humaneyecloseupDr. William Horatio Bates leefde van 1860 tot 1931.

Hij rondde in 1885 zijn medisch studie af aan de Columbia University te New York. Hij werd daar een succesvolle en zeer gerespecteerde oogchirurg. Van 1886 tot 1891 was hij professor in de oogheelkunde aan de ‘New York Post-Graduate Medical School and Hospital’.

 

Omdat bij enkele van zijn patiënten het zicht spontaan verbeterd was begon hij vraagtekens te zetten bij de conventionele oogheelkunde.

Dit was immers in strijd met de gangbare opvatting dat wazig zicht nooit kan verbeteren, alleen door het opzetten van een bril.

Ook vroeg hij zich het volgende af:

"Hoe komt het, dat als brillen correct zijn, ze voortdurend sterker gemaakt moeten worden? De ogen worden blijkbaar steeds zwakker door het gebruik van een bril. De dosering van het juiste medicijn zou, logischerwijs, juist verminderd moeten worden als de patiënt weer beter wordt."

 

Eigen onderzoek

batesDr. Bates gaf zijn goedlopende praktijk op en ging in het laboratorium van de universiteit van Columbia onderzoek doen naar ogen en zicht. Met een volledig open geest onderzocht hij duizenden ogen.

Hij nam zijn retinoscoop – een instrument waarmee de refractie van het oog gemeten wordt - overal mee naar toe om ogen van zowel mensen als dieren in allerlei situaties te onderzoeken. Op zoek naar de aanleiding voor zichtafwijkingen.

 

Belangrijke ontdekking

Bates publiceerde een onderzoek over een klein meisje dat tijdelijk bijziend werd als ze tegen hem loog. Dit feit was voor hem heel belangrijk omdat het overeenkwam met zijn bevindingen dat mensen bijziend worden als ze zich zorgen maken.

Hij bewees dat geestelijke belasting en spanning de straalbreking verslechteren terwijl ontspanning die juist verbetert.

Hij trok hieruit de conclusie dat er, voorafgaand aan wazig zicht, altijd sprake is van geestelijke spanning. En dat ogen zich goed kunnen herstellen van externe verwondingen, zoals krassen, deuken, sneden en zelfs verbrandingen, maar dat ze blind kunnen worden door geestelijke spanning.

Hij ontwikkelde een methode om mensen te helpen ontspanning te bevorderen om zo hun gezichtsvermogen te verbeteren.

 

In conflict met traditionele oogheelkundigen.

Toen Bates zijn patiënten aanraadde om de brillen die zijn collega’s hadden voorgeschreven niet meer te dragen en hen vervolgens genas van hun bijziendheid, leidde dit tot onenigheid.

Hij werd in 1891 geroyeerd als lid van het instituut.
 

 

Experiment op scholen

Hij stopte met zijn werk in het ziekenhuis en begon met een aantal experimenten. Eén daarvan was een langdurige experiment op een aantal scholen in North Dakota.

Daar leerde hij de onderwijskrachten hoe zij met behulp van een simpele leeskaart konden voorkomen dat de kinderen uit hun klas bijziend werden.

De resultaten waren verbluffend, het aantal bijziende kinderen nam niet toe en het zicht van kinderen die al bijziend waren ging met sprongen vooruit. Op scholen waar men niets deed liep het aantal bijziende kinderen gelijk met het landelijke gemiddelde.

 

Terug naar New York

In 1910 keerde hij naar New York terug, waar hij als oogarts werkte in het Harlem Hospital. In het ziekenhuis werkte hij samen met zijn latere vrouw Emily Lierman die door Bates’ methode haar eigen zicht had verbeterd.

Samen organiseerden zij gratis kliniekdagen, waar veel mensen op af kwamen.

 

Publicaties

In 1891 publiceerde Dr. Bates zijn eerste artikel over het genezen van bijziendheid in een medisch tijdschrift. Bewijzen leverde hij door het oog zo te fotograferen dat de veranderingen in de bolling van de oogbol zichtbaar werden. In een ander artikel beschreef hij de invloed van het geheugen op het gezichtsvermogen.

Van 1919 tot 1930 gaf hij het maandelijkse tijdschrift Better Eyesight uit.

In 1920 werd zijn boek ’Perfect Sight Without Glasses’ uitgegeven.
 

 

Zijn eigen praktijk

In 1923 verplaatste Bates zijn kliniek naar zijn eigen praktijk. De zaterdagen waren ook hier gratis kliniekdagen. Hij behandelde patiënten met allerlei soorten zichtafwijkingen en maakte 7 dagen per week werkdagen van tien uur of langer.

 

Natuurlijke zie-gewoontes helpen bij allerlei oogafwijkingen

Ondertussen was het hem gelukt van zijn eigen zeer sterke leesbril af te komen. Hij bewees dat dezelfde natuurlijke “zie-gewoontes” die bijziendheid herstelden, ook resultaat gaven voor verziendheid en andere zichtafwijkingen.

Hij was ervan overtuigd dat zelfs de zwaardere aandoeningen zoals staar, glaucoom, loslatend netvlies, enz. allemaal hun oorsprong hadden in gespannen, onjuiste “zie-gewoontes” en dat het teruggaan naar de juiste “zie-gewoontes” ook hier veel verlichting kon brengen.

Duizenden patienten hebben onder zijn leiding hun zicht verbeterd en hersteld. Velen van hen hadden zware afwijkingen of oogziektes en waren door zijn collega’s afgedaan als onbehandelbaar.

 

Waar komt de Batesmethode op neer?

Bates ging ervan uit dat wazig zicht een signaal is van ons lichaam: blijkbaar doen we dan iets wat het natuurlijke zicht belemmert. Om de waas op te heffen dienen we terug te gaan naar de natuurlijke zie-gewoontes.

Om de spanning in het visuele systeem op te heffen liet hij bijna al zijn patienten drie dingen doen:
palmeren , zonnen en zwaaien.

 

Palmeren

Palmeren is het afdekken van je gesloten ogen door je handen tegen je gezicht te houden.

Draag je een sterke bril? Heb je vaak last van vermoeide, branderige ogen? Drukke baan? Stressvol leven? Je weet al dat - om je zicht te behouden of beter te gaan zien - ontspanning van lichaam en geest heel belangrijk is.

Zou het niet fijn zijn als je op een eenvoudige manier snel en simpel je ogen en je geest totaal kan ontspannen? Waar je maar wilt? Op elk moment van de dag?

Palmeren is de oplossing.

Waarschijnlijk vind je het sowieso makkelijker je te ontspannen met je ogen dicht. Als je daarbij ook nog de ogen afdekt met je handen sluit je het licht helemaal buiten; heerlijk rustgevend en ontspannend voor ogen en geest!

Dr. Bates leerde dit zogenaamde ‘palming’ aan al zijn patienten. Het is een simpele activiteit, makkelijk uit te voeren en het heeft direct effect op het visuele centrum. Na een poosje palmeren ervaren veel mensen korte of langere momenten van volkomen scherp zicht.

Hoe palmeer je?

Ga comfortabel zitten met ontspannen nek en schouders.

Laat je ellebogen rusten op op een tafel of zet een kussen op je schoot.

Maak schaaltjes van de handen en dek je ogen ermee af. De muis van de hand rust zacht op de wang, je handpalm bevind zich recht voor je oog. Er is genoeg ruimte tussen de palm en het oog om te knipperen.

Sluit je ogen.

Adem door de buik en ontspan je gezichtsspieren.

Als je het goed doet is het nu lekker donker en voelen je ogen zacht en ontspannen aan.

 

Wat wil je bereiken?

Wat je wilt bereiken is totale ontspanning van je ogen en geest. Je kan dit doen door je voor te stellen dat alles om je heen pikzwart is. Totale donkerte is heerlijk rustgevend. Als je het lastig vindt om je hierop te blijven richten kun je ook een van de volgende dingen doen: Richt je aandacht op rustig en gelijkmatig ademhalen. Zo zul je vanzelf al meer gaan ontspannen.

of....

Je kunt je ook voorstellen dat je mooi gekleurde, heldere energie vanuit je handpalmen je ogen in laat stromen.

of....

Bekijk in gedachten een prachtig voorwerp.

of....

Stel je een mooie omgeving voor. Stap erin, hoor de geluiden, zie de kleuren, ruik de geuren. Stel je voor dat je alles haarscherp ziet. Geniet ervan!

of....

Zet een heerlijk rustgevend muziekje op en laat je meevoeren door de klanken van de instrumenten terwijl je palmeert.

Voor je eindigt haal je nog eens diep adem. Laat je handen zakken en hou je ogen nog even dicht terwijl je went aan het licht. Even later open je rustig je ogen.

 

Wanneer en hoe lang?

Palmeren is elk moment van de dag ontspannend voor je ogen. Als je vermoeid wordt door computeren of lezen is het een goed idee om het op z’n minst één keer per uur een paar minuutjes te doen.

Je kunt het doen vóór je gaat slapen, tijdens het maken van je (huis)werk, als je moet nadenken over een lastige opgave, bij het tv-kijken tijdens de reclame.... en zelfs op de WC!

Of maak er een vaste gewoonte van dat je twee keer per dag wat langer palmeert. Hoe meer tijd je erin steekt, hoe beter de resultaten.

Ik heb er zelf veel baat bij tijdens het vliegen. De lucht aan boord van een vliegtuig is heel droog. Door af en toe even te zitten en mijn ogen af te dekken met mijn handen hou ik ze vochtig en uitgerust. Voorheen gebruikte ik op lange vluchten oogdruppels. Dat hoeft nu niet meer.

Palmeren is dus een prima manier om je ogen en je geest te ontspannen. Als je rustig ademhaalt, de spieren van je hele lijf ontspant en je geest bezig laat zijn met iets specifieks is het effect spectaculair. Niet iedereen bereikt deze optimale ontspanning maar bijna iedereen vindt het heel plezierig om te doen.

Je zult merken dat je ogen al na een paar minuten uitgerust aanvoelen. Je droge ogen worden weer vochtig en als je ogen branderig of trekkerig aanvoelen verdwijnt dit snel.

Het donker werkt verkwikkend, de warmte van je handen voelt heel fijn. Grote kans dat je dit ontspannen gevoel in je ogen een poosje vast kunt houden.

Doen dus!

Zonnen

Zonlicht doet wonderen, ook voor je ogen!

Zonnen doe je door - met je ogen dicht - je gezicht naar de zon te wenden en simpelweg te genieten van de warmte en het licht van de zon. Het is één van de eenvoudigste en prettigste manieren om beter te gaan zien.

Geniet je ook zo van de zon? Alles lijkt mooier, vrolijker, helderder en scherper als de zon schijnt, nietwaar? Je ziet letterlijk beter dan wanneer het bewolkt is of regent. Mensen die moeite hebben met het lezen van kleine letters kunnen dit vaak wel in het volle zonlicht.

Maar weet je dat het zonlicht je ook helpt om je zicht duurzaam te verbeteren? Zeker als je het licht rechtstreeks op je gesloten oogleden laat schijnen.

De voordelen van de zon:


Het met je ogen dicht naar de zon toe draaien heeft de volgende voordelen:

 

Hoe zon je goed?

Ga in de zon zitten, sluit je ogen en richt je gezicht naar de zon. Zwaai je hoofd rustig en langzaam heen en weer door de zon. Dat is alles.
Simpel hè?

Als het licht in het begin te fel voor je is, kun je onder een boom gaan zitten en het licht laten filteren door de bladeren. Je kunt ook je hoofd een beetje van de zon afwenden en steeds een stukje verder naar de zon toe draaien. Het is belangrijk dat je je ontspant en van het licht geniet. Je zult er snel aan wennen, voor je het weet kun je je rechtstreeks naar de zon richten.

Door het zwaaien laat je het hele netvlies profiteren van het licht.

Het zonnebaden van de ogen doe je het liefst buiten, in de zon. Zo profiteer je van het volle spectrum van het zonlicht. De beste tijd is ’s ochtends of aan het eind van de middag. De zon staat dan lager aan de hemel en het licht is niet zo fel.

Als er geen zon is kan je ook voor een sterke lamp gaan zitten.

 

Hoe lang moet je zonnen?

 

In het volle zonlicht is een paar minuten zonnen per keer voldoende. Voor een lamp kun je het wat langer doen. Het is belangrijk dat je het plezierig vindt. Zeker als je gevoelig bent voor licht, zou ik elke dag een of meerdere keren zonnen; buiten in de schaduw of binnen voor een lamp.

Dr. Bates schrijft in “Perfect Eyesight Without Eyeglasses” :

“Zonlicht is net zo noodzakelijk voor de ogen als rust en ontspanning. Begin de dag – wanneer mogelijk – met de gesloten ogen bloot te stellen aan de zon. Slechts een paar minuten per keer helpen al. Raak gewend aan het sterke licht van de zon door het te laten schijnen op je gesloten oogleden. Het is goed je hoofd tegelijkertijd licht heen en weer te bewegen om spanning te voorkomen. Men kan niet te veel zonnen.”

 

Onze ogen zijn organen van licht, ze hebben natuurlijk licht nodig om goed te functioneren. Het zonnebaden van de ogen, zoals hier beschreven, heeft alleen maar voordelen. We worden met z'n allen best wel bang gemaakt voor zonlicht. Maar deze manier van zonnen heeft - voor zover bekend - nog nooit voor wie dan ook nadelige gevolgen gehad.

Zwaaien

Ritmisch bewegen om beter te gaan zien!

Zwaaien is het ritmisch heen en weer bewegen van je lichaam. Het brengt de beweging terug in je ogen en is heerlijk ontspannend voor lichaam en geest. Bovendien helpt het je het staren en verstarren los te laten.

Zou het niet fijn zijn als je door één simpele oefening alle goede zie-gewoontes oefent en meteen afleert om te staren, turen en verstarren? Door te zwaaien doe je dat allemaal.

Heb je het vermoeden dat je door de jaren heen je ogen aardig hebt vastgezet? Geen idee hoe je ze weer loskrijgt? Het zwaaien is de oplossing: hiermee komen de kleine oogbewegingen (de micro-saccaden) als vanzelf weer terug.

 

De lange zwaai

Bates beschreef een aantal manieren van zwaaien in zijn boek en magazines. Ik beperk me hier tot het uitleggen van de meest effectieve zwaai: de lange zwaai.

Je doet het als volgt;

Zorg dat je ontspannen staat, midden in de kamer, met je gezicht naar het raam. Je voeten staan een eindje uit elkaar (schouderbreedte), je knieën zijn licht gebogen, je armen hangen losjes langs je lichaam. Adem vanuit de buik en knipper regelmatig.

Draai je lichaam (hoofd, romp en armen) langzaam naar links. Je verplaatst je gewicht op je linkervoet en tegelijkertijd gaat de rechterhiel iets van de vloer. Je schouders staan nu evenwijdig aan de linkermuur.

Daarna draai je naar rechts totdat je schouders evenwijdig zijn aan de rechtermuur, je verplaatst je gewicht naar je rechtervoet; je linkerhiel gaat omhoog. Je hoofd en ogen draaien mee met je lichaam. Je maakt zo telkens een halve cirkel.

Als je dit gemakkelijk, vloeiend en zonder inspanning beoefent, zonder te willen focussen op de voorwerpen die je ziet, merk je al snel dat de lange zwaai de spanning in spieren en zenuwen laat verdwijnen.

Om het makkelijker te maken stel je je voor dat er op ooghoogte een richel langs de muur loopt (en over het raam als je dat op je weg tegenkomt). Volg met je ogen de richel in een vloeiende beweging. Nog leuker wordt het als je je voorstelt dat er op de richel een schattig muisje heen en weer rent!

Voordelen van de zwaai

 

Mensen die wazig zien hebben over het algemeen de neiging om veel te lang op een punt te fixeren. Terwijl je ogen het beste zien als ze voortdurend verspringen van het ene punt naar het andere.

Het doel van de lange zwaai is dan ook het loslaten van de gewoonte om ergens op vast te klikken, ergens (te lang) op te fixeren.

Door je blik zo te laten 'glijden' maken je ogen vanzelf kleine schokjes; kleine oogbewegingen. Je kunt ze voelen door tijdens de oefening je ogen dicht te doen en met je vingers losjes je oogleden aan te raken. Hoe meer beweging in je ogen des te beter je gaat zien.

Doordat je zelf heen en weer beweegt lijkt het alsof alles om je heen ook beweegt. Bewegende beelden zijn heel plezierig voor je ogen en maken het onmogelijk te verstarren. Bovendien is het knap lastig om te staren en te turen als je zo beweegt; dat leer je dus mooi af.

Weet je dat door te wennen aan deze tegengestelde bewegingen ik geen last meer heb van wagenziekte en zeeziekte?

Bates liet zijn patiënten rustig een half uur achter elkaar zwaaien.

Vermoeide ogen als je wakker wordt?

Als je regelmatig ’s morgens opstaat met vermoeide ogen heb je grote kans dat je ogen, zelfs in je slaap, gespannen zijn. Door 50 keer of meer te zwaaien voor het naar bed gaan voorkom je oogspanning tijdens de slaap. Als je vlak na het opstaan ook zo’n 50 keer de grote zwaai doet begin je de dag goed.

De lange zwaai leidt vaak - juist uitgevoerd - tot een directe verbetering van het zicht. Bates leerde zijn patiënten niet voor niets tijdens het eerste consult het zwaaien aan, samen met het palmeren en het zonnen. Als je erg wazig ziet is het zwaaien heel belangrijk om weer goed te gaan zien. Gun jezelf de tijd om de zwaai goed aan te leren en doe hem iedere dag.

 

Heeft Dr. Bates zijn theorie bewezen?

Helaas wordt de Batesmethode door de meeste oogartsen en opticiens van tafel geveegd als 'niet bewezen en dus niet correct'. Dit is onterecht.

Bates heeft gedurende zijn leven heel veel onderzoeken gedaan. Als wetenschapper heeft hij die allemaal nauwkeurig vastgelegd. Een aantal van zijn conclusies zijn gepubliceerd in gerenommeerde medische tijdschriften.

Des te zuurder is het dat een hoop theorieën waar de hedendaagse oogheelkunde nog steeds op gebaseerd zijn helemaal niet bewezen zijn. De pot verwijt de ketel?

 

Boeken en tijdschriften van dr. Bates

Bates wilde het grote publiek graag op de hoogte brengen van zijn bevindingen. In 1920 gaf hij zijn boek ’Perfect Sight Without Glasses’ uit.

Van 1919 tot 1930 gaf Bates het maandelijkse tijdschrift Better Eyesight uit.

Gelukkig is het oorspronkelijke werk van Bates vandaag de dag nog steeds te verkrijgen.
 

Bates leeft voort!

Het werk van Bates is dus niet verloren gegaan met zijn dood. Het lijkt zelfs wel alsof er steeds meer belangstelling komt voor zijn oorspronkelijke manier van werken.

Er zijn een aantal websites die zich specifiek richten op Dr. Bates en zijn werk. Zij zijn over het algemeen wars van de latere veranderingen aan zijn methode en halen interessante weetjes naar boven over zijn leven.

Voor de echte Bates-fan dus!

 

Waarom heb ik nooit eerder van Bates gehoord?

Ha! De hamvraag!

Als de Batesmethode zo goed werkt; waarom heeft haast niemand er van gehoord? Waarom wordt hij niet op grote schaal toegepast? Waarom schrijven oogartsen en opticiens zo massaal brillen voor als dat niet goed is voor je ogen?

Tja...

Waarom geeft een arts medicijnen voor maagpijn i.p.v. je te verbieden nog langer te buiten te gaan aan fastfood, drank en sigaretten?

Waarom slikt 25% van de volwassen bevolking anti-depressiva i.p.v. de werkdruk te verminderen, meer de natuur in te gaan en regelmatig te sporten?

Komt het omdat een bril voorschrijven veel makkelijker is? Minder tijd kost? Veel lucratiever is?

Over deze vraag kan ik nog pagina's vol over schrijven maar ik doe het niet.

Ik denk alleen dat als Bates serieus was genomen door zijn collega's de kans klein zou zijn dat 98% van de bevolking vroeg of laat aan de bril zou moeten...

En... het is nooit te laat om een andere weg in te slaan!

 

 

Na zijn dood

Dr. Bates overleed op 10 juli 1931 op zeventigjarige leeftijd, gedurende een griepepidemie.

In 1943 gaf zijn vrouw Emily zijn boek opnieuw uit onder de titel ‘Better eyesight without glasses’. In deze herziene uitgave is veel van de oorspronkelijke tekst weggelaten. Daardoor werd het lastiger te begrijpen wat Bates aan zijn lezers wilde overbrengen.

De Bates-methode wordt tegenwoordig door veel mensen verkeerd geïnterpreteerd en veelal geassocieerd met oogoefeningen.

Zo heeft Bates zijn methode niet bedoeld. Bates zei juist dat je de hele dag door de natuurlijke zie-gewoontes moest toepassen, net als mensen met goed zicht doen. Daarnaast liet hij zijn patiënten oefeningen doen die als doel hadden ontspanning van het oog en de geest te bereiken.

Bron: natuurlijkzien.com

Voor de mensen die dit daadwerkelijk willen uitproberen, wat ik zeer stimuleer, zijn hier enkele videootjes te zien hoe de oefeningen uit te voeren. Ook bevatten deze video's extra informatie maar dan wel in de Engelse taal.

Demonstratievideo's goed zien zonder bril.

Bewerkt door Nexus