe wereldorde”

Er zijn duistere wereldmachten in het spel die de bevolking in het Midden-Oosten en elders in kleine confessionele groepen willen verdelen om hen tegen elkaar te laten vechten en zo nieuwe machtsverhoudingen en een “nieuwe wereldorde” te kunnen vestigen. Dit was en is de “overwinning” van westerse machten in Irak, Libanon, de Balkan, Afghanistan, Pakistan, Egypte, Libië. Volgens plan had Syrië samen met Libië moeten “bevrijd” worden. Rusland en China hebben al tweemaal hun veto gesteld. Syrië wordt verder gesteund door India, Brazilië, Zuid-Afrika… Ze vertegenwoordigen allen samen zowat de helft van de wereldbevolking. De mogelijkheid die er voor het westen nog overblijft om het land te ontwrichten is steeds dodelijker aanslagen plegen. Dit is al maanden duidelijk.

Syrië heeft geen schulden en is geen slaaf van het westen, dat inmiddels zelf zijn eigen problemen niet meer kan oplossen. Het heeft eigen levensmiddelen genoeg voor zichzelf. En het heeft een eeuwenoude – weliswaar broze – traditie van vrede vol samenleven tussen de verschillende geloofsgroepen, die elkaar als broeders willen blijven beschouwen. Ook de christenen wonen hier in hun eigen land. Zij zijn en blijven pioniers van de menselijke, culturele en religieuze rijkdom van dit land. De familiale structuur van deze samenleving is veel gezonder dan in de westerse “democratie” die het familieleven vernietigt. President Bashar al-Assad heeft de ijzeren dictatuur van zijn vader steeds meer afgebouwd en versoepeld. Hij heeft het samenleven van alle geloofsgroepen in eenheid, vrede en gelijkheid steeds meer trachten te bevorderen. Functies worden niet verdeeld volgens iemands geloof maar op grond van loyaliteit aan de princiepen van deze “lekenstaat”. Onderwijs en ziekenzorg zijn gratis. Iedereen heeft (had) eten, kleren en een dak boven zijn hoofd. Er is (was) ruimschoots vrijheid van leven en er zijn (waren) nagenoeg geen armen zoals in het westen. Overigens is Syrië het enige land in de regio dat de massa vluchtelingen uit Irak heeft opgevangen en hen gelijke rechten heeft gegeven.

Ziehier enkele kritische vragen die weliswaar onfatsoenlijk zijn volgens de “politiek correcte” en gemanipuleerde nieuwsberichten van Al Jazeera en consoorten. Waarom mag Syrië zijn eigen hervormingen niet doorvoeren met een president die door de meerderheid van de bevolking geliefd is? Moet Amerika komen leren hoe respectvol omgaan met betogers? Moet Turkije leren hoe de persvrijheid gerespecteerd wordt? Moet Saoedi-Arabië lessen komen geven over vrijheid en democratie?

Toen aan de Amerikaan Webster Griffin Tarpley op de genoemde persconferentie door een van de aanwezige tv-stations nog even gevraagd werd wat hij wil zeggen aan de internationale pers antwoordde hij: “Stop met liegen en kom hier kijken”. Daarbij noemde hij een hele reeks tv-stations: Al Jazeera, de internationale woordvoerder van de “nieuwe wereldorde” in Qatar, Al Arabija, die opereert vanuit Saoudi-Arabië, de verschrikkelijkste theocratie in de Arabische wereld, Alhurria, uit de as van Irak geboren en verbonden met de VS, CNN, de veteraan van de Golfoorlog, BBC, France 24… die als papegaaien elkaar napraten.

Een dringende en radicale ommekeer is nodig

Met de komst van de eerste groep buitenlandse journalisten naar Syrië is er een kleine ommekeer gekomen in de internationale berichtgeving. De waarheid werpt licht op de terreur van een buitenlandse samenzwering en tegelijk op de grootheid van een volk dat ondanks alles in eenheid en vrede wil verder leven. Voor of tegen het regime zijn is nu niet het belangrijkste, maar wel dat men vanuit een humanitaire overtuiging geen willekeurige vernietiging van nog maar eens een land door westerse wereldheersers toelaat.

Het Westen heeft zich samen met zijn bondgenoten tegen Syrië gekeerd om ook hier een “volledige overwinning” te behalen (zoals in een uitzending van Arte, op 11/10/2011, gezegd werd over Amerika in Irak!) Juist door deze samenzwering zijn het zelfbewustzijn en de eenheid van dit volk sterker geworden. In Syrië groeit het Rijk Gods in mensen van verschillende godsdiensten, op een onvermoede wijze.

Amerika en Israël, gesteund door Europa en de Arabische Liga (met de grootste dictaturen en corrupte landen als Saoedi-Arabië en Qatar!) zijn vast besloten, hoe dan ook, om Syrië te ontwrichten en aldaar zijn invloed en macht te doen gelden om ook Iran te treffen. Hiertoe dienen de manipulaties en de leugens van de media: Syrië zou een verschrikkelijke dictator hebben die zijn eigen volk massaal doodt. Dit wordt nog dagelijks door toppolitici in de media uitgebraakt. De voorzitter van de waarnemers van de Arabische Liga heeft een rapport gemaakt waarin dit wordt tegengesproken maar niemand wil dit rapport lezen of aanvaarden. De waarnemers van Saoedi-Arabië waren gekomen om te zeggen hoe wreed het regime de onschuldige betogers doodt en hoe veel burgers gewond in ziekenhuizen liggen omdat ze door het leger zijn beschoten. Hiervoor hadden ze echter geen bewijzen. Dus zeggen ze: wij trekken ons terug omdat het geweld blijft duren (nl. de gruwelen die ze zelf veroorzaken door bendes te blijven betalen en te bewapenen!) Terwijl het westen in zijn eigen leugens gelooft kunnen gewapende bendes ongestraft terreur blijven zaaien in het meest vrije en stabiele land in de regio. Er is nauwelijks iemand die zich om de slachtoffers bekommert, zoals ook niemand zich afvraagt wat goeds de “bevrijding” van Libië nu gebracht heeft. Khadaffi, een zogenaamde verschrikkelijke dictator is uitgeschakeld. Hoera! In feite was hij niet meer dan een verwaande boer die zijn straatarm land verheven heeft tot het 21sterijkste, waarbij een gemiddelde burger rijkelijker gehuisvest was dan hij (die als bedoeïen leefde). Wie spreekt nog over de 150.000 doden of over het land en de samenleving die voor eeuwen verwoest zijn? Het Westen gaat ondertussen rustig door met het verdelen van de koek onder elkaar.

In Syrië zal de koek niet zo overvloedig zijn, maar de bittere voldoening des te groter: het Midden-Oosten wordt recht in het hart getroffen en de humanitaire ramp verspreidt zich over heel de regio. Mocht er toch nog een ommekeer komen!

 

Meer lezen van de Werkgroep Syrie? Lees dan ook de volgende stukken;